جغرافیای انسانی تاجیکستان

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۸ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۲۳ توسط Toktam (بحث | مشارکت‌ها)
تقسیمات سنی در تاجیکستان(2024)، بازیابی از:https://www.livepopulation.com/country/tajikistan.html

در سال ۲۰۲۴، جمعیت تاجیکستان بیش از ۱۰.۳۶ میلیون نفر تخمین زده شده است که نشان‌دهنده رشد مداوم از اوایل دهه ۱۹۹۰ است. این رشد نسبت به جمعیت ۷.۵ میلیونی در سال ۲۰۱۰ و حدود ۵.۷ میلیونی در سال ۱۹۹۳ افزایش قابل‌توجهی را نشان می‌دهد. نرخ رشد سالانه جمعیت همچنان حدود ۱.۹٪ باقی‌مانده است،[۱] درحالی‌که نرخ باروری کمی کاهش‌یافته و به ۳.61 فرزند به‌ازای هر زن رسیده است که در دهه ۱۹۹۰ بیش از ۴ فرزند بود.[۲]

ساختار سنی جمعیت همچنان جوان است و میانگین به ۲2.4 سال رسیده[۳] که در مقایسه با ۲۵.۲ سال در سال ۱۹۶۰ اندکی کاهش یافته است. درصد زیادی از جمعیت زیر ۳۰ سال قرار دارد که نشان‌دهنده جوان بودن جمعیت تاجیکستان در منطقه آسیای مرکزی است.[۴]

شهرنشینی نیز افزایش‌یافته و اکنون ۲۸.۴٪ از جمعیت در مناطق شهری زندگی می‌کنند[۵] که نسبت به ۲۶.۵٪ در سال ۲۰۰۰ بیشتر است. الگوهای مهاجرت همچنان نشان‌دهنده ازدست‌دادن خالص حدود 20،000 نفر در سال است که عمدتاً به دلیل مهاجرت کاری به کشورهایی مانند روسیه است.[۳]

پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد که تا سال ۲۰۲۵، جمعیت به حدود ۱۰.۵۶ میلیون نفر خواهد رسید و انتظار می‌رود که شهرنشینی بیشتر افزایش یابد. بااین‌حال، تاجیکستان همچنان با چالش‌هایی در تأمین منابع کافی برای جمعیت روبه‌رشد خود مواجه است.[۱]

هرم سنی و جنسیتی جمعیت تاجیکستان

هرم سنی تاجیکستان( 2024)، بازیابی از : https://chartingtheglobe.com/region/tajikistan/demographics/population-pyramid?indicator=population-pyramid

ترکیب جمعیتی تاجیکستان در سال ۲۰۲۴ نشان می‌دهد که این کشور همچنان جمعیتی جوان دارد. حدود ۳۴.۵٪ از جمعیت کشور در گروه سنی ۰-۱۴ سال قرار دارد. جمعیت این گروه شامل ۱,۸۶۲,۶۵۰ مرد و ۱,۷۹۸,۳۰۰ زن است. بخش عمده‌ای از جمعیت، یعنی ۶۱.۵٪، در گروه سنی ۱۵-۶۴ سال قرار دارد که متشکل از ۳,۳۲۱,۸۰۰ مرد و ۳,۳۴۵,۵۰۰ زن است. همچنین، ۴٪ از جمعیت بالای ۶۵ سال سن دارند که شامل ۲۱۶,۰۰۰ مرد و ۲۱۰,۰۰۰ زن می‌شود.[۶]

با نرخ رشد جمعیتی ۱.۸۱٪ در سال ۲۰۲۴، جمعیت تاجیکستان به ۱۰.۳۳ میلیون نفر رسیده است. درحالی‌که انتظار می‌رود جمعیت این کشور به بیش از ۱۶ میلیون نفر تا سال ۲۰۵۰ برسد، مسئله مهاجرت و کاهش نرخ زادوولد در شهرها و افزایش تمایل به خانواده‌های کوچک‌تر از عوامل کاهش رشد جمعیت هستند. بااین‌وجود، جمعیت جوان تاجیکستان همچنان بخش عمده‌ای از نیروی کار را تشکیل می‌دهد.[۷]

