جغرافیای انسانی اتیوپی
هرچند این کشور جدایی اریتره از این کشور در سال 1993 و محرومیت از دسترسی به آبهای آزاد موجب کاهش نسبی اهمیت سوق الجیشی اتیوپی در سطح بین المللی گردید با این حال اتیوپی با توجه به سابقه تاریخی و فرهنگی خود و همچنین استقرار اتحادیه آفریقا در آدیس آبابا، کماکان از اهمیت خاصی در منطقه شاخ آفریقا برخوردار است[۱].
جمعیت
بر اساس برآورد سال 2012 کشور اتیوپی دارای جمعیتی بالغ بر 91 میلیون و 195 هزار و 675 نفر است که 44 درصد از آنها زیر 14 سال، 15درصد از آنها بین 15 تا 22 سال، 29 درصد بالاتر از 24-54 سال، 4 درصد بین 54 تا 64 و 3 درصد بالای 64 سال میباشند.
میانگین نرخ رشد جمعیت سالانه این کشور در سال 2012، 2/9 درصد است. اتیوپی چهاردهمین کشور پرجمعیت جهان و دومین کشور پرجمعیت افریقا (بعد از نیجریه) است و پیش بینی میشود جمعیت این کشور در سال 2020 به 106 میلیون نفر نائل آید. نرخ زاد و ولد در اتیوپی هم اکنون 38/5 نفر در هر هزار نفر و میزان مرگ و میر 9/3 نفر در هر هزار نفر است.
میانگین امید به زندگی در اتیوپی بر اساس برآورد سال 2012، 54 سال برای مردان و 59 سال برای زنان) است. میانگین باسوادی عمومی در این کشور42/7 درصد است که مردان 50/3 و زنان 35/1 درصد از کل میانگین باسوادان کشور را تشکیل میدهند[۲][۳].
در حال به روز رسانی و ویرایش
نیز نگاه کنید به
جغرافیای انسانی روسیه؛ جغرافیایی جمعیتی در چین؛ جغرافیای انسانی سودان؛ جغرافیای انسانی اردن؛ جغرافیای انسانی ژاپن؛ جغرافیای انسانی کانادا؛ جغرافیای انسانی کوبا؛ جغرافیای انسانی لبنان؛ جغرافیای انسانی تونس؛ جغرافیای انسانی مصر؛ جغرافیای انسانی ساحل عاج؛ جغرافیای انسانی مالی؛ جغرافیای انسانی افغانستان؛ جغرافیای انسانی تایلند؛ جغرافیای انسانی آرژانتین؛ جغرافیای انسانی فرانسه؛ جغرافیای انسانی اسپانیا؛ جغرافیای انسانی اوکراین؛ جغرافیای انسانی سوریه؛ جغرافیای انسانی قطر؛ جغرافیای انسانی امارات متحده عربی؛ جغرافیای انسانی سیرالئون؛ جغرافیایی انسانی سنگال؛ جغرافیای انسانی زیمبابوه؛ جغرافیای انسانی گرجستان؛ جغرافیای انسانی تاجیکستان؛ جغرافیای انسانی قزاقستان؛ جغرافیای انسانی بنگلادش
کتابشناسی
- ↑ برگرفته از http://www.theodora.com/ethiopia
- ↑ برگرفته از http://www.theodora.com/wfbcurrent/ethiopia/ethiopia_people.html
- ↑ عرب احمدی، امیر بهرام، کریمی، مهرداد (1392). جامعه و فرهنگ اتیوپی. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص 15-16.