صنعت چاپ و نشر کتاب در چین: تفاوت میان نسخه‌ها
| (۱۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
پس از اجرای اصلاحات، به ویژه بعد از [[عضویت چین در سازمان تجارت جهانی]]، بازار و [[صنعت چاپ و نشر در چین|صنعت چاپ و نشر کتاب در این کشور]] با تحولات گسترده ای روبه رو شده است. پیش از آن هیچ فرد یا مؤسسه ی خصوصی حق حضور و فعالیت در این بخش را نداشت. اگرچه هنوز این صنعت به سختی توسط دولت کنترل می شود، ولی در مقایسه با ده سال پیش خیلی بازتر شده و علاوه بر بخش خصوصی، سرمایه گذاران خارجی نیز به این بازار علاقمند شده و در بخش هایی از این صنعت مجوز یافته اند با همتایان چینی خود مشارکت نمایند. | |||
=== صنعت چاپ و نشر کتاب در [[چین]] === | === صنعت چاپ و نشر کتاب در [[چین]] === | ||
در کشور [[چین]]، جمعا 581مؤسسه ی بزرگ انتشاراتی فعالیت می کنند که همگی دولتی بوده و به دلیل کنترل شدید بخش کتاب از سوی دولت، این تعداد همچنان ثابت باقی مانده و هرگونه درخواست جدید از سوی اداره کل چاپ و نشر وابسته به [[شورای دولتی چین|شورای دولتی]] کنترل می شود. وظیفه ی این اداره کل ترسیم خط و مشی و سیاست های بخش [[صنعت چاپ و نشر در چین|صنعت چاپ و نشر در این کشور،]] تدوین قوانین و مقررات مربوطه و نظارت برحسن اجرای آن، هدایت و کمک به اجرای مقررات، بررسی و صدور مجوز برای متقاضیان جدید [[صنعت چاپ و نشر در چین|چاپ و نشر]]، نظارت بر تولیدات چاپی و نحوه ی توزیع آنها، نظارت بر [[آمار سالانه ی واردات و صادرات کتاب در چین|واردات و صادرات کتاب و نشریات و مطبوعات]] می باشد. | |||
در | بیش از40درصد از این ناشران در شهر [[پکن]] مستقر بوده و شهر [[شانگهای]] با دارا بودن 7درصد از مؤسسات و بنگاه های [[صنعت چاپ و نشر در چین|چاپ و نشر]]، در رده ی دوم قرار دارد. البته هر استان نیز حداقل یک مؤسسه ی بزرگ نشر دارد که زیر نظر حکومت محلی اداره شده و وابسته به یکی از بنگاه های بزرگ انتشاراتی است. | ||
به طور کلی، تولیدات بخش [[صنعت چاپ و نشر در چین|صنعت چاپ و نشر در کشور چین]] را میتوان به 6بخش عمومی تقسیم کرد: چاپ و تولید کتاب، انتشار [[مطبوعات در چین|مطبوعات و مجلات]]، چاپ روزنامه ها، تولیدات صوتی، تولیدات تصویری، و انتشارات الکترونیکی. انتشار کتاب با حدود سالانه 320هزار عنوان، 3/86درصد از این صنعت را به خود اختصاص داده، [[مطبوعات در چین|مطبوعات و مجلات]] 82/2درصد، [[مطبوعات در چین|روزنامه ها]] 55/0درصد، تولیدات صوتی 52/3درصد، تولیدات تصویری 74/3 درصد، و تولیدات الکترونیکی 3/06 درصد را تشکیل می دهند. بخش چاپ کتاب هم خود به سه گروه عمده تقسیم می شود: بخش کتاب های عادی و معمولی در موضوعات مختلف داستانی و غیر داستانی با 17/79درصد، کتب درسی و آموزشی با 25/20درصد، و کتب تصویری.<ref>- Meng, Siyu (2011). “China’s Book Publishing Industry: A Review of 2011”.</ref> در این کشور 30بنگاه نشر خاص کتاب کودکان و نوجوانان نیز فعال هستند که در سال های اخیر این بخش از ناشران با ده درصد رشد مواجه شده است[i]<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]. جلد سوم، ص. 1331-1333</ref>. | |||
=== [[تعداد سالانه عناوین کتاب های چاپ شده در چین]] === | |||
براساس آمار منتشره از سوی اداره ی آمار کشور [[چین]]، در سال 2010میلادی، جمعا 328هزار عنوان کتاب توسط ناشران این کشور چاپ و منتشر شده است که 58درصد این کتاب ها چاپ جدید بوده اند. تقسیم بندی موضوعات و محتوای این کتاب ها عبارت بوده اند از: علوم اجتماعی58/20درصد، کودکان و نوجوانان21/14درصد، کتاب های داستانی31/10درصد، علوم طبیعی و فناوری 24/10درصد، زبان 34/8درصد، و کتاب های راهنما و متفرقه نیز4/5درصد را به خود اختصاص داده اند. بنابر آخرین آمار رسمی منتشره، در سال2010 [[آمار کتاب های منتشره در چین به تفکیک موضوع|تعداد كل عناوین كتاب های منتشر شده در چین]] بالغ بر 328 هزار عنوان با 17/7میلیارد نسخه و 61میلیارد صفحه بوده است.<ref>برگرفته از https://www.stats.gov.cn/</ref> | |||
از این تعداد کتاب منتشره در سال2010، بخش قابل توجهی(64145عنوان) مربوط به کتب درسی و آموزشی بوده است که تعداد 23939عنوان آن کتاب های جدید بوده اند. از نظر فروش کتاب نیز کتب درسی و آموزشی 50 درصد از بازار کتاب را به خود اختصاص داده و اگر فروش کتاب های کمک آموزشی را نیز بر این میزان اضافه کنیم، سهم کتاب های درسی در بازار کتاب [[چین]] به 65درصد خواهد رسید که نشان دهنده ی وابستگی شدید [[بازار کتاب و سرانه ی هزینه های فرهنگی در چین|بازار نشر و فروش کتاب]] به کتاب های درسی است. به همین خاطر، در پایان سال2010بزرگترین گروه ناشران کتاب درسی در [[چین]] تحت عنوان«گروه ناشران آموزشی [[چین]]» در این کشور شکل گرفت<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]. جلد سوم، ص. 1333-1334</ref>. | |||
=== [[قانون کپی رایت در چین]]'' '' === | |||
تا سال1991میلادی، در [[چین]] چیزی به نام کپی رایت و یا قانون مالکیت معنوی وجود نداشت. در سال1990، نخستین مقررات در این خصوص تدوین و به تصویب رسیده و در سال1991 به مورد اجرا گذاشته شد. در سال 1992 این کشور با امضای قانون بین المللی کپی رایت به عضویت کنوانسیون بِرن در خصوص حق مالکیت معنوی درآمد. علیرغم اصلاحات مکرر صورت گرفته در [[قانون کپی رایت در چین|مقررات حق مالکیت معنوی چین]]، این قانون هنوز دارای نواقص زیادی اجرایی است. اگرچه پس از عضویت [[چین]] در کنوانسیون فوق، ناشران دولتی حداقل برای دفاع از حق و حقوق خود مجبور به تبعیت از این قانون شدند، ولی ناشران غیر رسمی و ناشران بخش خصوصی که تحت نام ناشران دولتی فعالیت می کنند، هنوز این قوانین را مراعات نکرده و به انحای مختلف از اجرای این مقررات طفره می روند. مسئولیت نظارت بر [[قانون کپی رایت در چین|حق مالکیت معنوی و کپی رایت در چین]] بر عهده ی«مدیریت ملی کپی رایت [[چین]] (National Copyright Administration of China)» است. این مدیریت وظیفه ی تدوین مقررات و نظارت بر اجرای آن و همچنین نظارت بر قراردادهای منعقده بین ناشران چینی و خارجی در این خصوص را دارد. در سال2010 میلادی، ناشران چینی کپی رایت 13724 عنوان کتاب خارجی را خریداری کرده اند که 5284 عنوان از آمریکا، 2492 عنوان از انگلیس، 739 عنوان از آلمان، 737عنوان از فرانسه، 1766 عنوان از [[ژاپن]]، و1027 عنوان آن از هنگ کنگ بوده است.<ref>The Chinese Book Market: | |||
برگرفته از https://www.frankfurt-book-fair.com/</ref> | |||
جدول شماره 1. عضویت [[چین]] در معاهدات بین المللی مربوط به حمایت از حقوق مالکیت فکری<ref>برگرفته از https://www.culturelink.or.kr/policy_china.html</ref> | |||
{| class="wikitable" | {| class="wikitable" | ||
| | |تاریخ عضویت | ||
رسمی | |||
| | |تاریخ درخواست عضویت | ||
| | |عنوان معاهده | ||
|'''ردیف''' | |'''ردیف''' | ||
|- | |- | ||
| | |3 ژوئن 1980 | ||
| | |سوم مارس 1980 | ||
| | |سازمان جهانی مالكیت فكری | ||
|'''1''' | |'''1''' | ||
|- | |- | ||
| | |19 مارس 1985 | ||
| | |19 دسامبر 1984 | ||
| | |معاهده [[پاریس]](حمایت از مالكیت صنعتی) | ||
|'''2''' | |'''2''' | ||
|- | |- | ||
| | |4 اکتبر 1989 | ||
| | |4 جولای 1989 | ||
| | |معاهده مادرید (ثبت بین المللی علایم) | ||
|'''3''' | |'''3''' | ||
|- | |- | ||
| | |15 اکتبر 1992 | ||
| | |10 جولای 1992 | ||
| | |معاهده جهانی حق نشر | ||
|'''4''' | |'''4''' | ||
|- | |- | ||
| | |30 آوریل 1993 | ||
| | |4 ژانویه 1993 | ||
| | |معاهده ژنو (حمایت از تولیدكنندگان آثار صوتی) | ||
|'''5''' | |'''5''' | ||
|- | |- | ||
| | |1 ژانویه 1994 | ||
| | |15 سپتامبر 1993 | ||
| | |معاهده همكاری حق اختراع | ||
|'''6''' | |'''6''' | ||
|} | |} | ||
<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]. جلد سوم، ص. 1334-1335</ref> | |||
=== | === [[چهار دوره توسعه ی صنعت چاپ و نشر در چين|چهار دوره توسعه ی صنعت چاپ و نشر در چین]] === | ||
پس از اجرای اصلاحات اقتصادی در [[چین]] در سال1978، صنعت نشر این کشور جهت انطباق با نیازهای جامعه، اقتصاد بازاری، افزایش توان مالی و مدیریتی، کسب آمادگی برای رقابت با بازار جهانی و رقبای بین المللی، و سرانجام عضویت در سازمان تجارت | پس از اجرای اصلاحات اقتصادی در [[چین]] در سال1978، [[صنعت چاپ و نشر در چین|صنعت نشر این کشور]] جهت انطباق با نیازهای جامعه، اقتصاد بازاری، افزایش توان [[مالی]] و مدیریتی، کسب آمادگی برای رقابت با بازار جهانی و رقبای بین المللی، و سرانجام [[عضویت چین در سازمان تجارت جهانی|عضویت در سازمان تجارت جهانی]]، چهار مرحله از توسعه را پشت سرنهاد. | ||
دوره ی نخست( 1978 تا 1985): از سال 1978 تا 1985، دوره ی آغاز توسعه ی | دوره ی نخست( 1978 تا 1985): از سال 1978 تا 1985، دوره ی آغاز توسعه ی عادی [[صنعت چاپ و نشر در چین|صنعت نشر چین]] به شمار می رود. در این دوره صنعت چاپ به طور كلی نرخ رشد 10درصدی داشته و گاهی به 16درصد هم رسید كه رقمی شایان توجه و نادر در این صنعت به حساب می آید. | ||
