جغرافیای انسانی زیمبابوه
بر اساس آمار سال 2012 جمعیت زیمبابوه 12/9 میلیون نفر (هفتاد و دومین کشور جهان) میباشد كه این میزان در یک دهه گذشته 1/1 درصد رشد داشته است. از این تعداد 37/2 درصد در شهرها و 62/8 درصد در مناطق روستایی زندگی میکنند. تراکم جمعیت این کشور 32 نفر در هر کیلومتر مربع میباشد. نرخ رشد جمعیت نیز حدود 4 درصد گزارش شده است.
در گزارش فوق نسبت جنسی مردان به زنان 93 به 100 ذکر شده است. این نسبت در شهرهای مختلف كشور از 99 تا 87 متغیر است. همچنین آمار نشان میدهد تعداد خانوارهای كشور با رشد 2/4 درصدی نسبت به دهه گذشته بالغ بر سه میلیون است. حراره با جمعیتی بالغ بر 2098199 نفر برابر با 16 درصد از کل نفوس کشور، پرجمعیتترین شهر زیمبابوه میباشد. بولاوایو پس از حراره دومین شهر بزرگ و پرجمعیت این کشور است[۱].
برابر گزارش آماری سازمان ملل، جمعیت کشور در سال 2015، 15046102 نفر تخمین زده شده که نسبت به تعداد 14599325 نفر جمعیت در سال 2014، افزایشی برابر 446777 نفر را نشان میدهد[۲][۳].
توزیع سنی
ساختار جمعیتی زیمبابوه در سال 2015
- جمعیت زیر 15 سال: 6523606 نفر (3294670 مرد و 3228936 زن) برابر 49/1 درصد؛
- جمعیت 15 الی 64 سال: 8461061 نفر (3949056 مرد و 4512005 زن) برابر54/3 درصد؛
- جمعیت بالای 64 سال: 592234 نفر (249230 مرد و 343003 زن) برابر 3/8 درصد.
در سال 1960 جمعیت كشور 387663860 نفر بود كه در زمان استقلال 1980 به 7031084 نفر افزایش یافت[۴][۵].
زاد و ولد و مرگ و میر
طبق آمار سال 2012، نرخ و ولادت 32/19 تولد در هر هزار نفر، میزان مرگ و میر 12/38 فوت در هر هزار نفر و میزان مرگ و میر کودکان 28/23 در هر هزار نفر جمعیت میباشد. با توجه به شاخصهای جمعیتی كشور، زیمبابوه در زمره كشورهای در حال توسعه جهان قرار میگیرد. پایین بودن نرخ امید به زندگی، فقر امکانات آموزشی، کیفیت پایین سلامت و بهداشت از جمله ویژگیهای چنین جمعیتی است[۴][۶].
ترکیب نژادی
در سال 2012، حدود 82 درصد جمعیت کشور شونا، 14 درصد اندبله، 2 درصد متعلق به سایر اقوام نژادی، 1 درصد دو رگه و آسیایی و 1 درصد نیز سفید پوست بودند[۴][۷].
نیز نگاه کنید به
جغرافیای انسانی روسیه؛ جغرافیایی جمعیتی در چین؛ جغرافیای انسانی سودان؛ جغرافیای انسانی اردن؛ جغرافیای انسانی ژاپن؛ جغرافیای انسانی کانادا؛ جغرافیای انسانی کوبا؛ جغرافیای انسانی لبنان؛ جغرافیای انسانی تونس؛ جغرافیای انسانی مصر؛ جغرافیای انسانی ساحل عاج؛ جغرافیای انسانی مالی؛ جغرافیای انسانی افغانستان؛ جغرافیای انسانی تایلند؛ جغرافیای انسانی آرژانتین؛ جغرافیای انسانی فرانسه؛ جغرافیای انسانی اسپانیا؛ جغرافیای انسانی اوکراین؛ جغرافیای انسانی سوریه؛ جغرافیای انسانی قطر؛ جغرافیای انسانی امارات متحده عربی؛ جغرافیای انسانی اتیوپی؛ جغرافیای انسانی سیرالئون؛ جغرافیایی انسانی سنگال؛ جغرافیای انسانی گرجستان؛ جغرافیای انسانی تاجیکستان؛ جغرافیای انسانی قزاقستان؛ جغرافیای انسانی بنگلادش
کتابشناسی
- ↑ برگرفته از https://www.afternic.com/
- ↑ برگرفته از https://www.statisticstimes.com/
- ↑ ایپکچی، محمدحسن (1399). جامعه و فرهنگ زیمبابوه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص.24-25.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ برگرفته از https://countrymeters.info/en
- ↑ ایپکچی، محمدحسن (1399). جامعه و فرهنگ زیمبابوه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص.25.
- ↑ ایپکچی، محمدحسن (1399). جامعه و فرهنگ زیمبابوه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص.25-26.
- ↑ ایپکچی، محمدحسن (1399). جامعه و فرهنگ زیمبابوه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی. 24-26.