ادیان در کانادا: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''جايگاه و نقش دين در جامعه و سياست''' کانادا یکی از متنوع‌ترین کشورهای جهان به لحاظ دینی و مذهبی است. به دلیل حضور قومیت‌های گوناگون در آن، تنوع گوناگونی از اديان و مذاهب نیز دیده می‌شود. با وجود این، آزادی ديني یکی از حقوق اصلي شهروندان به حس...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
(۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''جايگاه و نقش دين در جامعه و سياست'''
ادیان در [[کانادا|کشور کانادا]] شامل [[تاريخ اديان و مذاهب کانادا]]؛ [[دین رسمی کانادا]]؛ [[مسیحیت در کانادا]]؛ [[اسلام و مسلمانان کانادا]]؛ [[مهاجرت مسلمانان به کانادا]]؛ [[پراکندگی جمعیتی مسلمانان کانادا]]؛ [[آموزش دین اسلام در کانادا]]؛ [[نهادها و مراکز دینی مسلمانان کانادا]] و [[مشکلات مسلمانان در کانادا]] است که در ذیل شرح داده شده است:


[[کانادا]] یکی از متنوع‌ترین کشورهای جهان به لحاظ دینی و مذهبی است. به دلیل حضور قومیت‌های گوناگون در آن، تنوع گوناگونی از اديان و مذاهب نیز دیده می‌شود. با وجود این، آزادی ديني یکی از حقوق اصلي شهروندان به حساب می‌آید. به عقیده صاحب‌نظران آزادی دين در این کشور موجب شده است تا مردمان ملل مختلف در سال‌های متمادی برای فرار از ستم مذهبی، سیاسی، عقیدتی و نژادی به این سرزمین مهاجرت کنند. آزادی ديني و مذهبي در این کشور جایگاه ويژه‌اي دارد. نتایج بررسی‌های رسمی درباره ارزش‌هایی که برای اداره بهتر جامعه شهری حیاتی به نظر می‌رسیدند، نشان می‌دهد مردم اهمیت آزادی عمل به دين ومذهب را در درجه دوم قرار دادند.<sup>[1]</sup> این چنین ارزش نهادن به مذهب در یک کشور سکولار بسیار قابل توجه بوده است]1[.
=== جایگاه و نقش دین در جامعه و سیاست ===
[[پرونده:ادیان در کانادا1.jpg|جایگزین=ادیان در کانادا|بندانگشتی|ادیان در کانادا. قابل بازیابی از  https://out-of-my-mind.net/2011/12/16/the-mystery-of-mexican-church-bells/]]
[[کانادا]] یکی از متنوع‌ترین کشورهای جهان به لحاظ دینی و مذهبی است. به دلیل حضور قومیت‌های گوناگون در آن، تنوع گوناگونی از [[تاريخ اديان و مذاهب کانادا|ادیان و مذاهب]] نیز دیده می‌شود. با وجود این، آزادی دینی یکی از حقوق اصلی شهروندان به حساب می‌آید. به عقیده صاحب‌نظران آزادی دین در این کشور موجب شده است تا مردمان ملل مختلف در سال‌های متمادی برای فرار از ستم مذهبی، سیاسی، عقیدتی و نژادی به این سرزمین مهاجرت کنند. آزادی دینی و مذهبی در این کشور جایگاه ویژه‌ای دارد. نتایج بررسی‌های رسمی درباره ارزش‌هایی که برای اداره بهتر جامعه شهری حیاتی به نظر می‌رسیدند، نشان می‌دهد مردم اهمیت آزادی عمل به دین ومذهب را در درجه دوم قرار دادند.<sup>[i]</sup> این چنین ارزش نهادن به مذهب در یک کشور سکولار بسیار قابل توجه بوده است.  


در این زمینه «رجینالد بایبی<sup>[2]</sup>» استاد جامعه‌شناسی دانشگاه «لث بریج<sup>[3]</sup>» در کتاب خود، با عنوان «کلیساهای پویا<sup>[4]</sup>»، معتقد است که مذهب در حال بازگشت به کانادا است. او این ادعا را با ارائه اعداد و ارقام همراه می‌کند و اظهار می‌دارد که تعداد جوانان و بزرگسالان معتقد به خدا افزایش یافته است و به طور مشخص تمایل بیشتری برای تماس با کلیسا در آنان ایجاد شده است]2[. با وجود این، اين كشور دین رسمی ندارد، دین در شکل‌دهی جامعه هیچ‌گونه نقشی ایفا نمی‌کند و اداره جامعه به عهده حکومت‌ سکولار است. در واقع، پلورالیسم دینی بخش مهمی از سیاست دولت  به شمار می‌رود. بر همین اساس، ادیان گوناگونی در این کشور یافت می‌شود که همگی خواهان عمل کردن به دستورات دینی خود می‌باشند. به دلیل افزایش ادیان مختلف طی سال‌های اخیر و نيز نقد جدي عده كثيري از دانشمندان اين كشور با تأكيد بر بازگشت به مذهب، نخست‌وزیر، استیفن هارپر، تشکیل دفتر آزادی مذهب در این کشور را اعلام کرد. اين دفتر بر ترویج آزادی دين، مذهب و عقیده در سراسر جهان متمرکز شده است و از آزادی اديان ومذاهب حمایت می‌کند. همچنین، با اجرای برنامه‌هایی از اقلیت‌های مذهبی حفاظت می‌کند که مورد تهدید قرار گرفته­اند. اين دفتر با عداوت ديني و مذهبی مخالفت است. طبق بیانیه دولت، این دفتر کانال اصلی حمایت از آزادی، دموکراسی، حقوق بشر و حکومت قانون خواهد بود. در كنفرانسي كه به همين دليل در سال 2013م برگزار شد، صدها نماینده از گروه‌های مختلف مذهبی شرکت داشتند. در اين کنفرانس نخست‌وزیر هارپر اظهار داشت: «در سراسر جهان، نقض آزادی مذهبی بسیار شایع و در حال افزایش است.» وی تأکید کرد «ترویج آزادی مذاهب و پذیرش اندیشه دیگران توسط دولت کانادا در زمره مهم‌ترین ارزش‌های این کشور است»]1 و3[.
در این زمینه «رجینالد بایبی(Reginald Bibby)» استاد جامعه‌شناسی دانشگاه «لث بریج(Lethbridge)» در کتاب خود، با عنوان «کلیساهای پویا(Resttess churches)»، معتقد است که مذهب در حال بازگشت به [[کانادا]] است. او این ادعا را با ارائه اعداد و ارقام همراه می‌کند و اظهار می‌دارد که تعداد جوانان و بزرگسالان معتقد به خدا افزایش یافته است و به طور مشخص تمایل بیشتری برای تماس با کلیسا در آنان ایجاد شده است.<ref>همدانی، د. (1383). کانادا، اسلام و پلورالیسم. در کنفرانس بین‌المللی اسلام و دگر اندیشی (ص. 1-10). تهران: رایزنی فرهنگی سفارت ایران در کانادا.</ref> با وجود این، این کشور [[دین رسمی کانادا|دین رسمی]] ندارد، دین در شکل‌دهی جامعه هیچ‌گونه نقشی ایفا نمی‌کند و اداره جامعه به عهده حکومت‌ سکولار است. در واقع، پلورالیسم دینی بخش مهمی از سیاست دولت به شمار می‌رود. بر همین اساس، ادیان گوناگونی در این کشور یافت می‌شود که همگی خواهان عمل کردن به دستورات دینی خود می‌باشند. به دلیل افزایش ادیان مختلف طی سال‌های اخیر و نیز نقد جدی عده کثیری از دانشمندان این کشور با تأکید بر بازگشت به مذهب، نخست‌وزیر، [[استیفن جوزف هارپر، سیاستمدار کانادایی|استیفن هارپر]]، تشکیل دفتر آزادی مذهب در این کشور را اعلام کرد. این دفتر بر ترویج آزادی دین، مذهب و عقیده در سراسر جهان متمرکز شده است و از آزادی ادیان ومذاهب حمایت می‌کند. همچنین، با اجرای برنامه‌هایی از اقلیت‌های مذهبی حفاظت می‌کند که مورد تهدید قرار گرفته ­اند. این دفتر با عداوت دینی و مذهبی مخالفت است. طبق بیانیه دولت، این دفتر کانال اصلی حمایت از آزادی، دموکراسی، حقوق بشر و حکومت قانون خواهد بود. در کنفرانسی که به همین دلیل در سال 2013م برگزار شد، صدها نماینده از گروه‌های مختلف مذهبی شرکت داشتند. در این کنفرانس نخست‌وزیر [[استیفن جوزف هارپر، سیاستمدار کانادایی|هارپر]] اظهار داشت: «در سراسر جهان، نقض آزادی مذهبی بسیار شایع و در حال افزایش است.» وی تأکید کرد«ترویج آزادی مذاهب و پذیرش اندیشه دیگران توسط دولت [[کانادا]] در زمره مهم‌ترین ارزش‌های این کشور است».<ref>Bibby, R. (2000). Restless churches: How Canada’s churches can contribute to the emerging religious renaissance. Stoddart (hardcover); Novalis (paper).</ref>


حساسيت‌هاي ايجاد شده و نيز حمايت‌هاي دولتمردان موجب شد تا آزادی ديني و مذهبي در میان ساير آزادی‌ها جایگاه ويژه‌اي داشته باشد. در این محیط باز، سازگار و پذیرا دین اسلام نیز شکوفا شده است. امروزه مسلمانان تقريباً در همه جاي اين كشور به چشم مي‌خورند. حتي در کارهای روزمره زندگی (در مدارس، فروشگاه‌ها، در محیط کار و در زمین‌های بازی) احتمال دیدن یک مسلمان بسیار بیشتر از دیدن یک عضو از اعضای کلیسای پنتکوستال است. در حال حاضر، اسلام اولین دين عمده غیرمسیحی کشور کانادا محسوب می‌شود و از بالاترین سرعت گسترش ادیان در این کشور برخوردار است.
حساسیت‌های ایجاد شده و نیز حمایت‌های دولتمردان موجب شد تا آزادی دینی و مذهبی در میان سایر آزادی‌ها جایگاه ویژه‌ای داشته باشد. در این محیط باز، سازگار و پذیرا دین اسلام نیز شکوفا شده است. امروزه مسلمانان تقریباً در همه جای این کشور به چشم می‌خورند. حتی در کارهای روزمره زندگی(در مدارس، فروشگاه‌ها، در محیط کار و در زمین‌های بازی) احتمال دیدن یک مسلمان بسیار بیشتر از دیدن یک عضو از اعضای کلیسای پنتکوستال است. در حال حاضر، اسلام اولین دین عمده غیرمسیحی کشور [[کانادا]] محسوب می‌شود و از بالاترین سرعت گسترش ادیان در این کشور برخوردار است.


از آنجایی که مسلمانان مهاجر عمدتاً از اروپا به اين كشور آمده‌اند، جامعه مسلمانان نیز به یک نمونه فعال جامعه پلورالیست کانادایی تبدیل شده‌ است. برای کسی که در صدد دیدن جهان‌شمولی اسلام در تنوع فرهنگی، زبانی و نژادی‌اش باشد، کانادا یک ویترین حقیقی برای نمایش این واقعیت است. البته، ‌به‌‌رغم افزایش حضور مسلمانان در غرب، شکاف سوءتفاهم بین اسلام و غرب بیشتر شده است. دیدگاه‌ها نسبت به اسلام و مسلمانان به شدت وارونه و تحریف شده است و با عادی انگاشتن افراطی‌گری به عنوان هنجار و تعمیم رفتار عده‌ای انگشت‌شمار، چهره یک چهارم جمعیت دنیا به غبار زنگار خدشه‌دار شده است.
از آنجایی که [[مهاجرت مسلمانان به کانادا|مسلمانان]] مهاجر عمدتاً از اروپا به این کشور آمده‌اند، جامعه مسلمانان نیز به یک نمونه فعال جامعه پلورالیست کانادایی تبدیل شده‌ است. برای کسی که در صدد دیدن جهان‌شمولی اسلام در تنوع فرهنگی، زبانی و نژادی‌اش باشد، [[کانادا]] یک ویترین حقیقی برای نمایش این واقعیت است. البته، ‌به‌‌رغم افزایش حضور مسلمانان در غرب، شکاف سوءتفاهم بین اسلام و غرب بیشتر شده است. دیدگاه‌ها نسبت به [[اسلام و مسلمانان کانادا|اسلام و مسلمانان]] به شدت وارونه و تحریف شده است و با عادی انگاشتن افراطی‌گری به عنوان هنجار و تعمیم رفتار عده‌ای انگشت‌شمار، چهره یک چهارم جمعیت دنیا به غبار زنگار خدشه‌دار شده است.