دوره ی دوم( 1986 تا 1994): پس از سال 1985، | دوره ی دوم( 1986 تا 1994): پس از سال 1985، میزان كل چاپ كتاب در [[چین]] هرگز از رقم چاپ سال1985 تجاوز نكرد. [[صنعت چاپ و نشر در چین|صنعت نشر چین]] یك مدت طولانی 9 ساله را به بازنگری و تجدید نظر و كسب تجربه در صنعت نشر سپری كرد. پس از سال 1986 [[بازار کتاب و سرانه ی هزینه های فرهنگی در چین|بازار كتاب چین]] شاهد یك رشد منفی و یا رشد كم بود كه برای توسعه ی آن باید نیرویی تازه به [[صنعت چاپ و نشر در چین|صنعت نشر]] دمیده می شد. با رشد مصرف كتاب در [[چین]] در این دوره، رشد [[صنعت چاپ و نشر در چین|صنعت نشر]] نیز ارتقا یافت. در حقیقت، در این سال [[بازار کتاب و سرانه ی هزینه های فرهنگی در چین|بازار فروش كتاب]] جای خود را به بازار خرید كتاب داد. این دوره ی گذر، به دلیل توسعه ی اقتصادی سریع [[چین]] امری اجتناب ناپذیر می نمود. | ||
این دوره بیشتر دوره ی تجربه آموزی بود و بازنگری هایی در [[صنعت چاپ و نشر در چین|صنعت نشر]] انجام گرفت كه باز هم چندان مؤثر و كارآ نبود. بررسی ها نشان می دهد كه علت رشد ناكافی این صنعـت در این دوره ی9 ساله، فقـدان تحـولات و تغییرات كافی برای [[بازار کتاب و سرانه ی هزینه های فرهنگی در چین|توسعه ی بازار كتاب]] بود. ضمن آنكه نـوآوری در سیستم نشـر و توزیـع كتاب [[چین]] هنوز جایگاه مطلوبی نداشت. | |||
دوره ی سوم(پس از سال1995): در سال1995، صنعت نشـر كتاب [[چین | دوره ی سوم(پس از سال1995): در سال1995، صنعت نشـر كتاب [[چین]] به دوره ی سردرگمی و بازنـگری در خود پایان داد و میزان تولید [[صنعت چاپ و نشر در چین|صنعت نشـر چـین]] افزایش یافت و یك دوره ی جدید توسعـه در این صنعت آغاز گردید. یكی از علت های اصلی [[بازار کتاب و سرانه ی هزینه های فرهنگی در چین|توسعه ی بازار كتاب و انتشارات چین]] در این دوران، رشد اقتصادی سریع و پایدار [[چین]] بود. در این دوره، ساختار [[صنعت چاپ و نشر در چین|صنعت نشر چین]] دستخوش تحـول گردیده و نظام اداری، اجرایی و روش های مدیریتی و فروش نیز بهبود یافت. در این دوره، كنترل بر بهای كتاب های درسی مدارس ابتدایی و متوسطه ی [[چین]] به تدریج كاهش یافت و فرایند تنویر افكار عمومی در زمینه ی توسعه ی صنعت نشر [[چین]] آغاز و آگاهی مردم به روند اصلاحات و مؤسساتی شدن و مالكیت اشتراكی این صنعت بیشتر شد. | ||
دوره ی چهارم(پس از سال2001) و تشکیل گروه های انتشارات [[چین | دوره ی چهارم(پس از سال2001) و تشکیل گروه های انتشارات [[چین]]: دولت [[چین]] با استفاده از تجریبات بین المللی به این نتیجه رسید كه توسعه ی سریع [[بازار کتاب و سرانه ی هزینه های فرهنگی در چین|بازار كتاب]] و افزایش توان رقابتی صنعت نشر، پیش از [[عضویت چین در سازمان تجارت جهانی|عضویت کامل در سازمان تجارت جهانی]]، به ایجاد مؤسسات قوی انتشاراتی نیاز دارد. با این اقدام است که می توان ضمن کمک به [[صنعت چاپ و نشر در چین|توسعه ی صنعت نشر]]، پاسخگوی نیازهای بازار داخلی و جهانی و بالا بردن توان رقابتی این صنعت در عرصه ی بین المللی بود. | ||
بیشتر مؤسسات انتشاراتی [[چین]] که براساس تجربیات دهه ی 1950در شوروی پیشین شکل گرفته بود، اغلب كوچك و یا متوسط بوده و بین 40 تا300 كارمند داشته و تولید سالانه ی آنها بین 100 تا400 عنوان و فروش آنها نیز حد اکثر به20 تا200 میلیون یوان می رسید. سود خالص این مؤسسات نیز كمتر از10میلیون یوان بود. طبعا، چنین وضعیتی پاسخگوی نیاز بازار داخلی هم نبود تا چه رسد به بازارهای بین المللی. لذا، دولت با ادغام بسیاری از این انتشاراتی ها و تجمیع سرمایه ی آنها، و اختصاص بودجه ی لازم، بیش از 30گروه انتشاراتی قوی به وجود آورد تا بتوانند از این پس به عنوان شرکت های اقتصادی خود اتکا، و با ورود به عرصه ی بازار آزاد، با بخش خصوصی داخلی و رقبای بین المللی به رقابت به پردازند. | |||
اینک، با گذشت چند سال از | اینک، با گذشت چند سال از [[عضویت چین در سازمان تجارت جهانی]] و [[صنعت چاپ و نشر در چین|توسعه ی صنعت نشر]]، و كاهش كنترل و افزایش حمایت دولت، این مؤسسات از قدرت و توانایی و تجربیات نسبتا خوبی در زمینه های سرمایه گذاری، فناوری، مدیریتی، بازاریابی، و سازماندهی، برخوردار شده و از نظر کمی و کیفی توسعه ی فراوانی یافته اند، اگرچه در مقابل غول های نشر خارجی هنوز از توانایی های رقابتی كمتری برخوردار بوده و كاركرد منطق های آنها ضعیف و در مواجهه با چالش های اقتصاد بازار، با مشكلات روبه رو هستند. به همین دلیل است که هنوز دولت به بخش خصوصی و سرمایه گذاران خارجی اجازه ی ورود به عرصه ی سرمایه گذاری در بخش [[صنعت چاپ و نشر در چین|تولید و صنعت چاپ و نشر]] را نداده و آنها صرفا در بخش توزیع و خرده فروشی حق سرمایه گذاری دارند<ref>سابقی، علی محمد (1381). " تأثیر اصلاحات اقتصادی چین بر بخش فرهنگ". روزنامه ایران''.''</ref><ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]. جلد سوم، ص. 1336-1338</ref>. | ||
=== | === [[عضویت چین در سازمان تجارت جهانی]] === | ||
[[عضویت چین در سازمان تجارت جهانی]] در سال2001، تأثیر عمیق و گسترده و دراز مدتی در صنایع فرهنگی، از جمله [[صنعت چاپ و نشر در چین|صنعت چاپ و نشر این کشور]] گذاشته و ناشران داخلی را در معرض چالش و رقابت سخت در [[بازار کتاب چین در کشورهای خارجی|بازار جهانی کتاب]] قرار داد. دولت [[چین]] برای فایق آمدن بر این مشکل اولا، تعداد زیادی از مؤسسات و بنگاه های [[صنعت چاپ و نشر در چین|چاپ و نشر این کشور]] را در هم ادغام نموده و گروه های انتشاراتی بزرگی را تشکیل داد تا توان رقابت در مدیریت، سرمایه و فناوری آنها را در برابر رقبای خارجی بالا ببرد. تا کنون بیش از 30 گروه بزرگ انتشاراتی از ادغام ده ها موسسه ی چاپ و نشر به وجود آمده است. ثانیا، [[صنعت چاپ و نشر در چین|صنعت و بازار چاپ و نشر]] را به عنوان بخشی از بازار فرهنگی این کشور، وادار به انطباق خود با بازار اقتصادی جدید کرد. لذا، بسیاری از ناشران دولتی به بنگاه های اقتصادی تبدیل شده و از حالت بودجه گیری دایم از دولت خارج شده اند. | |||
پس از | پس از [[عضویت چین در سازمان تجارت جهانی]]، افزون بر تغییرات فوق، به بخش خصوصی داخلی و سرمایه گذاران خارجی نیز به صورت محدود اجازه ی ورود به بخش [[صنعت چاپ و نشر در چین|صنعت چاپ و نشر]] داده شد. اگرچه هنوز به بخش خصوصی اجازه ی فعالیت در این صنعت داده نشده است، ولی برخی از مؤسسات فرهنگی خصوصی اجازه یافته اند تا با همکاری ناشران دولتی و با استفاده از شابک های در اختیار آنها به انتشار کتاب به پردازند و در واقع باز هم این ناشران دولتی و رسمی هستند که مسئولیت کتاب چاپ شده را بر عهده دارند و کتاب ها نیز با استفاده از سهمیه و نام آنها منتشر می شوند. اگرچه هنوز آمار دقیقی از دست اندرکاران غیر مستقیم بخش خصوصی در [[صنعت چاپ و نشر در چین|صنعت چاپ و نشر]] آمار دقیق در دست نیست، ولی بر اساس یک آمار گیری غیر رسمی انجام شده توسط فرهنگستان چاپ و نشر [[چین]] که در سال 2011صورت گرفته و در [https://www.bibf.net/ سایت رسمی نمایشگاه بین المللی کتاب پکن] منتشر شده است، از 131هزار نهاد و مؤسسه ی فعال در امر [[صنعت چاپ و نشر در چین|چاپ و نشر چین]]، حدود1/76درصد فعالیتها آنها مربوط به بخش غیر دولتی بوده است<ref>سایت رسمی نمایشگاه بین المللی کتاب پکن. قابل بازیابی از<nowiki/>https://www.bibf.net/</ref>. | ||
علیرغم | علیرغم [[عضویت چین در سازمان تجارت جهانی]] در یک دهه ی پیش، بخش انتشار کتاب در این کشور، هنوز به روی سرمایه گذاران خارجی بسته است. در عین حال، راه های مختلف مشارکت و همکاری میان ناشران خارجی و داخلی، به ویژه در زمینه ی چاپ کتاب های علمی وجود دارد که به صورت سرمایه گذاری مشترک(51درصد چینی و حد اکثر 49درصد سرمایه گذار خارجی) و همکاری های کوتاه مدت و موردی و بلند مدت انجام می شود. در حال حاضر، تعداد زیادی از ناشران عمده ی خارجی در همین چارچوب در [[چین]] فعال شده و دفتر نمایندگی دایر نموده اند. در [[بازار کتاب و سرانه ی هزینه های فرهنگی در چین|بازار کتاب چین]]، تنها بخش توزیع و خرده فروشی کتاب است که کاملا به روی بخش خصوصی و سرمایه گذاری خارجی باز شده است. | ||
در این کشور 3کانال عمده برای توزیع کتاب های منتشره وجود دارد: کتابفروشی های زنجیرهای دولتی | در این کشور 3کانال عمده برای توزیع کتاب های منتشره وجود دارد: کتابفروشی های زنجیرهای دولتی شین خوا که از زمان تأسیس [[جمهوری خلق چین]] در سال1949 تاکنون به صورت انحصاری شبکه و سیستم توزیع کتاب در این کشور را در اختیار خود داشته است؛ بخش خصوصی داخلی و سرمایه گذاران خارجی که پس از [[عضویت چین در سازمان تجارت جهانی|عضویت این کشور در سازمان تجارت جهانی]] به وجود آمده است؛ و [[گسترش شبکه ی توزیع اینترنتی و آنلاین کتاب در چین|فروش آنلاین و اینترنتی کتاب]] که در سال های اخیر وارد عرصه ی رقابت در بازار فروش کتاب شده است. لذا، می توان گفت، در این کشور هنوز [[بازار کتاب و سرانه ی هزینه های فرهنگی در چین|سیستم منظم و شبکه ی فراگیر ملی توزیع کتاب]] شکل نگرفته است. چون اغلب کتاب فروشی های عمده در شهرهای بزرگ قرار گرفته و سیستم ناقص توزیع موجود نیز تنها در سطح مراکز استان ها و شهرهای بزرگ عمل می کنند، بنابراین، بخش عمده ای از کتاب های منتشره توسط ناشران محلی و منطق های و شهرهای کوچک، تحت پوشش شبکه ی توزیع قرار نمی گیرند. لذا، این مناطق تنها از طریق سفارش اینترنتی کتاب و حضور در [[نمایشگاه های کتاب در چین|نمایشگاه های متعدد کتاب]] که در طول سال برگزار می شود، نیازهای خود به کتاب را برآورده می سازند<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]. جلد سوم، ص. 1339-1341</ref>. | ||
