تاریخ دوره باستان سیرالئون

شواهد باستان شناسی حاکی از آن است که سیرالئون از بیش از دو هزار و پانصد سال قبل محل سکونت بومیانی بوده است که از دیگر مناطق قاره آفریقا به این کشور مهاجرت نموده و در بخش‌های مختلف کشور سیرالئون امروزین سکونت گزیدند.بر اساس شواهد موجود بومیان ساکن مناطق ساحلی این سرزمین از آغاز هزاره اول میلادی به کشاورزی روی آوردند و دیگر قبایل مستقر در مناطق داخلی سیرالئون عمدتا به گله داری اشتغال داشتند. نخستین ساکنان سیرالئون را اقوام «شربرو»(sherbro)، تمنه، «لیمبا» و بعدها «منده‌ها» تشکیل می‌دادند که این سرزمین را «رومارونگ»(Romarong) می‌نامیدند.. قبیله «کونو» نیز بعدها در شرق سیرالئون استقرار یافت[i].

سیرالئون برخلاف دیگر کشورهای منطقه غرب آفریقا فاقد حکومت‌ها و پادشاهی‌های محلی بوده است و تا پیش از ورود اروپایی‌ها به این سرزمین، سیرالئون دربرگیرنده قبایل مستقل و خودمختار اشاره شده در سطور بالا بود که هریک بر بخشی از این سرزمین به عنوان قلمرو موروثی خویش حکومت می‌کردند. از دلایل عمده عدم پدید آمدن پادشاهی‌های محلی در این سرزمین؛ عدم رغبت حکومت‌های بزرگ غرب آفریقا در چیرگی بر سیرالئون، وضعیت خاص زیست محیطی و جنگل‌های انبوه استوائی این کشور است که همواره همچون موانعی طبیعی از این کشور در برابر حملات پادشاهی‌های آفریقایی حفاظت به‌عمل آورده‌اند. از این روی تنها امپراطوری مالی تا حدودی بر بخش‌هایی از سیرالئون تأثیرگذار بوده است.

نیز نگاه کنید به

تاریخ دوران باستان چین؛ تاریخ دوره باستان روسیه؛ تاریخ دوره باستان افغانستان؛ تاریخ دوران باستان مصر؛ تاریخ دوره باستان لبنان؛ تاریخ دوره باستان کوبا؛ تاریخ دوره باستان تونس؛ تاریخ دوره باستان سنگال؛ تاریخ دوره باستان قطر؛ تاریخ دوره باستان اتیوپی؛ تاریخ دوره باستان اردن؛ تاریخ دوره باستان آرژانتین؛ تاریخ دوره باستان اوکراین؛ تاریخ دوره باستان زیمبابوه؛ تاریخ دوره باستان ساحل عاج؛ تاریخ دوره باستان سودان؛ تاریخ دوره باستان سوریه؛ تاریخ دوره باستان فرانسه؛ تاریخ دوره باستان تایلند؛ تاریخ دوره باستان مالی؛ تاریخ دوره باستان گرجستان؛ تاریخ دوره باستان تاجیکستان؛ تاریخ دوره باستان قزاقستان؛ تاریخ دوره باستان سریلانکا

پاورقی

[i] - مسلمانان فولایی و اعضا قبیله سوسو (که برخی از انها مسلمان بودند) نیز در اوایل قرن هجدهم و در اثر برخی زد و خوردها با دیگر قبایل از کشور گینه کوناکری امروزین به سیرالئون مهاجرت کرده و در بخش هایی از این کشور و از جمله شمال و مرکز سیرالئون مستقر شدند.