معماری در اردن: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
معماری، هنر و صنایع دستی [[اردن]] همانند پلهایی هستند که ما را با تاریخ مذهب و تفاوتهای نژادی و قبیلهای این سرزمین مرتبط میسازند. معماری [[اردن]] میراث با ارزشی است که از روزگار باستان به یادگار مانده و طراحیها و اشکال معماری در دورانهای پس از خود را سمت و سویی خاص بخشیده است<ref>Shoup. J. A., Culture and customs of Jordan, p.cm. - (Culture and customs of the Middle East, ISSN 1550-1310), p. 55</ref>. | |||
شاید بهتر باشد معماری در [[اردن]] را با معماری بادیهنشینها آغاز کنیم؛ چادرهای عشایری تجلی معماری باستانی نه تنها در [[اردن]] بلکه در تمام مناطق از شمال آفریقا تا آسیای مرکزی هستند. بادیهنشینها خانههای خود را بیت شعر (به معنای خانههایی از مو است) مینامیدند تا این خانهها با خانههای دائم روستاییان اشتباه گرفته نشود. چادرهایی که به وسیلهی بادیهنشینان [[اردن]] مورد استفاده قرار می گیرد مانند چادرهایی است که در شبه جزیرهی عربستان، قسمتی از ایران، ترکیه و [[مصر]] یافت میشود با این تفاوت که اشکال و حتی گاهی مواد تشکیل دهندهی آنها با توجه به مکانهای مختلف متفاوت است. در [[اردن]] این چادرها از موی بز ساخته میشود که باعث گرم شدن و نفوذ ناپذیری آنها در برابر آب میشود. این چادرها با نخهای ریسته شدهی 60 تا 80 سانتیمتری ساخته میشوند. اسکلت اصلی این سازه با میخهای چوبی که خلال نامیده میشوند به همدیگر محکم میشوند. چادرهای بادیهنشینها دارای ابعاد مختلفی است<ref>Shoup. J. A., Culture and customs of Jordan, p.cm. - (Culture and customs of the Middle East, ISSN 1550-1310), p. 55 , 56</ref>. | |||
قدمت معماری خانههای روستایی به زمان اولین خانههای ساخته شده در دوران نوسنگی (8000 سال قبل از میلاد) بازمیگردد. بعضی از قدیمیترین و مهمترین اماکن در خاورمیانه در مناطقی از [[اردن]] همچون [[پترا]]، [[عين الغزه|عین الغزه]] و جریکو واقع شدهاند. این مکانها اغلب از سنگ ساخته شدهاند که از استحکام بهتری برخوردارست. اغلب خانههای متداول و سنتی روستایی مستطیلی شکلاند و به ندرت میتوان پنجرهای در آنها مشاهده کرد. این خانهها به اتاقی برای اهل خانواده و اتاقی دیگر برای میهمانها تقسیم شده است امروزه خانههای روستایی بیشتر با سیمان ساخته میشود زیرا سیمان ارزانتر و ساخت آن راحتتر است، اما در اختلاف دمای شدید تابستان و زمستان همانند سنگ بادوام نیست<ref>Shoup. J. A., Culture and customs of Jordan, p.cm. - (Culture and customs of the Middle East, ISSN 1550-1310), p. 57</ref>. | |||
در حالی که بسیاری از شهرهای [[اردن]] دارای اصالت باستانی هستند، امروزه قابل توجهترین میراث معماری به جای مانده از اواخر دوران عثمانیهاست. متاسفانه بسیاری از این سازههای به جای مانده از دوران عثمانی تخریب شدهاند و به جای آنها ساختمانهایی نو که اغلب هتل یا مراکز تفریحیاند، بنا شده است. معماری شهری معاصر در [[اردن]] محدودیتهای استفاده از سنگ را تا حد زیادی برطرف کرده است. معماران اردنی از سنگ آهک به عنوان ماده اصلی ساختمان بهره می برند. ظاهر سنگی ساختمانها در امان و سایر شهرهای [[اردن]] جلوه دلپذیری به نمایش گذاردهاند<ref>Shoup. J. A., Culture and customs of Jordan, p.cm. - (Culture and customs of the Middle East, ISSN 1550-1310), p. 60</ref>. با شروع دهه 1970، بخصوص در امان، ساختمان سازی بسیار رونق پیدا کرد و بسیاری از افراد در طبقه متوسط خواهان ساختمانهایی با طراحیهای بهتر بودند. ساختمانهایی که به تازگی ساخته میشوند تلفیقی از سنگ و سیمان است که امکان ساخت بناهایی بسیار بزرگ تر از ساختمانهای سنگی را فراهم میآورد<ref>Shoup. J. A., Culture and customs of Jordan, p.cm. - (Culture and customs of the Middle East, ISSN 1550-1310), p. 61</ref>. | |||