=== | ==== [[آمار سالانه ی واردات و صادرات کتاب در چین]] ''' ''' ==== | ||
طبق آمار منتشره از سوی اداره ی آمار [[چین]]، این کشور در سال2010میلادی، جمعا بالغ بر 37میلیون دلار کتاب و نشریات تولید این کشور را به خارج از [[چین]] صادر کرده است که نسبت به سال قبل10درصد افزایش داشته است. در همین سال بیش از 94میلیون دلار کتاب و نشریه را وارد کرده است. در این کشور حدود 40شرکت بازرگانی در زمینه ی واردات و صادرات کتاب اشتغال دارند که همگی به سازمان ها و مؤسسات و نهادهای علمی، آموزشی و فناوری دولتی وابسته هستند. | طبق آمار منتشره از سوی اداره ی آمار [[چین]]، این کشور در سال2010میلادی، جمعا بالغ بر 37میلیون دلار کتاب و نشریات تولید این کشور را به خارج از [[چین]] صادر کرده است که نسبت به سال قبل10درصد افزایش داشته است. در همین سال بیش از 94میلیون دلار کتاب و نشریه را وارد کرده است. در این کشور حدود 40شرکت بازرگانی در [[آمار سالانه ی واردات و صادرات کتاب در چین|زمینه ی واردات و صادرات کتاب]] اشتغال دارند که همگی به سازمان ها و مؤسسات و نهادهای علمی، آموزشی و فناوری دولتی وابسته هستند. اغلب متقاضیان کتاب و نشریات خارجی را هم کتابخانه ها و مؤسسات علمی و آموزشی این کشور تشکیل می دهند. | ||
جدول شماره 2. [[آمار سالانه ی واردات و صادرات کتاب در چین|آمار صادرات و واردات كتاب]]، مجله و روز نامه در سال 2010<ref>China Statistical Year Book. 2011</ref> | |||
{| class="wikitable" | {| class="wikitable" | ||
| | |نوع كالا | ||
| colspan="3" | | | colspan="3" |صادرات | ||
| colspan="3" | | | colspan="3" |واردات | ||
|- | |- | ||
| | | | ||
| خط ۱۱۶: | خط ۱۱۹: | ||
|01/9402 | |01/9402 | ||
|- | |- | ||
| | |فلسفی-اجتماعی | ||
|198094 | |198094 | ||
|32/105 | |32/105 | ||
| خط ۱۲۴: | خط ۱۲۷: | ||
|47/1606 | |47/1606 | ||
|- | |- | ||
| | |فرهنگی و آموزشی | ||
|170183 | |170183 | ||
|24/124 | |24/124 | ||
| خط ۱۳۲: | خط ۱۳۵: | ||
|86/1745 | |86/1745 | ||
|- | |- | ||
| | |ادبیات و هنر | ||
|206848 | |206848 | ||
|71/129 | |71/129 | ||
| خط ۱۴۰: | خط ۱۴۳: | ||
|30/1271 | |30/1271 | ||
|- | |- | ||
|علوم | |علوم طبیعی و فناوری | ||
|100387 | |100387 | ||
|86/59 | |86/59 | ||
| خط ۱۵۶: | خط ۱۵۹: | ||
|30/375 | |30/375 | ||
|- | |- | ||
| | |عمومی | ||
|167479 | |167479 | ||
|64/147 | |64/147 | ||
| خط ۱۸۸: | خط ۱۹۱: | ||
|58/26008 | |58/26008 | ||
|} | |} | ||
<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]. جلد سوم، ص. 1341-1342</ref> | |||
=== [[گسترش شبکه ی توزیع اینترنتی و آنلاین کتاب در چین]] === | |||
باتوجه به نواقص موجود در [[گسترش شبکه ی توزیع اینترنتی و آنلاین کتاب در چین|سیستم شبکه ی توزیع کتاب و گسترش فناوری اطلاعات]] در کشور [[چین]]، زمینه برای گسترش هرچه سریعتر تجارت آنلاین کتاب در این کشور فراهم شده است. لذا، این نوع از تجارت کتاب هر روز از جایگاه بهتری برخوردار شده و رقابت سختی میان ناشران و فروشندگان سنتی کتاب با ناشران و فروشندگان آنلاین کتاب به وجود آمده و بسیاری از ناشران عمده اقدام به تولید ابزار مورد نیاز برای تولید، [[گسترش شبکه ی توزیع اینترنتی و آنلاین کتاب در چین|توزیع، فروش و مطالعه ی کتاب های دیجیتالی]] خاص خود نموده اند. حتی برخی از فروشگاه های بزرگ آنلاین فروش لوازم خانگی، لباس و لوازم برقی نیز برای جذب مشتری بیشتر، بخشی از فروشگاه های خود را به عرضه ی کتاب و محصولات چاپی اختصاص داده اند. | |||
=== | همچنین، پایگاه های اینترنتی مهمی همچون [https://www.tencent.com/en-us/ تِنسِنت (Ten Cent)]، سینا، [https://www.alibaba.com/?xp=RxG_bOEIs5crdlEU4Q33D4mClAiPLRk18-xyQszpS5CixF0vwJ8tFp7A7Eur_MTXGTV65oYEHcyrMI1EghNPNt4XREkAGHjH4R9hE5mTwAg&cps_sk=hpg6d1s9&server=seo&searchweb=Y&cps=hpg6d1s9&bm=cps&src=saf&gclid=EAIaIQobChMI4Lbdh4jVgwMVxuh3Ch1k0w_OEAAYASAAEgIAVPD_BwE&cps=hpg6d1s9&bm=cps&src=saf&gclid=EAIaIQobChMI4Lbdh4jVgwMVxuh3Ch1k0w_OEAAYASAAEgIAVPD_BwE&searchweb=Y&cps=hpg6d1s9&bm=cps&src=saf&gclid=EAIaIQobChMI4Lbdh4jVgwMVxuh3Ch1k0w_OEAAYASAAEgIAVPD_BwE&cps=hpg6d1s9&bm=cps&src=saf&gclid=EAIaIQobChMI4Lbdh4jVgwMVxuh3Ch1k0w_OEAAYASAAEgIAVPD_BwE علی بابا]، و [https://www.baidu.com/ بَیدو (Baidu)] نیز وارد بازار عرضه و نشر الکترونیکی شده و به نظر می رسد نرم افزارهای دریافت کتاب الگترونیکی از طریق گوشی موبایل، در حال تسخیر [[بازار کتاب و سرانه ی هزینه های فرهنگی در چین|بازار فروش آنلاین کتاب]] است. براساس نظر سنجی صورت گرفته توسط فرهنگستان چاپ و نشر [[چین]]، تعداد افرادی که در سال 2011از طریق [[اینترنت در چین|اینترنت]] و موبایل و سایر وسایل الکترونیکی به مطالعه ی کتاب می پردازند، به 6/36درصد(121میلیون نفر) رسیده و متوسط هزینه ی دانلود کتاب دیجیتالی حدود نیم دلار بوده است<ref>سایت رسمی نمایشگاه بین المللی کتاب پکن.قابل بازیابی از<nowiki/>https://www.bibf.net/</ref><ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]. جلد سوم، ص. 1342-1343</ref>. | ||
در | |||
=== [[نمایشگاه های کتاب در چین]] === | |||
همان گونه که پیشتر ذکر شد، یکی از راه های توزیع و دسترسی به انواع کتاب در [[چین]]، [[نمایشگاه های کتاب در چین|نمایشگاه های مختلف کتابی]] است که در سطوح مختلف محلی، منطقه ای، استانی، ملی و بین المللی در داخل و خارج [[چین]] و در طول سال برگزار می شود که عمده ترین آنها عبارتند از: | |||
* [https://www.bibf.net/ نمایشگاه بین المللی کتاب پکن] که از سال1986 آغاز و در سال2012 نوزدهمین دوره ی این نمایشگاه در ماه اوت برگزار خواهد شد؛ | |||
* [https://www.tibe.org.tw/en/ نمایشگاه بین المللی کتاب تایپه(تایوان)] که از سال1987 آغاز شده است؛ | |||
* [https://hkbookfair.hktdc.com/tc/index.html نمایشگاه بین المللی کتاب هنگ کنگ]؛ | |||
* نمایشگاه ملی کتاب [[چین]]؛ | |||
* نمایشگاه سفارش کتاب [[پکن]]؛ | |||
* حضور ناشران مختلف چینی در نمایشگاه های مهم بین المللی کتاب جهان، از جمله [https://www.tibf.ir/fa/ نمایشگاه کتاب تهران]<ref>(Compiled by Book Information Centre Beijing,(2012</ref><ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]. جلد سوم، ص. 1343-1344</ref>. | |||
==== اهداف تعیین شده برای صنعت چاپ و نشر تا سال 2015 ==== | |||
در ابتدای ورود [[چین]] به قرن بیست و یکم، و عضویت این کشور در سازمان تجارت جهانی، دولت [[چین]] برای بخش صنعت چاپ و نشر، به ویژه بخش [[مطبوعات در چین|مطبوعات]] و رسانه ها، اهدافی را تا سال 2010 تعیین نمود که اهم آنها عبارت بودند از: دو برابر کردن میزان انتشار روزنامه ها و تولیدات سمعی و بصری در این کشور؛ راه اندازی حدود 10 گروه بزرگ انتشاراتی که درآمد سالانه ی هرکدام از آنها بیش از یک میلیارد یوان بوده و بین 20 تا 30 گروه انتشاراتی که درآمد هر یک تا یک میلیارد یوان باشد؛ باید 80درصد هزینه های روزنامه ها و مطبوعات از محل درآمد حاصله از چاپ آگهی و تبلیغات تأمین شود؛ و توزیع مجلات و نشریات از طریق خرده فروشی و ایجاد دکه های مطبوعاتی صورت گیرد.<ref>Report on China’s Press, Media, TV, Radio, Newspapers. 2005. www.pressreference.com</ref> اهداف تعیین شده برای توسعه ی این بخش از صنعت برای سال های 2011 تا 2015 (دوازدهمین برنامه ی پنج ساله) نیز به شرح زیر است: | |||
* رشد سالانه 5 درصدی عناوین كتاب ها(از 328 هزار عنوان در سال2010 به 419 هزار عنوان در سال 2015 خواهد رسید)؛ | |||
* رشد سالانه 2 درصدی نسخ چاپی كتاب خواهد داشت و از 7/17 میلیون نسخه در سال 2010 به 7/92 میلیون نسخه در سال 2015 خواهد رسید؛ | |||
* رشد سالانه 2 درصدی نسخ چاپی روزنامه ها(از02/50 میلیارد نسخه در سال2010 به 23/55 میلیارد نسخه در سال2015 خواهد رسید)؛ | |||
* رشد سالانه 5/1درصدی سرانه ی كتاب(از 3/5 نسخه در سال2010 به 8/5 نسخه در سال 2015 خواهد رسید). | |||
تعداد واحدهای انتشار روزنامه و نشریات ادواری در سال 2015 به نصف تقلیل یافته و به كمتر از 5000 واحد خواهد رسید. در این دوره توسط دولت، 10 مركز صنعت انتشار [[مطبوعات در چین|روزنامه و نشریات ادواری]]، و10 گروه چند رسانه ای فعال خواهند شد<ref>برگرفته از https://www.china-media-news.org/</ref><ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]. جلد سوم، ص. 1344-1345</ref>. | |||