=== [[تاريخ اديان و مذاهب کانادا|تاریخ ادیان و مذاهب کانادا]] ===
تاریخچه ادیان و مذاهب در [[کانادا]] متأثر از تاریخ و پیشینه این کشور است. طی سالیان طولانی که بومیان به این سرزمین وارد شدند و در آن زندگی کرده‌اند به طور رسمی فاقد دین ساختار یافته بوده‌اند. اعتقادات دینی و بینشی آنها به خاک و زمین اهمیت بسیار می‌داد، به گونه‌ای که برخی سرزمین‌ها دارای قداست خاصی بوداند. بومیان به رویاها معتقد بودند و برای آن ارزش خاصی قائل می‌شدند. امروزه، بیشتر بومیان این کشور خود را مسیحی می‌نامند و گروهی از آنان نیز دین خاصی ندارند. پس از ورود اروپائیان آیین مسحیت نیز رواج پیدا کرد، به طوری که این آیین به مرور به عنوان دین غالب مطرح شد. پیشینه مسیحیان این کشور به دو گروه کاتولیک‌های رم(از تبار فرانسوی) و پروتستان‌ها(از تبار انگلیسی) برمی‌گردد. در یک قرن گذشته، تقریباً تمام مردم [[کانادا]] مسیحی بودند و تعداد افراد بدون دین محسوس نبوده است. از اواخر قرن بیستم، نفوذ ادیان در اکثر جوامع غربی - از جمله [[کانادا]] - کاهش یافت. اما، کلیساها و مراکز نشست‌های مذهبی- که نماینده عقاید مختلف هستند- در سراسر [[کانادا]] یافت می‌شوند. به طور کلی، بررسی پیشینه دینی این کشور نشان می‌دهد که مردم بخش شرقی بیش از غرب آن به مذهب تمایل داشته‌ا‌ند. در [[استان نیوفاندلند و لابرادور کانادا|نیوفاندلند]]، تعداد پروتستان‌ها از همه استان‌ها بیشتر و تعداد بی‌مذهب‌ها هم از استان‌های دیگر کمتر بوده است. در [[استان کبک کانادا|کبک]] تعداد کاتولیک‌ها از همه استان‌ها بیشتر و در [[استان بریتیش کلمبیای کانادا|بریتیش کلمبیا]] تعداد کاتولیک‌ها از سایر استان‌ها کمتر بوده است. همچنین تعداد افراد فاقد مذهب مشخص در [[استان اونتاریوی کانادا|اونتاریو]] بیشتر از سایر ایالت‌ها بوده است. نسبت این افراد در [[استان آلبرتای کانادا|آلبرتا]]، [[استان بریتیش کلمبیای کانادا|بریتیش کلمبیا]] و یوکان بالاتر از میانگین ملی بوده است.<ref>Desaulniers, K. L. (2003). Canada. Chelsea House Publications. </ref> <ref>Van Die, M. (2001). Religion and public life in Canada: Historical and comparative perspectives. University of Toronto Press. </ref>


'''تاريخچه اديان و مذاهب'''
علاوه بر مسحیت، ادیان دیگری- نظیر یهودیت، هندوئیسم و [[اسلام و مسلمانان کانادا|اسلام]] نیز در [[کانادا]] رواج دارد. هر چند درباره تاریخ اولین حضور این ادیان در این کشور اتفاق نظر وجود ندارد. آنچه مسلم است [[اسلام و مسلمانان کانادا|اسلام و مسلمانان]] چندان در [[کانادا]] جدید نیستند. به حکایت تاریخ مستند مسلمانان، حضور آنها به اواسط قرن نوزدهم باز می‌گردد. سی سال پیش از آنکه پدران کنفدراسیون این کشور را پی نهند، یک بانوی مسلمان اسکاتلندی(به نام «اگنس لاو(Agnes Love)») اولین مسلمان را در منطقه‌ای به دنیا آورد که بعدها جزیی از این سرزمین محسوب شد. این فرزند همچون پدرش «جیمز لاو(James Love)» نامیده شد و در سال 1854م در ایالت [[استان اونتاریوی کانادا|اونتاریو]] به دنیا آمد. او بزرگ‌ترین فرزند و یکی از هشت فرزند جیمز و اگنس بود. آخرین فرزند خانواده به نام «الکساندر(Alexander)» در سال 1868م، یعنی یک سال پس از تشکیل کانادا به دنیا آمد.


تاريخچه اديان و مذاهب در كانادا متأثر از تاريخ و پيشينه اين كشور است. طي ساليان طولاني كه بوميان به این سرزمين وارد شدند و در آن زندگي كرده‌اند به طور رسمي فاقد دين ساختار یافته بوده‌اند. اعتقادات ديني و بینشی آنها به خاک و زمین اهمیت بسيار مي‌داد، به گونه‌ای که برخی سرزمین‌ها دارای قداست خاصی بوداند. بومیان به رویاها معتقد بودند و برای آن ارزش خاصی قائل می‌شدند.  امروزه، بیشتر بوميان اين كشور خود را مسیحی می‌نامند و گروهي از آنان نيز دین خاصی ندارند. پس از ورود اروپائيان آيين مسحيت نيز رواج پيدا كرد، به طوري كه این آیین به مرور به عنوان دين غالب مطرح شد. پيشينه مسيحيان اين كشور به دو گروه کاتولیک‌های رم (از تبار فرانسوی) و پروتستان‌ها (از تبار انگلیسی) برمي‌گردد. در یک قرن گذشته، تقریباً تمام مردم کانادا مسیحی بودند و تعداد افراد بدون دين محسوس نبوده است. از اواخر قرن بیستم، نفوذ اديان در اکثر جوامع غربی - از جمله كانادا - کاهش یافت. اما، کلیساها و مراکز نشست‌های مذهبی- که نماینده عقاید مختلف هستند- در سراسر کانادا یافت می‌شوند. به طور كلي، بررسي پيشينه ديني اين كشور نشان مي‌دهد كه مردم بخش شرقی بیش از غرب آن به مذهب تمایل داشته‌ا‌ند. در نیوفاندلند، تعداد پروتستان‌ها از همه استان‌ها بیشتر و تعداد بی‌مذهب‌ها هم از استان‌های دیگر کمتر بوده است. در کبک تعداد کاتولیک‌ها از همه استان‌ها بیشتر و در بریتیش کلمبیا تعداد کاتولیک‌ها از سایر استان‌ها کمتر بوده است. همچنين تعداد افراد فاقد مذهب مشخص در اونتاریو بیشتر از سایر ایالت‌ها  بوده است. نسبت این افراد در آلبرتا، بریتیش کلمبیا و یوکان بالاتر از میانگین ملی بوده است]4 و 5[.
زوج مسلمان دیگری که در اسناد دولتی با عنوان «محمد تانس(Muhumetans)» با «محمدی‌ها» توصیف شده‌اند، «جان و مارتا سیمون (John & Martha Simon)» نام داشتند و حدود سال 1871م از [[آمریکا]] به [[استان اونتاریوی کانادا|اونتاریو]] [[مهاجرت مسلمانان به کانادا|مهاجرت]] نمودند. آنها نیز همچون خانواده لاو در اصل اروپایی بودند. جان انگلیسی و مارتا فرانسوی بود. این دو خانواده در دهه 1850 میلادی تقریباً کل جامعه مسلمان کانادا را تشکیل می‌دادند.  


علاوه بر مسحيت، اديان ديگري- نظير يهوديت، هندوئیسم و اسلام نيز در كانادا رواج دارد. هر چند درباره تاريخ اولین حضور اين اديان در این کشور اتفاق نظر وجود ندارد. آنچه مسلم است اسلام و مسلمانان چندان در كانادا جديد نيستند. به حكايت تاريخ مستند مسلمانان، حضور آنها به اواسط قرن نوزدهم باز مي‌گردد. سي سال پيش از آنكه پدران كنفدراسيون این كشور را پي نهند، يك بانوي مسلمان اسكاتلندي (به نام «اگنس لاو<sup>[5]</sup>») اولين مسلمان را در منطقه‌اي به دنیا آورد كه بعدها جزيي از این سرزمین محسوب شد. اين فرزند همچون پدرش «جيمز لاو<sup>[6]</sup>» ناميده شد و در سال 1854م در ايالت اونتاريو به دنيا آمد. او بزرگ‌ترين فرزند و يكي از هشت فرزند جيمز و اگنس بود. آخرين فرزند خانواده به نام «الكساندر<sup>[7]</sup>» در سال 1868م، يعني يك سال پس از تشكيل كانادا به دنيا آمد.  
تا سال 1901م، تعداد مسلمانان به 300 تا 400 نفر رسید. بیشتر آنان مسلمانان ترک‌ و سوری‌ بودند. براساس آمار رسمی سال 1931م جمعیت مسلمانان این کشور، که در سال 1921م تنها 487 نفر بود، به 645 نفر رسید. در طول سال‌های قبل از دهه 1950م به دلیل محدودیت‌های اعمال شده در مهاجرت آسیایی‌ها و وقوع جنگ، میزان رشد جمعیت مسلمانان بسیار پایین بود. بعد این سال‌ها جامعه مسلمانان به رشد خود ادامه داد و از سال 1970م به بعد شتاب فزاینده‌ای یافت. آمار رسمی در سال 1981م، جمعیت مسلمانان را 98/165 نفر اعلام نموده است. براساس آمار رسمی در سال 1991م، جمعیت مسلمانان به 253260 نفر ‌رسید. آنها در ده منطقه از بیست و پنج منطقه شهری این کشور(به انضمام کل استان [[استان آلبرتای کانادا|آلبرتا]]) مهم‌ترین جامعه مذهبی غیرمسیحی را تشکیل دادند.  