از دیگر نمونههای معماری در اردن، معماری چرکسها و چچنیهاست که در نیمه دوم قرن نوزدهم و به دنبال شکست رهبرشان شیخ شمیل به [[اردن]] مهاجرت کردند. تعداد اندکی از ساختمانهایی که به روش چرکسها ساخته شدهاند هنوز هم در مناطق قدیمی شهرهای جراش و وادی السیر یافت میشوند. ویژگیهای اصلی این ساختمانها را میتوان سقفهای سفالی و بکارگیری چوب در آنها برشمرد<ref>Shoup. J. A., Culture and customs of Jordan, p.cm. - (Culture and customs of the Middle East, ISSN 1550-1310), p. 63</ref><ref>لایقی، غلامرضا (1402). جامعه و فرهنگ [[اردن]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی](در دست انتشار)</ref>. | |||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[معماری در آرژانتین]]؛ [[معماری در کانادا]]؛ [[معماری در روسیه]]؛ [[معماری در تونس]]؛ [[معماری در ژاپن]]؛ [[معماری در کوبا]]؛ [[هنر معماری در چین]]؛ [[معماری در سنگال]]؛ [[معماری در مالی]]؛ [[معماری در ساحل عاج]]؛ [[معماری در تایلند]]؛ [[معماری در اوکراین]]؛ [[معماری در اسپانیا]]؛ [[معماری در اتیوپی]]؛ [[معماری در سیرالئون]]؛ [[معماری در قطر]]؛ [[معماری در تاجیکستان]]؛ [[معماری در سریلانکا]] | [[معماری در آرژانتین]]؛ [[معماری در کانادا]]؛ [[معماری در روسیه]]؛ [[معماری در تونس]]؛ [[معماری در ژاپن]]؛ [[معماری در کوبا]]؛ [[هنر معماری در چین]]؛ [[معماری در سنگال]]؛ [[معماری در مالی]]؛ [[معماری در ساحل عاج]]؛ [[معماری در تایلند]]؛ [[معماری در اوکراین]]؛ [[معماری در اسپانیا]]؛ [[معماری در اتیوپی]]؛ [[معماری در سیرالئون]]؛ [[معماری در قطر]]؛ [[معماری در تاجیکستان]]؛ [[معماری در سریلانکا]] | ||
== کتابشناسی == | |||
[[رده:هنرهای تجسمی]] | [[رده:هنرهای تجسمی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۴۸
معماری، هنر و صنایع دستی اردن همانند پلهایی هستند که ما را با تاریخ مذهب و تفاوتهای نژادی و قبیلهای این سرزمین مرتبط میسازند. معماری اردن میراث با ارزشی است که از روزگار باستان به یادگار مانده و طراحیها و اشکال معماری در دورانهای پس از خود را سمت و سویی خاص بخشیده است[۱].
شاید بهتر باشد معماری در اردن را با معماری بادیهنشینها آغاز کنیم؛ چادرهای عشایری تجلی معماری باستانی نه تنها در اردن بلکه در تمام مناطق از شمال آفریقا تا آسیای مرکزی هستند. بادیهنشینها خانههای خود را بیت شعر (به معنای خانههایی از مو است) مینامیدند تا این خانهها با خانههای دائم روستاییان اشتباه گرفته نشود. چادرهایی که به وسیلهی بادیهنشینان اردن مورد استفاده قرار می گیرد مانند چادرهایی است که در شبه جزیرهی عربستان، قسمتی از ایران، ترکیه و مصر یافت میشود با این تفاوت که اشکال و حتی گاهی مواد تشکیل دهندهی آنها با توجه به مکانهای مختلف متفاوت است. در اردن این چادرها از موی بز ساخته میشود که باعث گرم شدن و نفوذ ناپذیری آنها در برابر آب میشود. این چادرها با نخهای ریسته شدهی 60 تا 80 سانتیمتری ساخته میشوند. اسکلت اصلی این سازه با میخهای چوبی که خلال نامیده میشوند به همدیگر محکم میشوند. چادرهای بادیهنشینها دارای ابعاد مختلفی است[۲].
