جغرافیای انسانی امارات متحده عربی

از دانشنامه ملل

در بخش دوم جغرافيای کشور امارات به جغرافيای انسانی آن مي­پــردازيم و اين بخش را از جمعيـت آغـاز میکنيم.

جمعیت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در سال 2005 سر شماری در کشور امارات متحده عربی صورت گرفت که مطابق این سرشماری جمعیت این کشور چیزی مابین4/1 میلیون نفر تا 4/6 میلیون نفر تخمین زده شده است. این سرشماری مجدداً در سال 2006 تکرار شد و در این سال جمعیت این کشور چیزی در حدود 4/9 میلیون نفر شده بود یعنی چیزی در حدود 600 هزار نفر افزایش جمعیت بطور متوسط که 15%رشد را نشان می دهد[۱]

بطور کلی رشد جمعیت امارات از سال 1995 میـلادی تـا سال 2005 میـلادی حـدود 75% افـزایش را نشـان مـی دهد. البته رشد جمعیت غیر بومی یعنی مهاجرینی که اجازه اقامت را از کشور امارات گرفته­اند بسیار بالاتر از رشد جمعیت مردم امارات می­باشد.

نرخ رشد سالیانه در کشور امارات 6/9 درصد می­باشد که اکثر جمعیت این کشور یعنی چیزی بالغ بر 2/5 میلیون نفر در شهرهای این کشور زندگی می­کنند و در این میان سهم دو شهر بزرگ و امیر نشین ابوظبی و دبی بیشتر از بقیه شهرهای این کشور عربی می­باشد و آنچه که مسلم است با توجه به بهبود شرایط اقتصادی در این کشور رشد جمعیت نیز بهبود قابل توجهی داشته است و این میانگین بین سالهای 2000 میلادی تا 2005 میلادی به 8/5 درصد رسیده است. البته غیر از شرایط اقتصادی برنامه ها و مشوق های مختلفی که دولت امارات در نظر گرفته است نیز کمک شایانی به بهبود رشد جمعیت نموده است[۱]

جمعیت شناسی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

جمعیت امارات متحده عربی بطور چشم گیری از غالب جوانان شکل گرفته است کـه بسیـار حایـز اهمـیت می­باشد. براساس برآورد­های آماری که توسط کشور ایالات متحده آمریکا بدست آمده است. در حدود 75% جمعیت این کشور را افراد فعال جامعه که در محدود 15 تا 64 سال می­شود را تشکیل می­دهند و20% هم شامل افراد زیر 15 سال می­باشد که البته در سال­های اخیر بر تعداد آنها افزوده شده و 5% مابقی شامل جمعیت مسن امارات می­باشد. مسئله مهم دیگر در کشور امارات نسبت جمعیت مردها به خانمها می­باشد که تقریباً مردها دو برابر خانم ها می ­باشند[۲]

آمار تولد در این کشور غلبه فاحشی بر میزان مرگ و میر دارد. این میزان در تولد16/1در هر 1000 نفر است در حالی که این آمار در مرگ و میر 2/2 در هر هزار نفر سنجیده شده است. البته در میزان مرگ و میر تعداد 16 در هزار آقایان و 13 در هزار خانم ها می ­باشد یعنی میزان مرگ و میر در آقایان بیشتر از خانم ها می­باشد.

میزان امید به زندگی یا همان میانگین طول عمر در کشور امارات متحده عربی رشد چشم گیری داشته است این میزان در مردان73/5 سال برآورد شده است در حـالی که در زنـان اماراتی این میـزان به 78/4سـال نیـز می رسد. با این حساب میانگین کلی امید به زندگی در این کشور75/5 سال می ­باشد. میزان باروری هم به شکل محسوسی رو به افزایش گذاشته است و تا سال 2007 به 2/4 بچه برای هر زن بوده است[۲]

گروه های نژادی و زبان ها[ویرایش | ویرایش مبدأ]

شهروندان بومی امارات متحده عربی با تمام این تفاسیر فقط20% کل جمعیت امارات را تشکیل می­دهند. وچیزی در حدود 60% از جمعیت ایـن کشور را کارگـران قسمت­ های جنوبی و جنوب شرقی آسـیا تشـکیل می دهند و مابقی این جمعیت که 20% می­شود را عرب های سایر کشورها از جمله: مصر، فلسطین، اردن گرفته تا عین عمان و قسمت مهمی از این جمعیت را ایرانی­ ها، هندی ها، پاکستانی­ ها و مردمانی از غرب اروپا می ­باشند که بخاطر شرایط کاری این کشور اقامت در امارات را برگزیده ­اند[۲]

زبان رسمی این کشور عربی است زبانی که غالب کشورهای مسلمان با آن گویش می­ کنند و سایر زبان های رایج در این کشور برگرفته از زبان ساکنین مهاجر این کشور می­باشد که در آنها زبان فارسی، انگلیسی، هندی، اردو بطور گسترده ­تری در کشور امارات متحده عربی رایج می­ باشد[۳]

نیز نگاه کنید به

جغرافیایی جمعیتی در چین؛ جغرافیای انسانی روسیه؛ جغرافیای انسانی سودان؛ جغرافیای انسانی اردن؛ جغرافیای انسانی ژاپن؛ جغرافیای انسانی کانادا؛ جغرافیای انسانی کوبا؛ جغرافیای انسانی لبنان؛ جغرافیای انسانی تونس؛ جغرافیای انسانی ساحل عاج؛ جغرافیای انسانی مالی؛ جغرافیای انسانی افغانستان؛ جغرافیای انسانی تایلند؛ جغرافیای انسانی آرژانتین ؛ جغرافیای انسانی فرانسه؛ جغرافیای انسانی اسپانیا؛ جغرافیای انسانی اوکراین؛ جغرافیای انسانی سوریه؛ جغرافیای انسانی قطر؛ جغرافیای انسانی امارات متحده عربی؛ جغرافیای انسانی اتیوپی؛ جغرافیای انسانی سیرالئون؛ جغرافیایی جمعیتی در چین؛ جغرافیایی انسانی سنگال؛ جغرافیای انسانی زیمبابوه؛ جغرافیای انسانی بنگلادش؛ جغرافیای انسانی سریلانکا؛جغرافیای انسانی مصر

کتابشناسی

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ https://fa.wikipedia.org/
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ Vine, P. and Al Abed, I. (2001). United Arab Emirates: A New Perspective, U.K.: Trident Press
  3. کشاورز شکری، عباس، اقبالی، ابوالفضل (1392). آشنایی با امارات متحده عربی. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی ( در دست انتشار)