زوج مسلمان ديگري كه در اسناد دولتي با عنوان «محمد تانس<sup>[8]</sup>» با «محمدی‌ها» توصيف شده‌اند، «جان و مارتا سيمون<sup>[9]</sup>» نام داشتند و حدود سال 1871م از آمريكا به اونتاريو مهاجرت نمودند. آنها نيز همچون خانواده لاو در اصل اروپايي بودند. جان انگليسي و مارتا فرانسوي بود. اين دو خانواده در دهه 1850 ميلادي تقريباً كل جامعه مسلمان كانادا را تشكيل مي‌دادند.  
در سال 1996م، مطابق یک تحقیق مردم‌شناسی درباره مسلمانان و آمار دریافتی از کنگره یهودیان [[کانادا]]، شهروندان این کشور بیش از هر دین دیگر به [[اسلام و مسلمانان کانادا|اسلام]] گرویده‌اند. در پرتو همین اقبال عمومی به [[اسلام و مسلمانان کانادا|اسلام]] در دهه 1990، در حال حاضر مسلمانان با جمعیتی بالغ بر یک میلیون نفر بزرگ‌ترین اقلیت غیرمسیحی این کشور به شمار می‌روند. تعداد مسلمانان اکنون با تعداد پیروان پنج فرقه از بزرگ‌ترین فرق مسیحی برابری می‌کند. مسلمانان این کشور دیگر غریبه نیستند. آنها دارای همکاران، همسایگان، دوستان و همسران کانادایی‌ هستند. یک‌سوم مسلمانان این کشور در [[کانادا]] متولد شده‌اند. در خلال سال‌های دهه‌های 1970 و1980 میلادی، یعنی زمانی که بسیاری از جوانان با این احساس که اعتقاد خود را از دست داده‌اند کلیسا را رها کردند، بسیاری به اسلام گرایش پیدا کردند؛ چرا که پاسخ نیازهای روحی و توصیف حقیقی زندگی را در آن یافتند.<ref>.Statistics Canada. (2007). Religions in Canada. Retrieved February 5 </ref><ref name=":0">Lahey, R. J. (2002). The first thousand years: A brief history of the Catholic Church in Canada. Novalis Publishing. </ref>


تا سال 1901م، تعداد مسلمانان به 300 تا 400 نفر رسيد. بيشتر آنان مسلمانان ترك‌ و سوري‌ بودند. براساس آمار رسمي سال 1931م جمعيت مسلمانان این کشور،  كه در سال 1921م تنها 487 نفر بود، به 645 نفر رسيد. در طول سال‌هاي قبل از دهه 1950م به دليل محدوديت‌هاي اعمال شده در مهاجرت آسيايي‌ها و وقوع جنگ، میزان رشد جمعيت مسلمانان بسيار پايين بود. بعد اين سال‌ها جامعه مسلمانان  به رشد خود ادامه داد و از سال 1970م به بعد شتاب فزاينده‌اي يافت. آمار رسمي در سال 1981م، جمعيت مسلمانان را 165/98 نفر اعلام نموده است. براساس آمار رسمي در سال 1991م، جمعیت مسلمانان به 253260 نفر ‌رسيد. آنها در ده منطقه از بيست و پنج منطقه شهري اين كشور (به انضمام كل استان آلبرتا) مهم‌ترين جامعه مذهبی غيرمسيحي را تشكيل دادند.
=== [[دین رسمی کانادا]] ===
چنان که ذکر شد در این کشور دین رسمی وجود ندارد و پیروان معتقد به ادیان مختلف در انجام دادن فرایض دینی خود آزادند. بررسی‌ها نشان می‌دهند که برخی افراد و گروه‌ها در این کشور تلاش کرده‌اند تا جامعه را سکولار معرفی کنند. به اعتقاد «بایبی»، برخی از روزنامه‌نگاران و رهبران مذهبی برای ترویج سکولاریسم، تلاش می‌کنند آمار نادرستی از دین‌مداری در این کشور ارائه دهند. به عقیده وی برای درک نادرست و بی‌نتیجه بودن این آمارها کافی است به اطلاعاتی توجه شود که حکومت فدرال از سال 1871م به صورت مرتب و هر ده سال یک بار درباره هویت مذهبی ارائه می‌کند. این موضوع از دیدگاه بایبی بسیار پراهمیت است، زیرا حتی امریکا از این ویژگی برخوردار نیست که در آمارهای خود جایگاهی برای [[تاريخ اديان و مذاهب کانادا|ادیان و مذاهب]] قرار داده باشد. به‌زعم «بایبی» آمارها بیانگر آن است که در سراسر جهان، به ویژه در [[کانادا]]، تجدید حیات دینی در حال رخ دادن است و ادیان [[اسلام و مسلمانان کانادا|اسلام]]، [[مسیحیت در کانادا|مسیحیت]]، بودائیسم، هندوئیسم و بسیاری از مذاهب در حال احیا شدن هستند. او ادعا می‌کند که با داشتن اطلاعات جامع و از ادیان در این کشور می‌توان به وضوح به تبلیغات عده‌ای خط بطلان کشید که بر سکولاریسم تأکید می‌کنند. براساس تحقیقی که «بایبی» در کانادا انجام داده است، او در زمینه اعتقاد به خداوند، تجربه حضور خداوند و نیایش خداوند در میان مردم این کشور، آمارهای جالبی به شرح زیر ارائه کرده است:


در سال 1996م، مطابق يك تحقيق مردم‌شناسي درباره مسلمانان و آمار دريافتي از كنگره يهوديان كانادا، شهروندان این کشور بيش از هر دين ديگر به اسلام گرويده‌اند. در پرتو همين اقبال عمومي به اسلام در دهه 1990، در حال حاضر مسلمانان با جمعيتي بالغ بر یک میلیون نفر بزرگ‌ترين اقليت غيرمسيحي این کشور به شمار مي‌روند. تعداد مسلمانان اكنون با تعداد پيروان پنج فرقه از بزرگ‌ترين فرق مسيحي برابري مي‌كند. مسلمانان اين كشور دیگر غریبه نیستند. آنها دارای همکاران، همسایگان، دوستان و همسران کانادایی‌ هستند. یک‌سوم مسلمانان این کشور در کانادا متولد شده‌اند. در خلال سال‌های دهه‌های 1970 و1980 میلادی، یعنی زمانی که بسیاری از جوانان با این احساس که اعتقاد خود را از دست داده‌اند کلیسا را رها کردند، بسیاری  به اسلام گرایش پیدا کردند؛ چرا که پاسخ نیازهای روحی و توصیف حقیقی زندگی را در آن یافتند]6 و 7[.
==== اعتقاد به خداوند ====
آقای بایبی ادعا می‌کند که براساس تحقیق میدانی به عمل آمده تعداد زیادی از افراد که در مراسم کلیسا شرکت فعال ندارند، معتقد به خداوند هستند. براساس آمارهایی که او به آنها استناد می‌کند، بیش از 70 درصد از بزرگسالان و جوانان معتقد به خداوندی هستند که حافظ آنهاست. از هر دو نفر، یک نفر اذعان می‌دارد که در فعالیت‌های مذهبی شرکت می‌کند و دو نفر از هر سه نفر نیز ادعا کرده‌اند که دارای دین خاصی هستند. همچنین از هر دو نفر بزرگسال یک نفر اذعان می‌دارد که خودش حضور خداوند را تجربه کرده است.


 
==== تجربه حضور خداوند ====
'''دين رسمي و ساير اديان و مذاهب'''
درباره تجربه حضور خداوند چند مطلب قابل ذکر است:  
 
چنان که ذکر شد در این کشور دین رسمی وجود ندارد و پیروان معتقد به ادیان مختلف در انجام دادن فرایض دینی خود آزادند. بررسی‌ها نشان می‌دهند که برخی افراد و گروه‌ها در این کشور تلاش کرده‌اند تا جامعه را سکولار معرفي کنند. به اعتقاد «بایبی»، برخی از روزنامه‌نگاران و رهبران مذهبی براي ترویج سکولاریسم، تلاش می‌کنند آمار نادرستی از دین‌مداری در این کشور ارائه دهند. به عقیده وی برای درك نادرست و بی‌نتیجه بودن این آمارها کافی است به اطلاعاتی توجه شود که حکومت فدرال از سال 1871م به صورت مرتب و هر ده سال یک بار درباره هویت مذهبی ارائه می‌کند. این موضوع از دیدگاه بایبی بسیار پراهمیت است، زیرا حتی امریکا از این ویژگی برخوردار نیست که در آمارهای خود جایگاهی برای اديان و مذاهب قرار داده باشد. به‌زعم «بایبی» آمارها بیانگر آن است که در سراسر جهان، به ویژه در کانادا، تجدید حیات دینی در حال رخ دادن است و ادیان اسلام، مسیحیت، بودائیسم، هندوئیسم و بسیاری از مذاهب در حال احیا شدن هستند. او ادعا می‌کند که با داشتن اطلاعات جامع و از اديان در اين كشور می‌توان به وضوح به تبلیغات عده‌ای خط بطلان کشید که بر سکولاریسم تأکید می‌کنند،]8[. براساس تحقیقی که «بایبی» در کانادا انجام داده است، او در زمینه اعتقاد به خداوند، تجربه حضور خداوند و نیایش خداوند در میان مردم این کشور، آمارهای جالبی به شرح زیر ارائه کرده است:
 
'''1. اعتقاد به خداوند:''' آقای بایبی ادعا می‌کند که براساس تحقیق میدانی به عمل آمده تعداد زیادی از افراد که در مراسم کلیسا شرکت فعال ندارند، معتقد به خداوند هستند. براساس آمارهایی که او به آنها استناد می‌کند، بیش از 70 درصد از بزرگسالان و  جوانان معتقد به خداوندی هستند که حافظ آنهاست. از هر دو نفر، یک نفر اذعان می‌دارد که در فعالیت‌های مذهبی شرکت می‌کند و دو نفر از هر سه نفر نیز ادعا کرده‌اند که دارای دین خاصی هستند. همچنین از هر دو نفر بزرگسال یک نفر اذعان می‌دارد که خودش حضور خداوند را تجربه کرده است.
 
'''2. تجربه حضور خداوند:''' درباره تجربه حضور خداوند  چند مطلب قابل ذکر است:  


1) به‌‌رغم آنکه درصد مشارکت افراد در گروه‌های مذهبی بین سال‌های 1975 تا 2000م از 30 درصد به 20 درصد کاهش یافته است، با وجود این، از میان هر سه نفر جوان در سنین بین 15 تا 19 یک نفر ادعا ‌کرده است که حضور خداوند را تجربه کرده است.  
1) به‌‌رغم آنکه درصد مشارکت افراد در گروه‌های مذهبی بین سال‌های 1975 تا 2000م از 30 درصد به 20 درصد کاهش یافته است، با وجود این، از میان هر سه نفر جوان در سنین بین 15 تا 19 یک نفر ادعا ‌کرده است که حضور خداوند را تجربه کرده است.  


2) بالاترین درصد کسانی که ادعا می کند تجربه حضور خداوند را دارند پروتستان‌های محافظه‌کارند که در کلیساها نیز حضور فعال دارند. این آمار در میان کاتولیک‌های رومی در استان کبک نیز بالا می‌باشد.  
2) بالاترین درصد کسانی که ادعا می کند تجربه حضور خداوند را دارند پروتستان‌های محافظه‌کارند که در کلیساها نیز حضور فعال دارند. این آمار در میان کاتولیک‌های رومی در استان [[استان کبک کانادا|کبک]] نیز بالا می‌باشد.  


3) این تجربه برای افرادی که آن را  درک کرده‌اند، تجربه‌ای پایدار و دائمی است. از دیدگاه آنان تجربه دینی اغلب عمیق وهمراه با تأثیرات پایدار است.  
3) این تجربه برای افرادی که آن را درک کرده‌اند، تجربه‌ای پایدار و دائمی است. از دیدگاه آنان تجربه دینی اغلب عمیق وهمراه با تأثیرات پایدار است.  


بایبی این مطلب را نیز خاطر نشان می‌سازد که ارتباط با خداوند با داشتن آگاهی انسان‌ها نسبت به حقیقت زندگی فراتر از عالم حس و مشاهده است و نهایت آنکه ایمان به خداوند می‌تواند باعث امید در فراز و نشیب‌های زندگی باشد.  
بایبی این مطلب را نیز خاطر نشان می‌سازد که ارتباط با خداوند با داشتن آگاهی انسان‌ها نسبت به حقیقت زندگی فراتر از عالم حس و مشاهده است و نهایت آنکه ایمان به خداوند می‌تواند باعث امید در فراز و نشیب‌های زندگی باشد.  


