سینمای اردن: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''سينما''' '''1 - 5 - 9 تاريخچة ورود سينما و نقش سينما در جامعه''' در سال 1934 ميلادي نخستين سينماي ناطق اردن به نام سينما البترا در  امان شروع به فعاليت كرد. پس از ‌سينما الفردوس در سال 1946 ميلادي و سينما الفيومي در سال 1950 ميلادي آغاز به كار كردند و فيلم...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''سينما'''
در سال 1934 میلادی نخستین سینمای ناطق [[اردن]] به نام سینما البترا در امان شروع به فعالیت کرد. پس از ‌سینما الفردوس در سال 1946 میلادی و سینما الفیومی در سال 1950 میلادی آغاز به کار کردند و فیلم‌هایی را به صورت ناطق به نمایش درآوردند. در شهر اربد [[اردن]] هم اولین سینما به صورت سینما تابستانه آغاز به کار کرد. با آغاز دهه پنجاه میلادی نقش سینما در [[اردن]] به صورت چشمگیری افزایش یافت تا جائی که پس از سه دهه و در سال 1980 میلادی تعداد سینماهای [[اردن]] به بیش از 80 سینما رسید. دکتر حسان ابوغنیمه در کتاب خود به نام پژوهشی در سینمای [[اردن]] آثار سینمایی این کشور را در سه مرحله تقسیم بندی کرده است:


'''1 - 5 - 9 تاريخچة ورود سينما و نقش سينما در جامعه'''
مرحله 1'''.''' با پایان پذیرفتن جنگ فلسطین و اسرائیل در سال 1948 میلادی،‌ تعدادی از سینماگران فلسطینی با مهاجرت به [[اردن]] به تولید آثار سینمایی خود در این کشور پرداختند؛ از جمله آن‌ها می‌توان از احمد حلمی الکیلانی را نام برد که در امان با تاسیس کانون تصویربرداری به تولید فیلم سینمایی پرداخت و پس از او صلاح الدین بدرخان و جمال الاصفر در همکاری مشترک در سال 1948 میلادی یک فیلم بلند سینمایی ساختند و‌ آن را در سینما البترا امان به نمایش گذاشتند و با همراهی افرادی چون محمد صالح الکیالی، ابراهیم سرحان، عبداللطیف الحاج‌هاشم، خمیس شبلاق، زهیر السقا به تاسیس شرکت عربی تولید فیلم‌های سینمایی مبادرت کردند.


در سال 1934 ميلادي نخستين سينماي ناطق اردن به نام سينما البترا در  امان شروع به فعاليت كرد. پس از ‌سينما الفردوس در سال 1946 ميلادي و سينما الفيومي در سال 1950 ميلادي آغاز به كار كردند و فيلم هايي را به صورت ناطق به نمايش درآوردند. در شهر اربد اردن هم اولين سينما به صورت سينما تابستانه آغاز به كار كرد.
احمد حلمی الکیلانی با پیگیری اقدامات خود در تولید آثار سینمایی، با همکاری مصطفی صحی النجار، فخری اباظه و واصف الشیخ یاسین یک شرکت فیلم اردنی تاسیس کردند. از تولیدات این شرکت فیلم‌سازی می‌توان از فیلم صراع در سال 1957 میلادی نام برد. وی هم چنین در سال 1964 میلادی شرکت هنری سینما و تلویزیون را تشکیل داد که به تولید فیلم‌های کوتاه و تبلیغاتی می پرداخت. این شرکت بعدها به بخش سینما و تصویر وابسته به تلویزیون [[اردن]] پیوست.


با آغاز دهه پنجاه ميلادي نقش سينما در اردن به صورت چشمگيري افزايش يافت تا جائي كه پس از سه دهه و در سال 1980 ميلادي تعداد سينماهاي اردن به بيش از 80 سينما رسيد. دكتر حسان ابوغنيمه در كتاب خود به نام ''پژوهشي در سينماي اردن'' آثار سينمايي اين كشور را در سه مرحله تقسيم بندي كرده است:
مرحله 2'''.''' در سال 1965 میلادی با تشکیل بخش سینما و تلویزیون در [[وزارت فرهنگ اردن]]، در آثار سینمایی این کشور تغییراتی ایجاد شد. از اهداف این بخش ایجاد مکانی مناسب برای اشتغال و مجهز کردن استودیوها برای تولید آثار مناسب بود. علی صیام مدیریت بخش سینما و تلویزیون [[وزارت فرهنگ اردن]] را برعهده داشت که تعدادی از کارشناسان سینمایی را برای یادگیری تغییرات صورت گرفته در این رشته به بریتانیا اعزام کرد.


مرحله 1. با پايان پذيرفتن جنگ فلسطين و اسرائيل در سال 1948 ميلادي،‌ تعدادي از سينماگران فلسطيني با مهاجرت به اردن به توليد آثار سينمايي خود در اين كشور پرداختند؛ از جمله آنها مي توان از احمد حلمي الكيلاني را نام برد كه در  امان با تاسيس كانون تصويربرداري به توليد فيلم سينمايي پرداخت و پس از او صلاح الدين بدرخان و جمال الاصفر در همكاري مشترك در سال 1948 ميلادي يک فيلم بلند سينمايي ساختند و‌ آن را در سينما البترا  امان به نمايش گذاشتند و با همراهی افرادي چون محمد صالح الكيالي، ابراهيم سرحان، عبداللطيف الحاج هاشم، خميس شبلاق، زهير السقا به تاسيس شركت عربي توليد فيلم هاي سينمايي مبادرت كردند.
مرحله 3'''.''' همزمان با تأسیس تلویزیون [[اردن]] در سال 1968 میلادی، ‌بخش ویژه‌ای به آثار سینمایی در این سازمان تعلق گرفت که به ساخت فیلم‌های کوتاه و مستند سینمایی می پرداخت.


احمد حلمي الكيلاني با پيگيري اقدامات خود در توليد آثار سينمايي، با همكاري مصطفي صحي النجار، فخري اباظه و واصف الشيخ ياسين يک شركت فيلم اردني تاسيس كردند. از توليدات اين شركت فيلم سازي مي توان از فيلم صراع در سال 1957 ميلادي نام برد. وي هم چنين در سال 1964 ميلادي شركت هنري سينما و تلويزيون را تشكيل داد كه به توليد فيلم هاي كوتاه و تبليغاتي مي پرداخت. اين شركت بعدها به بخش سينما و تصوير وابسته به تلويزيون اردن پيوست.
برخی فیلم‌های ساخته شده در طی مراحل یاد شده عبارتند از سرزمین محبوب پدری من (1962) توسط نمایش نامه نویس آماتور: محمود کواش، طوفان در [[پترا]] (1968) توسط آگراما (Agrama)، جنگ تا آزادی (1968) توسط عبدالوهاب ال‌هنیدی در مورد اختلافات اسرائیل و فلسطین، جاده‌ی جرو سالم (1969) توسط عبدالوهاب ال هنیدی و مارها (1970) توسط جلال توآمی که دارای موضوع دراماتیک اجتماعی بود.


