شبکه های رادیویی خصوصی اتیوپی: تفاوت میان نسخهها
جز The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles). |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
پس از ایجاد فضای باز [[ساختار سیاسی اتیوپی|سیاسی]] در [[اتیوپی]] از سال 1991 به بعد؛ دولت بعد از چند سال و انجام مطالعات دقیق سرانجام با تاسیس شبکههای رادیویی خصوصی (البته با رعایت اصول و موازین دولتی) موافقت نمود. بر این اساس قانون راه اندازی شبکههای رادیویی خصوصی در سال 1999 تصویب گردید با این حال اجازه تاسیس شبکههای رادیویی خصوصی تا سال 2005 میلادی به طول انجامید. [[رادیو در اتیوپی|رادیو]] صدای اتیوپی آزاد (Radio Voice of One Free Ethiopia)، [[رادیو در اتیوپی|رادیو]] ارتباطات عمومی زامی (Zami Public Connection)، [[رادیو در اتیوپی|رادیو]] هنرهای عالی تینسای (Tinsaye Kinetbebat) و [[رادیو در اتیوپی|رادیو]] صدای انقلاب [[قبیله تیگرای|تیگرای]] (Voice of the Revolution of Tigray) از مهمترین شبکههای رادیویی خصوصی اتیوپی به شمار میروند. | پس از ایجاد فضای باز [[ساختار سیاسی اتیوپی|سیاسی]] در [[اتیوپی]] از سال 1991 به بعد؛ دولت بعد از چند سال و انجام مطالعات دقیق سرانجام با تاسیس شبکههای رادیویی خصوصی (البته با رعایت اصول و موازین دولتی) موافقت نمود. بر این اساس [[قانون اساسی اتیوپی|قانون]] راه اندازی شبکههای رادیویی خصوصی در سال 1999 تصویب گردید با این حال اجازه تاسیس شبکههای رادیویی خصوصی تا سال 2005 میلادی به طول انجامید. [[رادیو در اتیوپی|رادیو]] صدای اتیوپی آزاد (Radio Voice of One Free Ethiopia)،[[رادیو در اتیوپی|رادیو]] ارتباطات عمومی زامی (Zami Public Connection)، [[رادیو در اتیوپی|رادیو]] هنرهای عالی تینسای (Tinsaye Kinetbebat) و [[رادیو در اتیوپی|رادیو]] صدای انقلاب [[قبیله تیگرای|تیگرای]] (Voice of the Revolution of Tigray) از مهمترین شبکههای رادیویی خصوصی [[اتیوپی]] به شمار میروند. | ||
بخش عمده برنامههای رادیوهای دولتی و خصوصی این کشور را موسیقیهای محلی و غربی، | بخش عمده برنامههای رادیوهای دولتی و خصوصی این کشور را موسیقیهای محلی و غربی، اخبار،سخنرانی مقامات دولتی و حزبی، تفاسیر خبری، نمایشنامه و مصاحبه با شخصیتهای سیاسی فرهنگی و هنری تشکیل میدهند. سیاست شبکههای رادیویی دولتی معمولا محافظه کارانه و در راستای حمایت از منافع دولت و حزب حاکم است و رادیوهای خصوصی نیز با رعایت محدوده قرمز دولت؛ انتقاداتی نه چندان تند را متوجه دولت و رهبران حکومتهای محلی مینمایند. | ||
علاوه بر رادیوهای دولتی و خصوصی | علاوه بر رادیوهای دولتی و خصوصی [[اتیوپی]]؛ شبکههای رادیویی بین المللی همچون صدای [[آمریکا]]، [[رادیو در اتیوپی|رادیو]] دویچه وله آلمان، رادیو بیبیسی، [[رادیو در اتیوپی|رادیو]] قاهره و [[رادیو در اتیوپی|رادیو]] واتیکان نیز در [[اتیوپی]] از شنوندگان زیادی برخوردارند<ref>برگرفته از http://www.radioinethiopia.org/ Radio in Ethiopia/2013</ref>. | ||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[رسانهها و وسائل ارتباط جمعی اتیوپی]]؛ [[رادیو در اتیوپی]]؛ [[شبکه های رادیویی محلی اتیوپی]]؛ [[رادیو ملی اتیوپی]]؛[[رادیو و تلویزیون در کانادا]]؛ [[رادیو