جغرافیای انسانی تایلند
جمعیت تایلند بر اساس آخرین سرشماری رسمی (۲۰۱۰)، بیش از ۶۵ میلیون نفر برآورده شده است (بانک جهانی)، که از این نظر رتبه بیستم را در میان کشورهای جهان دارد.بر اساس اطلاعات مرکز آمار تایلند، در سال ۲۰۰۹م، میانگین سن ازدواج در مناطق شهری، 24/2 سال و در مناطق روستایی 21/4 سال بوده است که در مقایسه با آمار سال ۲۰۰۶م کاهش نشان میدهد، نرخ رشد جمعیت بالغ بر 0/56 درصد (رده ۱۴۶ جهانی) و میزان زادوولد سالانه، 12/95 نفر در هزار است (رده ۱۵۲ جهانی). میزان مرگومیر نیز سالانه 7/29 نفر در هر هزار نفر برآورد شده است (رده ۱۲۲ جهانی)، در برابر هر هزار نوزاد زنده، 16/39 نوزاد مرده به دنیا میآیند (رده۱۰۹ جهانی). این نرخ برای پسران برابر 17/38 و برای دختران برابر 15/35 نفر است. نرخ مرگومیر کودکان زیر پنج سال نیز در هر هزار نفر ۱۳ نفر برآورد شده است[۱].
بر پایه آمار سال ۲۰۰۸، ۳۴ درصد کل جمعیت تایلند شهرنشین هستند و بقیه مردم این کشور در روستاها اقامت دارند، بانکوک، پایتخت تایلند، با جمعیت ۷ میلیونی خود (شامل تونبوری)، بزرگترین شهر این کشور است، بهدلیل سرمایهگذاریهای عظیم خارجی در دهههای ۱۹۸۰م و۱۹۹۰م، امروزه بانکوک مقر منطقهای بسیاری از سازمانهای بینالمللی و شرکتهای چندملیتی جهان و از مراکز بزرگ تجارت و امور مالی در منطقه هندوچین شمرده میشود و در موقعیت جدید خود، نفوذ سیاسی و فرهنگی فراوانی در این منطقه دارد. این شهر در سال ۲۰۰۹م پس از سنگاپور یکی از شهرهای گران جنوب شرقی آسیا بوده است.
شهرهای بزرگ دیگر تایلند بر پایه جمعیت به شرح زیرند[i].
نانتابوری (Nanthaburi) ۲۶۲،۱۵۸ نفر
پاک کرت (Pak Kret) ۱۷۸،۱۱۴ نفر
هات یای (Hat Yai) ۱۵۸،۰۰۷ نفر
ناخون راچاسیما(Nakhon Ratchasima) ۱۴۲،۶۴۵ نفر
چیانگ مای ۱۴۲،۶۳۲ نفر
ادون تانی ۱۳۸،۳۳۲ نفر[۲]
ساختار جمعیت
ترکیب سنی و جنسیتی
۲۵ تا ۳۰ درصد جمعیت تایلند را کودکان و نوجوانان زیر ۱۴سال تشکیل میدهند. شمار پسران نزدیک به ۶،۷۸۰،۰۰۰ نفر و شمار دختران در این گروه سنی بالغ بر ۶،۵۰۰،۰۰۰ نفر است.
۶۰ درصد جمعیت در گروه سنی ۱۵ تا ۵۹ سال قرار دارند. شمار مردان در این گروه بالغ بر ۲۳،۴۱۰،۰۹۱ نفر و شمار زنان نیز ۲۳،۹۱۳،۵۰۰ نفر است، در این گروه سنی شمار زنان بیش از مردان است[۳].
حدود ۱۰درصد از جمیعت را نیز افراد بالاتر از ۵۹سال تشکیل میدهند، در این گروه نیز شمار زنان بیش از مردان و بالغ بر۳،۳۷۲،۲۰۰ نفر است ولی شمار مردان اندکی بیش از ۲،۷۷۸،۰۰۰ نفر برآورد شده است[۴]. بدینسان، شمار افراد زیر ۱۴ سال بالغ بر ۱۳،۲۸۰،۰۰۰ نفر، شمار افراد ۱۵ تا ۵۹ سال بالغ بر ۴۷،۳۲۳،۵۹۷ نفر و شمار افراد بالای ۵۹ سال نزدیک به ۶،۱۵۰،۲۰۰ نفر است.
امید به زندگی در کل جمعیت ۷۰ سال است (رده ۱۱۳ جهانی)، امید به زندگی در مردان ۶۶ سال و در زنان ۷۴ سال برآورد شده است[۱]. نرخ باروری کل 1/66درصد است، یعنی میانگین شمار فرزندان هر زن تایلندی1/66 نفر است. شاخص فقر در میان مردان ۸/۸درصد و در میان زنان 8/2 درصد است (۲۰۰۷م) که در مقایسه با آمار سال ۲۰۰۲ کاهش بسیاری را نشان میدهد، بر اساس آمار بانک جهانی، میانگین کل جمعیت زیر خط فقر در سال ۲۰۰۹م، بالغ بر 8/1 درصد بوده است؛ ولی میزان فقر در میان روستانشینان شمال و شمال شرقی و برخی مناطق جنوب تایلند بهمراتب بیش از سایر نواحی است. میانگین درآمد حدود نیمی از خانوارهای تایلندی در سال ۲۰۰۸م بین ۵ تا ۱۰ هزار بات در ماه بوده است؛ ولی میانگین درآمد حدود نیمی از ۲ میلیون خانوار تایلندی مقیم بانکوک از ۵۰۰۰ تا ۲۵۰۰۰ بات در ماه بوده است[ii][۵].
نیز نگاه کنید به
جغرافیایی جمعیتی در چین؛ جغرافیای انسانی روسیه؛ جغرافیای انسانی سودان؛ جغرافیای انسانی اردن؛ جغرافیای انسانی ژاپن؛ جغرافیای انسانی کانادا؛ جغرافیای انسانی کوبا؛ جغرافیای انسانی لبنان؛ جغرافیای انسانی تونس؛ جغرافیای انسانی مصر؛ جغرافیای انسانی ساحل عاج؛ جغرافیای انسانی مالی؛ جغرافیای انسانی افغانستان؛ جغرافیای انسانی آرژانتین ؛ جغرافیای انسانی فرانسه؛ جغرافیای انسانی اسپانیا؛ جغرافیای انسانی اوکراین؛ جغرافیای انسانی سوریه؛ جغرافیای انسانی قطر؛ جغرافیای انسانی امارات متحده عربی؛ جغرافیای انسانی اتیوپی؛ جغرافیای انسانی سیرالئون؛ جغرافیایی جمعیتی در چین؛ جغرافیایی انسانی سنگال؛ جغرافیای انسانی زیمبابوه
پاورقی
[i] - آمار جمعیت بر پایه سرشماری سال ۲۰۱۰ است.
[ii] - هر دلار برابر ۳۰ بات است.
کتابشناسی
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ برگرفته از سایت سازمان بهداشت جهانی، ۲۰۱۰م، قابل بازیابی از https://www.who.int/
- ↑ الهی، امیر سعید(1391). جامعه و فرهنگ تایلند. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشارات بینالمللی الهدی،ص. 32-34.
- ↑ برگرفته از مرکز آمار تایلند، 2010.
- ↑ برگرفته از مرکز آمار تایلند، 2007.
- ↑ الهی، امیر سعید(1391). جامعه و فرهنگ تایلند. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشارات بینالمللی الهدی،ص. 34-35.