مرحله 2. در سال 1965 ميلادي با تشكيل بخش سينما و تلويزيون در وزارت فرهنگ اردن، در آثار سينمايي اين كشور تغييراتي ايجاد شد. از اهداف اين بخش ايجاد مكاني مناسب براي اشتغال و مجهز كردن استوديوها براي توليد آثار مناسب بود. علي صيام مديريت بخش سينما و تلويزيون وزارت فرهنگ اردن را برعهده داشت که تعدادي از كارشناسان سينمايي را براي يادگيري تغييرات صورت گرفته در اين رشته به بريتانيا اعزام كرد.
تعداد سالن‌های نمایش فیلم سینمایی تا پایان سال 1991 میلادی در [[اردن]] به 92 سالن افزایش یافت یعنی برای هر 300 اردنی یک صندلی؛ این سالن‌های نمایش روزانه 4 فیلم را در سانس‌های مختلف روی پرده می‌بردند که سانس صبح آن به کودکان اختصاص داشت. بر اساس آمارهای موجود نسبت پخش فیلم‌ها در سالن‌های [[سینمای اردن]] بدین شرح بوده است؛ 40 درصد فیلم‌های آمریکایی،‌ 35 درصد فیلم‌های مصری و عربی، 20 درصد فیلم‌های هندی و دیگر کشورهای آسیایی و 5 درصد فیلم‌های ساخته شده توسط کشورهای اروپایی.


مرحله 3. همزمان با تأسيس تلويزيون اردن در سال 1968 ميلادي، ‌بخش ويژه اي به آثار سينمايي در اين سازمان تعلق گرفت كه به ساخت فيلم هاي كوتاه و مستند سينمايي مي پرداخت.
در زمینه گسترش فرهنگ سینما دو موسسه کانون سینمایی [[اردن]] (تاسیس در سال 1983 میلادی) و کمیته سینما وابسته به موسسه شومان (در سال 1989) با پخش فیلم‌هایی به صورت هفتگی به معرفی عوامل فیلم و گفتگو پیرامون موضوع آن در حضور تماشاگران می‌پرداختند و پس از آن نتایج این جلسات به صورت مکتوب در اختیار روزنامه‌های [[اردن]] و دیگر کشورهای عربی برای چاپ ارسال می‌گردید. برخی از کشورهای عربی هم چون [[مصر]]، [[تونس]]، عراق، [[سوریه]]، [[لبنان]]، فلسطین،‌ الجزایر و مغرب فیلم‌های تولیدی خود را برای نمایش به‌ این دو موسسه سینمایی می‌فرستند<ref>المصلح أحمد(1953 - 1993م)، ملامح عامــة للحیاة الثقافیــة فی الأردن، منشورات لجنــة تاریخ الاردن</ref>.


برخي فيلم هاي ساخته شده در طي مراحل ياد شده عبارتند از سرزمين محبوب پدري من (1962) توسط نمايش نامه نويس آماتور: محمود كواش، طوفان در پترا (1968) توسط آگراما[10]، جنگ تا آزادي (1968) توسط عبدالوهاب ال‌هنيدي در مورد اختلافات اسرائيل و فلسطين، ''جادۀ جرو سالم'' (1969) توسط عبدالوهاب ال هنيدي و مارها (1970) توسط جلال توآمي كه داراي موضوع دراماتيك اجتماعي بود.
در سال 1983 باشگاه سینمایی [[اردن]] تاسیس شد که نقش مهمی در طبقه بندی و پخش نمایش‌های سینمایی داشت و تلاش زیادی برای گسترش سینما در [[اردن]] به انجام رساند. در سال 2003 اردن هیئت فیلم سلطنتی (RFC) (Royal Film Council) را برای تشویق فیلم‌سازان در کشور و همچنین آموزش فیلم سازان اردنی در هنر ساخت فیلم ارتقاء داد. پیش از این شرکت تعاونی فیلم سازان امان در زمینه‌ی ارتقاء فیلم سازی دیجیتال در کارگاه‌های رایگان در امان فعالیت داشت. سال 2007 سال بزرگی برای فیلم سازان اردنی بود. در این سال 10 فیلم در [[اردن]] ساخته شد که سه فیلم از تولیدات داخلی بود.


تعداد سالن هاي نمايش فيلم سينمايي تا پايان سال 1991 ميلادي در اردن به 92 سالن افزايش يافت یعنی براي هر 300 اردني يك صندلي؛ اين سالن هاي نمايش روزانه 4 فيلم را در سانس هاي مختلف روي پرده می‌بردند كه سانس صبح آن به كودكان اختصاص داشت. بر اساس آمارهاي موجود نسبت پخش فيلم ها در سالن هاي سينماي اردن بدين شرح بوده است؛ 40 درصد فيلم هاي آمريكايي،‌ 35 درصد فيلم هاي مصري و عربي، 20 درصد فيلم‌هاي هندي و ديگر كشورهاي آسيايي و 5 درصد فيلم هاي ساخته شده توسط كشورهاي اروپايي.
در سال 2008 [[اردن]] موسسه‌ی هنرهای سینمایی دریای سرخ را تأسیس کرد که پیشنهاد ایجاد یک مدرسه فارغ التحصیلی استادی هنرهای زیبا در این موسسه را ارائه کرد<ref>برگرفته از https://en.wikipedia.org/wiki/Cinema_of_Jordan</ref>.


در زمينه گسترش فرهنگ سينما دو موسسه كانون سينمايي اردن (تاسيس در سال 1983 ميلادي) و كميته سينما وابسته به موسسه شومان (در سال 1989) با پخش فيلم هايي به صورت هفتگي به معرفي عوامل فيلم و گفتگو پيرامون موضوع آن در حضور تماشاگران مي پرداختند و پس از آن نتايج اين جلسات به صورت مكتوب در اختيار روزنامه هاي اردن و ديگر كشورهاي عربي براي چاپ ارسال مي گردید.
=== سینما در آینه ارقام ===
براساس آخرین داده‌های [https://www.unesco.org/en یونسکو] که در سال 2009 منتشر شده آمار مربوط به تولید و توزیع و زیر ساخت کشور [[اردن]] در زمینه فیلم در تمام موارد صفر درج شده است که ظاهرا به دلیل نبود امار و ارقام معتبر می‌باشد<ref>فرهنگ، خلاقیت و بازار: گزارش جهانی فرهنگ 1378/ 1998/ نویسنده گروه نویسندگان؛ ترجمه گروه مترجمان. - تهران: کمیسیون ملی یونسکو در ایران، مرکز انتشارات، 1379، ص 568</ref>.


برخي از كشورهاي عربي هم چون مصر، تونس، عراق، سوريه، لبنان، فلسطين،‌ الجزاير و مغرب فيلم هاي توليدي خود را براي نمايش به اين دو موسسه سينمايي مي فرستند.(32)
جدول شماره 3. آمار مربوط به تولید و توزیع صنعت فیلم سازی در اردن
 
در سال 1983 باشگاه سينمايي اردن تاسيس شد كه نقش مهمي در طبقه بندي و پخش نمايش هاي سينمايي داشت و تلاش زيادي براي گسترش سينما در اردن به انجام رساند.
 
در سال 2003 اردن هيئت فيلم سلطنتي (RFC) ‌[11]را براي تشويق فيلم سازان در كشور و همچنين آموزش فيلم سازان اردني در هنر ساخت فيلم ارتقاء داد. پيش از اين شركت تعاوني فيلم سازان امان در زمينۀ ارتقاء فيلم سازي ديجيتال در کارگاههاي رايگان در امان فعاليت داشت. سال 2007 سال بزرگي براي فيلم سازان اردني بود. در اين سال 10 فيلم در اردن ساخته شد كه سه فيلم از توليدات داخلي بود.
 