'''3. دعا و نیایش:''' مردم کانادا علاوه بر داشتن اعتقاد و تجربه دینی نسبت به خداوند، پایبند به سخن گفتن و یا همان نیایش با خداوند هستند. غالب افرادی که در مراسم هفتگی کلیسا شرکت می‌کنند، بیشتر به نیایش و دعا گرایش دارند. با وجود این، یک نفر از هر پنج نفر که در مراسم کلیسا حضور فعال ندارند نیز به نیایش روی می‌آورند.
==== دعا و نیایش ====
مردم [[کانادا]] علاوه بر داشتن اعتقاد و تجربه دینی نسبت به خداوند، پایبند به سخن گفتن و یا همان نیایش با خداوند هستند. غالب افرادی که در مراسم هفتگی کلیسا شرکت می‌کنند، بیشتر به نیایش و دعا گرایش دارند. با وجود این، یک نفر از هر پنج نفر که در مراسم کلیسا حضور فعال ندارند نیز به نیایش روی می‌آورند.


بایبی بر این باور است که حدود 90 درصد کانادایی‌ها به پرسش‌هایی توجه دارند که مرتبط با سرانجام سرنوشت انسان است. این حقیقت که انسان از کجا آمده است، یا چگونه می‌توان به سعادت ابدی دست یافت، آنگاه که انسان می‌میرد چه اتفاقی برای او  خواهد افتاد و یا علت وجود دردها و رنج ها در این دنیا چیست؟ از پرسش‌هایی است که آنان را به تفکر وامی‌دارد.  
بایبی بر این باور است که حدود 90 درصد کانادایی‌ها به پرسش‌هایی توجه دارند که مرتبط با سرانجام سرنوشت انسان است. این حقیقت که انسان از کجا آمده است، یا چگونه می‌توان به سعادت ابدی دست یافت، آنگاه که انسان می‌میرد چه اتفاقی برای او خواهد افتاد و یا علت وجود دردها و رنج ها در این دنیا چیست؟ از پرسش‌هایی است که آنان را به تفکر وامی‌دارد.  


این نویسنده حضور مردم اعم از بزرگسالان و جوانان در گروه‌های مذهبی مسیحیت (اعم از پروتستان‌ها و کاتولیک‌های رومی) در کلیساها را پررنگ می‌داند. تحقیقات آماری نشان می‌دهند که در سال 2000م، 22 درصد از جوانان در کلیساها حضور یافته اند که این آمار در سال 1984م، 23 درصد و در سال 1992م به 18 درصد کاهش یافت. این نتیجه در سال 2000م نشان داد که آنچه سکولاریسم به دنبال آن بود، به تحقق نرسید. آمارها نشان می‌دهند که به‌‌رغم تلاش‌های صورت گرفته، گرایش مردم به دین و مذهب قابل توجه بوده است]7[.  
=== [[مسیحیت در کانادا]] ===
این نویسنده حضور مردم اعم از بزرگسالان و جوانان در گروه‌های مذهبی [[مسیحیت در کانادا|مسیحیت]](اعم از پروتستان‌ها و کاتولیک‌های رومی) در کلیساها را پررنگ می‌داند. تحقیقات آماری نشان می‌دهند که در سال 2000م، 22 درصد از جوانان در کلیساها حضور یافته اند که این آمار در سال 1984م، 23 درصد و در سال 1992م به 18 درصد کاهش یافت. این نتیجه در سال 2000م نشان داد که آنچه سکولاریسم به دنبال آن بود، به تحقق نرسید. آمارها نشان می‌دهند که به‌‌رغم تلاش‌های صورت گرفته، گرایش مردم به دین و مذهب قابل توجه بوده است.<ref name=":0" />


براساس آمارهاي موجود، 1/77 درصد کانادایی‌ها مسیحی هستند که 6/43 درصد آنها كاتوليك‌ها مي‌باشند. کاتولیک‌ها بزرگ‌ترین گروه مذهبی اين کشور را تشکیل می‌دهند. بزرگ‌ترین کلیسای پروتستان‌ «یونایتد چرچ<sup>[10]</sup>» است که پروتستان‌ها در آن به عبادت می‌پردازند. همچنين، در حدود 5/16 درصد از کانادایی‌ها اظهار داشته‌اند که مذهب خاصی ندارند و 3/6 درصد مابقی به ادياني  غیر از مسیحیت اعتقاد دارند که بزرگ‌ترین آنها اسلام است.  
براساس آمارهای موجود، 77/1 درصد کانادایی‌ها مسیحی هستند که 43/6 درصد آنها کاتولیک‌ها می‌باشند. کاتولیک‌ها بزرگ‌ترین گروه مذهبی این کشور را تشکیل می‌دهند. بزرگ‌ترین کلیسای پروتستان‌ «یونایتد چرچ(United Church)» است که پروتستان‌ها در آن به عبادت می‌پردازند. همچنین، در حدود 16/5 درصد از کانادایی‌ها اظهار داشته‌اند که مذهب خاصی ندارند و 6/3 درصد مابقی به ادیانی غیر از [[مسیحیت در کانادا|مسیحیت]] اعتقاد دارند که بزرگ‌ترین آنها [[اسلام و مسلمانان کانادا|اسلام]] است.  


اسلام دومین دین بزرگ كانادا است. براساس آمار سال 2013م، در این کشور بیش از یک میلیون و صد هزار مسلمان زندگی می‌کنند. اکثر مسلمانان در ایالات اونتاریو و حومه تورنتو ساکن هستند. بریتیش کلمبیا نیز جمعیت قابل توجهی مسلمان دارد. بیشتر مهاجران از خاورمیانه و ایران مسلمان هستند و دو جامعه بزرگ مسلمان ونکوور را تشکیل داده‌اند]9 و10[.  
[[اسلام و مسلمانان کانادا|اسلام]] دومین دین بزرگ کانادا است. براساس آمار سال 2013م، در این کشور بیش از یک میلیون و صد هزار مسلمان زندگی می‌کنند. اکثر مسلمانان در ایالات [[استان اونتاریوی کانادا|اونتاریو]] و حومه تورنتو ساکن هستند. [[استان بریتیش کلمبیای کانادا|بریتیش کلمبیا]] نیز جمعیت قابل توجهی مسلمان دارد. بیشتر مهاجران از خاورمیانه و ایران مسلمان هستند و دو جامعه بزرگ مسلمان ونکوور را تشکیل داده‌اند.<ref>Miedema, G. (2005). For Canada’s sake: Public religion, centennial celebrations, and the re-making of Canada in the 1960s. McGill-Queen’s Press. </ref><ref> Statistics Canada, (2001). Population by religion, by province and territory (2001 Census), Retrieved from 2007-02-16.</ref>


علاوه بر اديان مذكور، اديان ديگري نيز در این کشور وجود دارند. جدول 6.1 كه براساس آمار و اطلاعات سال 2011م تنظيم شده است، تعداد و نسبت هريك از آنها به كل جمعيت نشان مي‌دهد]11[.  
علاوه بر ادیان مذکور، ادیان دیگری نیز در این کشور وجود دارند. جدول 6.1 که براساس آمار و اطلاعات سال 2011م تنظیم شده است، تعداد و نسبت هریک از آنها به کل جمعیت نشان می‌دهد.<ref>Statistics Canada. (1991). Religion, age groups and sex for population of Canada. Government of Canada. </ref>


'''جدول‌ 6.1. تعداد و نسبت مذاهب در كانادا'''
جدول‌شماره 1. تعداد و نسبت مذاهب در کانادا
{| class="wikitable"
{| class="wikitable"
|'''نام مذهب'''
|نام مذهب
|'''تعداد جمعيت'''
|تعداد جمعیت
|'''درصد جمعيت'''
|درصد جمعیت
|-
|-
|مسيحيت
|[[مسیحیت در کانادا|مسیحیت]]
|22.102.700
|22.102.700
|67.8%
|67.8%
خط ۶۵: خط ۶۷:
|3.1%
|3.1%
|-
|-
|يهوديت
|یهودیت
|329.500
|329.500
|1
|1
خط ۷۷: خط ۷۹:
|1.5%
|1.5%
|-
|-
|سيكیسم
|سیکیسم
|455.000
|455.000
|1.4%
|1.4%
خط ۸۴: خط ۸۶:
|7.850.600
|7.850.600
|24.1%
|24.1%
|}  
|}
 
'''مسلمانان كانادا'''
 
چنان كه ذكر شد، جامعه مسلمانان در جدول گروه‌هاي مذهبي اين كشور حضوری متأخرتر دارد. اوايل قرن بيستم ميلادي مهاجرت مسلمانان به كانادا آغاز شد، اما تا پايان جنگ جهاني دوم جريان آن محدود بود. از اين زمان به بعد مهاجرت مسلمانان سيري روزافزون ‌يافت. در سه دهه گذشته اين افزايش شدت گرفت. نوع و خاستگاه ملي مهاجران در 30 سال گذشته نيز دگرگون گشته است. در نخستين سال‌هاي بعد از جنگ جهاني دوم مهاجران مسلمان بيشتر عرب‌زبان بودند،‌ اما اكنون طيف زباني وسيعي از مهاجران در كانادا درهم تنيده‌اند. مهاجران مسلمان اوليه بيشتر جوان بودند و وضع مالي خوبي نداشتند. آنها براي امرار معاش دستفروشي مي‌كردند و يا اينكه به مشاغل سطح پايين تن مي‌دادند. اين مهاجران اغلب راهی شهرهاي تورنتو و مونترال ‌شدند. از آن دو شهر بود كه آنان اندك اندك به دنبال شغل و امكانات بهتر راهي مناطق ديگر شدند. آنگاه به واسطه پشتكار، سخت‌كوشي و صرفه‌جويي سامان گرفتند و به موقعيت اقتصادي بهتر دست يافتند. البته فرزندان اين مهاجران كمتر با مضيقه‌هاي پدران و مادرانشان روبه‌رو شدند.
 
ويژگي بارز مهاجران مسلمان، كه بعد از جنگ جهاني دوم وارد كانادا شدند، تنوع فرهنگي آنهاست. همه آنها ديني واحد دارند، اما از كشورهاي اسلامي گوناگون، به ويژه لبنان، سوريه، اردن، فلسطين، مصر، پاكستان، بنگلاش، تركيه، ايران، اروپاي شرقي، شرق آفريقا و غيره، به اين كشور عزيمت كرده‌اند. شيعيان مهاجر نيز از فرقه‌هاي گوناگون نظير اثني عشري، اسماعيلي و دروزي هستند. تعدد خاستگاه ملي و فرهنگي اين مسلمانان خود مانعي براي ارتباط بیشتر بين آنها است. اين امر به نوبه خود از همبستگي جامعه مسلمانان كانادا مي‌كاهد و زمينه جذب آنان را در فرهنگ كانادايي فراهم مي‌آورد. در مقايسه با مهاجران سابق، آنهايي كه پس از جنگ به اين كشور مهاجرت كرده‌اند، به لحاظ شغلي و سطح معلومات بسيار ناهمگون‌اند. در حال حاضر، مسلمانان در مشاغل و موقعيت‌هاي متنوعي مشغول به كار هستند، عده‌اي كار خصوصي دارند و عده‌اي نيز به كارهاي دولتي مشغولند.
 
استان‌هاي انتاريو، كبك و آلبرتا پرجاذبه‌ترين مناطق براي مهاجران مسلمان بوده است. انتاريو به لحاظ تعداد جمعيت مسلمانان مقام اول را دارد. شهر تورنتو در اين استان مسلمانان بيشتري را در خود جاي داده است. در استان كبك شهر مونترال و در استان آلبرتا ‌شهرهاي ادمونتون، كلگري و لاك لابيچ چنين وضعيتي دارند. ‌مسلمانان عمدتاً در شهرهاي بزرگ متمركز شده‌اند. به لحاظ جغرافيايي تمركز مسلمانان در بخش انگليسي زبان بيشتر از بخش فرانسه زبان است. البته مسلمانان در شهرهاي بزرگ در منطقه خاصی گرد نيامده‌اند و در سراسر شهر پراكنده‌اند. همين جدايي از يكديگر در شهرها زمينه مساعدتري را فراهم مي‌آورد تا مسلمانان به سرعت جذب فرهنگ كشور ميزبان شوند و خلق و خوي آنان را بگيرند]12[.
 