=== | === [[بازار کتاب و سرانه ی هزینه های فرهنگی در چین]] === | ||
بر اساس داده های اداره ی آمار دولت [[چین معاصر و چالش های فرهنگی و اجتماعی پیش رو|چین]] ساکنان [[پکن]] در سال 2004 بالغ بر13میلیارد یوان کتاب خریداری کرده اند که با توجه به5/13میلیون جمعیت این شهر، به صورت میانگین هر شهروند پکنی958یوان کتاب خریداری کرده است.<ref>Xinhua News Agency (2012, August 9).</ref> اگرچه هنوز هزینه های خورد و خوراک مردم در جایگاه نخست سبد کالاهای مصرفی مردم قرار دارد، ولی این هزینه های فرهنگی، آموزشی و خدمات تفریحی است که جایگاه دوم را به خود اختصاص داده است. براساس گزارش منتشره در | بر اساس داده های اداره ی آمار دولت [[چین معاصر و چالش های فرهنگی و اجتماعی پیش رو|چین]] ساکنان [[پکن]] در سال 2004 بالغ بر13میلیارد یوان کتاب خریداری کرده اند که با توجه به5/13میلیون جمعیت این شهر، به صورت میانگین هر شهروند پکنی958یوان کتاب خریداری کرده است.<ref>Xinhua News Agency (2012, August 9).</ref> اگرچه هنوز هزینه های خورد و خوراک مردم در جایگاه نخست سبد کالاهای مصرفی مردم قرار دارد، ولی این هزینه های فرهنگی، آموزشی و خدمات تفریحی است که جایگاه دوم را به خود اختصاص داده است. براساس گزارش منتشره در [[مطبوعات در چین|مطبوعات چین]]، [[بازار کتاب و سرانه ی هزینه های فرهنگی در چین|هزینه های سرانه ی فرهنگی]] شهر نشین ها از متوسط375یوان در سال1996 به 902یوان در سال2002 افزایش یافته که تقریبا دو برابر افزایش سایر هزینه های مصرفی بوده است. سرانه ی فرهنگی روستاییان نیز 16 درصد کل هزینه های مصرفی آنان را تشکیل می دهد.<ref>Beijing Review(2003).Available for [https://www.bjreview.com/ https://www.bjreview.com]</ref> میانگین سرانه ی خرید كتاب برای هر نفر در [[چین]] در سال2003 از نظر تعداد 26/5 نسخه و به لحاظ ارزشی 72/35 یوان بوده است كه در مقایسه با سال 2002 افزایش یافته است . | ||
این آمار حاكی است كه [[بازار کتاب و سرانه ی هزینه های فرهنگی در چین|میانگین سرانه ی میزان خرید كتاب برای هر چینی]]، علیرغم كمی افزایش نسبت به سال 2002، هنوز پایین است و در پنج سال گذشته بالاترین رقم مربوط به سال1999 بوده كه میانگین سرانه ی خرید هر نفر 6 جلد كتاب گزارش شده است. | |||
در کشور [[چین | در کشور [[چین]]، كتابفروشی های زنجیرهای«شین خوا» بزرگترین سهم از بازار خرده فروشان محلی كتاب در استان های مختلف بوده اند و آن چه مورد توجه ناشران بوده این بوده كه از طریق این كتابفروشی ها كتاب های خود را به فروش برسانند. با این حال پس از انجام اصلاحات در [[بازار کتاب و سرانه ی هزینه های فرهنگی در چین|نظام توزیع كتاب در چین]] ، سیستم توزیع كتاب و مسیر آن تغییر كرده است . بسیاری از ناشران عمده فروشی خود را از طریق كتاب فروشی ها انجام می دهند. در سال‌های اخیر سهام كتاب [[چین]] افزایش داشته كه این تغییر سهام بر [[بازار کتاب و سرانه ی هزینه های فرهنگی در چین|بازار كتاب چین]] نیز تاثیر گذار بوده است<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]. جلد سوم، ص. 1345-1346</ref>. | ||
=== | === [[میزان کتابخوانی در چین]] === | ||
براساس گزارش منتشره از سوی خبرگزاری | براساس گزارش منتشره از سوی خبرگزاری شین خوا و براساس نتایج منتشره از یک بررسی که توسط آکادمی مطبوعات و انتشارات [[چین]] به عمل آمده است، در سال 2011 هر فرد چینی به طور متوسط سالانه 4 کتاب، 100 روزنامه، و 67/6 مجله مطالعه نموده است. تنها 2/1درصد از افراد مورد بررسی در این مطالعه معتقد بودند که میزان مطالعه ی خوبی داشته اند در حالیکه 7/50 درصد باور داشتند که به اندازه ی کافی مطالعه نداشته اند. آقای کنیچی اوهمای (Kenichi Ohmae)، یک استراتژیست ژاپنی در کتاب خود تحت عنوان«عصر آیکیوی پایین» نوشته است:«در چین ماساژخانه بیشتر از کتاب فروشی است.» براساس تحقیقات وی، چینی ها روزانه به طور متوسط 15دقیقه مطالعه می کنند که بسیار پایینتر از [[ژاپن]] است. به همین دلیل وی مردم [[چین]] را در ردیف جوامع با آی کیوی پایین شمرده است.<ref>" China Should Read More: Experts. Global Times"(2012, April 24).</ref> کارشناسان امور مطالعاتی معتقدند نبود فضای مناسب، کمبود امکانات لازم، توجه بیش از حد مردم به درآمد مادی و عدم توجه لازم به امر مطالعه، علت اصلی پایین بودن [[میزان کتابخوانی در چین|میزان مطالعه در میان مردم چین]] است. | ||
نرخ فعلی مطالعه ی فراگیر و مطلوب بین سنین18 تا 70سال در [[چین]]، به 77/6 درصد می رسد که نشان دهنده ی یک رشد نسبی 0/5 درصدی است. این نرخ شامل مطالعه کنندگان کتاب، مجله، روزنامه و اطلاعات دیجیتالی نیز می گردد. طبق گزارش منتشره در نمایشگاه کتاب | نرخ فعلی مطالعه ی فراگیر و مطلوب بین سنین18 تا 70سال در [[چین]]، به 77/6 درصد می رسد که نشان دهنده ی یک رشد نسبی 0/5 درصدی است. این نرخ شامل مطالعه کنندگان کتاب، مجله، روزنامه و اطلاعات دیجیتالی نیز می گردد. طبق گزارش منتشره در [https://www.ccbookfair.com/en نمایشگاه کتاب شانگهای]، هر فرد چینی به طور متوسط سالانه 6جلد کتاب مطالعه می کند که به مراتب از سطح مطالعه ی مردم کشورهای غربی و اروپایی که سالانه بین16 تا24 جلد کتاب می خوانند، پایین تر است. لذا، دولت چین برای افزایش سطح مطالعه میان شهروندان این کشور برنامه های تشویقی و تلاش های گسترده ای انجام می دهد تا عادت به مطالعه در میان مردم، به ویژه دانش آموزان را بالا ببرد. در همین راستا از سال2006، در بیش از 400 شهر [[چین]] فعالیت هایی را آغاز کرده است.<ref>Average Chinese read 6 Books a Year. | ||
برگرفته از https://www.chinadaily.com.cn/</ref> | |||
به طور کلی، [[میزان کتابخوانی در چین|عادت به کتابخوانی مردم چین]] نیز مانند سایر کشورهای جهان درحال تغییر است. امروزه مردم این کشور بیشتر از طریق [[اینترنت در چین|اینترنت]]، موبایل، لپ تاپ، وب سایت، و ابزارهای الکترونیکی دیگر به مطالعه ی کتاب می پردازند.<ref>“Internet Changing People’s Reading Habits in China”(2009, April 22). ''People’s Daily Online.'' </ref> چون حداقل هزینه ی دانلود یک کتاب الکترونیکی 3یوان است درحالیکه حداقل قیمت یک کتاب چاپی بیش از30 یوان می باشد. ضمن اینکه بخش های سانسور شده ی کتابهای چاپی را می توان در نسخه ی الکترونیکی به دست آورد. | |||
طبق نظر سنجی صورت گرفته از یك میلیون خواننده ی كتاب در [https://www.bibf.net/ نمایشگاه بین المللی كتاب پكن] در سال2011، موضوعات و كتاب های مورد علاقه و مطلوب خوانندگان چینی عبارت بوده اند از: ادبیات، رمان های نویسندگان داخلی و خارجی، سفرنامه ها و شرح زندگی افراد مشهور در زمینه ها و رشته های مختلف، مجموعه مقالات، مسایل تاریخی، جغرافیا، علوم اجتماعی، زبان های خارجی و مطالب فلسفی.<ref>Report of reading habit's: Chinese Readers Love Novels.(2011) www.english.cntv.</ref> | |||
براساس همین گزارش، برخی از كتابهای پر فروش سال2011 و نیمه ی نخست سال2012 به شرح زیر بوده است. | |||
'''آثار نویسندگان داخلی''' | |||
(Tiny Times 3: The Era of the Golden Throne. By: Guo Jingming) | * «رأس ساعت3: دوران تخت طلایی». اثر گوو جینگ مینگ؛(Tiny Times 3: The Era of the Golden Throne. By: Guo Jingming)؛ | ||
* جلد 1 و2 از مجموعه ی«تاریخ شمار دزدان مقبره» اثر نانپای سونشو؛(The Graver Robbers Chronicles. By: Nanpai Sonshu)؛ | |||
* «یادداشت رسمی شماره 8مؤسسه ی سرمایه» اثر شیائوچیائو لائوشو؛(Capital Institute official Notes 8. By: Xiaoqiao Laushu)؛ | |||
* «بوی صابون» اثر فوشی؛(The Smel of Soap. By: Fu Shi)؛ | |||
* «پدر رمان جاسوسی» اثر مای جیا؛(Father of The Spy Novel. By: Mai Jia)؛ | |||
* «محاصره ی قلعه» اثر چیان جونگ شو؛(Fortress Besiged. By: Qian ZhongShu)؛ | |||
* «سَبُك روی تخته» اثر هان هان؛(Light and Above Board. By: Han Han)؛ | |||
* «یاداشت های رسمی هو ویدونگ» اثر شیائوچیائو لائوشو؛(Hou Weiding Official Diary. By: Xiaoqiang Laushu)؛ | |||
* «بررسی اشعار زیبای باستانی» اثر یو دان؛(Review of the most beautiful avcient Poetry. By: Yu Dan)؛ | |||
* و«یك مادر خوب مهمتر از یك معلم خوب است» اثر این جیانلی.(A Good Mother is more Important than a good Teacher. By: Yin Jianly). | |||
'''آثار نویسندگان خارجی''' | |||
(The | * «صد سال تنهایی» اثر گابریل گارسیا ماركز از كلمبیا؛(One Hundred Years of Solitude. By: Gabriel Garcia Markez)؛ | ||
* «بازی تاج و تخت» اثر جرج آر.آر. مارتین از آمریكا؛(A Game of Throne. By: George R.R. Martin)؛ | |||
* «خانه ی ابریشم» اثر آنتونی هوروویتز از انگلیس؛(The House Of Silk. By: Anthony Horowitz)؛ | |||
* «پیش از خواب رفتن من» اثر اس. جی. واتسون از انگلیس؛(Before I go Sleep. By: S.J. Watson)؛ | |||
* «تو سیب چشم منی» اثر گیدنز كو از تایوان؛(You are the Apple of my Eye. By: Giddens Ko)؛ | |||
* و «بادبادك باز» اثر خالد حسینی از [[افغانستان]].<ref>برگرفته از https://www.openbook.com.cn/EN/BestSellers.aspx</ref>(The Kite Runner. By: Khaled Husaini)<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]. جلد سوم، ص. 1337-1350</ref>. | |||
