مناسبات دو کشور ایران و پاکستان پس از استقلال پاکستان
مناسبات دو کشور ایران و پاکستان پس از استقلال در آبان ماه 1326هجری شمسی و با به رسمیت شناختن پاکستان توسط دولت ایران و تاسیس سفارت در کراچی(آبان1326) شروع شد و مقامات دو کشور با یکدیگر دیدارهای بسیاری کردند. به طوری که در سال 1334 هجری شمسی روابط این دو کشور با عضویت در «پیمان بغداد1» بیشتر شد و سپس هر دو کشور در سال 1958میلادی/1337ش به عضویت «پیمان سنتو2» در آمدند، این دو کشور در برنامه «همکاریهای توسعه منطقهای3» (R.C.D) دارای مناسبات ویژهای در زمینههای اقتصادی، فرهنگی و ارتباطی شدند.
«به دنبال انقلاب اسلامی» در ایران و پیروزی آن و تشکیل حکومت اسلامی، «جمهوری اسلامی پاکستان» نخستین کشوری بود که حکومت انقلابی ایران یعنی «جمهوری اسلامی ایران» را به رسمیت شناخت، که در حال حاضر روابط دو کشور در بالاترین سطح میباشد[۱].
نیز نگاه کنید به
روابط آرژانتین با ج.ا.ایران؛ روابط کانادا با جمهوری اسلامی ایران؛ روابط روسیه با جمهوری اسلامی ایران؛ روابط تونس با جمهوری اسلامی ایران؛ روابط ژاپن با جمهوری اسلامی ایران؛ روابط کوبا با جمهوری اسلامی ایران؛ روابط لبنان با جمهوری اسلامی ایران؛ روابط ایران و چین؛ روابط جمهوری سنگال با جمهوری اسلامی ایران؛ روابط فرانسه با ج.ا. ایران؛ روابط مالی با جمهوری اسلامی ایران؛ روابط سودان با جمهوری اسلامی ایران؛ روابط ساحل عاج با جمهوری اسلامی ایران؛ روابط زیمبابوه با ج. ا. ایران؛ روابط تایلند با ج.ا.ایران؛ روابط اوکراین با ج. ا. ایران؛ روابط اسپانیا با ج. ا. ایران؛ روابط اردن با ج.ا.ایران؛ روابط اتیوپی با ج.ا.ایران؛ روابط سیرالئون با ج. ا. ایران؛ روابط قطر با ج. ا. ایران؛ روابط سریلانکا با ج.ا.ایران؛ روابط گرجستان با جمهوری اسلامی ایران؛ روابط تاجیکستان با جمهوری اسلامی ایران؛ روابط بنگلادش با ج.ا.ایران؛ روابط قزاقستان با جمهوری اسلامی ایران
کتابشناسی
- ↑ زمانیان، علیرضا (1375). گزیده اسناد روابط ایران و پاکستان(سیاسی،اقتصادی،فرهنگی). تهران: اداره انتشارات اسناد، ص.42-44.
نویسنده مقاله
محمد مهدی توسلی