'''1. انگیزه‌های مهاجران مسلمان'''
 
بسیاری از مسلمانان مهاجر به منظور در امان ماندن از عدم تحمل نژادی، تعقیب ایدئولوژیک یا مذهبی و سیاسی و یا به دلیل اشغال سرزمین مادری توسط بیگانگان به کانادا آمده‌اند. با وجود اين، اکثریت قاطع مسلمانان به منظور برخورداری از زندگی بهتر به کشوری مهاجرت کرده‌اند که براساس اعلام سازمان ملل بهترین کشور دنیا ارزیابی شده است. این دسته از مهاجران صاحب مهارت و دارای مدارج بالای علمی در زمینه‌های مختلف هستند و کشور مبزبان نیز شدیداً نیازمند دانش و مهارت آنها است.


اولین مهاجران مسلمان - که در حقیقت ماجراجویان و مردان خط مقدم توسعه کانادا بوده‌اند - به انگیزه کشف سرزمین جدید و داشتن سهم در ثروت‌های سرزمین جدید رنج مهاجرت را به جان خریدند. داستان نوجوان مسلمان «علی ابوشادی<sup>[11]</sup>»، که بیشتر به «الکساندر همیلتون<sup>[12]</sup>» معروف است، هنوز بر سر زبان‌هاست. او پنجاه کیلومتر به همراه عموی خود از «لالا<sup>[13]</sup>» تا بیروت در لبنان پیاده طی کرد تا سوار کشتی مونترال شود و خود را در طلای «کلوندیک<sup>[14]</sup>» سهیم گرداند. آن زمان برای موفقیت در معادن طلا بسیار دیر بود، اما اراده او برای موفقیت موجب شد که او در امور تجاری دیگر موفق شود.
=== [[اسلام و مسلمانان کانادا]] ===
چنان که ذکر شد، جامعه مسلمانان در جدول گروه‌های مذهبی این کشور حضوری متأخرتر دارد. اوایل قرن بیستم میلادی [[مهاجرت مسلمانان به کانادا|مهاجرت مسلمانان]] به کانادا آغاز شد، اما تا پایان جنگ جهانی دوم جریان آن محدود بود. از این زمان به بعد [[مهاجرت مسلمانان به کانادا|مهاجرت]] مسلمانان سیری روزافزون ‌یافت. در سه دهه گذشته این افزایش شدت گرفت. نوع و خاستگاه ملی مهاجران در 30 سال گذشته نیز دگرگون گشته است. در نخستین سال‌های بعد از جنگ جهانی دوم مهاجران مسلمان بیشتر عرب‌زبان بودند،‌ اما اکنون طیف زبانی وسیعی از مهاجران در کانادا درهم تنیده‌اند. مهاجران مسلمان اولیه بیشتر جوان بودند و وضع مالی خوبی نداشتند. آنها برای امرار معاش دستفروشی می‌کردند و یا اینکه به مشاغل سطح پایین تن می‌دادند. این مهاجران اغلب راهی شهرهای تورنتو و مونترال ‌شدند. از آن دو شهر بود که آنان اندک اندک به دنبال شغل و امکانات بهتر راهی مناطق دیگر شدند. آنگاه به واسطه پشتکار، سخت‌کوشی و صرفه‌جویی سامان گرفتند و به موقعیت اقتصادی بهتر دست یافتند. البته فرزندان این مهاجران کمتر با مضیقه‌های پدران و مادرانشان روبه‌رو شدند.


یکی دیگر از انگیزه‌های مهاجرت مسلمانان دستیابی به امکانات تحصیلی بهتر است. از همین‌روست که با تأسیس بخش مطالعات اسلامی دانشگاه مک گیل<sup>[15]</sup> در سال 1952م و در دانشگاه تورنتو<sup>[16]</sup> در سال 1962م، دانشمندان و دانشجویان مسلمان بسیاری از سراسر دنیا برای تدریس یا تحصیل به اين كشور مهاجرت کرده‌اند<sup>[17]</sup>]12[.  
ویژگی بارز مهاجران مسلمان، که بعد از جنگ جهانی دوم وارد کانادا شدند، تنوع فرهنگی آنهاست. همه آنها دینی واحد دارند، اما از کشورهای اسلامی گوناگون، به ویژه [[لبنان]]، سوریه، اردن، فلسطین، [[مصر]]، پاکستان، بنگلاش، ترکیه، ایران، اروپای شرقی، شرق آفریقا و غیره، به این کشور عزیمت کرده‌اند. شیعیان مهاجر نیز از فرقه‌های گوناگون نظیر اثنی عشری، اسماعیلی و دروزی هستند. تعدد خاستگاه ملی و فرهنگی این مسلمانان خود مانعی برای ارتباط بیشتر بین آنها است. این امر به نوبه خود از همبستگی جامعه مسلمانان کانادا می‌کاهد و زمینه جذب آنان را در فرهنگ کانادایی فراهم می‌آورد. در مقایسه با مهاجران سابق، آنهایی که پس از جنگ به این کشور [[مهاجرت مسلمانان به کانادا|مهاجرت]] کرده‌اند، به لحاظ شغلی و سطح معلومات بسیار ناهمگون‌اند. در حال حاضر، مسلمانان در مشاغل و موقعیت‌های متنوعی مشغول به کار هستند، عده‌ای کار خصوصی دارند و عده‌ای نیز به کارهای دولتی مشغولند.


استان‌های [[استان اونتاریوی کانادا|انتاریو]]، [[استان کبک کانادا|کبک]] و [[استان آلبرتای کانادا|آلبرتا]] پرجاذبه‌ترین مناطق برای مهاجران مسلمان بوده است. [[استان اونتاریوی کانادا|انتاریو]] به لحاظ تعداد جمعیت مسلمانان مقام اول را دارد. شهر تورنتو در این استان مسلمانان بیشتری را در خود جای داده است. در استان [[استان کبک کانادا|کبک]] شهر مونترال و در استان [[استان اونتاریوی کانادا|آلبرتا]] ‌شهرهای ادمونتون، کلگری و لاک لابیچ چنین وضعیتی دارند. ‌مسلمانان عمدتاً در شهرهای بزرگ متمرکز شده‌اند. به لحاظ جغرافیایی تمرکز مسلمانان در بخش انگلیسی زبان بیشتر از بخش [[فرانسه]] زبان است. البته مسلمانان در شهرهای بزرگ در منطقه خاصی گرد نیامده‌اند و در سراسر شهر پراکنده‌اند. همین جدایی از یکدیگر در شهرها زمینه مساعدتری را فراهم می‌آورد تا مسلمانان به سرعت جذب فرهنگ کشور میزبان شوند و خلق و خوی آنان را بگیرند.<ref name=":1">Statistics Canada, (2011), Population data 2011 Census, Retrieved from 2012-05-16. </ref>


'''2. سطح علمی مهاجران مسلمان'''
=== [[مهاجرت مسلمانان به کانادا]] ===


سیاست دولت در جذب مهاجران بر انتخاب افراد تحصیل کرده و داراي مهارت استوار بوده است. مهاجران برای حصول موفقیت در جامعه ميزبان نیازمند کسب مدارج علمی بالاتر هستند. به همین دلیل مسلمانان از جمله مهاجرانی هستند که از بالاترین سطح تحصیلات عالی برخوردارند. براساس آمارها بیست و هفت درصد از مسلمانانی که در كانادا در گروه اول نیروی کار مشغول به فعالیت‌اند، دارای تحصیلات دانشگاهی هستند. این در حالی است که تنها هفده درصد از کل جمعیت اين كشور دارای تحصیلات دانشگاهی مي‌باشند]13 و 14[.  
==== انگیزه‌های مهاجران مسلمان ====
بسیاری از مسلمانان مهاجر به منظور در امان ماندن از عدم تحمل نژادی، تعقیب ایدئولوژیک یا مذهبی و سیاسی و یا به دلیل اشغال سرزمین مادری توسط بیگانگان به [[کانادا]] آمده‌اند. با وجود این، اکثریت قاطع مسلمانان به منظور برخورداری از زندگی بهتر به کشوری مهاجرت کرده‌اند که براساس اعلام سازمان ملل بهترین کشور دنیا ارزیابی شده است. این دسته از مهاجران صاحب مهارت و دارای مدارج بالای علمی در زمینه‌های مختلف هستند و کشور مبزبان نیز شدیداً نیازمند دانش و مهارت آنها است.  


اولین مهاجران مسلمان - که در حقیقت ماجراجویان و مردان خط مقدم توسعه [[کانادا]] بوده‌اند - به انگیزه کشف سرزمین جدید و داشتن سهم در ثروت‌های سرزمین جدید رنج مهاجرت را به جان خریدند. داستان نوجوان مسلمان «علی ابوشادی(Ali Abou Shady)»، که بیشتر به «الکساندر همیلتون(Alexander Hamilton)» معروف است، هنوز بر سر زبان‌هاست. او پنجاه کیلومتر به همراه عموی خود از «لالا(Lala)» تا بیروت در [[لبنان]] پیاده طی کرد تا سوار کشتی مونترال شود و خود را در طلای «کلوندیک(Klondike)» سهیم گرداند. آن زمان برای موفقیت در معادن طلا بسیار دیر بود، اما اراده او برای موفقیت موجب شد که او در امور تجاری دیگر موفق شود.


'''3. پراكندگي جغرافيايي مسلمانان'''
یکی دیگر از انگیزه‌های مهاجرت مسلمانان دستیابی به امکانات تحصیلی بهتر است. از همین‌روست که با تأسیس بخش مطالعات اسلامی دانشگاه مک گیل(McGill University) در سال 1952م و در دانشگاه تورنتو(University of Toronto) در سال 1962م، دانشمندان و دانشجویان مسلمان بسیاری از سراسر دنیا برای تدریس یا تحصیل به این کشور مهاجرت کرده‌اند<sup>[ii].</sup><ref name=":1" />


مسلمانان در هر نقطه از اين كشور كه امكان بروز خلاقيت‌هاي خود را يافته‌اند مستقر شده‌اند. برخلاف مسلمانان پيشگام، مهاجران مسلمان بيشتر در ايالت‌هاي غربي سكني گزيدند. امروزه، مسلمانان از ساحل غربي گرفته تا ساحل شرقي و در تمام ايالت‌هاي دهگانه كانادا حضور دارند؛ ولي 86 درصد آنان تنها در شش نقطه پرجمعيت كانادا زندگي مي‌كنند. ايالت‌هاي اونتاريو، كبك و آلبرتا پرجاذبه‌ترين مناطق براي مسلمانان هستند و شهر تورنتو بيش از ديگر نقاط پذيراي مسلمانان بوده است. به لحاظ جغرافيايي مسلمانان در نقاط خاصي از شهرها متمركز نيستند و در سرتاسر اين شهر پراكنده‌اند.  
==== سطح علمی مهاجران مسلمان ====
سیاست دولت در جذب مهاجران بر انتخاب افراد تحصیل کرده و دارای مهارت استوار بوده است. مهاجران برای حصول موفقیت در جامعه میزبان نیازمند کسب مدارج علمی بالاتر هستند. به همین دلیل مسلمانان از جمله مهاجرانی هستند که از بالاترین سطح تحصیلات عالی برخوردارند. براساس آمارها بیست و هفت درصد از مسلمانانی که در [[کانادا]] در گروه اول نیروی کار مشغول به فعالیت‌اند، دارای تحصیلات دانشگاهی هستند. این در حالی است که تنها هفده درصد از کل جمعیت این کشور دارای تحصیلات دانشگاهی می‌باشند.<ref name=":2">برزگر، ر. ن. (1384). اسلام در کانادا، ضرورت تدوین استراتژی بقا [Islam in Canada, the need for a survival strategy]. اتاوا: رایزنی فرهنگی سفارت ج. اسلامی ایران.</ref> <ref name=":3">Muslims in Canada, (2011), National Household Survey, available in<nowiki/>http://en.wikipedia.org/</ref>


=== [[پراکندگی جمعیتی مسلمانان کانادا]] ===


==== پراکندگی جغرافیایی مسلمانان ====
مسلمانان در هر نقطه از این کشور که امکان بروز خلاقیت‌های خود را یافته‌اند مستقر شده‌اند. برخلاف مسلمانان پیشگام، مهاجران مسلمان بیشتر در ایالت‌های غربی سکنی گزیدند. امروزه، مسلمانان از ساحل غربی گرفته تا ساحل شرقی و در تمام ایالت‌های دهگانه [[استان های کانادا|کانادا]] حضور دارند؛ ولی 86 درصد آنان تنها در شش نقطه پر[[جمعیت کانادا]] زندگی می‌کنند. ایالت‌های [[استان اونتاریوی کانادا|اونتاریو]]، [[استان کبک کانادا|کبک]] و [[استان آلبرتای کانادا|آلبرتا]] پرجاذبه‌ترین مناطق برای مسلمانان هستند و شهر تورنتو بیش از دیگر نقاط پذیرای مسلمانان بوده است. به لحاظ جغرافیایی مسلمانان در نقاط خاصی از شهرها متمرکز نیستند و در سرتاسر این شهر پراکنده‌اند.


