پرش به محتوا

موسیقی سنتی اردن: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
Hedieh (بحث | مشارکت‌ها)
Karimian (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
موسیقی سنتی [[اردن]] تاریخی کهن دارد. آهنگ‌های زجال روستایی که با شعر همراهند با همنوازی میج ویز،‌ طبل،‌ آرغول، عود، رباب و نی تولید می‌شوند<ref>برگرفته از https://en.wikipedia.org/</ref>. موسیقی‌ها و رقص‌های سنتی در [[اردن]] اغلب مربوط به روستاییان و بادیه‌نشینان است. بسیاری از موسیقی‌دانان این گونه موسیقی را در طبقه‌ی موسیقی‌های فولکوریک جای می‌دهند. این رقص‌ها و آواها همانند موسیقی‌ها و رقص‌های پیچیده‌ای که در مراکز فرهنگی عرب همچون دمشق، بغداد و قاهره دیده می‌شوند نیستند، هر چند همین موسیقی‌های پیچیده نیز ریشه در موسیقی بادیه‌نشینان دارند<ref>Shoup. J. A., Culture and customs of Jordan, p.cm. - (Culture and customs of the Middle East, ISSN 1550-1310), p. 109</ref>.
[[موسیقی در اردن|موسیقی]] سنتی [[اردن]] تاریخی کهن دارد. آهنگ‌های زجال روستایی که با شعر همراهند با همنوازی میج ویز،‌ طبل،‌ آرغول، عود، رباب و نی تولید می‌شوند<ref>برگرفته از https://en.wikipedia.org/</ref>. موسیقی‌ها و رقص‌های سنتی در [[اردن]] اغلب مربوط به روستاییان و بادیه‌نشینان است. بسیاری از موسیقی‌دانان این گونه [[موسیقی در اردن|موسیقی]] را در طبقه‌ی موسیقی‌های فولکوریک جای می‌دهند. این رقص‌ها و آواها همانند [[موسیقی در اردن|موسیقی‌]]<nowiki/>ها و رقص‌های پیچیده‌ای که در مراکز فرهنگی عرب همچون دمشق، بغداد و قاهره دیده می‌شوند نیستند، هر چند همین موسیقی‌های پیچیده نیز ریشه در [[موسیقی در اردن|موسیقی]] بادیه‌نشینان دارند<ref>Shoup. J. A., Culture and customs of Jordan, p.cm. - (Culture and customs of the Middle East, ISSN 1550-1310), p. 109</ref>.