=== [[آمار مطالعه با فناوری های نوین در چین]] === | |||
براساس نظر سنجی صورت گرفته در سال2008 میلادی، [[آمار مطالعه با فناوری های نوین در چین|آمار مطالعه ی کتاب های الکترونیکی و روزنامه در چین]] درحال پیشی گرفتن از مطالعه ی کتاب ها و نشریات چاپی است. طبق این نظر سنجی، افراد بین18 تا70 سال، به طور متوسط روزانه45دقیقه وقت برای مطالعه ی آنلاین صرف می کنند. از این میزان 7/42درصد روزنامه، | |||
( | بر اساس این بررسی، در مجموع تعداد خوانندگان کتاب، [[مطبوعات در چین|روزنامه و مجله ی چاپی در چین]] کاهش یافته است. و در مقابل در مقایسه با سال2010، به [[آمار مطالعه با فناوری های نوین در چین|مطالعه کنندگان اینترنتی]] به نحو قابل توجهی(1/11درصد) افزوده شده و در مجموع به 5/36درصد رسیده است. متوسط زمانی که کاربران برای مطالعه از طریق اینترنت زمان صرف می کنند به 53/74 دقیقه رسیده است. | ||
براساس گزارش منتشره در روزنامه ی گلوبال تایمز، تقسیم بندی مطالب مورد مطالعه در موبایل که 30درصد مطالعات چینی ها از این طریق صورت می گیرد، عبارتند از: 66/8 درصد روزنامه، 52/3 درصد کتاب، 46/9 درصد مجله، 23 درصد سایر مطالب خواندنی، 18/1 درصد مطالب منتشره در اینترنت، 9/3درصد کتاب الکترونیکی، 8/1 درصد سیدی و دی وی دی بوده است.<ref>China Should Read More: Experts. Global Times"(2012, April 24)".</ref> همچنین، براساس آمار منتشره در کتاب سال انتشارات دیجیتالی در [[چین]](2010-2011) که از سوی فرهنگستان چاپ و نشر این کشور منتشر شده است، درآمد صنعت چاپ دیجیتالی [[چین]] از3/3میلیارد دلار در سال2006 به بیش از 15میلیارد دلار در سال2011افزایش یافته است. برخی از کتاب های ادبیات داستانی مشهور چینی، بیش از900میلیون بار در اینترنت مشاهده شده و بیش از 2میلیون دلار فروش داشته اند.<ref>Smartphon Chang our habits "(2011). www.chinadaily.com.cn".</ref> | |||
براساس یک نظر سنجی که در سال 2012 از میان دانش آموزان مدارس راهنمایی [[شانگهای]] صورت گرفته است، 42/9 درصد از این دانش آموزان به خواندن پیام های نوشتاری، 40/8 درصد به مطالعه ی میکرو بلاگ ها، و32/7درصد کتاب الکترونیکی مطالعه می کنند. در این نظر سنجی آمده است که 27/2 درصد از پسران و9/12درصد از دختران اخبار ورزشی و 51/6 درصد از دختران و 52/9 درصد از پسران مطالب طالع بینی را از طریق [[اینترنت در چین|اینترنت]] دنبال می کنند.<ref>New Media Influences China’s Yang Readers (2012, May3). </ref> | |||
براساس یک نظر سنجی که در سال 2012 از میان دانش آموزان مدارس راهنمایی [[شانگهای]] صورت گرفته است، 9 | |||
افزون بر این، 27/6 درصد از کسانی که در این جامعه ی آماری شرکت کرده اند گفته اند که ترجیح می دهند از طریق موبایل(اینترنتی) مطالعه کنند، که این آمار نشان دهنده ی افزایش 6/4 درصدی نسبت به سال2010 است. این افراد معمولا به طور متوسط روزانه 53/13 دقیقه را به مطالعه از طریق موبایل می گذرانند. و مبلغ 75/20 یوان معادل 3/3 دلار برای این خدمات پرداخت می کنند.<ref>خبرنامه 1 ارديبهشت رايزني فرهنگي ج.ا.ايران در پكن، (1391).</ref><ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]. جلد سوم، ص. 1350-1351</ref> | |||
{{به روز رسانی}} | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[صنعت چاپ و نشر در چین]]؛ [[صنعت چاپ و نشر کتاب در زیمبابوه]]؛ [[کتاب در ژاپن]]؛ [[چاپ و نشر کتاب در لبنان]]؛ [[صنعت چاپ و نشر کتاب در مصر]]؛ [[چاپ و نشر کتاب در سنگال]]؛ [[صنعت چاپ و نشر کتاب در آرژانتین]]؛ [[صنعت چاپ و نشر کتاب در فرانسه]]؛ [[صنعت چاپ و نشر کتاب در مالی]]؛ [[صنعت چاپ و نشر کتاب در اوکراین]]؛ [[صنعت چاپ و نشر کتاب در اسپانیا]]؛ [[صنعت چاپ و نشر کتاب در اردن]]؛ [[صنعت چاپ و نشر کتاب در اتیوپی]]؛ [[صنعت چاپ و نشر کتاب در سیرالئون]]؛ [[صنعت چاپ و نشر کتاب در تایلند]]؛ [[صنعت چاپ و نشر کتاب در گرجستان]]؛ [[صنعت چاپ و نشر کتاب در تاجیکستان]] | |||
= پاورقی = | = پاورقی = | ||
[i] - طبق آمار رسمی منتشره از سوی دولت چین، در حال حاضر حدود250میلیون کودک زیر سن14سال زندگی میکنند ک تقریبا 14درصد کل جمعیت کشور را شامل می شود و سالانه 16میلیون کودک تازه متولد نیز بر این آمار افزوده می گردد. تأمین نیاز این جمعیت عظیم به کتاب مورد نیاز به سرمایه گذاری، تولید، چاپ و توزیع گسترده ای دارد که از توان بنگاه های نشر دولتی داخلی خارج بوده و به ورود بخش خصوصی و سرمایه گذاران خارجی نیاز دارد. | [i] - <small>طبق آمار رسمی منتشره از سوی دولت چین، در حال حاضر حدود250میلیون کودک زیر سن14سال زندگی میکنند ک تقریبا 14درصد کل جمعیت کشور را شامل می شود و سالانه 16میلیون کودک تازه متولد نیز بر این آمار افزوده می گردد. تأمین نیاز این جمعیت عظیم به کتاب مورد نیاز به سرمایه گذاری، تولید، چاپ و توزیع گسترده ای دارد که از توان بنگاه های نشر دولتی داخلی خارج بوده و به ورود بخش خصوصی و سرمایه گذاران خارجی نیاز دارد.</small> | ||
= کتابشناسی = | = کتابشناسی = | ||
<references /> | |||
[[رده:کتاب و صنعت نشر]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۲۲
پس از اجرای اصلاحات، به ویژه بعد از عضویت چین در سازمان تجارت جهانی، بازار و صنعت چاپ و نشر کتاب در این کشور با تحولات گسترده ای روبه رو شده است. پیش از آن هیچ فرد یا مؤسسه ی خصوصی حق حضور و فعالیت در این بخش را نداشت. اگرچه هنوز این صنعت به سختی توسط دولت کنترل می شود، ولی در مقایسه با ده سال پیش خیلی بازتر شده و علاوه بر بخش خصوصی، سرمایه گذاران خارجی نیز به این بازار علاقمند شده و در بخش هایی از این صنعت مجوز یافته اند با همتایان چینی خود مشارکت نمایند.
صنعت چاپ و نشر کتاب در چین
در کشور چین، جمعا 581مؤسسه ی بزرگ انتشاراتی فعالیت می کنند که همگی دولتی بوده و به دلیل کنترل شدید بخش کتاب از سوی دولت، این تعداد همچنان ثابت باقی مانده و هرگونه درخواست جدید از سوی اداره کل چاپ و نشر وابسته به شورای دولتی کنترل می شود. وظیفه ی این اداره کل ترسیم خط و مشی و سیاست های بخش صنعت چاپ و نشر در این کشور، تدوین قوانین و مقررات مربوطه و نظارت برحسن اجرای آن، هدایت و کمک به اجرای مقررات، بررسی و صدور مجوز برای متقاضیان جدید چاپ و نشر، نظارت بر تولیدات چاپی و نحوه ی توزیع آنها، نظارت بر واردات و صادرات کتاب و نشریات و مطبوعات می باشد.
بیش از40درصد از این ناشران در شهر پکن مستقر بوده و شهر شانگهای با دارا بودن 7درصد از مؤسسات و بنگاه های چاپ و نشر، در رده ی دوم قرار دارد. البته هر استان نیز حداقل یک مؤسسه ی بزرگ نشر دارد که زیر نظر حکومت محلی اداره شده و وابسته به یکی از بنگاه های بزرگ انتشاراتی است.
به طور کلی، تولیدات بخش صنعت چاپ و نشر در کشور چین را میتوان به 6بخش عمومی تقسیم کرد: چاپ و تولید کتاب، انتشار مطبوعات و مجلات، چاپ روزنامه ها، تولیدات صوتی، تولیدات تصویری، و انتشارات الکترونیکی. انتشار کتاب با حدود سالانه 320هزار عنوان، 3/86درصد از این صنعت را به خود اختصاص داده، مطبوعات و مجلات 82/2درصد، روزنامه ها 55/0درصد، تولیدات صوتی 52/3درصد، تولیدات تصویری 74/3 درصد، و تولیدات الکترونیکی 3/06 درصد را تشکیل می دهند. بخش چاپ کتاب هم خود به سه گروه عمده تقسیم می شود: بخش کتاب های عادی و معمولی در موضوعات مختلف داستانی و غیر داستانی با 17/79درصد، کتب درسی و آموزشی با 25/20درصد، و کتب تصویری.[۱] در این کشور 30بنگاه نشر خاص کتاب کودکان و نوجوانان نیز فعال هستند که در سال های اخیر این بخش از ناشران با ده درصد رشد مواجه شده است[i][۲].
تعداد سالانه عناوین کتاب های چاپ شده در چین
براساس آمار منتشره از سوی اداره ی آمار کشور چین، در سال 2010میلادی، جمعا 328هزار عنوان کتاب توسط ناشران این کشور چاپ و منتشر شده است که 58درصد این کتاب ها چاپ جدید بوده اند. تقسیم بندی موضوعات و محتوای این کتاب ها عبارت بوده اند از: علوم اجتماعی58/20درصد، کودکان و نوجوانان21/14درصد، کتاب های داستانی31/10درصد، علوم طبیعی و فناوری 24/10درصد، زبان 34/8درصد، و کتاب های راهنما و متفرقه نیز4/5درصد را به خود اختصاص داده اند. بنابر آخرین آمار رسمی منتشره، در سال2010 تعداد كل عناوین كتاب های منتشر شده در چین بالغ بر 328 هزار عنوان با 17/7میلیارد نسخه و 61میلیارد صفحه بوده است.[۳]
از این تعداد کتاب منتشره در سال2010، بخش قابل توجهی(64145عنوان) مربوط به کتب درسی و آموزشی بوده است که تعداد 23939عنوان آن کتاب های جدید بوده اند. از نظر فروش کتاب نیز کتب درسی و آموزشی 50 درصد از بازار کتاب را به خود اختصاص داده و اگر فروش کتاب های کمک آموزشی را نیز بر این میزان اضافه کنیم، سهم کتاب های درسی در بازار کتاب چین به 65درصد خواهد رسید که نشان دهنده ی وابستگی شدید بازار نشر و فروش کتاب به کتاب های درسی است. به همین خاطر، در پایان سال2010بزرگترین گروه ناشران کتاب درسی در چین تحت عنوان«گروه ناشران آموزشی چین» در این کشور شکل گرفت[۴].