'''4. پراكندگي فرهنگي مسلمانان'''
==== پراکندگی فرهنگی مسلمانان ====
جامعه مسلمانان می‌تواند مدلی از جامعه چند فرهنگی [[کانادا]] را ارائه کند. جامعه مسلمانان به لحاظ فرهنگی، بسیار غنی و به لحاظ زبان و [[نژادهای کانادا|نژاد]] بسیار متنوع است. در جامعه مسلمانان مردمی از نژادها و کشورهای مختلف دیده می‌شود(از [[چین]] تا فیلیپین، بالکان، اوکراین، آسیای مرکزی، خاورمیانه، شرق و غرب اروپا و قاره آمریکا). با وجود اینکه بسیاری از مسلمانان به زبان‌های عربی، فارسی و اردو صحبت می‌کنند، زبان‌های دیگر(لهستانی، آلمانی، ایتالیایی، [[چین|چینی]]، [[ژاپن|ژاپنی]] و...) نیز در منازل مسلمانان تکلم می‌شود.


جامعه مسلمانان مي‌تواند مدلي از جامعه چند فرهنگي كانادا را ارائه كند. جامعه مسلمانان به لحاظ فرهنگي، بسيار غني و به لحاظ زبان و نژاد بسيار متنوع است. در جامعه مسلمانان مردمي از نژادها و كشورهاي مختلف ديده مي‌شود (از چين تا فيليپين، بالكان، اوكراين، آسياي مرکزی، خاورميانه، شرق و غرب اروپا و قاره آمريكا). با وجود اينكه بسياري از مسلمانان به زبان‌هاي عربي، فارسي و اردو صحبت مي‌كنند، زبان‌هاي ديگر (لهستاني، آلماني، ايتاليايي، چيني، ژاپني و...) نيز در منازل مسلمانان تكلم مي‌شود.  
در حال حاضر، از بیش از یک میلیون مسلمان این کشور حدود 500/000 نفر لبنانی، 250/000 نفر ایرانی و بقیه از سایر کشورها می‌باشند. خاستگاهِ فرهنگیِ مسلمانان مانعی برای ارتباط تنگاتنگ بین آنها است. این امر از همبستگی آنان می‌کاهد و زمینه را برای جذب به فرهنگ سرزمین میزبان فراهم‌تر می‌سازد.<ref name=":2" /> <ref name=":3" />


در حال حاضر، از بیش از يك ميليون مسلمان اين كشور حدود 000/500 نفر لبناني، 000/250 نفر ايراني و بقيه از ساير كشورها مي‌باشند. خاستگاهِ فرهنگيِ مسلمانان مانعي براي ارتباط تنگاتنگ بين آنها است. اين امر از همبستگي آنان مي‌كاهد و زمينه را براي جذب به فرهنگ سرزمين ميزبان فراهم‌تر مي‌سازد]13 و 14[.
=== [[مشکلات مسلمانان در کانادا]] ===


==== چالش با محیط فرهنگی تازه ====
کانادا برای مهاجران تازه وارد چالش تازه‌ای است. این چالش نسبت به درجه تطبیق‌پذیری مهاجران شدت و ضعف دارد. البته تشابهات ظاهری، [[پوشاک سنتی کانادا|لباس]]، خلق و خو، زبان، ‌[[غذای کانادایی|ذائقه غذایی]] و آداب و رسوم ‌از مشکلات ناشی از انطباق با محیط می‌کاهد. برای مثال، آنان که از حاشیه اروپا به این کشور آمده‌اند، راحت‌تر با محیط تازه به سازگاری می‌رسند. برای دیگران این مشکلات، به نسبت درجه تفاوت‌های فرهنگی‌شان با محیط تازه، ‌افزایش و یا کاهش می‌یابد. در هر حال، عوامل متعددی بر انطباق و سازگاری فرهنگی تأثیر می‌گذارد که از آن میان می‌توان به روحیات فرد مهاجر و ملیت او و نیز حال و هوای جایی اشاره کرد که به آن وارد می‌شود.


'''مسلمانان و مشکلات ناشی از زندگی در غرب'''
به طور کلی، سازگاری مهاجران مسلمان با شرایط محیطی و فرهنگی [[کانادا]] قدری دشوار و تدریجی است. چالش مسلمانان با فرهنگ کشور میزبان سه وجه دارد: ‌نخست آنکه زبان، فرهنگ و مذهب مهاجران با این مقولات در کشور میزبان کوچک‌ترین مشابهتی ندارد. آنان برای بقاء باید زبان تازه را بیاموزند، ‌تغییرات متعددی را متحمل گردند، و شیوه‌های کهنه زندگی را با شیوه‌های تازه پیوند بزنند. این امور اندکی مشکل می‌نماید. دوم آنکه سیاست‌های دولت در زمینه پذیرش مهاجران همواره فراز و نشیب داشته است. پس از جنگ جهانی دوم، ‌آنگاه که سیل مهاجران از آسیا و جنوب شرق اروپا به این کشور روان شد،‌ نگرانی در دولت این کشور به وجود آمد که ممکن است افزایش رقم مهاجران آثار سویی برای میراث انگلوساکسون این کشور به ارمغان آورد. اخیراً‌، نخست وزیر [[کانادا]] گفت که مهاجران چهره اجتماعی این کشور را دگرگون ساخته‌اند و متعاقب این گفته در قوانین مهاجرت سختگیری‌های بیشتری اعمال گردید. امروزه قوانین مهاجرت کانادا تبعیض را روا نمی‌دارد، اما در عمل برخورد با مسلمانان چندان هم خالی از تبعیض نیست. برای مثال، طبق بررسی‌های مک درمید و پرت(Mcdiarmid and Perth) در کتاب «تعصب در قلمرو تعلیم و تعلم»، که در مؤسسه مطالعات آموزش و پرورش تورنتو به چاپ رسیده است،‌ هنگامی که در کتاب‌های درسی از مسلمانان سخنی به میان می‌آید برای آنان صفاتی مانند:‌ بزرگ، وفادار، صبور، متحجر و بی‌ایمان(نسبت به [[مسیحیت در کانادا|مسیحیت]]) به کار رفته است. در عوض هنگامی که از شخصیت‌های مسیحی گفتگو می‌شود، از آنان با صفاتی مانند: وفادار، ‌شهید،‌ بزرگ،‌ مشهور و غیور یاد شده است. آیا این از آن رو نیست که آموزش و پرورش و تدوین کتب درسی در این کشور در دست مسیحیان است؛ در گفتگو از یهودیان نیز صفاتی همچون: بزرگ،‌ با‌ایمان،‌ عادل، بصیر و نابغه استفاده شده است. هنگام گفتگو از مهاجران این کلمات بسیار به گوش می‌خورد:‌ پرتلاش،‌ غنی ساختن [[کانادا]]،‌ مهارت، معضل، کمک و مساعدت. درباره سیاهان نیز از کلمات بدویت،‌ با محبت، پرحرارت و خرافاتی استفاده می‌شود.


'''1. چالش با محيط فرهنگي تازه'''
مک درمید در نتیجه‌گیری کتاب مذکور می‌گوید:‌ «تعصب هنوز در کتاب‌های درسی [[کانادا]] خود را نشان می‌دهد. متعصب بودن به ظاهر ممدوح نیست، اما به ظرافت به کتب درسی راه یافته است. گرچه دیگر به مهاجران «بیچاره» نمی‌گویند، ‌اما به کار بردن مدام کلماتی مانند «معضل» و یا «گروه زنبوران» تأثیر تخریبی کمتری برجای نمی‌گذارد، این امر مصداق بارز تبعیض در زبان گفتگوست».  


كانادا براي مهاجران تازه وارد چالش تازه‌اي است. اين چالش نسبت به درجه تطبيق‌پذيري مهاجران شدت و ضعف دارد. البته تشابهات ظاهري، لباس، خلق و خو، زبان، ‌ذائقه غذايي و آداب و رسوم ‌از مشكلات ناشي از انطباق با محيط مي‌كاهد. براي مثال، آنان كه از حاشيه اروپا به اين كشور آمده‌اند، راحت‌تر با محيط تازه به سازگاري مي‌رسند. براي ديگران اين مشكلات، به نسبت درجه تفاوت‌هاي فرهنگي‌شان با محيط تازه، ‌افزايش و يا كاهش مي‌يابد. در هر حال، عوامل متعددي بر انطباق و سازگاري فرهنگي تأثير مي‌گذارد كه از آن ميان مي‌توان به روحيات فرد مهاجر و مليت او و نيز حال و هواي جايي اشاره كرد كه به آن وارد مي‌شود.
ال.م. کنی(L.M. Kenny) در کتاب «خاورمیانه در کتاب‌های درسی علوم اجتماعی»، که انتشارات دانشگاه مدینا(Medina) آن را منتشر کرده است،‌ تایید می‌کند که در متون علوم اجتماعی در مدارس [[استان اونتاریوی کانادا|انتاریو]] بی‌انصافی نسبت به مسلمانان یافت می‌شود. این متون هنگام مواجهه با مسلمانان و اسلام دچار خطای فاحش می‌شوند. در یکی از کتاب‌های درسی(به نقل از کنی) مؤلف می‌گوید که «اسلام در میان اعراب بدوی تولد یافت. این بدویان سواد و دانش نداشتند و بر روی شترها ایام می‌گذراندند». بعضی از معلمان مدارس [[استان اونتاریوی کانادا|انتاریو]] نیز این کلیشه‌ها را تکرار می‌کنند. در متونی که «کلیسای متدیست [[کانادا]]» و «کلیسای متحد [[کانادا]]» در مدارس روز یکشنبه‌ها و بعضاً‌ برای مهاجران تدریس می‌کند نیز می‌توان رد پای این نگاه جانبدارانه را پیدا کرد. این نوع نگاه بیشتر بر وجه افتراق اسلام و [[مسیحیت در کانادا|مسیحیت]] تکیه دارد تا بر جنبه‌های وفاق. تبلیغات سوء رسانه‌ها درباره انقلاب اسلامی ایران در ایجاد بدبینی نسبت به اسلام بی‌تأثیر نبوده است. این بدبینی گاهی در مطبوعات منعکس می‌گردد و روزنامه‌ها به آن دامن می‌زنند. این القای بدبینی را مسلمانان کاملاً‌ احساس می‌کنند. البته واکنش مسلمانان به این گونه القائات متفاوت است. بعضی‌ها موضوع اهانت‌آمیز را می‌بینند و آن را نادیده می‌گیرند؛‌ برخی‌ها نیز واکنش نشان می‌دهند و بر حضور فرهنگی خویش تأکید می‌نهند؛‌ برخی‌ دیگر نیز در فرهنگ کشور میزبان چنان جذب شده‌اند که نه موضوع را می‌بینند و نه واکنشی نشان می‌دهند.  