در سال 2008 اردن موسسۀ هنرهاي سينمايي درياي سرخ را تأسیس کرد كه پیشنهاد ایجاد يك مدرسه فارغ التحصيلي استادي هنرهاي زيبا در اين موسسه را ارائه كرد. (33)
 
'''سينما در آينه ارقام'''
 
براساس آخرين داده هاي يونسکو که در سال 2009 منتشر شده آمار مربوط به توليد و توزيع و زير ساخت کشور اردن در زمينه فيلم در تمام موارد صفر درج شده است که ظاهرا به دليل نبود امار و ارقام معتبر مي باشد. (34)
 
سينما
{| class="wikitable"
{| class="wikitable"
|تعداد تماشاگران سينما
|تعداد تماشاگران سینما
در سال (1 نفر)
در سال (1 نفر)
|توليد فيلم هاي بلند سينمايي
|تولید فیلم‌های بلند سینمایی
|واردات فيلم هاي بلند
|واردات فیلم‌های بلند
|واردات فيلم هاي بلند به نسبت کل فيلم هاي توليد شده
|واردات فیلم‌های بلند به نسبت کل فیلم‌های تولید شده
|-
|-
|95 - 90
|95 - 90
خط ۵۰: خط ۳۹:
|0
|0
|0
|0
|}گرایش فرهنگی سینما
|}جدول شماره 4. گرایش فرهنگی سینمای اردن
{| class="wikitable"
{| class="wikitable"
| colspan="2" |تماشاگران سينما
| colspan="2" |تماشاگران سينما
خط ۶۲: خط ۵۱:
|1980-83
|1980-83
|90-95
|90-95
|90-5/80-3
|80-3/90-5
|<nowiki>-</nowiki>
|<nowiki>-</nowiki>
|<nowiki>-</nowiki>
|<nowiki>-</nowiki>
| colspan="2" |1980-93
| colspan="2" |1980-93
|90-95
|90-95
|90-5/80-3
|80-3/90-5
|
|
|-
|-
خط ۷۶: خط ۶۵:
|438
|438
| colspan="2" |271
| colspan="2" |271
| colspan="2" |9/5-
| colspan="2" |5/9-
|-
|-
|
|
خط ۸۸: خط ۷۷:
|
|
|
|
|}(35)
|}<ref>فرهنگ، خلاقیت و بازار: گزارش جهانی فرهنگ 1378/ 1998/ نویسنده گروه نویسندگان؛ ترجمه گروه مترجمان. - تهران: کمیسیون ملی یونسکو در ایران، مرکز انتشارات، 1379، ص 568</ref>


'''2 - 5 - 9 جايگاه فيلم هاي سينمايي اردن در منطقه و جهان'''
=== [[جایگاه سینمای اردن در منطقه و جهان|جایگاه فیلم‌های سینمایی اردن در منطقه و جهان]] ===
آغاز ورود سینمای [[اردن]] به خارج از مرزهای کشور را می‌توان به دهه 60 یعنی پس تشکیل بخش سینما و تلویزیون در سال 65 در وزارت [[فرهنگ اردن]] دانست. بخش سینما و تلویزیون [[وزارت فرهنگ اردن]] در زمان کار خود 7 فیلم کوتاه سیاه و سفید و 2 فیلم رنگی تولید کرد که یکی از آن‌ها با عنوان [[اردن]] به شما خوش آمد می‌گوید در نمایشگاه بین‌المللی نیویورک به نمایش گذاشته شد<ref>World Report, investing in cultural diversity and intercultural dialogue, United Nations Educational, (UNESCO), 2009, P. 344</ref>.


آغاز ورود سينماي اردن به خارج از مرزهاي کشور را مي توان به دهه 60 يعني پس تشکيل بخش سينما و تلويزيون در سال 65 در وزارت فرهنگ اردن دانست.
در ادامه فعالیت‌های سینمایی همزمان با تأسیس تلویزیون [[اردن]] در سال 1968 سرعت گرفت. پس از ایجاد این تحول گسترده در سینمای [[اردن]] برخی از کارگردان‌های این کشور با تولید آثار مخاطب پسند در جشنواره‌های خارجی حضور پیدا کرده و جوایزی کسب کردند؛ جلال طعمه از فیلم سازانی بود که فیلم وی به نام الغصن الاخضر (شاخه سبز) در سال 1970 میلادی در بخش فیلم‌های کوتاه جشنواره برلین جایزه کسب کرد.


بخش سينما و تلويزيون وزارت فرهنگ اردن در زمان كار خود 7 فيلم كوتاه سياه و سفيد و 2 فيلم رنگي توليد کرد كه يكي از آنها با عنوان اردن به شما خوش آمد مي گويد در نمايشگاه بين المللي نيويورك به نمايش گذاشته شد.(36)
عدنان الرمحی یکی دیگر از کارگردانان اردنی است که بسیاری از فیلم‌های او در جشنواره‌های بین‌المللی موفقیت‌هایی کسب کردند؛ از جمله فیلم مستند الثوره العربیــه الکبری در سال 1969 در جشنواره بین‌المللی فیلم‌های مستند در لیپزیگ،‌ فیلم لقاء فی عجلون در سال 1970 میلادی در جشنواره فیلم کوتاه و بلند [[مسکو]] و فیلم وادی الاردن در سال 1976 میلادی در جشنواره هفته سبز در برلین به نمایش درآمد. فیلم اخیر وی به عنوان بهترین فیلم تولیدی کشورهای جهان سوم در این جشنواره از سوی هیئت داوران شناخته شد. هم چنین فیلم‌هایی که بوسیله شرکت تعاونی فیلم سازان تهیه شدند مورد استقبال بین‌المللی قرار گرفتند و چندین جایزه کسب کردند.


در ادامه فعاليت هاي سينمايي همزمان با تأسيس تلويزيون اردن در سال 1968 سرعت گرفت. پس از ايجاد اين تحول گسترده در سينماي اردن برخي از كارگردان هاي اين كشور با توليد آثار مخاطب پسند در جشنواره هاي خارجي حضور پيدا كرده و جوايزي كسب كردند؛ جلال طعمه از فیلم سازانی بود كه فيلم وي به نام الغصن الاخضر (شاخه سبز) در سال 1970 ميلادي در بخش فيلم هاي كوتاه جشنواره برلين جايزه كسب كرد.
این شرکت تعاونی به منظور ارتقاء اردن به مکانی که مردم خاورمیانه بطور رایگان بتوانند با همکاری با استعدادترین فیلم سازان جهان فیلم بسازند، تأسیس شده است. هرچند [[اردن]] فاقد پشتیبانی خدمات از قبیل استودیو‌ها، آزمایشگاه‌ها و تجهیزات فروش فیلم است، اما به تازگی شماری از مناطق خاورمیانه را که ساخت فیلم در آن‌ها ممکن نیست (مناطقی همچون عراق،‌ [[افغانستان]] و فلسطین)، در [[اردن]] شبیه‌سازی کرده است.


عدنان الرمحي يكي ديگر از كارگردانان اردني است كه بسياري از فيلم هاي او در جشنواره هاي بين المللي موفقيت هايي کسب کردند؛ از جمله فيلم مستند الثورة العربيــة الكبري در سال 1969 در جشنواره بين المللي فيلم هاي مستند در ليپزيگ،‌ فيلم لقاء في عجلون در سال 1970 ميلادي در جشنواره فيلم كوتاه و بلند مسكو و فيلم وادي الاردن در سال 1976 ميلادي در جشنواره هفته سبز در برلين به نمايش درآمد. فيلم اخير وي به عنوان بهترين فيلم توليدي كشورهاي جهان سوم در اين جشنواره از سوي هيئت داوران شناخته شد.
افزون بر این [[اردن]] کشوری است که سال‌هاست مکان‌های مختلف آن به وسیله فیلم سازان سراسر دنیا مورد استفاده قرار می‌گیرند؛ از جمله فیلم‌هایی که در [[اردن]] ساخته شده‌اند ایندیانا جونز(Indiana Jones and the Last Crusade) و آخرین جنگ صلیبی است که در سال 1988 در پترا و فیلم لارنس عربی(Lawrence of Arabia) به کارگردانی دیوید لین(Daivid Lean) که در بیابان وادی روم در سال 1961 ساخته شد. جدیدترین فیلم‌هایی که در [[اردن]] ساخته شده‌اند عبارتند از‌ هارت لاکر (The Hurt Locker) به کارگردانی کاترین بیگلو (Kathryn Bigelow)،‌ ریداکتد (Redacted) به کارگردانی برایان دپالما (Brian De Palma) و فیلم اردنی کاپیتان ابورائد.


