تاریخ دوره باستان آرژانتین: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
(صفحه‌ای تازه حاوی «تاریخ دوره‌ی باستان: اولین نشانه‌های حضور انسان در آرژانتین در منطقه‌ی پاتاگونیا (پیدرا موسیو، سانتا کروز[1]) کشف شده است که مربوط به 8000 تا ۱۱۰۰۰ سال پیش از میلاد حضرت مسیح (ع) می‌باشد. این آثار نشان می‌دهند مردم این مناطق شکارچی بوده و زندگی...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
تاریخ دوره‌ی باستان:
اولین نشانه‌های حضور انسان در [[آرژانتین]] در منطقه‌ی پاتاگونیا (پیدرا موسیو، سانتا کروز (Santa Cruz)) کشف شده است که مربوط به 8000 تا ۱۱۰۰۰ سال پیش از میلاد حضرت مسیح (ع) می‌باشد. این آثار نشان می‌دهند مردم این مناطق شکارچی بوده و زندگی موقّتی در این مناطق داشته‌اند. تا کنون آثاری که نشان‌دهنده‌ی استقرار قوم و گروهی در این مناطق باشد، به دست نیامده است<ref name=":0">Leitner, G (2000). Argentina, Australia: Companion Travel Guide Book. P14.</ref>.


اولین نشانه‌های حضور انسان در آرژانتین در منطقه‌ی پاتاگونیا (پیدرا موسیو، سانتا کروز[1]) کشف شده است که مربوط به 8000 تا ۱۱۰۰۰ سال پیش از میلاد حضرت مسیح (ع) می‌باشد. این آثار نشان می‌دهند مردم این مناطق شکارچی بوده و زندگی موقّتی در این مناطق داشته‌اند. تا کنون آثاری که نشان‌دهنده‌ی استقرار قوم و گروهی در این مناطق باشد، به دست نیامده است (Leitner ,2000: 14).
اولین آثار به دست آمده از اقوام ساکن در منطقه‌ی چاکون نشان‌دهنده‌ی آن است که بین مردم قبایل ساکن در این مناطق و بومیان محلّی تبادل کالا و تبادل فکری وجود داشته است. اینچنین مراکز فرهنگی در کاتامارکا و توکومان توسعه‌ی بیشتری یافته بود<ref name=":0" />.


اولین آثار به دست آمده از اقوام ساکن در منطقه‌ی چاکون نشان‌دهنده‌ی آن است که بین مردم قبایل ساکن در این مناطق و بومیان محلّی تبادل کالا و تبادل فکری وجود داشته است. اینچنین مراکز فرهنگی در کاتامارکا و توکومان توسعه‌ی بیشتری یافته بود (Leitner ,2000: 14).
در آغازاوایل عصر میلاد، تمدّن‌های متعدّدی مبتنی بر کشت ذرّت در ناحیه‌ی غربی آند (سانتا ماریا (Santa María)، هوارپس (Huaris)، دیاگوییتاس (Diagoiitas)، سانتاویرونس (Santa virones)) توسعه یافتند. سپس امپراتوری اینکا، تحت حاکمیت «پاچاکوتک» (Pachacutec) به منطقه‌ی کنونی شمال غربی [[آرژانتین]] حمله و آن را تسخیر کرد و کلّ این ناحیه را با نام «کولاسویو» (Culasoyo) یکپارچه ساخت. گوآرانیا در منطقه‌ی شمال شرقی بر اساس (تولید) یوکا و سیب زمینی شیرین، توسعه یافت. مناطق مرکزی و جنوبی (پامپاس و پاتاگونیا) که تحت سیطره‌ی فرهنگ‌های عشایری (بیابان‌گردی) قرار داشتند، در قرن ۱۷ میلادی توسّط ماپوچه‌ها با یکدیگر متّحد شدند<ref>Luna (1994).</ref><ref>خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ [[آرژانتین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص54-55.</ref>.