قانون کپی رایت در چین
تا سال1991میلادی، در چین چیزی به نام کپی رایت و یا قانون مالکیت معنوی وجود نداشت. در سال1990، نخستین مقررات در این خصوص تدوین و به تصویب رسیده و در سال1991 به مورد اجرا گذاشته شد. در سال 1992 این کشور با امضای قانون بین المللی کپی رایت به عضویت کنوانسیون بِرن در خصوص حق مالکیت معنوی درآمد. علیرغم اصلاحات مکرر صورت گرفته در مقررات حق مالکیت معنوی چین، این قانون هنوز دارای نواقص زیادی اجرایی است. اگرچه پس از عضویت چین در کنوانسیون فوق، ناشران دولتی حداقل برای دفاع از حق و حقوق خود مجبور به تبعیت از این قانون شدند، ولی ناشران غیر رسمی و ناشران بخش خصوصی که تحت نام ناشران دولتی فعالیت می کنند، هنوز این قوانین را مراعات نکرده و به انحای مختلف از اجرای این مقررات طفره می روند. مسئولیت نظارت بر حق مالکیت معنوی و کپی رایت در چین بر عهده ی«مدیریت ملی کپی رایت چین (National Copyright Administration of China)» است. این مدیریت وظیفه ی تدوین مقررات و نظارت بر اجرای آن و همچنین نظارت بر قراردادهای منعقده بین ناشران چینی و خارجی در این خصوص را دارد. در سال2010 میلادی، ناشران چینی کپی رایت 13724 عنوان کتاب خارجی را خریداری کرده اند که 5284 عنوان از آمریکا، 2492 عنوان از انگلیس، 739 عنوان از آلمان، 737عنوان از فرانسه، 1766 عنوان از ژاپن، و1027 عنوان آن از هنگ کنگ بوده است.[۵]
جدول شماره 1. عضویت چین در معاهدات بین المللی مربوط به حمایت از حقوق مالکیت فکری[۶]
| تاریخ عضویت
رسمی |
تاریخ درخواست عضویت | عنوان معاهده | ردیف |
| 3 ژوئن 1980 | سوم مارس 1980 | سازمان جهانی مالكیت فكری | 1 |
| 19 مارس 1985 | 19 دسامبر 1984 | معاهده پاریس(حمایت از مالكیت صنعتی) | 2 |
| 4 اکتبر 1989 | 4 جولای 1989 | معاهده مادرید (ثبت بین المللی علایم) | 3 |
| 15 اکتبر 1992 | 10 جولای 1992 | معاهده جهانی حق نشر | 4 |
| 30 آوریل 1993 | 4 ژانویه 1993 | معاهده ژنو (حمایت از تولیدكنندگان آثار صوتی) | 5 |
| 1 ژانویه 1994 | 15 سپتامبر 1993 | معاهده همكاری حق اختراع | 6 |
چهار دوره توسعه ی صنعت چاپ و نشر در چین
پس از اجرای اصلاحات اقتصادی در چین در سال1978، صنعت نشر این کشور جهت انطباق با نیازهای جامعه، اقتصاد بازاری، افزایش توان مالی و مدیریتی، کسب آمادگی برای رقابت با بازار جهانی و رقبای بین المللی، و سرانجام عضویت در سازمان تجارت جهانی، چهار مرحله از توسعه را پشت سرنهاد.
دوره ی نخست( 1978 تا 1985): از سال 1978 تا 1985، دوره ی آغاز توسعه ی عادی صنعت نشر چین به شمار می رود. در این دوره صنعت چاپ به طور كلی نرخ رشد 10درصدی داشته و گاهی به 16درصد هم رسید كه رقمی شایان توجه و نادر در این صنعت به حساب می آید.
دوره ی دوم( 1986 تا 1994): پس از سال 1985، میزان كل چاپ كتاب در چین هرگز از رقم چاپ سال1985 تجاوز نكرد. صنعت نشر چین یك مدت طولانی 9 ساله را به بازنگری و تجدید نظر و كسب تجربه در صنعت نشر سپری كرد. پس از سال 1986 بازار كتاب چین شاهد یك رشد منفی و یا رشد كم بود كه برای توسعه ی آن باید نیرویی تازه به صنعت نشر دمیده می شد. با رشد مصرف كتاب در چین در این دوره، رشد صنعت نشر نیز ارتقا یافت. در حقیقت، در این سال بازار فروش كتاب جای خود را به بازار خرید كتاب داد. این دوره ی گذر، به دلیل توسعه ی اقتصادی سریع چین امری اجتناب ناپذیر می نمود.
این دوره بیشتر دوره ی تجربه آموزی بود و بازنگری هایی در صنعت نشر انجام گرفت كه باز هم چندان مؤثر و كارآ نبود. بررسی ها نشان می دهد كه علت رشد ناكافی این صنعـت در این دوره ی9 ساله، فقـدان تحـولات و تغییرات كافی برای توسعه ی بازار كتاب بود. ضمن آنكه نـوآوری در سیستم نشـر و توزیـع كتاب چین هنوز جایگاه مطلوبی نداشت.
دوره ی سوم(پس از سال1995): در سال1995، صنعت نشـر كتاب چین به دوره ی سردرگمی و بازنـگری در خود پایان داد و میزان تولید صنعت نشـر چـین افزایش یافت و یك دوره ی جدید توسعـه در این صنعت آغاز گردید. یكی از علت های اصلی توسعه ی بازار كتاب و انتشارات چین در این دوران، رشد اقتصادی سریع و پایدار چین بود. در این دوره، ساختار صنعت نشر چین دستخوش تحـول گردیده و نظام اداری، اجرایی و روش های مدیریتی و فروش نیز بهبود یافت. در این دوره، كنترل بر بهای كتاب های درسی مدارس ابتدایی و متوسطه ی چین به تدریج كاهش یافت و فرایند تنویر افكار عمومی در زمینه ی توسعه ی صنعت نشر چین آغاز و آگاهی مردم به روند اصلاحات و مؤسساتی شدن و مالكیت اشتراكی این صنعت بیشتر شد.
دوره ی چهارم(پس از سال2001) و تشکیل گروه های انتشارات چین: دولت چین با استفاده از تجریبات بین المللی به این نتیجه رسید كه توسعه ی سریع بازار كتاب و افزایش توان رقابتی صنعت نشر، پیش از عضویت کامل در سازمان تجارت جهانی، به ایجاد مؤسسات قوی انتشاراتی نیاز دارد. با این اقدام است که می توان ضمن کمک به توسعه ی صنعت نشر، پاسخگوی نیازهای بازار داخلی و جهانی و بالا بردن توان رقابتی این صنعت در عرصه ی بین المللی بود.
بیشتر مؤسسات انتشاراتی چین که براساس تجربیات دهه ی 1950در شوروی پیشین شکل گرفته بود، اغلب كوچك و یا متوسط بوده و بین 40 تا300 كارمند داشته و تولید سالانه ی آنها بین 100 تا400 عنوان و فروش آنها نیز حد اکثر به20 تا200 میلیون یوان می رسید. سود خالص این مؤسسات نیز كمتر از10میلیون یوان بود. طبعا، چنین وضعیتی پاسخگوی نیاز بازار داخلی هم نبود تا چه رسد به بازارهای بین المللی. لذا، دولت با ادغام بسیاری از این انتشاراتی ها و تجمیع سرمایه ی آنها، و اختصاص بودجه ی لازم، بیش از 30گروه انتشاراتی قوی به وجود آورد تا بتوانند از این پس به عنوان شرکت های اقتصادی خود اتکا، و با ورود به عرصه ی بازار آزاد، با بخش خصوصی داخلی و رقبای بین المللی به رقابت به پردازند.
اینک، با گذشت چند سال از عضویت چین در سازمان تجارت جهانی و توسعه ی صنعت نشر، و كاهش كنترل و افزایش حمایت دولت، این مؤسسات از قدرت و توانایی و تجربیات نسبتا خوبی در زمینه های سرمایه گذاری، فناوری، مدیریتی، بازاریابی، و سازماندهی، برخوردار شده و از نظر کمی و کیفی توسعه ی فراوانی یافته اند، اگرچه در مقابل غول های نشر خارجی هنوز از توانایی های رقابتی كمتری برخوردار بوده و كاركرد منطق های آنها ضعیف و در مواجهه با چالش های اقتصاد بازار، با مشكلات روبه رو هستند. به همین دلیل است که هنوز دولت به بخش خصوصی و سرمایه گذاران خارجی اجازه ی ورود به عرصه ی سرمایه گذاری در بخش تولید و صنعت چاپ و نشر را نداده و آنها صرفا در بخش توزیع و خرده فروشی حق سرمایه گذاری دارند[۸][۹].
عضویت چین در سازمان تجارت جهانی
عضویت چین در سازمان تجارت جهانی در سال2001، تأثیر عمیق و گسترده و دراز مدتی در صنایع فرهنگی، از جمله صنعت چاپ و نشر این کشور گذاشته و ناشران داخلی را در معرض چالش و رقابت سخت در بازار جهانی کتاب قرار داد. دولت چین برای فایق آمدن بر این مشکل اولا، تعداد زیادی از مؤسسات و بنگاه های چاپ و نشر این کشور را در هم ادغام نموده و گروه های انتشاراتی بزرگی را تشکیل داد تا توان رقابت در مدیریت، سرمایه و فناوری آنها را در برابر رقبای خارجی بالا ببرد. تا کنون بیش از 30 گروه بزرگ انتشاراتی از ادغام ده ها موسسه ی چاپ و نشر به وجود آمده است. ثانیا، صنعت و بازار چاپ و نشر را به عنوان بخشی از بازار فرهنگی این کشور، وادار به انطباق خود با بازار اقتصادی جدید کرد. لذا، بسیاری از ناشران دولتی به بنگاه های اقتصادی تبدیل شده و از حالت بودجه گیری دایم از دولت خارج شده اند.
پس از عضویت چین در سازمان تجارت جهانی، افزون بر تغییرات فوق، به بخش خصوصی داخلی و سرمایه گذاران خارجی نیز به صورت محدود اجازه ی ورود به بخش صنعت چاپ و نشر داده شد. اگرچه هنوز به بخش خصوصی اجازه ی فعالیت در این صنعت داده نشده است، ولی برخی از مؤسسات فرهنگی خصوصی اجازه یافته اند تا با همکاری ناشران دولتی و با استفاده از شابک های در اختیار آنها به انتشار کتاب به پردازند و در واقع باز هم این ناشران دولتی و رسمی هستند که مسئولیت کتاب چاپ شده را بر عهده دارند و کتاب ها نیز با استفاده از سهمیه و نام آنها منتشر می شوند. اگرچه هنوز آمار دقیقی از دست اندرکاران غیر مستقیم بخش خصوصی در صنعت چاپ و نشر آمار دقیق در دست نیست، ولی بر اساس یک آمار گیری غیر رسمی انجام شده توسط فرهنگستان چاپ و نشر چین که در سال 2011صورت گرفته و در سایت رسمی نمایشگاه بین المللی کتاب پکن منتشر شده است، از 131هزار نهاد و مؤسسه ی فعال در امر چاپ و نشر چین، حدود1/76درصد فعالیتها آنها مربوط به بخش غیر دولتی بوده است[۱۰].
علیرغم عضویت چین در سازمان تجارت جهانی در یک دهه ی پیش، بخش انتشار کتاب در این کشور، هنوز به روی سرمایه گذاران خارجی بسته است. در عین حال، راه های مختلف مشارکت و همکاری میان ناشران خارجی و داخلی، به ویژه در زمینه ی چاپ کتاب های علمی وجود دارد که به صورت سرمایه گذاری مشترک(51درصد چینی و حد اکثر 49درصد سرمایه گذار خارجی) و همکاری های کوتاه مدت و موردی و بلند مدت انجام می شود. در حال حاضر، تعداد زیادی از ناشران عمده ی خارجی در همین چارچوب در چین فعال شده و دفتر نمایندگی دایر نموده اند. در بازار کتاب چین، تنها بخش توزیع و خرده فروشی کتاب است که کاملا به روی بخش خصوصی و سرمایه گذاری خارجی باز شده است.
در این کشور 3کانال عمده برای توزیع کتاب های منتشره وجود دارد: کتابفروشی های زنجیرهای دولتی شین خوا که از زمان تأسیس جمهوری خلق چین در سال1949 تاکنون به صورت انحصاری شبکه و سیستم توزیع کتاب در این کشور را در اختیار خود داشته است؛ بخش خصوصی داخلی و سرمایه گذاران خارجی که پس از عضویت این کشور در سازمان تجارت جهانی به وجود آمده است؛ و فروش آنلاین و اینترنتی کتاب که در سال های اخیر وارد عرصه ی رقابت در بازار فروش کتاب شده است. لذا، می توان گفت، در این کشور هنوز سیستم منظم و شبکه ی فراگیر ملی توزیع کتاب شکل نگرفته است. چون اغلب کتاب فروشی های عمده در شهرهای بزرگ قرار گرفته و سیستم ناقص توزیع موجود نیز تنها در سطح مراکز استان ها و شهرهای بزرگ عمل می کنند، بنابراین، بخش عمده ای از کتاب های منتشره توسط ناشران محلی و منطق های و شهرهای کوچک، تحت پوشش شبکه ی توزیع قرار نمی گیرند. لذا، این مناطق تنها از طریق سفارش اینترنتی کتاب و حضور در نمایشگاه های متعدد کتاب که در طول سال برگزار می شود، نیازهای خود به کتاب را برآورده می سازند[۱۱].