هم چنين فيلم هايي كه بوسيله شركت تعاوني فيلم سازان تهيه شدند مورد استقبال بين المللي قرار گرفتند و چندين جايزه كسب كردند.
امروز شاید تاثیرگذارترین فیلم ساز داخلی را فیصل الزوبی بتوان نامید. او در سال 1956 در ایربد متولد شد و مدرک استادی در رشته کارگردانی را از مؤسسات عالی [[روسیه]] اخذ کرد. وی تعداد زیادی از مقالات تحقیقی خود را در روزنامه اردنی آل رابی و ال مشرق در موضوعات زیبایی، سینما و درام منتشر کرد. او فیلم نامه‌ها و فیلم‌های موفقی را همچون چاملون نوشت و کارگردانی کرد. علیرغم تلاش فراوان بعضی از فیلم سازان سینمای [[اردن]] همچنان سینمایی حاشیه‌ای حتی در خاورمیانه به شمار می‌رود.


اين شركت تعاوني به منظور ارتقاء اردن به مكاني كه مردم خاورميانه بطور رايگان بتوانند با همكاري با استعدادترين فيلم سازان جهان فيلم بسازند، تأسیس شده است. هرچند اردن فاقد پشتيباني خدمات از قبيل استوديو ها، آزمايشگاه ها و تجهيزات فروش فيلم است، اما به تازگي شماري از مناطق خاورميانه را كه ساخت فيلم در آنها ممكن نيست (مناطقي همچون عراق،‌ افغانستان و فلسطين)، در اردن شبيه سازي كرده است.
==== وضعیت تولیدات سینمایی دهه اخیر ====
طبق آمار سال 2013 انجمن سلطنتی فیلم [[اردن]]؛ شمار تولیدات سینمایی این کشور، 24 فیلم در سال است که عمده‌ی آن‌ها کارهای مستند یا فیلم‌های کوتاه می‌باشند. براساس اعلام همین انجمن تعداد سینماروهای اردنی 500 هزار نفر در سال است. در سال 2008 مدرسه هنر و سینمای [[اردن]] افتتاح شد که در قالب یک انستیتو فعالیت می‌کند و به فارغ التحصیلانش مدرک فوق لیسانس می‌دهد. جشنواره‌ی فیلم در [[اردن]] وجود ندارد اما همین آثار کوتاه سینمای [[اردن]] با جدیت در جشنواره‌های فیلم کشورهای عربی شرکت می‌کنند<ref>همشهری آنلاین، مهدی تهرانی، 2014</ref>.


افزون بر اين اردن كشوري است که سالهاست مكان هاي مختلف آن به وسيله فيلم سازان سراسر دنيا مورد استفاده قرار مي گيرند؛ از جمله فيلم هايي كه در اردن ساخته شده‌اند اينديانا جونز[12] و آخرين جنگ صليبي است كه در سال 1988 در پترا و فیلم لارنس عربي[13] به کارگرداني ديويد لين[14] كه در بيابان وادي روم در سال 1961 ساخته شد. جديدترين فيلم هايي كه در اردن ساخته شده اند عبارتند از هارت لاكر[15] به كارگرداني كاترين بيگلو[16]،‌ ريداكتد[17] به كارگرداني برايان دپالما[18] و فيلم اردني كاپيتان ابورائد.
=== [[صنعت فیلم سازی اردن|صنعت فیلم‌سازی کشور اردن]] ===
صنعت فیلمسازی در کشور [[اردن]] نسبت به دیگر کشورهای عربی بسیار دیر شکل گرفت. با این همه از سال 1960 بدین سو سرزمین [[اردن]] و به‌ویژه بیابان‌های بکر آن محل فیلمبرداری برخی از نامدارترین ساخته‌های بلند سینمایی هستند. [[اردن]] توانسته موقعیت خود را به عنوان مکانی برجسته برای فیلمبرداری طیف وسیعی از آثار سینمایی برجسته کند از صحنه‌های صحرا در فیلم لورنس عربستان اثر عمر شریف تا صحنه‌های صخره‌های سنگی در فیلم مریخی با بازی مت دیمون در [[اردن]] فیلم‌برداری شده است. اگر‌چه صنعت فیلمسازی [[اردن]] هنوز در مراحل ابتدایی است، اما این فرصت را برای فیلمسازان داخلی خود فراهم می‌کند تا همگام با تحولات جهانی این صنعت پیش بروند و جایگاه امیدوار کننده‌ای در منطقه پیدا کنند. شهرت [[اردن]] به عنوان یک مقصد جذاب برای تولید فیلم و تلویزیون به لطف مشارکت برجسته آن در بسیاری از آثار محلی و منطقه‌ای به وجود آمده است. اولین فیلم ساخته شده در [[اردن]] فیلم صراع فی جرش - و اصف الشیخ است که در سال 1957 ساخته شد.


امروز شايد تاثيرگذارترين فيلم ساز داخلي را فيصل الزوبي بتوان ناميد. او در سال 1956 در ايربد متولد شد و مدرك استادي در رشته كارگرداني را از مؤسسات عالی روسیه اخذ كرد. وی تعداد زيادي از مقالات تحقيقي خود را در روزنامه اردني ''آل رابي'' و ''ال مشرق'' در موضوعات زيبايي، سينما و درام منتشر كرد. او فيلم نامه ها و فيلم هاي موفقي را همچون چاملون نوشت و كارگرداني كرد.
با تأسیس هیئت فیلم سلطنتی [[اردن]] در سال 2003 با هدف افزایش تولید فیلم‌های داخلی و خارجی در [[اردن]] صنعت فیلمسازی این کشور در چهارچوب رسمی خود قرار گرفت. در سال 2007 امین مطالقا فیلم کاپیتان ابورائد را ساخت که 50 سال پس از فیلم مبارزه در جرش به عنوان فیلم سینمایی مستقلی به شمار می‌رود. این اثر سینمایی در حال و هوای رمانتیک خود فیلمی موفق بوده و جزو معدود محصولات کشور [[اردن]] محسوب می‌شود. این فیلم اولین اثری است که در کشور [[اردن]] در استودیو فیلم سلطنتی [[اردن]] ساخته شده و تبلیغات زیادی برای آن صورت گرفته و در جشنواره‌هایی چون دبی و [[سوریه]] شرکت کرده است.


علیرغم تلاش فراوان بعضي از فيلم سازان سينماي اردن همچنان سينمايي حاشيه اي حتي در خاورميانه به شمار می‌رود.
امین مطالقا علاقه داشت که فیلمش در [[آمریکا]] به اکران عمومی در بیاید و در رده فیلم‌هایی چون بتمن مخاطب خود را پیدا کند، اما برای آمریکایی‌ها یک فیلم بیگانه است. وی مایل بود که عکس العمل مخاطب را نسبت به‌ این فیلم در خارج از مرزها ببینند. این کارگردان از نوجوانی در [[آمریکا]] درس خوانده و کاملاً از این کشور تاثیر گرفته است.