به طور كلي، سازگاري مهاجران مسلمان با شرايط محيطي و فرهنگي كانادا قدري دشوار و تدريجي است. چالش مسلمانان با فرهنگ كشور ميزبان سه وجه دارد: ‌نخست آنكه زبان، فرهنگ و مذهب مهاجران با اين مقولات در كشور ميزبان كوچك‌ترين مشابهتي ندارد. آنان براي بقاء بايد زبان تازه را بياموزند، ‌تغييرات متعددي را متحمل گردند، و شيوه‌هاي كهنه زندگي را با شيوه‌هاي تازه پيوند بزنند. اين امور اندكي مشكل مي‌نمايد. دوم آنكه سياست‌هاي دولت در زمينه پذيرش مهاجران همواره فراز و نشيب داشته است. پس از جنگ جهاني دوم، ‌آنگاه كه سيل مهاجران از آسيا و جنوب شرق اروپا به اين كشور روان شد،‌ نگراني در دولت اين كشور به وجود آمد كه ممكن است افزايش رقم مهاجران آثار سويي براي ميراث انگلوساكسون اين كشور به ارمغان آورد. اخيراً‌، نخست وزير كانادا گفت كه مهاجران چهره اجتماعي اين كشور را دگرگون ساخته‌اند و متعاقب اين گفته در قوانين مهاجرت سختگيري‌هاي بيشتري اعمال گرديد. امروزه قوانين مهاجرت كانادا تبعيض را روا نمي‌دارد،  اما در عمل برخورد با مسلمانان چندان هم خالي از تبعيض نيست. براي مثال، طبق بررسي‌هاي مك درميد و پرت<sup>[18]</sup> در كتاب «تعصب در قلمرو تعليم و تعلم»، كه در مؤسسه مطالعات آموزش و پرورش تورنتو به چاپ رسيده است،‌ هنگامي كه در كتاب‌هاي درسي از مسلمانان سخنی به ميان مي‌آيد براي آنان صفاتي مانند:‌ بزرگ، وفادار، صبور، متحجر و بي‌ايمان (نسبت به مسيحيت) به كار رفته است. در عوض هنگامي كه از شخصيت‌هاي مسيحي گفتگو مي‌شود، از آنان با صفاتي مانند: وفادار، ‌شهيد،‌ بزرگ،‌ مشهور و غيور ياد شده است. آيا اين از آن رو نيست كه آموزش و پرورش و تدوين كتب درسي در اين كشور در دست مسيحيان است؛ در گفتگو از يهوديان نيز صفاتي همچون: بزرگ،‌ با‌ايمان،‌ عادل، بصير و نابغه استفاده شده است. هنگام گفتگو از مهاجران اين كلمات بسيار به گوش مي‌خورد:‌ پرتلاش،‌ غني ساختن كانادا،‌ مهارت، معضل، كمك و مساعدت. درباره سياهان نيز از كلمات بدويت،‌ با محبت، پرحرارت و خرافاتي استفاده مي‌شود.
سومین چالش سخت مسلمانان با فرهنگ جامعه میزبان، شکاف بین نسل مهاجر و فرزندان آنان است که در [[کانادا]] متولد شده‌اند. به تعبیری، مهاجران مسلمان صاحب فرزندان خود که در [[کانادا]] متولد شده‌اند، نیستند. این بچه‌ها در متن فرهنگ و نهادهای کانادایی متولد شده‌اند،‌ رشد کرده‌اند و آموزش دیده‌اند. شواهد نشان می‌دهد که این بچه‌ها در مقایسه با پدران و مادران خود، از قابلیت‌های فرهنگ‌پذیری بسیار بالایی برخوردار هستند و به راحتی در شیوه سلوک و زندگی این کشور جذب می‌شوند. کار فرهنگی با این بچه‌ها و یادآوری ویژگی‌های بارز فرهنگ و تمدن ملی و اسلامی خودی،‌ وظیفه‌ای سترگ و کاری بسیار مشکل – اما امکان پذیر- است. در این جا باید یادآور شویم که در جامعه ایرانیان مقیم(و در سطحی وسیع‌تر در جامعه مسلمانان کانادا)‌ به‌رغم داشتن تعداد قابل توجه(بیش از یک میلیون نفر)،‌ هنوز چهره‌ای فرهنگی و رهبری پرجاذبه، ‌آگاه، کاردان و اسلام‌شناس(حتی در حد متوسط) رشد نکرده است و پیکره این جامعه از فقدان چنین شخصیت و یا شخصیت‌هایی به شدت رنجور است. پدران و مادران احساس می‌کنند که دیگر کنترلی بر روی فرزندان خود ندارند و جریان زلال معنویت اخلاف‌شان جایی در شنزار نسیان فرهنگی فرزندان‌شان فرو خواهد نشست و ناپدید خواهد شد.<ref name=":1" />
 
مك درميد در نتيجه‌گيري كتاب مذكور مي‌گويد:‌ «تعصب هنوز در كتاب‌هاي درسي كانادا خود را نشان مي‌دهد. متعصب بودن به ظاهر ممدوح نيست، اما به ظرافت به كتب درسي راه يافته است. گرچه ديگر به مهاجران «بيچاره» نمي‌گويند، ‌اما به كار بردن مدام كلماتي مانند «معضل» و يا «گروه زنبوران» تأثير تخريبي كمتري برجاي نمي‌گذارد، اين امر مصداق بارز تبعيض در زبان گفتگوست».
 
ال.م. كني<sup>[19]</sup> در كتاب «خاورميانه در كتاب‌هاي درسي علوم اجتماعي»، كه انتشارات دانشگاه مدينا<sup>[20]</sup> آن را  منتشر کرده است،‌ تاييد مي‌كند که در متون علوم اجتماعي در مدارس انتاريو بي‌انصافي نسبت به مسلمانان  يافت مي‌شود. اين متون هنگام مواجهه با مسلمانان و اسلام دچار خطاي فاحش مي‌شوند. در يكي از كتاب‌هاي درسي (به نقل از كني) مؤلف مي‌گويد كه «اسلام در ميان اعراب بدوي تولد يافت. اين بدويان سواد و دانش نداشتند و بر روي شترها ايام مي‌گذراندند». بعضي از معلمان مدارس انتاريو نيز اين كليشه‌ها را تكرار مي‌كنند. در متوني كه «كليساي متديست كانادا» و «كليساي متحد كانادا» در مدارس روز يكشنبه‌ها و بعضاً‌ براي مهاجران تدريس مي‌کند نيز مي‌توان رد پاي اين نگاه جانبدارانه را پيدا كرد. اين نوع نگاه بيشتر بر وجه افتراق اسلام و مسيحيت تكيه دارد تا بر جنبه‌هاي وفاق. تبليغات سوء رسانه‌ها درباره انقلاب اسلامي ايران در ايجاد بدبيني نسبت به اسلام بي‌تأثير نبوده است. اين بدبيني گاهي در مطبوعات منعكس مي‌گردد و روزنامه‌ها به آن دامن می‌زنند. اين القاي بدبيني را مسلمانان كاملاً‌ احساس مي‌كنند. البته واكنش مسلمانان به اين گونه القائات متفاوت است. بعضي‌ها موضوع اهانت‌آميز را مي‌بينند و آن را ناديده مي‌گيرند؛‌ برخي‌ها نیز واكنش نشان مي‌دهند و بر حضور فرهنگي خويش تأكيد مي‌نهند؛‌ برخي‌ ديگر نيز در فرهنگ كشور ميزبان چنان جذب شده‌اند كه نه موضوع را مي‌بينند و نه واكنشي نشان مي‌دهند.
 
سومين چالش سخت مسلمانان با فرهنگ جامعه ميزبان، شكاف بين نسل مهاجر و فرزندان آنان است كه در كانادا متولد شده‌اند. به تعبيري، مهاجران مسلمان صاحب فرزندان خود كه در كانادا متولد شده‌اند، نيستند. اين بچه‌ها در متن فرهنگ و نهادهاي كانادايي متولد شده‌اند،‌ رشد کرده‌اند و آموزش دیده‌اند. شواهد نشان مي‌دهد كه اين بچه‌ها در مقايسه با پدران و مادران خود، از قابليت‌هاي فرهنگ‌پذيري بسيار بالايي برخوردار هستند و به راحتي در شيوه سلوك و زندگي اين كشور جذب مي‌شوند. كار فرهنگي با اين بچه‌ها و يادآوري ويژگي‌هاي بارز فرهنگ و تمدن ملي و اسلامي خودي،‌ وظيفه‌اي سترگ و كاري بسيار مشكل – اما امکان پذیر- است. در اين جا بايد يادآور شویم كه در جامعه ايرانيان مقيم (و در سطحي وسيع‌تر در جامعه مسلمانان كانادا)‌ به‌رغم داشتن تعداد قابل توجه (بیش از يك ميليون نفر)،‌ هنوز چهره‌اي فرهنگي و رهبري پرجاذبه، ‌آگاه،  كاردان و اسلام‌شناس (حتي در حد متوسط) رشد نكرده است و پيكره اين جامعه از فقدان چنين شخصيت و يا شخصيت‌هايي به شدت رنجور است. پدران و مادران احساس مي‌كنند كه ديگر كنترلي بر روي فرزندان خود ندارند و جريان زلال معنويت اخلاف‌شان جايي در شنزار نسيان فرهنگي فرزندان‌شان فرو خواهد نشست و ناپديد خواهد شد]12[.
 
'''2. نهاد خانواده'''


==== نهاد خانواده ====
خانواده مسلمان کانادایی، به‌رغم چالش‌هایی که پیش رو دارد، نقش و کارکرد صحیح خود را پی می‌گیرد. زنان جوان سعی دارند به همه ظرفیت‌های خود در داخل و خارج از منزل دست یابند. این در حالی است که با فشارهای ناشی از زندگی خانوادگی مواجه‌اند. ایفای هم زمان این وظایف و حصول چنین هدفی برای آنان بدون بازنگری در نقش سنتی زن و شوهر در خانواده خارج از حد تحمل است. با این حال بسیاری از زنان سعی دارند به دلیل ضرورت‌های اقتصادی یا علاقه‌مندی‌های شخصی مهارت‌های حرفه‌ای خود را توسعه دهند. بیش از نیمی از زنان که فرزندان خردسال در منزل دارند به کار اشتغال دارند یا فعالانه در جستجوی کار می‌باشند. تعدادی از این فرزندان به وسیله پدربرزگ‌ها و مادربزرگ‌ها نگهداری می‌شوند و تعدادی دیگر مجبورند برای بچه‌های خود پرستار استخدام کنند.
خانواده مسلمان کانادایی، به‌رغم چالش‌هایی که پیش رو دارد، نقش و کارکرد صحیح خود را پی می‌گیرد. زنان جوان سعی دارند به همه ظرفیت‌های خود در داخل و خارج از منزل دست یابند. این در حالی است که با فشارهای ناشی از زندگی خانوادگی مواجه‌اند. ایفای هم زمان این وظایف و حصول چنین هدفی برای آنان بدون بازنگری در نقش سنتی زن و شوهر در خانواده خارج از حد تحمل است. با این حال بسیاری از زنان سعی دارند به دلیل ضرورت‌های اقتصادی یا علاقه‌مندی‌های شخصی مهارت‌های حرفه‌ای خود را توسعه دهند. بیش از نیمی از زنان که فرزندان خردسال در منزل دارند به کار اشتغال دارند یا فعالانه در جستجوی کار می‌باشند. تعدادی از این فرزندان به وسیله پدربرزگ‌ها و مادربزرگ‌ها نگهداری می‌شوند و تعدادی دیگر مجبورند برای بچه‌های خود پرستار استخدام کنند.


