روابط خارجی سیرالئون
کشور سیرالئون از بدو استقلال دارای روابط دوستانهای با کشورهای غربی بهویژه ایالات متحده آمریکا و انگلستان بوده و تنظیم مناسبات با این کشورها بخش مهمی از اصول سیاست خارجی سیرالئون را تشکیل میدهد. روابط این کشور با اعضا جامعه کشورهای مشترک المنافع نیز همواره در سطح بسیار خوبی بوده است. سیرالئون با کشورهای آفریقایی نیز دارای مناسبات حسنهای میباشد و در این میان کشورهای منطقه غرب آفریقا و همسایگان این کشور خصوصا ساحل عاج، گینه کوناکری و لیبریا در عرصه سیاست خارجی این کشور جایگاه منحصربهفردی داشتهاند. سیرالئون یکی از اعضا جامعه اقتصادی کشورهای غرب آفریقا است و به همراه کشورهای لیبریا و گینه کوناکری اتحادیه رودخانه مانو(the Mano River Union (MRU)) را تأسیس نموده است[۱].
در ارتباط با سیاست خارجی این كشور گفتنی است هرچند سیرالئون از بدو استقلال تاكنون همواره بر دوستی و مناسبات خوب و صمیمانه با همسایگان خود و دیگر كشورهای قاره آفریقا تاكید داشته ولی عدم ثبات سیاسی و انبوه مشكلات داخلی این كشور مانع از تحقق این هدف و عدم اتخاذ سیاستی مبتنی بر همگرایی با كشورهای همجوار و دیگر كشورهای جهان –از بدو استقلال تاكنون - شده است. دولتمردان سیرالئون در راستای عدم دوراندیشی سیاسی خود هیچ گاه مجالی برای تعامل و ارتباط پویا و سازنده با سازمانهای منطقهای و بینالمللی و بهرهگیری از توان و ظرفیتهای این سازمانها -در راستای منافع ملی خود – نیز نیافتهاند و این در حالی است كه پایان جنگ داخلی بهترین فرصت را برای استفاده از پتانسیل سازمانهایی همچون اتحادیه آفریقا و سازمانهای بینالمللی وابسته به سازمان ملل همچون بانك جهانی، صندوق بینالمللی پول ، یونسكو و یونیسف فراهم آورده بود[۲].
کشور سیرالئون در حال حاضر علاوه بر سازمان ملل متحد، عضو رسمی سازمانهای منطقهای و بینالمللی ذیل است: اتحادیه آفریقا (AU)، بانک توسعه آفریقا (ADB)، کمیسیون اقتصادی آفریقا(ECA)، سازمان خواروبار و کشاورزی ملل متحد(FAO)، گروه 77 (G-77)، آژانس بینالمللی انرژی اتمی(IAEA)، بانک بینالمللی ترمیم و توسعه وابسته به بانک جهانی(IBRD)، سازمان بینالمللی هواپیمایی کشوری (ICAO)، کنفدراسیون بینالمللی اتحادیههای کارگری آزاد(ICFTU)، جامعه بینالمللی توسعه(IDA)، صندوق بینالمللی توسعه کشاورزی(IFAD)، بانک توسعه اسلامی(IDB)،بنگاه مالی بینالمللی(IFC)، سازمان بینالمللی کار(ILO)، صندوق بینالمللی پول(IMF)، سازمان بینالمللی دریانوردی(IMO)، سازمان بینالمللی پلیس جنایی(INTERPOL)، جنبش عدم تعهد(NAM)، سازمان کنفرانس اسلامی(OIC)، سازمان منع سلاحهای شیمیایی(OPCW)، کمیسیون سازمان ملل برای تجارت و توسعه(UNCTAD)، سازمان اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ملل متحد(UNESCO)، سازمان توسعه صنعتی ملل متحد(UNIDO)، فدراسیون جهانی اتحادیه کارگری(WFTU)، سازمانبهداشتجهانی(WHO)، و سازمانجهانیمالکیتمعنوی(WIPO)[۳].
نیز نگاه کنید به
روابط خارجی روسیه؛ گستره روابط دیپلماتیک چین با کشورهای جهان؛ روابط خارجی تونس؛ روابط خارجی کانادا؛ روابط خارجی کوبا؛ روابط خارجی لبنان؛ روابط خارجی مصر؛ روابط خارجی سنگال؛ روابط خارجی فرانسه؛ روابط خارجی اسپانیا؛ روابط خارجی سودان؛ روابط خارجی قطر؛ روابط خارجی اردن؛ روابط خارجی زیمبابوه؛ روابط خارجی اوکراین؛ روابط خارجی ساحل عاج؛ روابط خارجی کشور مالی؛روابط خارجی اتیوپی.
کتابشناسی
- ↑ Paracka, D. (2003). The Athens of west Africa: a history of international Education at fourah bay college, Routledge New York & London, p.8-15
- ↑ عرب احمدی، امیر بهرام(1390). روابط خارجی سیرالئون، مطالعات میدانی نویسنده
- ↑ عرب احمدی، امیر بهرام (1390). جامعه و فرهنگ سیرالئون. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)