در زمینه مهاجرت، بسیاری از جوانان تاجیک به دلایل اقتصادی به کشورهای دیگر، به‌ویژه روسیه، مهاجرت می‌کنند که این مسئله تأثیر مهمی بر ترکیب جمعیتی کشور دارد. امید به زندگی نیز برای مردان حدود ۶۷ سال و برای زنان حدود ۷۳ سال است که نشان‌دهنده بهبود وضعیت بهداشتی و اقتصادی کشور در مقایسه با دهه‌های گذشته است .[۸]

به‌طورکلی، جمعیت تاجیکستان به سمت پیری در حال حرکت است، اما همچنان نیروی جوان قابل‌توجهی دارد که بر ترکیب سنی آن تأثیرگذار است و باعث رشد جمعیتی ملایم این کشور می‌شود.[۲]

پراکندگی و تراکم جمعیتی تاجیکستان

منطقه سغد در تاجیکستان ، بازیابی از : https://www.centralasia-travel.com/en/countries/uzbekistan/tours/sogdiana

پراکندگی جمعیت در تاجیکستان همچنان به طور قابل‌توجهی نامتوازن است که عمدتاً ناشی از طبیعت کوهستانی و محدودیت زمین‌های قابل‌کشت است. بر اساس آمارهای ۲۰۲۴، تراکم جمعیت به طور میانگین ۶۸ نفر در هر کیلومتر مربع است که نسبت به دهه‌های گذشته افزایش چشمگیری داشته و نشان‌دهنده‌ی رشد پایدار جمعیت کشور است.[۹] بااین‌وجود، این تراکم در مناطق مختلف بسیار متفاوت است. برای مثال، منطقه خودمختار کوهستان بدخشان (GBAR) که تقریباً ۴۴ درصد از مساحت کشور را تشکیل می‌دهد، تنها حدود ۲۳۰ هزار نفر جمعیت دارد و تراکم جمعیت آن تنها ۳/۲ نفر در هر کیلومتر مربع است.[۱۰]

در مقابل، منطقه سغد در شمال تاجیکستان، به دلیل زمین‌های زراعی بیشتر و فعالیت‌های اقتصادی، دارای تراکم جمعیت بیشتری است؛[۱۱] در این منطقه، تراکم جمعیت به حدود ۱۲۵ نفر در هر کیلو مترمربع می‌رسد. این تفاوت‌ها نشان‌دهنده‌ی ادامه‌دار بودن شکاف‌های میان مناطق روستایی و شهری است که همچنان چالش‌های توسعه‌ای مهمی برای کشور ایجاد می‌کند.[۱۲]

ترکیب جمعیتی شهری و روستایی

دوشنبه پایتخت تاجیکستان ، بازیابی از : https://trektajikistan.com/blog/dushanbe-city-highlights/

حدود ۶۳ درصد از جمعیت تاجیکستان هنوز در مناطق روستایی زندگی می‌کنند، اگرچه روند شهرنشینی باعث کاهش نسبی این رقم در دهه‌های اخیر شده است.[۱۳] بااین‌حال، جمعیت روستایی همچنان بخش عمده‌ای از جمعیت کشور را تشکیل می‌دهد. در این مناطق روستایی، آداب‌ورسوم و ساختارهای اجتماعی همچنان به شکلی سنتی باقی‌مانده‌اند. جمعیت روستایی عمدتاً از تاجیک‌ها تشکیل شده است، درحالی‌که اقلیت ازبک حدود ۱۵ درصد از کل جمعیت روستایی را تشکیل می‌دهد.[۱۴]

