اسلام گرايی سنتی غير سياسی در اردن
جریانهای اسلامگرایی غیرسیاسی اردن، جریانهایی هستند که فعالیت خود را در حوزههای به طور صرف، فرهنگی و مذهبی متمرکز کرده اند. گروههای مذهبی سازمان یافته اسلامیکه برنامه سیاسی ندارند و شامل صوفیهای و گروههای جماعــه التبلیغ و جماعــه الصوفیه هستند؛ گروههای صوفی که طی چهار یا پنج دهه گذشته از کشورهای مختلف همسایه در سراسر اردن پخش شدهاند بر رفتار و سلوک روحانی و مذهبی فردی و رابطه با خداوند خالق تأکید دارند. گروههای صوفی که در اردن حضور دارند، شامل شاذلیه، تمیه و قلوطیه هستند؛ آنها اعضای خود را از همه لایههای اجتماعی اقتصادی مناطق شهری و روستایی اختیار میکنند. اعضا به طور مرتب گردهم میآیند. یکی از تأثیرهای مهم فعالیت این گروهها بالا بردن سطح آگاهی اسلامیاست؛ برای نمونه جماعــه التبلیغ (یا تبلیغی جامعه) که از هند آغاز شد بر گسترش کلام خدا و اسلام تأکید میکند. اعضای این جماعت، ملزم هستند که یک ساعت در روز یا یک روز کامل در ماه را به تبلیغ و موعظه کلام خدا بپردازند. جماعــه الصوقیــه، خواستار بازگشت به قرآن و سنت و نیز راه و رسم و قرون نخست اسلام هستند[۱][۲].
نیز نگاه کنید به
نظام فرهنگی اردن؛ نهادها و سازمانهای فرهنگی اردن؛ ملی گرايی عربی در اردن؛نظام فرهنگی روسیه؛ نظام فرهنگی چین؛ نظام فرهنگی تونس؛ نظام فرهنگی کوبا؛ نظام فرهنگی لبنان؛ نظام فرهنگی مصر؛ نظام فرهنگی کانادا؛ نظام فرهنگی افغانستان؛ نظام فرهنگی سودان؛ نظام فرهنگی ساحل عاج؛ نظام فرهنگی مالی؛ نظام فرهنگی ژاپن؛ نظام فرهنگی تایلند؛ نظام فرهنگی آرژانتین؛ نظام فرهنگی قطر؛ نظام فرهنگی فرانسه؛ نظام فرهنگی اسپانیا؛ نظام فرهنگی اتیوپی؛ نظام فرهنگی سوریه؛ نظام فرهنگی سیرالئون؛ نظام فرهنگی سنگال؛ نظام فرهنگی اوکراین؛ نظام فرهنگی زیمبابوه؛ نظام فرهنگی تاجیکستان؛ نظام فرهنگی قزاقستان؛ نظام فرهنگی سریلانکا؛ نظام فرهنگی بنگلادش؛ نظام فرهنگی گرجستان
کتابشناسی
- ↑ دو فصلنامه علمی- پژوهشی جامعه شناسی سیاسی جهان اسلام، دوره 3، شماره 1، بهار و تابستان 1394
- ↑ لایقی، غلامرضا (1402). جامعه و فرهنگ اردن. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(در دست انتشار)