موسیقی بادیه‌نشینان یکی از منابع موسیقی عربی و اسلامی‌ است. بادیه‌نشینان عاشق شعرند و اغلب خوانندگان شاعران بهتری نیز هستند<ref>Shoup. J. A., Culture and customs of Jordan, p.cm. - (Culture and customs of the Middle East, ISSN 1550-1310), p. 110</ref>. از رقص‌های معروف بادیه‌نشینان می‌توان به دبکه اشاره کرد. در این رقص معمولا گروهی از مردان دوشادوش یکدیگر می‌ایستند و در حالی که دستان یکدیگر را گرفته‌اند با حرکاتی هماهنگ به جلو و عقب حرکت می‌کنند<ref>Shoup. J. A., Culture and customs of Jordan, p.cm. - (Culture and customs of the Middle East, ISSN 1550-1310), p. 111</ref>. موسیقی و رقص روستاییان به شکل قابل توجهی از سنت‌های بادیه‌نشینان و هنرهای متعالی شهری تاثیر پذیرفته است. نوازندگان روستایی از ابزارهای موسیقی بسیار بیشتری نسبت به بادیه‌نشینان استفاده می‌کنند<ref>Shoup. J. A., Culture and customs of Jordan, p.cm. - (Culture and customs of the Middle East, ISSN 1550-1310), p. 111 , 112</ref>. موسیقی و رقص رایج بین چچنی‌ها و چرکس‌ها کاملا با آنچه در بین اعراب است متفاوت است. موسیقی و رقص آن‌ها بیشتر ایرانی است<ref>Shoup. J. A., Culture and customs of Jordan, p.cm. - (Culture and customs of the Middle East, ISSN 1550-1310), p. 114</ref><ref>لایقی، غلامرضا (1402). جامعه و فرهنگ [[اردن]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی](در دست انتشار)</ref>.
موسیقی‌بادیه‌نشینان‌یکی‌ازمنابع [[موسیقی در اردن|موسیقی]] عربی و اسلامی‌ است. بادیه‌نشینان عاشق شعرند و اغلب خوانندگان شاعران بهتری نیز هستند<ref>Shoup. J. A., Culture and customs of Jordan, p.cm. - (Culture and customs of the Middle East, ISSN 1550-1310), p. 110</ref>. از رقص‌های معروف بادیه‌نشینان می‌توان به دبکه اشاره کرد. در این رقص معمولا گروهی از مردان دوشادوش یکدیگر می‌ایستند و در حالی که دستان یکدیگر را گرفته‌اند با حرکاتی هماهنگ به جلو و عقب حرکت می‌کنند<ref>Shoup. J. A., Culture and customs of Jordan, p.cm. - (Culture and customs of the Middle East, ISSN 1550-1310), p. 111</ref>. [[موسیقی در اردن|موسیقی]] و رقص روستاییان به شکل قابل توجهی از سنت‌های بادیه‌نشینان و هنرهای متعالی شهری تاثیر پذیرفته است. نوازندگان روستایی از ابزارهای موسیقی بسیار بیشتری نسبت به بادیه‌نشینان استفاده می‌کنند<ref>Shoup. J. A., Culture and customs of Jordan, p.cm. - (Culture and customs of the Middle East, ISSN 1550-1310), p. 111 , 112</ref>. [[موسیقی در اردن|موسیقی]] و رقص رایج بین چچنی‌ها و چرکس‌ها کاملا با آنچه در بین اعراب است متفاوت است. [[موسیقی در اردن|موسیقی]] و رقص آن‌ها بیشتر ایرانی است<ref>Shoup. J. A., Culture and customs of Jordan, p.cm. - (Culture and customs of the Middle East, ISSN 1550-1310), p. 114</ref>.


== نیز نگاه کنید به ==
== نیز نگاه کنید به ==
[[موسیقی سنتی سریلانکا]]؛ [[موسیقی سنتی چین]]
[[موسیقی سنتی سریلانکا]]؛ [[موسیقی سنتی چین]]؛[[موسیقی در زیمبابوه]]؛ [[موسیقی در ژاپن]]؛ [[موسیقی در روسیه]]؛ [[موسیقی در کانادا]]؛ [[موسیقی در کوبا]]؛ [[موسیقی در لبنان]]؛ [[موسیقی در مصر]]؛ [[موسیقی در تونس]]؛ [[موسیقی در افغانستان]]؛ [[موسیقی سنتی چین]]؛ [[موسیقی در سنگال]]؛ [[موسیقی در فرانسه]]؛ [[موسیقی در آرژانتین]]؛ [[موسیقی در مالی]]؛ [[موسیقی در ساحل عاج]]؛ [[موسیقی در تایلند]]؛ [[موسیقی در اوکراین]]؛ [[موسیقی در اردن]]؛ [[موسیقی در اتیوپی]]؛ [[موسیقی در سیرالئون]]؛ [[موسیقی در قطر]]؛ [[موسیقی در بنگلادش]]؛ [[موسیقی در سریلانکا]]؛ [[موسیقی در تاجیکستان]]؛ [[موسیقی در گرجستان]]


== کتابشناسی ==
== کتابشناسی ==
<references />
== منبع اصلی ==
لایقی، غلامرضا (1402). جامعه و فرهنگ [https://dmelal.ir/%D8%A7%D8%B1%D8%AF%D9%86 اردن]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی](در دست انتشار)
== '''نویسنده مقاله''' ==
غلامرضا لایقی

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۸ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۰۳