در روسیه]]؛ [[رادیو در افغانستان]]؛ [[رادیو در تونس]]؛ [[رادیو در ژاپن]]؛ [[رادیو در کوبا]]؛ [[رادیو در لبنان]]؛ [[رادیو در مصر]] ؛ [[رادیو در چین]]؛ [[رادیو در سنگال]]؛ [[رادیو در آرژانتین]]؛ [[رادیو در فرانسه]]؛ [[رادیو در مالی]]؛ [[رادیو در سودان]]؛ [[رادیو در ساحل عاج]]؛ [[رادیو و تلویزیون در زیمبابوه]]؛ [[رادیو در تایلند]]؛ [[رادیو در اسپانیا]]؛ [[رادیو در اردن]]؛ [[رادیو در سیرالئون]]؛ [[رادیو در قطر]]. | |||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
<references /> | |||
== منبع اصلی == | |||
عرب احمدی، امیر بهرام، کریمی، مهرداد (1392). جامعه و فرهنگ [https://dmelal.ir/%D8%A7%D8%AA%DB%8C%D9%88%D9%BE%DB%8C اتیوپی]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)، ص 268-269. | |||
== '''نویسندگان مقاله''' == | |||
امیر بهرام عرب احمدی و مهرداد کریمی | |||
نسخهٔ کنونی تا ۸ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۴۵
پس از ایجاد فضای باز سیاسی در اتیوپی از سال 1991 به بعد؛ دولت بعد از چند سال و انجام مطالعات دقیق سرانجام با تاسیس شبکههای رادیویی خصوصی (البته با رعایت اصول و موازین دولتی) موافقت نمود. بر این اساس قانون راه اندازی شبکههای رادیویی خصوصی در سال 1999 تصویب گردید با این حال اجازه تاسیس شبکههای رادیویی خصوصی تا سال 2005 میلادی به طول انجامید. رادیو صدای اتیوپی آزاد (Radio Voice of One Free Ethiopia)،رادیو ارتباطات عمومی زامی (Zami Public Connection)، رادیو هنرهای عالی تینسای (Tinsaye Kinetbebat) و رادیو صدای انقلاب تیگرای (Voice of the Revolution of Tigray) از مهمترین شبکههای رادیویی خصوصی اتیوپی به شمار میروند.
بخش عمده برنامههای رادیوهای دولتی و خصوصی این کشور را موسیقیهای محلی و غربی، اخبار،سخنرانی مقامات دولتی و حزبی، تفاسیر خبری، نمایشنامه و مصاحبه با شخصیتهای سیاسی فرهنگی و هنری تشکیل میدهند. سیاست شبکههای رادیویی دولتی معمولا محافظه کارانه و در راستای حمایت از منافع دولت و حزب حاکم است و رادیوهای خصوصی نیز با رعایت محدوده قرمز دولت؛ انتقاداتی نه چندان تند را متوجه دولت و رهبران حکومتهای محلی مینمایند.
علاوه بر رادیوهای دولتی و خصوصی اتیوپی؛ شبکههای رادیویی بین المللی همچون صدای آمریکا، رادیو دویچه وله آلمان، رادیو بیبیسی، رادیو قاهره و رادیو واتیکان نیز در اتیوپی از شنوندگان زیادی برخوردارند[۱].
نیز نگاه کنید به
رسانهها و وسائل ارتباط جمعی اتیوپی؛ رادیو در اتیوپی؛ شبکه های رادیویی محلی اتیوپی؛ رادیو ملی اتیوپی؛رادیو و تلویزیون در کانادا؛ رادیو در روسیه؛ رادیو در افغانستان؛ رادیو در تونس؛ رادیو در ژاپن؛ رادیو در کوبا؛ رادیو در لبنان؛ رادیو در مصر ؛ رادیو در چین؛ رادیو در سنگال؛ رادیو در آرژانتین؛ رادیو در فرانسه؛ رادیو در مالی؛ رادیو در سودان؛ رادیو در ساحل عاج؛ رادیو و تلویزیون در زیمبابوه؛ رادیو در تایلند؛ رادیو در اسپانیا؛ رادیو در اردن؛ رادیو در سیرالئون؛ رادیو در قطر.
کتابشناسی
منبع اصلی
عرب احمدی، امیر بهرام، کریمی، مهرداد (1392). جامعه و فرهنگ اتیوپی. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص 268-269.
نویسندگان مقاله
امیر بهرام عرب احمدی و مهرداد کریمی