صندوق حمایت از فیلم [[اردن]] با هدف حمایت از فیلمسازان و سازندگان برنامه‌های تلویزیونی توسعه پتانسیل‌های موجود در این صنعت و پایداری آن در سال 2011 تاسیس شد. این صندوق در زمینه فیلم‌های داستانی و مستند‌های بلند در مراحل تولید و پس از تولید و همچنین فیلم‌های کوتاه انیمیشن و مجموعه‌های تلویزیونی حمایت‌های مالی انجام می‌دهند. یکی از اهداف اصلی این صندوق تشویق به جذب سرمایه‌گذاری خارجی و تولیدات مشترک با کشورهای عربی می‌باشد. این صندوق شاهد تحرکات بی‌سابقه‌ای در زمینه توسعه، تحقیق و تولید پروژه‌های سینمایی و تلویزیونی [[اردن]] بود که در سال‌های 2018 و 2019 مورد حمایت قرار گرفتند و بخش عمده آن‌ها انجام شده است. کمک‌های مالی ارائه شده توسط این صندوق در سال 2018 بالغ بر 233.000 دینار [[اردن]] بود که 13 پروژه سینمایی از آن بهره‌مند شدند.


'''3 - 5 - 9 وضعيت توليدات سينمايي دهه اخير'''
هیئت منصفه‌ این صندوق متشکل از اعضای حرفه‌ای کلیه پروژه‌های ارسال شده به صندوق را مورد بررسی و ارزیابی قرار می‌دهد و در نهایت پروژه‌های انتخاب شده از این حمایت‌های مالی برخوردار می‌شوند. در ادامه به فیلم‌هایی که در [[اردن]] فیلمبرداری شده اشاره می‌شود:


طبق آمار سال 2013 انجمن سلطنتي فيلم اردن؛ شمار توليدات سينمايي اين کشور، 24 فيلم در سال است که عمدة آن‌ها کارهاي مستند يا فيلم هاي کوتاه مي باشند. براساس اعلام همين انجمن تعداد سينماروهاي اردني 500 هزار نفر در سال است.
جدول شماره 5. فیلم های ساخته شده در اردن
 
در سال 2008 مدرسه هنر و سينماي اردن افتتاح شد که در قالب يک انستيتو فعاليت مي کند و به فارغ التحصيلانش مدرک فوق ليسانس مي دهد. جشنوارة فيلم در اردن وجود ندارد اما همين آثار کوتاه سينماي اردن با جديت در جشنواره هاي فيلم کشورهاي عربي شرکت مي‌کنند. (1/36)
 
'''صنعت فيلمسازي کشور اردن'''
 
صنعت فيلمسازي در کشور اردن نسبت به ديگر کشورهاي عربي بسيار دير شکل گرفت. با اين همه از سال 1960 بدين سو سرزمين اردن و به ويژه بيابان هاي بکر آن محل فيلمبرداري برخي از نامدارترين ساخته هاي بلند سينمايي هستند.
 
اردن توانسته موقعيت خود را به عنوان مکاني برجسته براي فيلمبرداري طيف وسيعي از آثار سينمايي برجسته کند از صحنه هاي صحرا در فيلم لورنس عربستان اثر عمر شريف تا صحنه هاي صخره هاي سنگي در فيلم مريخي با بازي مت ديمون در اردن فيلم برداري شده است. اگر چه صنعت فيلمسازي اردن هنوز در مراحل ابتدايي است، اما اين فرصت را براي فيلمسازان داخلي خود فراهم مي کند تا همگام با تحولات جهاني اين صنعت پيش بروند و جايگاه اميدوار کننده اي در منطقه پيدا کنند.
 
شهرت اردن به عنوان يک مقصد جذاب براي توليد فيلم و تلويزيون به لطف مشارکت برجسته آن در بسياري از آثار محلي و منطقه اي به وجود آمده است.
 
اولين فيلم ساخته شده در اردن فيلم ''صراع في جرش - و اصف الشيخ'' است که در سال 1957 ساخته شد.
 
با تأسيس هيئت فيلم سلطنتي اردن در سال 2003 با هدف افزايش توليد فيلم هاي داخلي و خارجي در اردن صنعت فيلمسازي اين کشور در چهارچوب رسمي خود قرار گرفت.
 
در سال 2007 امين مطالقا فيلم ''کاپيتان ابورائد'' را ساخت که 50 سال پس از فيلم ''مبارزه در جرش'' به عنوان فيلم سينمايي مستقلي به شمار مي رود. اين اثر سينمايي در حال و هواي رمانتيک خود فيلمي موفق بوده و جزو معدود محصولات کشور اردن محسوب مي‌شود.
 
اين فيلم اولين اثري است که در کشور اردن در استوديو فیلم سلطنتی اردن ساخته شده و تبليغات زيادي براي آن صورت گرفته و در جشنواره هايي چون دبي و سوريه شرکت کرده است.
 
امين مطالقا علاقه داشت که فيلمش در آمريکا به اکران عمومي در بيايد و در رده فيلم‌هايي چون بتمن مخاطب خود را پيدا کند، اما براي آمريکايي ها يک فيلم بيگانه است.  وی مایل بود که عکس العمل مخاطب را نسبت به اين فيلم در خارج از مرزها ببينند.
 
اين کارگردان از نوجواني در آمريکا درس خوانده و کاملاً از اين کشور تاثير گرفته است.
 
صندوق حمايت از فيلم اردن با هدف حمايت از فيلمسازان و سازندگان برنامه هاي تلويزيوني توسعه پتانسيل هاي موجود در اين صنعت و پايداري آن در سال 2011 تاسيس شد.
 
اين صندوق در زمينه فيلم هاي داستاني و مستند هاي بلند در مراحل توليد و پس از توليد و همچنين فيلم هاي کوتاه انيميشن و مجموعه هاي تلویزيوني حمايت هاي مالي انجام مي دهند.
 
يکي از اهداف اصلي اين صندوق تشويق به جذب سرمايه گذاري خارجي و توليدات مشترک با کشورهاي عربي مي باشد. اين صندوق شاهد تحرکات بي سابقه اي در زمينه توسعه، تحقيق و توليد پروژه هاي سينمايي و تلويزيوني اردن بود که در سال هاي 2018 و 2019 مورد حمايت قرار گرفتند و بخش عمده آنها انجام شده است.
 
کمک هاي مالي ارائه شده توسط اين صندوق در سال 2018 بالغ بر 233.000 دينار اردن بود که 13 پروژه سينمايي از آن بهره مند شدند.
 
هيئت منصفه اين صندوق متشکل از اعضاي حرفه اي کليه پروژه هاي ارسال شده به صندوق را مورد بررسي و ارزيابي قرار مي دهد و در نهايت پروژه هاي انتخاب شده از اين حمايت هاي مالي برخوردار مي شوند.
 