قدمت معماری خانههای روستایی به زمان اولین خانههای ساخته شده در دوران نوسنگی (8000 سال قبل از میلاد) بازمیگردد. بعضی از قدیمیترین و مهمترین اماکن در خاورمیانه در مناطقی از اردن همچون پترا، عین الغزه و جریکو واقع شدهاند. این مکانها اغلب از سنگ ساخته شدهاند که از استحکام بهتری برخوردارست. اغلب خانههای متداول و سنتی روستایی مستطیلی شکلاند و به ندرت میتوان پنجرهای در آنها مشاهده کرد. این خانهها به اتاقی برای اهل خانواده و اتاقی دیگر برای میهمانها تقسیم شده است امروزه خانههای روستایی بیشتر با سیمان ساخته میشود زیرا سیمان ارزانتر و ساخت آن راحتتر است، اما در اختلاف دمای شدید تابستان و زمستان همانند سنگ بادوام نیست[۳].
در حالی که بسیاری از شهرهای اردن دارای اصالت باستانی هستند، امروزه قابل توجهترین میراث معماری به جای مانده از اواخر دوران عثمانیهاست. متاسفانه بسیاری از این سازههای به جای مانده از دوران عثمانی تخریب شدهاند و به جای آنها ساختمانهایی نو که اغلب هتل یا مراکز تفریحیاند، بنا شده است. معماری شهری معاصر در اردن محدودیتهای استفاده از سنگ را تا حد زیادی برطرف کرده است. معماران اردنی از سنگ آهک به عنوان ماده اصلی ساختمان بهره می برند. ظاهر سنگی ساختمانها در امان و سایر شهرهای اردن جلوه دلپذیری به نمایش گذاردهاند[۴]. با شروع دهه 1970، بخصوص در امان، ساختمان سازی بسیار رونق پیدا کرد و بسیاری از افراد در طبقه متوسط خواهان ساختمانهایی با طراحیهای بهتر بودند. ساختمانهایی که به تازگی ساخته میشوند تلفیقی از سنگ و سیمان است که امکان ساخت بناهایی بسیار بزرگ تر از ساختمانهای سنگی را فراهم میآورد[۵].
از دیگر نمونههای معماری در اردن، معماری چرکسها و چچنیهاست که در نیمه دوم قرن نوزدهم و به دنبال شکست رهبرشان شیخ شمیل به اردن مهاجرت کردند. تعداد اندکی از ساختمانهایی که به روش چرکسها ساخته شدهاند هنوز هم در مناطق قدیمی شهرهای جراش و وادی السیر یافت میشوند. ویژگیهای اصلی این ساختمانها را میتوان سقفهای سفالی و بکارگیری چوب در آنها برشمرد[۶][۷].
نیز نگاه کنید به
معماری در آرژانتین؛ معماری در کانادا؛ معماری در روسیه؛ معماری در تونس؛ معماری در ژاپن؛ معماری در کوبا؛ هنر معماری در چین؛ معماری در سنگال؛ معماری در مالی؛ معماری در ساحل عاج؛ معماری در تایلند؛ معماری در اوکراین؛ معماری در اسپانیا؛ معماری در اتیوپی؛ معماری در سیرالئون؛ معماری در قطر؛ معماری در تاجیکستان؛ معماری در سریلانکا
کتابشناسی
- ↑ Shoup. J. A., Culture and customs of Jordan, p.cm. - (Culture and customs of the Middle East, ISSN 1550-1310), p. 55
- ↑ Shoup. J. A., Culture and customs of Jordan, p.cm. - (Culture and customs of the Middle East, ISSN 1550-1310), p. 55 , 56
- ↑ Shoup. J. A., Culture and customs of Jordan, p.cm. - (Culture and customs of the Middle East, ISSN 1550-1310), p. 57
- ↑ Shoup. J. A., Culture and customs of Jordan, p.cm. - (Culture and customs of the Middle East, ISSN 1550-1310), p. 60
- ↑ Shoup. J. A., Culture and customs of Jordan, p.cm. - (Culture and customs of the Middle East, ISSN 1550-1310), p. 61
- ↑ Shoup. J. A., Culture and customs of Jordan, p.cm. - (Culture and customs of the Middle East, ISSN 1550-1310), p. 63
- ↑ لایقی، غلامرضا (1402). جامعه و فرهنگ اردن. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(در دست انتشار)