رادیو در تاجیکستان: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
در حال حاضر رادیو کشور [[تاجیکستان]] دارای 4 شبکه میباشد؛ در یک شبانه روز 96 ساعت برنامه پخش میکند. اینها "صدای تاجیکستان"، "صدای دوشنبه"، "آواز تاجیک"، "فرهنگ" میباشند. همچنین ولایتهای بدخشان، سغد و ختلان نیز دارای شبکههای رادیویی میباشند. در تاجیکستان رادیوهای غیردولتی "آسیا پلوس"، "وطن"، "آسیا ف.م."، "آریان مدیا"، "امروز" در شهر دوشنبه "موج تاجیک" در شهر کولاب، "تیراز"، "امروز"، در شهر خجند فعالیت دارند<ref>برگرفته از http://iranembassytj.com/fa/a/adab.html</ref><ref>زهریی، حسن (1391). جامعه و فرهنگ [[تاجیکستان]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)، ص 369-370.</ref>. | در حال حاضر رادیو کشور [[تاجیکستان]] دارای 4 شبکه میباشد؛ در یک شبانه روز 96 ساعت برنامه پخش میکند. اینها "صدای تاجیکستان"، "صدای دوشنبه"، "آواز تاجیک"، "فرهنگ" میباشند. همچنین ولایتهای بدخشان، سغد و ختلان نیز دارای شبکههای رادیویی میباشند. در تاجیکستان رادیوهای غیردولتی "آسیا پلوس"، "وطن"، "آسیا ف.م."، "آریان مدیا"، "امروز" در شهر دوشنبه "موج تاجیک" در شهر کولاب، "تیراز"، "امروز"، در شهر خجند فعالیت دارند<ref>برگرفته از http://iranembassytj.com/fa/a/adab.html</ref><ref>زهریی، حسن (1391). جامعه و فرهنگ [[تاجیکستان]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)، ص 369-370.</ref>. | ||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[رادیو و تلویزیون در کانادا]]؛ [[رادیو در روسیه]]؛ [[رادیو در افغانستان]]؛ [[رادیو در تونس]]؛ [[رادیو در ژاپن]]؛ [[رادیو در کوبا]]؛ [[رادیو در لبنان]]؛ [[رادیو در مصر]]؛ [[رادیو در چین]]؛ [[رادیو در سنگال]]؛ [[رادیو در آرژانتین]]؛ [[رادیو در فرانسه]]؛ [[رادیو در مالی]]؛ [[رادیو در سودان]]؛ [[رادیو در ساحل عاج]]؛ [[رادیو و تلویزیون در زیمبابوه]]؛ [[رادیو در تایلند]]؛ [[رادیو در اسپانیا]]؛ [[رادیو در اردن]]؛ [[رادیو در اتیوپی]]؛ [[رادیو در سیرالئون]]؛ [[رادیو در قطر]]. | |||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == |
نسخهٔ ۳ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۲۱
نخستین مرکز رادیویی در سال 1933 در شهر دوشنبه تاسیس گردید که قدرت پخش برنامههایش 2/5 کیلووات بود که در زمان خود بزرگترین دستگاه رادیویی محسوب میشد. جمهوری تاجیکستان جمعاً حدود 25 پایگاه رادیویی و 7 رادیو تلگرافی دارد. تا سال 1932 برنامههای رادیویی اساساً به زبانهای تاجیکی و قسمتی روسی و ازبکی پخش میشد. مرکز پخش رادیوی تاجیکستان تقریباً حدود 30% مناطق کشور را در بر میگرفت. در سالهای جنگ جهانی دوم مرکز رادیوی تاجیکستان به سیستمهای جدید مجهز گردید.
در سال 1959 وقتی که مرکز تلویزیونی در شهر دوشنبه تأسیس شد. برنامههای رادیو در یکجایگی با کمیتههای استانی و برنامهها برای خارجه حدود 24 ساعت پخش گردید. در سال 1957 کمیته رادیو و تلویزیون در شورای وزیران جمهوری سوسیالیستی تاجیکستان تأسیس گردید. همچنین کمیته رادیو برنامهای به زبان دری برای افغانستان و فارسی برای ایران به مدت سه ساعت پخش میکرد. اکثر شبکههای رادیویی تاجیکستان دولتی است و تعداد اندکی رادیوهای خصوصی نیز در این کشور فعالیت دارند. رادیو تاجیکستان دولتی است و بخش برون مرزی آن به زبانهای خارجی مانند روسی و ازبکی نیز برنامه پخش میکند. رادیو صدای دوشنبه دولتی است و در پایتخت مستقر است. رادیو آسیاپلاس اولین رادیوی خصوصی تاجیکستان است که در سپتامبر سال 2002 پس از چهر سال انتظار مجوز فعالیت دریافت کرد. رادیو تراز متعلق به بخش خصوصی و در خجند است[۱].
در حال حاضر رادیو کشور تاجیکستان دارای 4 شبکه میباشد؛ در یک شبانه روز 96 ساعت برنامه پخش میکند. اینها "صدای تاجیکستان"، "صدای دوشنبه"، "آواز تاجیک"، "فرهنگ" میباشند. همچنین ولایتهای بدخشان، سغد و ختلان نیز دارای شبکههای رادیویی میباشند. در تاجیکستان رادیوهای غیردولتی "آسیا پلوس"، "وطن"، "آسیا ف.م."، "آریان مدیا"، "امروز" در شهر دوشنبه "موج تاجیک" در شهر کولاب، "تیراز"، "امروز"، در شهر خجند فعالیت دارند[۲][۳].
نیز نگاه کنید به
رادیو و تلویزیون در کانادا؛ رادیو در روسیه؛ رادیو در افغانستان؛ رادیو در تونس؛ رادیو در ژاپن؛ رادیو در کوبا؛ رادیو در لبنان؛ رادیو در مصر؛ رادیو در چین؛ رادیو در سنگال؛ رادیو در آرژانتین؛ رادیو در فرانسه؛ رادیو در مالی؛ رادیو در سودان؛ رادیو در ساحل عاج؛ رادیو و تلویزیون در زیمبابوه؛ رادیو در تایلند؛ رادیو در اسپانیا؛ رادیو در اردن؛ رادیو در اتیوپی؛ رادیو در سیرالئون؛ رادیو در قطر.
کتابشناسی
- ↑ تاجیکستان (1387). تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی وزارت امور خارجه، ص 64.
- ↑ برگرفته از http://iranembassytj.com/fa/a/adab.html
- ↑ زهریی، حسن (1391). جامعه و فرهنگ تاجیکستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص 369-370.