در ادامه به فيلم هايي که در اردن فيلمبرداري شده اشاره می‌شود:
{| class="wikitable"
{| class="wikitable"
|سال ساخت
|سال ساخت
خط ۱۵۶: خط ۱۱۵:
|2014
|2014
|راه کفتار
|راه کفتار
آب و هوای اردن
[[آب و هوای اردن]]


حمله ببر
حمله ببر
خط ۱۶۷: خط ۱۲۶:


برافو کاجاکی
برافو کاجاکی
|کانادا
|[[کانادا]]
آلمان
آلمان


ایرلند
ایرلند


ژاپن
[[ژاپن]]
|-
|-
|2015
|2015
خط ۲۰۳: خط ۱۶۲:


ماجد الانصاری
ماجد الانصاری
|آمریکا
|[[آمریکا]]
دانمارک
دانمارک


خط ۲۳۱: خط ۱۹۰:


رامازان  ناناییف
رامازان  ناناییف
|ایالات متحده  آمریکا
|[[ایالات متحده]] آمریکا
هلند
هلند


مصر
[[مصر]]


ایالات متحده  آمریکا
ایالات متحده  آمریکا
خط ۲۵۲: خط ۲۱۱:
ناجی سلامــۀ
ناجی سلامــۀ
|هلند
|هلند
فرانسه
[[فرانسه]]


آمریکا
آمریکا
خط ۳۲۴: خط ۲۸۳:
هند
هند
|}
|}
<ref>لایقی، غلامرضا (1402). جامعه و فرهنگ [[اردن]]. تهران: [https://www.icro.ir سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی](در دست انتشار)</ref>
== نیز نگاه کنید به ==
[[سینمای زیمبابوه]]؛ [[سینمای کانادا]]؛ [[سینمای روسیه]]؛ [[سینمای تونس]]؛ [[سینمای ژاپن]]؛ [[سینمای کوبا]]؛ [[سینمای لبنان]]؛ [[سینمای مصر]]؛ [[صنعت فیلم و سینمای چین]]؛ [[سینمای سنگال]]؛ [[سینمای آرژانتین]]؛ [[سینمای فرانسه]]؛ [[سینمای مالی]]؛ [[سینمای ساحل عاج]]؛ [[سینمای تایلند]]؛ [[سینمای اسپانیا]]؛ [[سینمای اتیوپی]]؛ [[سینمای سیرالئون]]؛ [[سینمای قطر]]؛ [[سینمای تاجیکستان]]؛ [[سینمای گرجستان]]؛ [[سینمای بنگلادش]]؛ [[سینمای سریلانکا]]؛ [[سینمای قزاقستان]]
== کتابشناسی ==
[[رده:سینما، مستند و پویانمایی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۱۱

در سال 1934 میلادی نخستین سینمای ناطق اردن به نام سینما البترا در امان شروع به فعالیت کرد. پس از ‌سینما الفردوس در سال 1946 میلادی و سینما الفیومی در سال 1950 میلادی آغاز به کار کردند و فیلم‌هایی را به صورت ناطق به نمایش درآوردند. در شهر اربد اردن هم اولین سینما به صورت سینما تابستانه آغاز به کار کرد. با آغاز دهه پنجاه میلادی نقش سینما در اردن به صورت چشمگیری افزایش یافت تا جائی که پس از سه دهه و در سال 1980 میلادی تعداد سینماهای اردن به بیش از 80 سینما رسید. دکتر حسان ابوغنیمه در کتاب خود به نام پژوهشی در سینمای اردن آثار سینمایی این کشور را در سه مرحله تقسیم بندی کرده است:

مرحله 1. با پایان پذیرفتن جنگ فلسطین و اسرائیل در سال 1948 میلادی،‌ تعدادی از سینماگران فلسطینی با مهاجرت به اردن به تولید آثار سینمایی خود در این کشور پرداختند؛ از جمله آن‌ها می‌توان از احمد حلمی الکیلانی را نام برد که در امان با تاسیس کانون تصویربرداری به تولید فیلم سینمایی پرداخت و پس از او صلاح الدین بدرخان و جمال الاصفر در همکاری مشترک در سال 1948 میلادی یک فیلم بلند سینمایی ساختند و‌ آن را در سینما البترا امان به نمایش گذاشتند و با همراهی افرادی چون محمد صالح الکیالی، ابراهیم سرحان، عبداللطیف الحاج‌هاشم، خمیس شبلاق، زهیر السقا به تاسیس شرکت عربی تولید فیلم‌های سینمایی مبادرت کردند.

احمد حلمی الکیلانی با پیگیری اقدامات خود در تولید آثار سینمایی، با همکاری مصطفی صحی النجار، فخری اباظه و واصف الشیخ یاسین یک شرکت فیلم اردنی تاسیس کردند. از تولیدات این شرکت فیلم‌سازی می‌توان از فیلم صراع در سال 1957 میلادی نام برد. وی هم چنین در سال 1964 میلادی شرکت هنری سینما و تلویزیون را تشکیل داد که به تولید فیلم‌های کوتاه و تبلیغاتی می پرداخت. این شرکت بعدها به بخش سینما و تصویر وابسته به تلویزیون اردن پیوست.

مرحله 2. در سال 1965 میلادی با تشکیل بخش سینما و تلویزیون در وزارت فرهنگ اردن، در آثار سینمایی این کشور تغییراتی ایجاد شد. از اهداف این بخش ایجاد مکانی مناسب برای اشتغال و مجهز کردن استودیوها برای تولید آثار مناسب بود. علی صیام مدیریت بخش سینما و تلویزیون وزارت فرهنگ اردن را برعهده داشت که تعدادی از کارشناسان سینمایی را برای یادگیری تغییرات صورت گرفته در این رشته به بریتانیا اعزام کرد.

مرحله 3. همزمان با تأسیس تلویزیون اردن در سال 1968 میلادی، ‌بخش ویژه‌ای به آثار سینمایی در این سازمان تعلق گرفت که به ساخت فیلم‌های کوتاه و مستند سینمایی می پرداخت.

برخی فیلم‌های ساخته شده در طی مراحل یاد شده عبارتند از سرزمین محبوب پدری من (1962) توسط نمایش نامه نویس آماتور: محمود کواش، طوفان در پترا (1968) توسط آگراما (Agrama)، جنگ تا آزادی (1968) توسط عبدالوهاب ال‌هنیدی در مورد اختلافات اسرائیل و فلسطین، جاده‌ی جرو سالم (1969) توسط عبدالوهاب ال هنیدی و مارها (1970) توسط جلال توآمی که دارای موضوع دراماتیک اجتماعی بود.

تعداد سالن‌های نمایش فیلم سینمایی تا پایان سال 1991 میلادی در اردن به 92 سالن افزایش یافت یعنی برای هر 300 اردنی یک صندلی؛ این سالن‌های نمایش روزانه 4 فیلم را در سانس‌های مختلف روی پرده می‌بردند که سانس صبح آن به کودکان اختصاص داشت. بر اساس آمارهای موجود نسبت پخش فیلم‌ها در سالن‌های سینمای اردن بدین شرح بوده است؛ 40 درصد فیلم‌های آمریکایی،‌ 35 درصد فیلم‌های مصری و عربی، 20 درصد فیلم‌های هندی و دیگر کشورهای آسیایی و 5 درصد فیلم‌های ساخته شده توسط کشورهای اروپایی.

در زمینه گسترش فرهنگ سینما دو موسسه کانون سینمایی اردن (تاسیس در سال 1983 میلادی) و کمیته سینما وابسته به موسسه شومان (در سال 1989) با پخش فیلم‌هایی به صورت هفتگی به معرفی عوامل فیلم و گفتگو پیرامون موضوع آن در حضور تماشاگران می‌پرداختند و پس از آن نتایج این جلسات به صورت مکتوب در اختیار روزنامه‌های اردن و دیگر کشورهای عربی برای چاپ ارسال می‌گردید. برخی از کشورهای عربی هم چون مصر، تونس، عراق، سوریه، لبنان، فلسطین،‌ الجزایر و مغرب فیلم‌های تولیدی خود را برای نمایش به‌ این دو موسسه سینمایی می‌فرستند[۱].

در سال 1983 باشگاه سینمایی اردن تاسیس شد که نقش مهمی در طبقه بندی و پخش نمایش‌های سینمایی داشت و تلاش زیادی برای گسترش سینما در اردن به انجام رساند. در سال 2003 اردن هیئت فیلم سلطنتی (RFC) ‌(Royal Film Council) را برای تشویق فیلم‌سازان در کشور و همچنین آموزش فیلم سازان اردنی در هنر ساخت فیلم ارتقاء داد. پیش از این شرکت تعاونی فیلم سازان امان در زمینه‌ی ارتقاء فیلم سازی دیجیتال در کارگاه‌های رایگان در امان فعالیت داشت. سال 2007 سال بزرگی برای فیلم سازان اردنی بود. در این سال 10 فیلم در اردن ساخته شد که سه فیلم از تولیدات داخلی بود.