شهرنشینی در تاجیکستان، به‌ویژه در پایتخت، دوشنبه، سرعت گرفته است. شهر دوشنبه اکنون با مساحت ۱۵۰ کیلو مترمربع بیش از ۱/۱ میلیون نفر جمعیت دارد (در مقایسه با ۶۰۲ هزار نفر در سال ۱۹۹۰).[۱۵] تاریخچه‌ی دوشنبه که از یک روستای کوچک در سال ۶۷۶ میلادی آغاز شد و در دوره‌ی شوروی به‌عنوان پایتخت تاجیکستان بازسازی شد، نشان‌دهنده‌ی اهمیت مرکزی این شهر در زندگی سیاسی و اقتصادی کشور است.[۱۶] از دیگر شهرهای مهم تاجیکستان می‌توان به خمند (پیش‌تر به نام لنین آباد)، بوختار و کولاب در جنوب اشاره کرد که بوختار در سال‌های اخیر به‌عنوان یک مرکز اداری و اقتصادی مهم تبدیل شده است.[۱۷]

هویت قومی و زبانی

تاجیک‌ها از نظر قومی جزو گروه‌های بزرگ‌تر هندواروپایی به شمار می‌آیند و زبان تاجیکی که یکی از گویش‌های زبان فارسی است، زبان رسمی کشور است.[۱۸] علی‌رغم تأثیرات طولانی‌مدت ترکان در منطقه، به‌ویژه جمعیت‌های ازبک، قزاق و قرقیز، هویت تاجیکی همچنان با روابط زبانی و فرهنگی با جهان فارسی‌زبان، به‌ویژه ایران، حفظ شده است.[۱۹] این هویت فارسی در طول تاریخ و در برابر دوره‌های مختلف ترکی‌شدن منطقه، به‌ویژه از دوران حملات هون‌ها در قرن پنجم میلادی، به‌شدت محافظت شده است. سلسله سامانی (قرن نهم و دهم میلادی) نقش مهمی در حفظ فرهنگ فارسی در این منطقه ایفا کرد.[۲۰]

امروزه تاجیکستان در میانه‌ی تأثیرات تاریخی خود از کشورهای ترک‌زبان آسیای مرکزی و پیوندهای فرهنگی دیرینه‌اش با ایران و افغانستان،[۲۱] در یک وضعیت پیچیده‌ی ژئوپلیتیک و فرهنگی قرار دارد.[۲۲]

زمینه‌های تاریخی تحولات جمعیتی

تاریخ مدرن تاجیکستان، از جمله دموگرافی آن، تحت‌تأثیر دخالت‌های خارجی به‌ویژه از سوی روسیه قرار گرفته است. پس از الحاق تاجیکستان به امپراتوری روسیه در قرن نوزدهم، این کشور در سال ۱۹۲۹ به جمهوری شوروی سوسیالیستی تبدیل شد. سیاست‌های شوروی اثرات عمیقی بر تحولات جمعیتی، شهرنشینی و ترکیب قومی تاجیکستان داشت که همچنان بر بافت قومی و اجتماعی این کشور تأثیرگذار است.[۲۳]

برنامه توسعه تاجیکستان تا 2030 ، بازیابی از : https://www.adb.org/news/adb-partnership-tajikistan-focus-improving-quality-growth

مهاجرت‌های پس از استقلال، عمدتاً به شکل مهاجرت نیروی کار به روسیه بوده است. برآوردها نشان می‌دهند که تا سال ۲۰۲۴ بیش از ۱ میلیون نفر از شهروندان تاجیکستان در خارج از کشور، عمدتاً در روسیه، مشغول به کار هستند که تأثیرات اقتصادی و جمعیتی مهمی بر کشور دارد.[۲۴]