آمار سالانه ی واردات و صادرات کتاب در چین
طبق آمار منتشره از سوی اداره ی آمار چین، این کشور در سال2010میلادی، جمعا بالغ بر 37میلیون دلار کتاب و نشریات تولید این کشور را به خارج از چین صادر کرده است که نسبت به سال قبل10درصد افزایش داشته است. در همین سال بیش از 94میلیون دلار کتاب و نشریه را وارد کرده است. در این کشور حدود 40شرکت بازرگانی در زمینه ی واردات و صادرات کتاب اشتغال دارند که همگی به سازمان ها و مؤسسات و نهادهای علمی، آموزشی و فناوری دولتی وابسته هستند. اغلب متقاضیان کتاب و نشریات خارجی را هم کتابخانه ها و مؤسسات علمی و آموزشی این کشور تشکیل می دهند.
جدول شماره 2. آمار صادرات و واردات كتاب، مجله و روز نامه در سال 2010[۱۲]
| نوع كالا | صادرات | واردات | ||||
| نوع | تعداد
(10هزارنسخه) |
ارزش
(10هزار دلار) |
نوع | تعداد
(10هزارنسخه) |
ارزش
(10هزار لار) | |
| كتب منتشره | 913328 | 23/707 | 11/3232 | 806076 | 57/568 | 01/9402 |
| فلسفی-اجتماعی | 198094 | 32/105 | 18/826 | 177503 | 11/61 | 47/1606 |
| فرهنگی و آموزشی | 170183 | 24/124 | 61/552 | 142811 | 28/126 | 86/1745 |
| ادبیات و هنر | 206848 | 71/129 | 51/601 | 132207 | 23/90 | 30/1271 |
| علوم طبیعی و فناوری | 100387 | 86/59 | 93/345 | 219256 | 59/107 | 77/3478 |
| كودكان | 70337 | 47/140 | 86/264 | 42123 | 47/39 | 30/375 |
| عمومی | 167479 | 64/147 | 03/641 | 92176 | 88/143 | 31/924 |
| مجلات | 41065 | 79/194 | 97/423 | 72056 | 66/420 | 96/13828 |
| روزنامه ها | 561 | 41/43 | 91/54 | 1582 | 65/1892 | 61/2777 |
| جمع كل | 954954 | 64/945 | 00/3711 | 879714 | 87/2881 | 58/26008 |
گسترش شبکه ی توزیع اینترنتی و آنلاین کتاب در چین
باتوجه به نواقص موجود در سیستم شبکه ی توزیع کتاب و گسترش فناوری اطلاعات در کشور چین، زمینه برای گسترش هرچه سریعتر تجارت آنلاین کتاب در این کشور فراهم شده است. لذا، این نوع از تجارت کتاب هر روز از جایگاه بهتری برخوردار شده و رقابت سختی میان ناشران و فروشندگان سنتی کتاب با ناشران و فروشندگان آنلاین کتاب به وجود آمده و بسیاری از ناشران عمده اقدام به تولید ابزار مورد نیاز برای تولید، توزیع، فروش و مطالعه ی کتاب های دیجیتالی خاص خود نموده اند. حتی برخی از فروشگاه های بزرگ آنلاین فروش لوازم خانگی، لباس و لوازم برقی نیز برای جذب مشتری بیشتر، بخشی از فروشگاه های خود را به عرضه ی کتاب و محصولات چاپی اختصاص داده اند.
همچنین، پایگاه های اینترنتی مهمی همچون تِنسِنت (Ten Cent)، سینا، علی بابا، و بَیدو (Baidu) نیز وارد بازار عرضه و نشر الکترونیکی شده و به نظر می رسد نرم افزارهای دریافت کتاب الگترونیکی از طریق گوشی موبایل، در حال تسخیر بازار فروش آنلاین کتاب است. براساس نظر سنجی صورت گرفته توسط فرهنگستان چاپ و نشر چین، تعداد افرادی که در سال 2011از طریق اینترنت و موبایل و سایر وسایل الکترونیکی به مطالعه ی کتاب می پردازند، به 6/36درصد(121میلیون نفر) رسیده و متوسط هزینه ی دانلود کتاب دیجیتالی حدود نیم دلار بوده است[۱۴][۱۵].
نمایشگاه های کتاب در چین
همان گونه که پیشتر ذکر شد، یکی از راه های توزیع و دسترسی به انواع کتاب در چین، نمایشگاه های مختلف کتابی است که در سطوح مختلف محلی، منطقه ای، استانی، ملی و بین المللی در داخل و خارج چین و در طول سال برگزار می شود که عمده ترین آنها عبارتند از:
- نمایشگاه بین المللی کتاب پکن که از سال1986 آغاز و در سال2012 نوزدهمین دوره ی این نمایشگاه در ماه اوت برگزار خواهد شد؛
- نمایشگاه بین المللی کتاب تایپه(تایوان) که از سال1987 آغاز شده است؛
- نمایشگاه بین المللی کتاب هنگ کنگ؛
- نمایشگاه ملی کتاب چین؛
- نمایشگاه سفارش کتاب پکن؛
- حضور ناشران مختلف چینی در نمایشگاه های مهم بین المللی کتاب جهان، از جمله نمایشگاه کتاب تهران[۱۶][۱۷].
اهداف تعیین شده برای صنعت چاپ و نشر تا سال 2015
در ابتدای ورود چین به قرن بیست و یکم، و عضویت این کشور در سازمان تجارت جهانی، دولت چین برای بخش صنعت چاپ و نشر، به ویژه بخش مطبوعات و رسانه ها، اهدافی را تا سال 2010 تعیین نمود که اهم آنها عبارت بودند از: دو برابر کردن میزان انتشار روزنامه ها و تولیدات سمعی و بصری در این کشور؛ راه اندازی حدود 10 گروه بزرگ انتشاراتی که درآمد سالانه ی هرکدام از آنها بیش از یک میلیارد یوان بوده و بین 20 تا 30 گروه انتشاراتی که درآمد هر یک تا یک میلیارد یوان باشد؛ باید 80درصد هزینه های روزنامه ها و مطبوعات از محل درآمد حاصله از چاپ آگهی و تبلیغات تأمین شود؛ و توزیع مجلات و نشریات از طریق خرده فروشی و ایجاد دکه های مطبوعاتی صورت گیرد.[۱۸] اهداف تعیین شده برای توسعه ی این بخش از صنعت برای سال های 2011 تا 2015 (دوازدهمین برنامه ی پنج ساله) نیز به شرح زیر است:
- رشد سالانه 5 درصدی عناوین كتاب ها(از 328 هزار عنوان در سال2010 به 419 هزار عنوان در سال 2015 خواهد رسید)؛
- رشد سالانه 2 درصدی نسخ چاپی كتاب خواهد داشت و از 7/17 میلیون نسخه در سال 2010 به 7/92 میلیون نسخه در سال 2015 خواهد رسید؛
- رشد سالانه 2 درصدی نسخ چاپی روزنامه ها(از02/50 میلیارد نسخه در سال2010 به 23/55 میلیارد نسخه در سال2015 خواهد رسید)؛
- رشد سالانه 5/1درصدی سرانه ی كتاب(از 3/5 نسخه در سال2010 به 8/5 نسخه در سال 2015 خواهد رسید).
تعداد واحدهای انتشار روزنامه و نشریات ادواری در سال 2015 به نصف تقلیل یافته و به كمتر از 5000 واحد خواهد رسید. در این دوره توسط دولت، 10 مركز صنعت انتشار روزنامه و نشریات ادواری، و10 گروه چند رسانه ای فعال خواهند شد[۱۹][۲۰].
بازار کتاب و سرانه ی هزینه های فرهنگی در چین
بر اساس داده های اداره ی آمار دولت چین ساکنان پکن در سال 2004 بالغ بر13میلیارد یوان کتاب خریداری کرده اند که با توجه به5/13میلیون جمعیت این شهر، به صورت میانگین هر شهروند پکنی958یوان کتاب خریداری کرده است.[۲۱] اگرچه هنوز هزینه های خورد و خوراک مردم در جایگاه نخست سبد کالاهای مصرفی مردم قرار دارد، ولی این هزینه های فرهنگی، آموزشی و خدمات تفریحی است که جایگاه دوم را به خود اختصاص داده است. براساس گزارش منتشره در مطبوعات چین، هزینه های سرانه ی فرهنگی شهر نشین ها از متوسط375یوان در سال1996 به 902یوان در سال2002 افزایش یافته که تقریبا دو برابر افزایش سایر هزینه های مصرفی بوده است. سرانه ی فرهنگی روستاییان نیز 16 درصد کل هزینه های مصرفی آنان را تشکیل می دهد.[۲۲] میانگین سرانه ی خرید كتاب برای هر نفر در چین در سال2003 از نظر تعداد 26/5 نسخه و به لحاظ ارزشی 72/35 یوان بوده است كه در مقایسه با سال 2002 افزایش یافته است .
این آمار حاكی است كه میانگین سرانه ی میزان خرید كتاب برای هر چینی، علیرغم كمی افزایش نسبت به سال 2002، هنوز پایین است و در پنج سال گذشته بالاترین رقم مربوط به سال1999 بوده كه میانگین سرانه ی خرید هر نفر 6 جلد كتاب گزارش شده است.
در کشور چین، كتابفروشی های زنجیرهای«شین خوا» بزرگترین سهم از بازار خرده فروشان محلی كتاب در استان های مختلف بوده اند و آن چه مورد توجه ناشران بوده این بوده كه از طریق این كتابفروشی ها كتاب های خود را به فروش برسانند. با این حال پس از انجام اصلاحات در نظام توزیع كتاب در چین ، سیستم توزیع كتاب و مسیر آن تغییر كرده است . بسیاری از ناشران عمده فروشی خود را از طریق كتاب فروشی ها انجام می دهند. در سال‌های اخیر سهام كتاب چین افزایش داشته كه این تغییر سهام بر بازار كتاب چین نیز تاثیر گذار بوده است[۲۳].
میزان کتابخوانی در چین
براساس گزارش منتشره از سوی خبرگزاری شین خوا و براساس نتایج منتشره از یک بررسی که توسط آکادمی مطبوعات و انتشارات چین به عمل آمده است، در سال 2011 هر فرد چینی به طور متوسط سالانه 4 کتاب، 100 روزنامه، و 67/6 مجله مطالعه نموده است. تنها 2/1درصد از افراد مورد بررسی در این مطالعه معتقد بودند که میزان مطالعه ی خوبی داشته اند در حالیکه 7/50 درصد باور داشتند که به اندازه ی کافی مطالعه نداشته اند. آقای کنیچی اوهمای (Kenichi Ohmae)، یک استراتژیست ژاپنی در کتاب خود تحت عنوان«عصر آیکیوی پایین» نوشته است:«در چین ماساژخانه بیشتر از کتاب فروشی است.» براساس تحقیقات وی، چینی ها روزانه به طور متوسط 15دقیقه مطالعه می کنند که بسیار پایینتر از ژاپن است. به همین دلیل وی مردم چین را در ردیف جوامع با آی کیوی پایین شمرده است.[۲۴] کارشناسان امور مطالعاتی معتقدند نبود فضای مناسب، کمبود امکانات لازم، توجه بیش از حد مردم به درآمد مادی و عدم توجه لازم به امر مطالعه، علت اصلی پایین بودن میزان مطالعه در میان مردم چین است.