در سال 2008 اردن موسسه‌ی هنرهای سینمایی دریای سرخ را تأسیس کرد که پیشنهاد ایجاد یک مدرسه فارغ التحصیلی استادی هنرهای زیبا در این موسسه را ارائه کرد[۲].

سینما در آینه ارقام

براساس آخرین داده‌های یونسکو که در سال 2009 منتشر شده آمار مربوط به تولید و توزیع و زیر ساخت کشور اردن در زمینه فیلم در تمام موارد صفر درج شده است که ظاهرا به دلیل نبود امار و ارقام معتبر می‌باشد[۳].

جدول شماره 3. آمار مربوط به تولید و توزیع صنعت فیلم سازی در اردن

تعداد تماشاگران سینما

در سال (1 نفر)

تولید فیلم‌های بلند سینمایی واردات فیلم‌های بلند واردات فیلم‌های بلند به نسبت کل فیلم‌های تولید شده
95 - 90 95 - 90 95 - 90 95 - 90
0 0 0 0

جدول شماره 4. گرایش فرهنگی سینمای اردن

تماشاگران سينما

سالانه به نفر

تغيير سالانه توليد فيلم هاي بلند تغيير سالانه صادرات فيلم تغيير سالانه
1980-83 90-95 80-3/90-5 - - 1980-93 90-95 80-3/90-5
438 271 5/9-

[۴]

جایگاه فیلم‌های سینمایی اردن در منطقه و جهان

آغاز ورود سینمای اردن به خارج از مرزهای کشور را می‌توان به دهه 60 یعنی پس تشکیل بخش سینما و تلویزیون در سال 65 در وزارت فرهنگ اردن دانست. بخش سینما و تلویزیون وزارت فرهنگ اردن در زمان کار خود 7 فیلم کوتاه سیاه و سفید و 2 فیلم رنگی تولید کرد که یکی از آن‌ها با عنوان اردن به شما خوش آمد می‌گوید در نمایشگاه بین‌المللی نیویورک به نمایش گذاشته شد[۵].

در ادامه فعالیت‌های سینمایی همزمان با تأسیس تلویزیون اردن در سال 1968 سرعت گرفت. پس از ایجاد این تحول گسترده در سینمای اردن برخی از کارگردان‌های این کشور با تولید آثار مخاطب پسند در جشنواره‌های خارجی حضور پیدا کرده و جوایزی کسب کردند؛ جلال طعمه از فیلم سازانی بود که فیلم وی به نام الغصن الاخضر (شاخه سبز) در سال 1970 میلادی در بخش فیلم‌های کوتاه جشنواره برلین جایزه کسب کرد.

عدنان الرمحی یکی دیگر از کارگردانان اردنی است که بسیاری از فیلم‌های او در جشنواره‌های بین‌المللی موفقیت‌هایی کسب کردند؛ از جمله فیلم مستند الثوره العربیــه الکبری در سال 1969 در جشنواره بین‌المللی فیلم‌های مستند در لیپزیگ،‌ فیلم لقاء فی عجلون در سال 1970 میلادی در جشنواره فیلم کوتاه و بلند مسکو و فیلم وادی الاردن در سال 1976 میلادی در جشنواره هفته سبز در برلین به نمایش درآمد. فیلم اخیر وی به عنوان بهترین فیلم تولیدی کشورهای جهان سوم در این جشنواره از سوی هیئت داوران شناخته شد. هم چنین فیلم‌هایی که بوسیله شرکت تعاونی فیلم سازان تهیه شدند مورد استقبال بین‌المللی قرار گرفتند و چندین جایزه کسب کردند.

این شرکت تعاونی به منظور ارتقاء اردن به مکانی که مردم خاورمیانه بطور رایگان بتوانند با همکاری با استعدادترین فیلم سازان جهان فیلم بسازند، تأسیس شده است. هرچند اردن فاقد پشتیبانی خدمات از قبیل استودیو‌ها، آزمایشگاه‌ها و تجهیزات فروش فیلم است، اما به تازگی شماری از مناطق خاورمیانه را که ساخت فیلم در آن‌ها ممکن نیست (مناطقی همچون عراق،‌ افغانستان و فلسطین)، در اردن شبیه‌سازی کرده است.

افزون بر این اردن کشوری است که سال‌هاست مکان‌های مختلف آن به وسیله فیلم سازان سراسر دنیا مورد استفاده قرار می‌گیرند؛ از جمله فیلم‌هایی که در اردن ساخته شده‌اند ایندیانا جونز(Indiana Jones and the Last Crusade) و آخرین جنگ صلیبی است که در سال 1988 در پترا و فیلم لارنس عربی(Lawrence of Arabia) به کارگردانی دیوید لین(Daivid Lean) که در بیابان وادی روم در سال 1961 ساخته شد. جدیدترین فیلم‌هایی که در اردن ساخته شده‌اند عبارتند از‌ هارت لاکر (The Hurt Locker) به کارگردانی کاترین بیگلو (Kathryn Bigelow)،‌ ریداکتد (Redacted) به کارگردانی برایان دپالما (Brian De Palma) و فیلم اردنی کاپیتان ابورائد.

امروز شاید تاثیرگذارترین فیلم ساز داخلی را فیصل الزوبی بتوان نامید. او در سال 1956 در ایربد متولد شد و مدرک استادی در رشته کارگردانی را از مؤسسات عالی روسیه اخذ کرد. وی تعداد زیادی از مقالات تحقیقی خود را در روزنامه اردنی آل رابی و ال مشرق در موضوعات زیبایی، سینما و درام منتشر کرد. او فیلم نامه‌ها و فیلم‌های موفقی را همچون چاملون نوشت و کارگردانی کرد. علیرغم تلاش فراوان بعضی از فیلم سازان سینمای اردن همچنان سینمایی حاشیه‌ای حتی در خاورمیانه به شمار می‌رود.

وضعیت تولیدات سینمایی دهه اخیر

طبق آمار سال 2013 انجمن سلطنتی فیلم اردن؛ شمار تولیدات سینمایی این کشور، 24 فیلم در سال است که عمده‌ی آن‌ها کارهای مستند یا فیلم‌های کوتاه می‌باشند. براساس اعلام همین انجمن تعداد سینماروهای اردنی 500 هزار نفر در سال است. در سال 2008 مدرسه هنر و سینمای اردن افتتاح شد که در قالب یک انستیتو فعالیت می‌کند و به فارغ التحصیلانش مدرک فوق لیسانس می‌دهد. جشنواره‌ی فیلم در اردن وجود ندارد اما همین آثار کوتاه سینمای اردن با جدیت در جشنواره‌های فیلم کشورهای عربی شرکت می‌کنند[۶].

صنعت فیلم‌سازی کشور اردن

صنعت فیلمسازی در کشور اردن نسبت به دیگر کشورهای عربی بسیار دیر شکل گرفت. با این همه از سال 1960 بدین سو سرزمین اردن و به‌ویژه بیابان‌های بکر آن محل فیلمبرداری برخی از نامدارترین ساخته‌های بلند سینمایی هستند. اردن توانسته موقعیت خود را به عنوان مکانی برجسته برای فیلمبرداری طیف وسیعی از آثار سینمایی برجسته کند از صحنه‌های صحرا در فیلم لورنس عربستان اثر عمر شریف تا صحنه‌های صخره‌های سنگی در فیلم مریخی با بازی مت دیمون در اردن فیلم‌برداری شده است. اگر‌چه صنعت فیلمسازی اردن هنوز در مراحل ابتدایی است، اما این فرصت را برای فیلمسازان داخلی خود فراهم می‌کند تا همگام با تحولات جهانی این صنعت پیش بروند و جایگاه امیدوار کننده‌ای در منطقه پیدا کنند. شهرت اردن به عنوان یک مقصد جذاب برای تولید فیلم و تلویزیون به لطف مشارکت برجسته آن در بسیاری از آثار محلی و منطقه‌ای به وجود آمده است. اولین فیلم ساخته شده در اردن فیلم صراع فی جرش - و اصف الشیخ است که در سال 1957 ساخته شد.