با گذر تاجیکستان به دهه‌های جدید قرن بیست و یکم، روندهای جمعیتی این کشور همچنان تحت‌تأثیر عوامل تاریخی و چالش‌های معاصر قرار دارند. رشد جمعیت، شهرنشینی و مهاجرت از عوامل کلیدی در شکل‌دهی به پراکندگی جمعیتی آن هستند. محدودیت‌های طبیعی و زیرساختی همچنان مانع رشد متوازن جمعیت در سراسر کشور است، درحالی‌که مراکز شهری با سرعت بیشتری درحال‌رشد هستند. آینده جمعیتی تاجیکستان به چگونگی مدیریت این چالش‌های ساختاری و درعین‌حال حفظ میراث‌فرهنگی و زبانی آن بستگی خواهد داشت.

اقلیت‌های قومی

تاجیکستان، کشوری چند قومیتی در آسیای مرکزی، دارای ترکیب قومی پیچیده‌ای است که ریشه در تاریخ طولانی تعاملات اجتماعی، فرهنگی، و سیاسی با همسایگانش دارد.

جمعیت تاجیکستان در سال ۲۰۲۴ به حدود ۱۰.۱ میلیون نفر رسیده است، و ترکیب قومی آن طی سه دهه‌ی گذشته دستخوش تغییرات قابل‌توجهی شده است.[۲۵] بر اساس آخرین آمار، گروه‌های قومی اصلی شامل تاجیک‌ها، ازبک‌ها، و اقلیت کوچک‌تری از روس‌ها و سایر گروه‌ها هستند. درصد ترکیب قومی به شرح زیر است:

-       تاجیک‌ها: ۸۴ درصد

-       ازبک‌ها: ۱۳ درصد

-       روس‌ها: ۰.۷ درصد

-       سایر اقوام: ۲.۳ درصد (شامل قرقیزها، ترکمن‌ها، تاتارها، افغان‌ها، و دیگر گروه‌های کوچک‌تر)[۲۶]

در مقایسه با اوایل دهه ۱۹۹۰، درصد تاجیک‌ها افزایش‌یافته، درحالی‌که جمعیت ازبک‌ها و روس‌ها کاهش داشته است. این تغییرات به دلایلی از جمله مهاجرت‌های گسترده، خصوصاً مهاجرت روس‌ها پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، و تغییرات طبیعی جمعیتی رخ‌داده است.[۲۷]

  • تاجیک‌ها و محلی‌گرایی

اگرچه تاجیک‌ها اکثریت جمعیت را تشکیل می‌دهند، درون این گروه نیز تفاوت‌های قابل‌توجهی وجود دارد. تاجیک‌ها بر اساس مناطق جغرافیایی و سنت‌های فرهنگی متفاوت به دو گروه اصلی تقسیم می‌شوند:[۲۸]

کولابی ها (تاجیکستان) ، بازیابی از : https://m.facebook.com/nayundance/posts/join-me-today-teaching-some-kulobi-dance-movement-at-5-pm-pst-through-pomegranat/650602118819334/?locale=zh_CN

1.  کولابی‌ها (تاجیک‌های دشتی): ساکنان نواحی جنوبی، به‌ویژه استان کولاب. این گروه نقش مهمی در سیاست‌های تاجیکستان دارند. رئیس‌جمهور امامعلی رحمان که از کولابی‌هاست، بخش عمده‌ای از دولت را به اعضای این گروه واگذار کرده است.

2.  پامیری‌ها: ساکنان مناطق شرقی، به‌ویژه استان خودمختار کوهستان بدخشان (GBAR). پامیری‌ها از نظر زبانی و فرهنگی با تاجیک‌های دیگر تفاوت دارند و به گویش‌های مختلف از زبان‌های پامیری (شاخه‌ای از زبان‌های ایرانی) صحبت می‌کنند. آنها همواره نقش مهمی در تاریخ سیاسی و فرهنگی تاجیکستان داشته‌اند.[۲۹]