در آغازاوایل عصر میلاد، تمدّن‌های متعدّدی مبتنی بر کشت ذرّت در ناحیه‌ی غربی آند (سانتا ماریا[2]، هوارپس[3]، دیاگوییتاس[4]،سانتاویرونس[5]) توسعه یافتند. سپس امپراتوری اینکا، تحت حاکمیت «پاچاکوتک»[6] به منطقه‌ی کنونی شمال غربی آرژانتین حمله و آن را تسخیر کرد و کلّ این ناحیه را با نام «کولاسویو»[7] یکپارچه ساخت. گوآرانیا در منطقه‌ی شمال شرقی بر اساس (تولید) یوکا و سیب زمینی شیرین، توسعه یافت. مناطق مرکزی و جنوبی (پامپاس و پاتاگونیا) که تحت سیطره‌ی فرهنگ‌های عشایری (بیابان‌گردی) قرار داشتند، در قرن ۱۷ میلادی توسّط ماپوچه‌ها با یکدیگر متّحد شدند (Luna,1994).
== نیز نگاه کنید به ==
[[تاریخ دوران باستان چین]]؛ [[تاریخ دوره باستان روسیه]]؛ [[تاریخ دوره باستان افغانستان]]؛ [[تاریخ دوران باستان مصر]]؛ [[تاریخ دوره باستان لبنان]]؛ [[تاریخ دوره باستان کوبا]]؛ [[تاریخ دوره باستان تونس]]؛ [[تاریخ دوره باستان سنگال]]؛ [[تاریخ دوره باستان سیرالئون]]؛ [[تاریخ دوره باستان قطر]]؛ [[تاریخ دوره باستان اتیوپی]]؛ [[تاریخ دوره باستان اردن]]؛ [[تاریخ دوره باستان اوکراین]]؛ [[تاریخ دوره باستان زیمبابوه]]؛ [[تاریخ دوره باستان ساحل عاج]]؛ [[تاریخ دوره باستان سودان]]؛ [[تاریخ دوره باستان سوریه]]؛ [[تاریخ دوره باستان فرانسه]]؛ [[تاریخ دوره باستان تایلند]]؛ [[تاریخ دوره باستان مالی]]؛ [[تاریخ دوره باستان گرجستان]]؛ [[تاریخ دوره باستان تاجیکستان]]؛ [[تاریخ دوره باستان قزاقستان]]؛ [[تاریخ دوره باستان سریلانکا]]
 
== کتابشناسی ==
<references />
[[رده:تاریخ دوران باستان]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۳۰

اولین نشانه‌های حضور انسان در آرژانتین در منطقه‌ی پاتاگونیا (پیدرا موسیو، سانتا کروز (Santa Cruz)) کشف شده است که مربوط به 8000 تا ۱۱۰۰۰ سال پیش از میلاد حضرت مسیح (ع) می‌باشد. این آثار نشان می‌دهند مردم این مناطق شکارچی بوده و زندگی موقّتی در این مناطق داشته‌اند. تا کنون آثاری که نشان‌دهنده‌ی استقرار قوم و گروهی در این مناطق باشد، به دست نیامده است[۱].

اولین آثار به دست آمده از اقوام ساکن در منطقه‌ی چاکون نشان‌دهنده‌ی آن است که بین مردم قبایل ساکن در این مناطق و بومیان محلّی تبادل کالا و تبادل فکری وجود داشته است. اینچنین مراکز فرهنگی در کاتامارکا و توکومان توسعه‌ی بیشتری یافته بود[۱].

در آغازاوایل عصر میلاد، تمدّن‌های متعدّدی مبتنی بر کشت ذرّت در ناحیه‌ی غربی آند (سانتا ماریا (Santa María)، هوارپس (Huaris)، دیاگوییتاس (Diagoiitas)، سانتاویرونس (Santa virones)) توسعه یافتند. سپس امپراتوری اینکا، تحت حاکمیت «پاچاکوتک» (Pachacutec) به منطقه‌ی کنونی شمال غربی آرژانتین حمله و آن را تسخیر کرد و کلّ این ناحیه را با نام «کولاسویو» (Culasoyo) یکپارچه ساخت. گوآرانیا در منطقه‌ی شمال شرقی بر اساس (تولید) یوکا و سیب زمینی شیرین، توسعه یافت. مناطق مرکزی و جنوبی (پامپاس و پاتاگونیا) که تحت سیطره‌ی فرهنگ‌های عشایری (بیابان‌گردی) قرار داشتند، در قرن ۱۷ میلادی توسّط ماپوچه‌ها با یکدیگر متّحد شدند[۲][۳].

نیز نگاه کنید به

تاریخ دوران باستان چین؛ تاریخ دوره باستان روسیه؛ تاریخ دوره باستان افغانستان؛ تاریخ دوران باستان مصر؛ تاریخ دوره باستان لبنان؛ تاریخ دوره باستان کوبا؛ تاریخ دوره باستان تونس؛ تاریخ دوره باستان سنگال؛ تاریخ دوره باستان سیرالئون؛ تاریخ دوره باستان قطر؛ تاریخ دوره باستان اتیوپی؛ تاریخ دوره باستان اردن؛ تاریخ دوره باستان اوکراین؛ تاریخ دوره باستان زیمبابوه؛ تاریخ دوره باستان ساحل عاج؛ تاریخ دوره باستان سودان؛ تاریخ دوره باستان سوریه؛ تاریخ دوره باستان فرانسه؛ تاریخ دوره باستان تایلند؛ تاریخ دوره باستان مالی؛ تاریخ دوره باستان گرجستان؛ تاریخ دوره باستان تاجیکستان؛ تاریخ دوره باستان قزاقستان؛ تاریخ دوره باستان سریلانکا

کتابشناسی

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ Leitner, G (2000). Argentina, Australia: Companion Travel Guide Book. P14.
  2. Luna (1994).
  3. خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ آرژانتین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص54-55.