با تأسیس هیئت فیلم سلطنتی اردن در سال 2003 با هدف افزایش تولید فیلم‌های داخلی و خارجی در اردن صنعت فیلمسازی این کشور در چهارچوب رسمی خود قرار گرفت. در سال 2007 امین مطالقا فیلم کاپیتان ابورائد را ساخت که 50 سال پس از فیلم مبارزه در جرش به عنوان فیلم سینمایی مستقلی به شمار می‌رود. این اثر سینمایی در حال و هوای رمانتیک خود فیلمی موفق بوده و جزو معدود محصولات کشور اردن محسوب می‌شود. این فیلم اولین اثری است که در کشور اردن در استودیو فیلم سلطنتی اردن ساخته شده و تبلیغات زیادی برای آن صورت گرفته و در جشنواره‌هایی چون دبی و سوریه شرکت کرده است.

امین مطالقا علاقه داشت که فیلمش در آمریکا به اکران عمومی در بیاید و در رده فیلم‌هایی چون بتمن مخاطب خود را پیدا کند، اما برای آمریکایی‌ها یک فیلم بیگانه است. وی مایل بود که عکس العمل مخاطب را نسبت به‌ این فیلم در خارج از مرزها ببینند. این کارگردان از نوجوانی در آمریکا درس خوانده و کاملاً از این کشور تاثیر گرفته است.

صندوق حمایت از فیلم اردن با هدف حمایت از فیلمسازان و سازندگان برنامه‌های تلویزیونی توسعه پتانسیل‌های موجود در این صنعت و پایداری آن در سال 2011 تاسیس شد. این صندوق در زمینه فیلم‌های داستانی و مستند‌های بلند در مراحل تولید و پس از تولید و همچنین فیلم‌های کوتاه انیمیشن و مجموعه‌های تلویزیونی حمایت‌های مالی انجام می‌دهند. یکی از اهداف اصلی این صندوق تشویق به جذب سرمایه‌گذاری خارجی و تولیدات مشترک با کشورهای عربی می‌باشد. این صندوق شاهد تحرکات بی‌سابقه‌ای در زمینه توسعه، تحقیق و تولید پروژه‌های سینمایی و تلویزیونی اردن بود که در سال‌های 2018 و 2019 مورد حمایت قرار گرفتند و بخش عمده آن‌ها انجام شده است. کمک‌های مالی ارائه شده توسط این صندوق در سال 2018 بالغ بر 233.000 دینار اردن بود که 13 پروژه سینمایی از آن بهره‌مند شدند.

هیئت منصفه‌ این صندوق متشکل از اعضای حرفه‌ای کلیه پروژه‌های ارسال شده به صندوق را مورد بررسی و ارزیابی قرار می‌دهد و در نهایت پروژه‌های انتخاب شده از این حمایت‌های مالی برخوردار می‌شوند. در ادامه به فیلم‌هایی که در اردن فیلمبرداری شده اشاره می‌شود:

جدول شماره 5. فیلم های ساخته شده در اردن

سال ساخت نام فیلم کارگردان کشور سازنده
2014 راه کفتار

آب و هوای اردن

حمله ببر

دو کیلو

بول غروس

ایزابیل استیفر

سایمون دیکسون

برافو کاجاکی

کانادا

آلمان

ایرلند

ژاپن

2015 مردان ایکس

جنگ

زیر سایه

دیدار

ای پرواز پرنده

داستان جنگ ستارگان

راهب و اهریمن

سلول

برایان سینجر

توبیاس لیند هولم

باباک انفاری

امین مطالقــۀ

هانی ابو سعید

جاریث ادواردز

د نیکولای دوستای

ماجد الانصاری

آمریکا

دانمارک

امارات متحده

آمریکا-اردن

فلسطین

آمریکا

لهستان

امارات متحده عربی

2016 قلعــۀ رمل

لیلی م

پترا: دروازه زمان

راه‌های المپیک

فیرناندو کویمبرا

مایک دی یونج

اسامــۀ ابولبن

رامازان ناناییف

ایالات متحده آمریکا

هلند

مصر

ایالات متحده آمریکا

2017 برادران

ظهور

تمام پول‌های دنیا

پگاه شب

هانرو سیمیتزمان

کزافییــۀ جیانولی

ریدلی اسکوت

ناجی سلامــۀ

هلند

فرانسه

آمریکا

اردن

2018 میترا

دانیال

شیحانــۀ

دیون

کوه مدیری

نایلز اوبلیف

خالد الحجر

دنیس فیلنوف

هلند-آلمان

دانمارک

سعودی عربی

ایالات متحده آمریکا

2019 شادی

کوچه‌ها

ساره

غزۀ مونامور

عبور از صحرا

دختران عبدالرحمن

دارین سلام

باسل غندور

محمد دیاب

عرب وطرزان

هادزی الکساندر

زید ابو حمدان

اردن

اردن

اردن

فلسطین

صربستان

اردن

2020 زن مرده

مذاکرات

روزگار بز

کاردی کوسار

یم سون – ری

بلیسی توماس

استونی

کره جنوبی

هند

[۷]

نیز نگاه کنید به

سینمای زیمبابوه؛ سینمای کانادا؛ سینمای روسیه؛ سینمای تونس؛ سینمای ژاپن؛ سینمای کوبا؛ سینمای لبنان؛ سینمای مصر؛ صنعت فیلم و سینمای چین؛ سینمای سنگال؛ سینمای آرژانتین؛ سینمای فرانسه؛ سینمای مالی؛ سینمای ساحل عاج؛ سینمای تایلند؛ سینمای اسپانیا؛ سینمای اتیوپی؛ سینمای سیرالئون؛ سینمای قطر؛ سینمای تاجیکستان؛ سینمای گرجستان؛ سینمای بنگلادش؛ سینمای سریلانکا؛ سینمای قزاقستان

کتابشناسی

  1. المصلح أحمد(1953 - 1993م)، ملامح عامــة للحیاة الثقافیــة فی الأردن، منشورات لجنــة تاریخ الاردن
  2. برگرفته از https://en.wikipedia.org/wiki/Cinema_of_Jordan
  3. فرهنگ، خلاقیت و بازار: گزارش جهانی فرهنگ 1378/ 1998/ نویسنده گروه نویسندگان؛ ترجمه گروه مترجمان. - تهران: کمیسیون ملی یونسکو در ایران، مرکز انتشارات، 1379، ص 568
  4. فرهنگ، خلاقیت و بازار: گزارش جهانی فرهنگ 1378/ 1998/ نویسنده گروه نویسندگان؛ ترجمه گروه مترجمان. - تهران: کمیسیون ملی یونسکو در ایران، مرکز انتشارات، 1379، ص 568
  5. World Report, investing in cultural diversity and intercultural dialogue, United Nations Educational, (UNESCO), 2009, P. 344
  6. همشهری آنلاین، مهدی تهرانی، 2014
  7. لایقی، غلامرضا (1402). جامعه و فرهنگ اردن. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(در دست انتشار)