  • ازبک‌ها

ازبک‌ها دومین گروه قومی بزرگ تاجیکستان، بیشتر در مناطق شمالی، به‌ویژه در استان سغد، زندگی می‌کنند.[۳۰] این گروه با ۱۳ درصد از کل جمعیت، نسبت به دهه ۱۹۹۰ کاهش‌یافته، اما همچنان نقش اقتصادی و فرهنگی مهمی دارند.[۳۱] ازبک‌ها عمدتاً به کشاورزی و تجارت مشغول‌اند و در مناطق شهری نیز حضور فعالی دارند.[۳۲] تنش‌های قومی میان تاجیک‌ها و ازبک‌ها، به‌ویژه در شهرهای شمالی مانند خجند، گاهی باعث نگرانی‌هایی در زمینه‌ی انسجام ملی شده است.[۳۳]

  • روس‌ها و سایر اقوام

روس‌ها که زمانی بخش مهمی از نخبگان اقتصادی و فنی تاجیکستان را تشکیل می‌دادند، پس از فروپاشی شوروی به‌شدت کاهش یافته‌اند و در حال حاضر تنها ۰.۷ درصد از جمعیت کشور را تشکیل می‌دهند.[۳۴] بسیاری از روس‌ها در دهه‌های ۱۹۹۰ و ۲۰۰۰ به روسیه مهاجرت کردند.[۳۵] بااین‌حال، تعداد کمی از روس‌های باقی‌مانده همچنان در بخش‌های صنعتی و فنی کشور فعال‌اند و برخی از آنها پست‌های مشورتی در سطوح بالای دولت را حفظ کرده‌اند.[۳۶]

اقلیت‌های دیگر شامل قرقیزها، تاتارها، ترکمن‌ها، و اوکراینی‌ها نیز هستند که بیشتر در مناطق مرزی و کوهستانی زندگی می‌کنند و به‌طورکلی نقش کمتری در سیاست‌ها و اقتصاد ملی دارند.[۳۶]

مهاجرت و تأثیرات آن بر ترکیب قومی

کارگران تاجیکی در روسیه( 2024) ، بازیابی از : https://old.asiaplustj.info/en/news/tajikistan/society/20240710/tajik-labor-migrants-working-russia-helped-to-be-paid-back-rr18-million-unpaid-wages-in-h1-2024

مهاجرت‌های داخلی و خارجی در تاجیکستان تأثیرات مهمی بر ترکیب قومی و اجتماعی کشور گذاشته است. از یک سو، مهاجرت نیروی کار تاجیک به روسیه و سایر کشورهای همسایه، یک پدیده‌ی گسترده است که با هدف یافتن فرصت‌های اقتصادی بهتر انجام می‌شود.[۳۷] تخمین زده می‌شود که حدود یک میلیون نفر از تاجیک‌ها در خارج از کشور مشغول به کار هستند که بخش عمده‌ای از این مهاجران به روسیه سفر کرده‌اند.

از سوی دیگر، مهاجرت از کشورهای همسایه به تاجیکستان، به‌ویژه ازبکستان، افغانستان، و قرقیزستان، نیز تأثیرات مهمی داشته است. در سال‌های اخیر، مهاجرت‌های ناشی از ناآرامی‌های سیاسی و جنگ در افغانستان افزایش‌یافته و منجر به ورود پناه‌جویان افغان به تاجیکستان شده است. [۳۸]درعین‌حال، ورود مهاجران ازبک و قرقیز نیز به دلیل پیوندهای قومی و فرهنگی و همچنین فرصت‌های اقتصادی انجام می‌شود.