نرخ فعلی مطالعه ی فراگیر و مطلوب بین سنین18 تا 70سال در چین، به 77/6 درصد می رسد که نشان دهنده ی یک رشد نسبی 0/5 درصدی است. این نرخ شامل مطالعه کنندگان کتاب، مجله، روزنامه و اطلاعات دیجیتالی نیز می گردد. طبق گزارش منتشره در نمایشگاه کتاب شانگهای، هر فرد چینی به طور متوسط سالانه 6جلد کتاب مطالعه می کند که به مراتب از سطح مطالعه ی مردم کشورهای غربی و اروپایی که سالانه بین16 تا24 جلد کتاب می خوانند، پایین تر است. لذا، دولت چین برای افزایش سطح مطالعه میان شهروندان این کشور برنامه های تشویقی و تلاش های گسترده ای انجام می دهد تا عادت به مطالعه در میان مردم، به ویژه دانش آموزان را بالا ببرد. در همین راستا از سال2006، در بیش از 400 شهر چین فعالیت هایی را آغاز کرده است.[۲۵]
به طور کلی، عادت به کتابخوانی مردم چین نیز مانند سایر کشورهای جهان درحال تغییر است. امروزه مردم این کشور بیشتر از طریق اینترنت، موبایل، لپ تاپ، وب سایت، و ابزارهای الکترونیکی دیگر به مطالعه ی کتاب می پردازند.[۲۶] چون حداقل هزینه ی دانلود یک کتاب الکترونیکی 3یوان است درحالیکه حداقل قیمت یک کتاب چاپی بیش از30 یوان می باشد. ضمن اینکه بخش های سانسور شده ی کتابهای چاپی را می توان در نسخه ی الکترونیکی به دست آورد.
طبق نظر سنجی صورت گرفته از یك میلیون خواننده ی كتاب در نمایشگاه بین المللی كتاب پكن در سال2011، موضوعات و كتاب های مورد علاقه و مطلوب خوانندگان چینی عبارت بوده اند از: ادبیات، رمان های نویسندگان داخلی و خارجی، سفرنامه ها و شرح زندگی افراد مشهور در زمینه ها و رشته های مختلف، مجموعه مقالات، مسایل تاریخی، جغرافیا، علوم اجتماعی، زبان های خارجی و مطالب فلسفی.[۲۷]
براساس همین گزارش، برخی از كتابهای پر فروش سال2011 و نیمه ی نخست سال2012 به شرح زیر بوده است.
آثار نویسندگان داخلی
- «رأس ساعت3: دوران تخت طلایی». اثر گوو جینگ مینگ؛(Tiny Times 3: The Era of the Golden Throne. By: Guo Jingming)؛
- جلد 1 و2 از مجموعه ی«تاریخ شمار دزدان مقبره» اثر نانپای سونشو؛(The Graver Robbers Chronicles. By: Nanpai Sonshu)؛
- «یادداشت رسمی شماره 8مؤسسه ی سرمایه» اثر شیائوچیائو لائوشو؛(Capital Institute official Notes 8. By: Xiaoqiao Laushu)؛
- «بوی صابون» اثر فوشی؛(The Smel of Soap. By: Fu Shi)؛
- «پدر رمان جاسوسی» اثر مای جیا؛(Father of The Spy Novel. By: Mai Jia)؛
- «محاصره ی قلعه» اثر چیان جونگ شو؛(Fortress Besiged. By: Qian ZhongShu)؛
- «سَبُك روی تخته» اثر هان هان؛(Light and Above Board. By: Han Han)؛
- «یاداشت های رسمی هو ویدونگ» اثر شیائوچیائو لائوشو؛(Hou Weiding Official Diary. By: Xiaoqiang Laushu)؛
- «بررسی اشعار زیبای باستانی» اثر یو دان؛(Review of the most beautiful avcient Poetry. By: Yu Dan)؛
- و«یك مادر خوب مهمتر از یك معلم خوب است» اثر این جیانلی.(A Good Mother is more Important than a good Teacher. By: Yin Jianly).
آثار نویسندگان خارجی
- «صد سال تنهایی» اثر گابریل گارسیا ماركز از كلمبیا؛(One Hundred Years of Solitude. By: Gabriel Garcia Markez)؛
- «بازی تاج و تخت» اثر جرج آر.آر. مارتین از آمریكا؛(A Game of Throne. By: George R.R. Martin)؛
- «خانه ی ابریشم» اثر آنتونی هوروویتز از انگلیس؛(The House Of Silk. By: Anthony Horowitz)؛
- «پیش از خواب رفتن من» اثر اس. جی. واتسون از انگلیس؛(Before I go Sleep. By: S.J. Watson)؛
- «تو سیب چشم منی» اثر گیدنز كو از تایوان؛(You are the Apple of my Eye. By: Giddens Ko)؛
- و «بادبادك باز» اثر خالد حسینی از افغانستان.[۲۸](The Kite Runner. By: Khaled Husaini)[۲۹].
آمار مطالعه با فناوری های نوین در چین
براساس نظر سنجی صورت گرفته در سال2008 میلادی، آمار مطالعه ی کتاب های الکترونیکی و روزنامه در چین درحال پیشی گرفتن از مطالعه ی کتاب ها و نشریات چاپی است. طبق این نظر سنجی، افراد بین18 تا70 سال، به طور متوسط روزانه45دقیقه وقت برای مطالعه ی آنلاین صرف می کنند. از این میزان 7/42درصد روزنامه،
بر اساس این بررسی، در مجموع تعداد خوانندگان کتاب، روزنامه و مجله ی چاپی در چین کاهش یافته است. و در مقابل در مقایسه با سال2010، به مطالعه کنندگان اینترنتی به نحو قابل توجهی(1/11درصد) افزوده شده و در مجموع به 5/36درصد رسیده است. متوسط زمانی که کاربران برای مطالعه از طریق اینترنت زمان صرف می کنند به 53/74 دقیقه رسیده است.
براساس گزارش منتشره در روزنامه ی گلوبال تایمز، تقسیم بندی مطالب مورد مطالعه در موبایل که 30درصد مطالعات چینی ها از این طریق صورت می گیرد، عبارتند از: 66/8 درصد روزنامه، 52/3 درصد کتاب، 46/9 درصد مجله، 23 درصد سایر مطالب خواندنی، 18/1 درصد مطالب منتشره در اینترنت، 9/3درصد کتاب الکترونیکی، 8/1 درصد سیدی و دی وی دی بوده است.[۳۰] همچنین، براساس آمار منتشره در کتاب سال انتشارات دیجیتالی در چین(2010-2011) که از سوی فرهنگستان چاپ و نشر این کشور منتشر شده است، درآمد صنعت چاپ دیجیتالی چین از3/3میلیارد دلار در سال2006 به بیش از 15میلیارد دلار در سال2011افزایش یافته است. برخی از کتاب های ادبیات داستانی مشهور چینی، بیش از900میلیون بار در اینترنت مشاهده شده و بیش از 2میلیون دلار فروش داشته اند.[۳۱]
براساس یک نظر سنجی که در سال 2012 از میان دانش آموزان مدارس راهنمایی شانگهای صورت گرفته است، 42/9 درصد از این دانش آموزان به خواندن پیام های نوشتاری، 40/8 درصد به مطالعه ی میکرو بلاگ ها، و32/7درصد کتاب الکترونیکی مطالعه می کنند. در این نظر سنجی آمده است که 27/2 درصد از پسران و9/12درصد از دختران اخبار ورزشی و 51/6 درصد از دختران و 52/9 درصد از پسران مطالب طالع بینی را از طریق اینترنت دنبال می کنند.[۳۲]
افزون بر این، 27/6 درصد از کسانی که در این جامعه ی آماری شرکت کرده اند گفته اند که ترجیح می دهند از طریق موبایل(اینترنتی) مطالعه کنند، که این آمار نشان دهنده ی افزایش 6/4 درصدی نسبت به سال2010 است. این افراد معمولا به طور متوسط روزانه 53/13 دقیقه را به مطالعه از طریق موبایل می گذرانند. و مبلغ 75/20 یوان معادل 3/3 دلار برای این خدمات پرداخت می کنند.[۳۳][۳۴]
در حال به روز رسانی و ویرایش
نیز نگاه کنید به
صنعت چاپ و نشر در چین؛ صنعت چاپ و نشر کتاب در زیمبابوه؛ کتاب در ژاپن؛ چاپ و نشر کتاب در لبنان؛ صنعت چاپ و نشر کتاب در مصر؛ چاپ و نشر کتاب در سنگال؛ صنعت چاپ و نشر کتاب در آرژانتین؛ صنعت چاپ و نشر کتاب در فرانسه؛ صنعت چاپ و نشر کتاب در مالی؛ صنعت چاپ و نشر کتاب در اوکراین؛ صنعت چاپ و نشر کتاب در اسپانیا؛ صنعت چاپ و نشر کتاب در اردن؛ صنعت چاپ و نشر کتاب در اتیوپی؛ صنعت چاپ و نشر کتاب در سیرالئون؛ صنعت چاپ و نشر کتاب در تایلند؛ صنعت چاپ و نشر کتاب در گرجستان؛ صنعت چاپ و نشر کتاب در تاجیکستان
پاورقی
[i] - طبق آمار رسمی منتشره از سوی دولت چین، در حال حاضر حدود250میلیون کودک زیر سن14سال زندگی میکنند ک تقریبا 14درصد کل جمعیت کشور را شامل می شود و سالانه 16میلیون کودک تازه متولد نیز بر این آمار افزوده می گردد. تأمین نیاز این جمعیت عظیم به کتاب مورد نیاز به سرمایه گذاری، تولید، چاپ و توزیع گسترده ای دارد که از توان بنگاه های نشر دولتی داخلی خارج بوده و به ورود بخش خصوصی و سرمایه گذاران خارجی نیاز دارد.
کتابشناسی
- ↑ - Meng, Siyu (2011). “China’s Book Publishing Industry: A Review of 2011”.
- ↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی. جلد سوم، ص. 1331-1333
- ↑ برگرفته از https://www.stats.gov.cn/
- ↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی. جلد سوم، ص. 1333-1334
- ↑ The Chinese Book Market: برگرفته از https://www.frankfurt-book-fair.com/
- ↑ برگرفته از https://www.culturelink.or.kr/policy_china.html
- ↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی. جلد سوم، ص. 1334-1335
- ↑ سابقی، علی محمد (1381). " تأثیر اصلاحات اقتصادی چین بر بخش فرهنگ". روزنامه ایران.
- ↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی. جلد سوم، ص. 1336-1338
- ↑ سایت رسمی نمایشگاه بین المللی کتاب پکن. قابل بازیابی ازhttps://www.bibf.net/
- ↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی. جلد سوم، ص. 1339-1341
- ↑ China Statistical Year Book. 2011
- ↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی. جلد سوم، ص. 1341-1342
- ↑ سایت رسمی نمایشگاه بین المللی کتاب پکن.قابل بازیابی ازhttps://www.bibf.net/
- ↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی. جلد سوم، ص. 1342-1343
- ↑ (Compiled by Book Information Centre Beijing,(2012
- ↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی. جلد سوم، ص. 1343-1344
- ↑ Report on China’s Press, Media, TV, Radio, Newspapers. 2005. www.pressreference.com
- ↑ برگرفته از https://www.china-media-news.org/
- ↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی. جلد سوم، ص. 1344-1345
- ↑ Xinhua News Agency (2012, August 9).
- ↑ Beijing Review(2003).Available for https://www.bjreview.com
- ↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی. جلد سوم، ص. 1345-1346
- ↑ " China Should Read More: Experts. Global Times"(2012, April 24).
- ↑ Average Chinese read 6 Books a Year. برگرفته از https://www.chinadaily.com.cn/
- ↑ “Internet Changing People’s Reading Habits in China”(2009, April 22). People’s Daily Online.
- ↑ Report of reading habit's: Chinese Readers Love Novels.(2011) www.english.cntv.
- ↑ برگرفته از https://www.openbook.com.cn/EN/BestSellers.aspx
- ↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی. جلد سوم، ص. 1337-1350
- ↑ China Should Read More: Experts. Global Times"(2012, April 24)".
- ↑ Smartphon Chang our habits "(2011). www.chinadaily.com.cn".
- ↑ New Media Influences China’s Yang Readers (2012, May3).
- ↑ خبرنامه 1 ارديبهشت رايزني فرهنگي ج.ا.ايران در پكن، (1391).
- ↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی. جلد سوم، ص. 1350-1351