موسیقی سنتی اردن تاریخی کهن دارد. آهنگ‌های زجال روستایی که با شعر همراهند با همنوازی میج ویز،‌ طبل،‌ آرغول، عود، رباب و نی تولید می‌شوند[۱]. موسیقی‌ها و رقص‌های سنتی در اردن اغلب مربوط به روستاییان و بادیه‌نشینان است. بسیاری از موسیقی‌دانان این گونه موسیقی را در طبقه‌ی موسیقی‌های فولکوریک جای می‌دهند. این رقص‌ها و آواها همانند موسیقی‌ها و رقص‌های پیچیده‌ای که در مراکز فرهنگی عرب همچون دمشق، بغداد و قاهره دیده می‌شوند نیستند، هر چند همین موسیقی‌های پیچیده نیز ریشه در موسیقی بادیه‌نشینان دارند[۲].

موسیقی‌بادیه‌نشینان‌یکی‌ازمنابع موسیقی عربی و اسلامی‌ است. بادیه‌نشینان عاشق شعرند و اغلب خوانندگان شاعران بهتری نیز هستند[۳]. از رقص‌های معروف بادیه‌نشینان می‌توان به دبکه اشاره کرد. در این رقص معمولا گروهی از مردان دوشادوش یکدیگر می‌ایستند و در حالی که دستان یکدیگر را گرفته‌اند با حرکاتی هماهنگ به جلو و عقب حرکت می‌کنند[۴]. موسیقی و رقص روستاییان به شکل قابل توجهی از سنت‌های بادیه‌نشینان و هنرهای متعالی شهری تاثیر پذیرفته است. نوازندگان روستایی از ابزارهای موسیقی بسیار بیشتری نسبت به بادیه‌نشینان استفاده می‌کنند[۵]. موسیقی و رقص رایج بین چچنی‌ها و چرکس‌ها کاملا با آنچه در بین اعراب است متفاوت است. موسیقی و رقص آن‌ها بیشتر ایرانی است[۶].

نیز نگاه کنید به

موسیقی سنتی سریلانکا؛ موسیقی سنتی چین؛موسیقی در زیمبابوه؛ موسیقی در ژاپن؛ موسیقی در روسیه؛ موسیقی در کانادا؛ موسیقی در کوبا؛ موسیقی در لبنان؛ موسیقی در مصر؛ موسیقی در تونس؛ موسیقی در افغانستان؛ موسیقی سنتی چین؛ موسیقی در سنگال؛ موسیقی در فرانسه؛ موسیقی در آرژانتین؛ موسیقی در مالی؛ موسیقی در ساحل عاج؛ موسیقی در تایلند؛ موسیقی در اوکراین؛ موسیقی در اردن؛ موسیقی در اتیوپی؛ موسیقی در سیرالئون؛ موسیقی در قطر؛ موسیقی در بنگلادش؛ موسیقی در سریلانکا؛ موسیقی در تاجیکستان؛ موسیقی در گرجستان

کتابشناسی

  1. برگرفته از https://en.wikipedia.org/
  2. Shoup. J. A., Culture and customs of Jordan, p.cm. - (Culture and customs of the Middle East, ISSN 1550-1310), p. 109
  3. Shoup. J. A., Culture and customs of Jordan, p.cm. - (Culture and customs of the Middle East, ISSN 1550-1310), p. 110
  4. Shoup. J. A., Culture and customs of Jordan, p.cm. - (Culture and customs of the Middle East, ISSN 1550-1310), p. 111
  5. Shoup. J. A., Culture and customs of Jordan, p.cm. - (Culture and customs of the Middle East, ISSN 1550-1310), p. 111 , 112
  6. Shoup. J. A., Culture and customs of Jordan, p.cm. - (Culture and customs of the Middle East, ISSN 1550-1310), p. 114

منبع اصلی

لایقی، غلامرضا (1402). جامعه و فرهنگ اردن. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(در دست انتشار)

نویسنده مقاله

غلامرضا لایقی