چالش‌های قومیتی و محلی‌گرایی

باوجود اینکه در تاجیکستان مسائلی مانند قوم‌گرایی اهمیت دارند، محلی‌گرایی یا تعصب به محل سکونت نقش بزرگ‌تری در ساختار اجتماعی و سیاسی ایفا می‌کند.[۳۹] سیاست‌های محلی‌گرایانه‌ی دولت رحمان باعث شده تا پست‌های کلیدی دولتی عمدتاً به افراد نزدیک به گروه‌های محلی خاص، به‌ویژه کولابی‌ها، داده شود. این امر باعث نارضایتی گروه‌های دیگر از جمله پامیری‌ها و ازبک‌ها شده و برخی از نواحی را به حاشیه رانده است.[۴۰]

ترکیب قومی تاجیکستان در سال 2024 همچنان در حال تکامل است. تغییرات جمعیتی و مهاجرت های داخلی و خارجی تأثیر زیادی بر بافت اجتماعی این کشور گذاشته است.[۴۱] اگرچه تاجیک ها اکثریت جمعیت را تشکیل می دهند، اقلیت های قومی هنوز نقش مهمی در تاریخ و سیاست کشور دارند. تداوم چالش های قومی و منطقه گرایی می تواند بر روند ثبات سیاسی و توسعه اقتصادی در تاجیکستان تأثیر بگذارد.[۴۲]

نویسنده: نرگس شکوری

در حال به روز رسانی و ویرایش

نیز نگاه کنید به

جغرافیای انسانی روسیه؛ جغرافیایی جمعیتی در چین؛ جغرافیای انسانی سودان؛ جغرافیای انسانی اردن؛ جغرافیای انسانی ژاپن؛ جغرافیای انسانی کانادا؛ جغرافیای انسانی کوبا؛ جغرافیای انسانی لبنان؛ جغرافیای انسانی تونس؛ جغرافیای انسانی مصر؛ جغرافیای انسانی ساحل عاج؛ جغرافیای انسانی مالی؛ جغرافیای انسانی افغانستان؛ جغرافیای انسانی تایلند؛ جغرافیای انسانی آرژانتین؛ جغرافیای انسانی فرانسه؛ جغرافیای انسانی اسپانیا؛ جغرافیای انسانی اوکراین؛ جغرافیای انسانی سوریه؛ جغرافیای انسانی قطر؛ جغرافیای انسانی امارات متحده عربی؛ جغرافیای انسانی اتیوپی؛ جغرافیای انسانی سیرالئون؛ جغرافیایی انسانی سنگال؛ جغرافیای انسانی زیمبابوه؛ جغرافیای انسانی گرجستان؛ جغرافیای انسانی قزاقستان؛ جغرافیای انسانی بنگلادش

کتابشناسی

  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Ministry of foreign affairs of the Republic of Tajikistan. (2024). Mfa.tj. https://mfa.tj/en ‌
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Tajikistan population 1950-2024. (n.d.). MacroTrends. https://www.macrotrends.net/global-metrics/countries/TJK/tajikistan/population
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ Tajikistan Population 2024 (Live). (2024). Worldpopulationreview.com. https://worldpopulationreview.com/countries/tajikistan ‌
  4. ↑ Population of Tajikistan 1950-2024 & Future Projections. (2024). Database.earth. https://database.earth/population/tajikistan ‌
  5. ↑ Aloqa. (n.d.). Official websites of ministries and departments  – Communication Service under the Government of the Republic of Tajikistan. https://khadamotialoqa.tj/en/official-websites-of-ministries-and-departments/[۱]
  6. ↑ Tajikistan Population 2024 (Live). (2024). Worldpopulationreview.com. https://worldpopulationreview.com/countries/tajikistan ‌
  7. ↑ Tajikistan population 2024 - StatisticsTimes.com. (2024). Statisticstimes.com. https://statisticstimes.com/demographics/country/tajikistan-population.php ‌
  8. ↑ Population pyramid for Tajikistan - ChartingTheGlobe. (n.d.). ChartingTheGlobe. https://chartingtheglobe.com/region/tajikistan/demographics/population-pyramid?indicator=population-pyramid
  9. ↑ Tajikistan. (n.d.). IFAD. https://www.ifad.org/en/web/operations/w/country/tajikistan ‌
  10. ↑ SpecialEurasia. (2023, May 7). Geopolitics of the Gorno-Badakhshan Autonomous Oblast. SpecialEurasia. https://www.specialeurasia.com/2023/03/24/geopolitics-gorno-badakhshan/[۲]
  11. ↑ Sughd oblast - Tajikistan | Data and Statistics - knoema.com. (n.d.). Knoema. https://knoema.com/atlas/Tajikistan/Sughd-oblast
  12. ↑ (2024). Ansor.info. https://life.ansor.info/en/sogd/ ‌
  13. ↑ Fox, A., Lüscher, A., & Widmer, F. (2020). Plant species identity drives soil microbial community structures that persist under a following crop. Ecology and Evolution, 10, 8652-8668.
  14. ↑ Megoran, N., & Rakhmatullaev, S. (2022). Authoritarianism, Ethnic Management and Non-Securitisation: The Kyrgyz Minority in Uzbekistan. Europe-Asia Studies, 74, 237-265.
  15. ↑ Executive Summary. (2019). World Urbanization Prospects: The 2018 Revision.
  16. ↑ McAuley, A. (2022). Women’s work and wages in the Soviet Union. https://doi.org/10.4324/9781003303732
  17. ↑ Tavarov, S., Zicmane, I., Beryozkina, S., Praveenkumar, S., Safaraliev, M., & Shonazarova, S. (2022). Evaluation of the Operating Modes of the Urban Electric Networks in Dushanbe City, Tajikistan. Inventions.[۳]
  18. ↑ Hansia, A. (2014). Language attitudes of first and second generation Afghan-Americans and Iranian-Americans toward Dari and Persian. In Proceedings of the Annual Meeting of the Berkeley Linguistics Society, 40(1), 181-195.
  19. ↑ Olimov, M., & Olimova, S. (2019). Transformation of identity in migration: ethnicity and religion (on the example of Tajik labour migration in Russia). Vestnik Tomskogo gosudarstvennogo universiteta. Istoriya, 2019(3), 123-129.[۴]
  20. ↑ Meirison, M., & Muzakki, M. H. (2021). Samanid dynasty development, government administration, race and science. Journal of Islamic Studies and Humanities, 1(2), 45-56.[۵]
  21. ↑ Upadhyay, A. (2023). South Asia’s geopolitical landscape in a transformative world. Journal of the Institute of Oriental Studies RAS, 2023(2), 45-58.[۶]
  22. ↑ Laskowski, M. (2023). Etymology as a vehicle for Polish-English cultural links. Applied Linguistics Papers, 2023(1), 78-89.[۷]
  23. ↑ Jacobson, J. (1994). When the Soviet Union Entered World Politics. Univ of California Press. ‌
  24. ↑ Bakhriev, U. A. (2023). FEATURES OF RUSSIAN-TAJIK RELATIONS ON THE REGULATION OF MIGRATION PROCESSES. Vestnik BIST (Bashkir Institute of Social Technologies), 2(59), 160–166. https://doi.org/10.47598/2078-9025-2023-2-59-160-166 ‌
  25. ↑ Rakhmonov, A. (2023). New sanctions of the European Union and United States against Russia and their impact on Tajikistan’s socio-economic development. UPRAVLENIE / MANAGEMENT (Russia).[۸]
  26. ↑ Rotaru, M., Creţan, R., & Ianăş, A. (2023). Ethnicities in Post-Communist Romania: spatial dynamics, fractionalisation, and polarisation at the NUTS-3 level. Land, 12(6), 1133. https://doi.org/10.3390/land12061133
  27. ↑ Kauffman, M., Cagnacci, F., Chamaillé‐Jammes, S., Hebblewhite, M., Hopcraft, J., Merkle, J., ... & Zuther, S. (2021). Mapping out a future for ungulate migrations. Science, 372(6540), 566-569.[۹]
  28. ↑ Rotaru, M., Creţan, R., & Ianăş, A. (2023). Ethnicities in Post-Communist Romania: spatial dynamics, fractionalisation, and polarisation at the NUTS-3 level. Land, 12(6), 1133. https://doi.org/10.3390/land12061133
  29. ↑ Nazarova, Z. O. (2015). Ethno-linguistic analysis of the vocabulary associated with the wedding ceremony (on the basis of the Pamiri languages). http://libartrus.com/en/archive/2015/6/7/[۱۰]
  30. ↑ Akash, J., Kudusov, M., Akanksha, J., Pramod, J., & Madvaliev, U. (2023). A Multicriteria Approach to Identifying and Developing Renewable Energy Zones in Tajikistan. Applied Solar Energy, 59, 176-188.[۱۱]
  31. ↑ Eshnazarovich, N. K. (2023). General Situation and Historical Foundations of the Uzbeki Language Among the Uzbeks of Afghanistan. CURRENT RESEARCH JOURNAL OF HISTORY.
  32. ↑ Kamilaris, A., & Prenafeta-Boldú, F. (2018). Deep learning in agriculture: A survey. Computers and Electronics in Agriculture, 147, 70-90.[۱۲]
  33. ↑ Honig, J. A. S., & Booth, M. (2020). Ethnic Tensions, Tantalum, and the Effects of the Global Market. Journal of Power, Politics & Governance, 8(1).[۱۳]
  34. ↑ Akkermans, S., Martín-Ortega, J. L., Sebos, I., & López-Blanco, M. (2023). Exploring long-term mitigation pathways for a net zero Tajikistan. Mitigation and Adaptation Strategies for Global Change, 28, 1-26.[۱۴]
  35. ↑ Petruk, G., Kim, A. G., & Vaschuk, A. S. (2020). Russian Migration and Psychological Aspect. Propósitos y Representaciones, 8, 513.[۱۵]
  36. ↑ ۳۶٫۰ ۳۶٫۱ Berlov, A. A. (2023). Development of the Approval Procedure for the Head of Russian Government in the 1990s. The Journal of Political Theory, Political Philosophy and Sociology of Politics Politeia.[۱۶]
  37. ↑ Starr, E., Prescott, J. J., & Bishara, N. (2021). Noncompete Agreements in the US Labor Force. The Journal of Law and Economics, 64.[۱۷]
  38. ↑ Rahimitabar, P., Kraemer, A., Bozorgmehr, K., Ebrahimi, F., & Takian, A. (2023). Health condition of Afghan refugees residing in Iran in comparison to Germany: a systematic review of empirical studies. International Journal for Equity in Health, 22.[۱۸]
  39. ↑ Hale, T., Angrist, N., Goldszmidt, R., Kira, B., Petherick, A., Phillips, T., Webster, S., Cameron-Blake, E., Hallas, L., Majumdar, S., & Tatlow, H. (2021). A global panel database of pandemic policies (Oxford COVID-19 Government Response Tracker). Nature Human Behaviour, 5, 529-538.[۱۹]
  40. ↑ Haller, H. (2017). Soil Remediation and Sustainable Development: Creating Appropriate Solutions for Marginalized Regions.[۲۰]
  41. ↑ Majchrzak, Y., Peers, M. J., Studd, E., Menzies, A., Walker, P. D., Shiratsuru, S., ... & Boutin, S. (2022). Balancing food acquisition and predation risk drives demographic changes in snowshoe hare population cycles. Ecology Letters.[۲۱]
  42. ↑ Ulussever, T., Kartal, M., & Depren, S. K. (2023). Effect of income, energy consumption, energy prices, political stability, and geopolitical risk on the environment: Evidence from GCC countries by novel quantile-based methods. Energy & Environment.[۲۲]
برگرفته از «https://dmelal.ir/index.php?title=جغرافیای_انسانی_تاجیکستان&oldid=62548»