براساس آمار رسمی در سال 1991م در مقابل هر ده زوج مسلمان یک فرد  متارکه کرده وجود داشت. همچنین، اطلاعات آماری سال 1981م تعداد قابل ملاحظه‌ای از ازدواج‌های غیررسمی را نشان می‌دهد. این امر بین مسلمانانی رایج‌تر است که در کانادا به دنیا آمده‌اند یا در اين كشور بزرگ شده‌اند. این دسته از زنان بیشتر تمایل دارند با غیر مسلمانان ازدواج کنند. اغلب فرزندانی که پدری غیرمسلمان دارند، به عنوان افرادی غیرمسلمان رشد می‌کنند. ازدواج‌های غیررسمی بیشتر به این دلیل صورت می‌گیرد که افراد امکان یافتن زوج مناسب خود را ندارند. آگهی‌های تکراری در ستون‌های آگهی ازدواج نشریات مسلمان گویای مشکلاتی است که بسیاری از جوانان با آن روبه‌رو هستند. در نیمه اول دهه 1990م، میانگین سنی دختران مسلمان که در ستون آگهی‌های ازدواج نشریه «افق‌های اسلامی<sup>[21]</sup>» اقدام به درج آگهی کرده‌اند سی و یک سال بوده است و این رقم دو سال از میانگین سن ازدواج در کانادا بیشتر است]12 و 15[.  
براساس آمار رسمی در سال 1991م در مقابل هر ده زوج مسلمان یک فرد متارکه کرده وجود داشت. همچنین، اطلاعات آماری سال 1981م تعداد قابل ملاحظه‌ای از ازدواج‌های غیررسمی را نشان می‌دهد. این امر بین مسلمانانی رایج‌تر است که در [[کانادا]] به دنیا آمده‌اند یا در این کشور بزرگ شده‌اند. این دسته از زنان بیشتر تمایل دارند با غیر مسلمانان ازدواج کنند. اغلب فرزندانی که پدری غیرمسلمان دارند، به عنوان افرادی غیرمسلمان رشد می‌کنند. ازدواج‌های غیررسمی بیشتر به این دلیل صورت می‌گیرد که افراد امکان یافتن زوج مناسب خود را ندارند. آگهی‌های تکراری در ستون‌های آگهی ازدواج نشریات مسلمان گویای مشکلاتی است که بسیاری از جوانان با آن روبه‌رو هستند. در نیمه اول دهه 1990م، میانگین سنی دختران مسلمان که در ستون آگهی‌های ازدواج نشریه «افق‌های اسلامی(Islamic Horizons)» اقدام به درج آگهی کرده‌اند سی و یک سال بوده است و این رقم دو سال از میانگین سن ازدواج در [[کانادا]] بیشتر است.<ref name=":1" /><ref>Ogilvie, M. (2005, April 1). Canadian Muslims give mixed reviews on moratorium; Debate urged on Islamic penal code Proposal would halt death penalty Proposal would halt stoning, death penalty Debate urged on Islamic penal code. Toronto Star.</ref>
 
 
'''3. مسلمانان،  آموزش و تربیت فرزندان'''


=== [[آموزش دین اسلام در کانادا]] ===
آموزش، که در همه جوامع یکی از عوامل مهم رشد و توسعه قلمداد می‌شود، در جامعه مسلمانان به دلیل خصوصیات مردم شناختی آنان اهمیت فوق العاده می‌یابد. بیشتر جمعیت مسلمانان را کسانی تشکیل می‌دهند که در سن کار و تحصیل قرار دارند. یک‌سوم مسلمانان کمتر از 17 سال سن دارند. این نسبت در مورد کانادایی‌ها به یک‌چهارم می‌رسد. بسیاری از این افراد در مدرسه به تحصیل اشتغال دارند و یا به زودی وارد مدرسه می‌شوند. بنابراین، مسلمانان سهم زیادی در ارتقای کیفی و تأمین مالی بخش آموزش دارند.
آموزش، که در همه جوامع یکی از عوامل مهم رشد و توسعه قلمداد می‌شود، در جامعه مسلمانان به دلیل خصوصیات مردم شناختی آنان اهمیت فوق العاده می‌یابد. بیشتر جمعیت مسلمانان را کسانی تشکیل می‌دهند که در سن کار و تحصیل قرار دارند. یک‌سوم مسلمانان کمتر از 17 سال سن دارند. این نسبت در مورد کانادایی‌ها به یک‌چهارم می‌رسد. بسیاری از این افراد در مدرسه به تحصیل اشتغال دارند و یا به زودی وارد مدرسه می‌شوند. بنابراین، مسلمانان سهم زیادی در ارتقای کیفی و تأمین مالی بخش آموزش دارند.


بعد از ساختن مساجد، اولویت بعدی مسلمانان تأمین امکانات تحصیل برای فرزندان خود می‌باشد. آنها پیشرفت قابل توجهی نیز در این زمینه داشته‌اند. در ابتدا تنها مدارس مسلمانان در مساجد و صرفاً در روزهای یکشنبه دایر بود. این تنها امکان موجود برای آنان به شمار می‌رفت. امروزه، علاوه‌بر موارد مذکور، که هنوز در شهرهای کوچکی که جمعیت مسلمانان در آنها زیاد نیستند وجود دارند، مدارس ابتدایی مسلمانان در همه شهرها دایر شده‌اند. دبیرستان تنها در شهرهای بزرگ مانند تورنتو و مونترال یافت می‌شود که جمعیت مسلمان قابل توجهی دارند. جامعه مسلمانان برای توسعه مؤسسات آموزش عالی نیز تلاش کرده‌اند. مدارس مسلمان در بدو تأسیس سه یا چهار پایه ارائه می‌کنند. با افزایش جمعیت دانش‌آموزان پایه‌های بیشتری ایجاد می‌شود. این یک رویه منطقی است؛ زیرا آنها برای تأسیس دبیرستان از منابع مالی کافی و نیروی انسانی در دسترس برخوردار نیستند.  
بعد از ساختن مساجد، اولویت بعدی مسلمانان تأمین امکانات تحصیل برای فرزندان خود می‌باشد. آنها پیشرفت قابل توجهی نیز در این زمینه داشته‌اند. در ابتدا تنها مدارس مسلمانان در مساجد و صرفاً در روزهای یکشنبه دایر بود. این تنها امکان موجود برای آنان به شمار می‌رفت. امروزه، علاوه‌بر موارد مذکور، که هنوز در شهرهای کوچکی که جمعیت مسلمانان در آنها زیاد نیستند وجود دارند، مدارس ابتدایی مسلمانان در همه شهرها دایر شده‌اند. دبیرستان تنها در شهرهای بزرگ مانند تورنتو و مونترال یافت می‌شود که جمعیت مسلمان قابل توجهی دارند. جامعه مسلمانان برای توسعه مؤسسات آموزش عالی نیز تلاش کرده‌اند. مدارس مسلمان در بدو تأسیس سه یا چهار پایه ارائه می‌کنند. با افزایش جمعیت دانش‌آموزان پایه‌های بیشتری ایجاد می‌شود. این یک رویه منطقی است؛ زیرا آنها برای تأسیس دبیرستان از منابع مالی کافی و نیروی انسانی در دسترس برخوردار نیستند.
 
در حال حاضر، مؤسسات آموزشی مسلمان تنها بخش کوچکی از فرزندان مسلمانان را پوشش می‌دهند و بقیه آنها در مدارس عمومی و خصوصی عادی تحصیل می‌کنند. مدارس عمومی با توجه به ترکیب مذهبی این کشور خود را با واقعیت جدید و دگرگونی‌‌هایی تطبیق داده‌اند که در ترکیب مذهبی کانادا پدید آمده است. بسیاری از آنها فعالیت‌های مذهبی مبتنی بر اعتقادات مسیحی در مدارس را با در نظر گرفتن ترکیب دانش‌آموزان تعدیل نموده و یا به کلی حذف کرده‌اند]12[.  


در حال حاضر، مؤسسات آموزشی مسلمان تنها بخش کوچکی از فرزندان مسلمانان را پوشش می‌دهند و بقیه آنها در مدارس عمومی و خصوصی عادی تحصیل می‌کنند. مدارس عمومی با توجه به ترکیب مذهبی این کشور خود را با واقعیت جدید و دگرگونی‌‌هایی تطبیق داده‌اند که در ترکیب مذهبی [[کانادا]] پدید آمده است. بسیاری از آنها فعالیت‌های مذهبی مبتنی بر اعتقادات مسیحی در مدارس را با در نظر گرفتن ترکیب دانش‌آموزان تعدیل نموده و یا به کلی حذف کرده‌اند.<ref name=":1" />


'''4. مسلمانان و انطباق با جامعه ميزبان'''
==== مسلمانان و انطباق با جامعه میزبان ====
طی پنجاه سال گذشته چشم‌انداز [[کانادا]] به طور چشم‌گیری تغییر نموده است و تغییرات بیشتری نیز پیش‌رو می‌باشد. دین اسلام بخش عمده‌ای از این فرایند روبه تغییر را تشکیل داده است. مطابق آمار سال 2003م، اسلام سریع‌ترین رشد را در [[کانادا]] داشته است. در سال‌های اخیرپیروان اسلام بیش از سایر ادیان رشد کرده است. پیش‌بینی می‌شود جمعیت 3 درصدی مسلمانان این کشور در سال 2021م به 4/4 درصد جمعیت کل [[کانادا]] افزایش یابد. در عین حال، حرکت جامعه مسلمانان به سمت یکپارچگی با جامعه میزبان است. ناشناخته بودن، نداشتن خودباوری و نبود انطباق اجتماعی، که در مراحل اولیه حضور در کشور جدید شایع بود، زمان زیادی است که از بین رفته است. این تحول از دهه 1980 شروع شده است؛ یعنی زمانی که احساس تمایل به حضور در میان هم‌کیشان و هم‌زبانان روبه کاهش گذاشت و زبان‌ها و سنت‌های پیشین به تدریج جای خود را به فرهنگ غالب میزبان واگذار نمود. مسلمانان نسل دوم و سوم به زبان اجدادی خود تکلم نمی‌کنند. علاوه‌بر این، اسلام دیگر دین اختصاصی آسیایی‌ها و آفریقایی‌ها نیست و بسیاری از کانادایی‌ها نیز به دین مبین اسلام گرویده‌اند. از طرف دیگر، تغییرات تکنولوژیک و اجتماعی راه و روش و سنت‌های زندگی را به چالش کشیده است. هنگامی که اولین مسجد ساخته شد، امیدهای مردم و آرزوهای‌شان بسیار ساده بود. به تدریج جامعه رو به رشد نهاد و نیاز به آموزش این معنا را تداعی کرد که دستیابی به هویت اجتماعی نیازمند پایه محکم‌تری است. در سال‌های اخیر، این رهیافت باعث شده است که کانادایی‌های مسلمان حضور خود را در عرصه‌های مختلف اقتصادی، سیاسی و آموزشی به منصه ظهور برسانند.


طی پنجاه سال گذشته چشم‌انداز کانادا به طور چشم‌گیری تغییر نموده است و تغییرات بیشتری نیز پیش‌رو می‌باشد. دین اسلام بخش عمده‌ای از این فرایند روبه تغییر را تشکیل داده است. مطابق آمار سال 2003م، اسلام سریع‌ترین رشد را در کانادا داشته است. در سال‌های اخیرپیروان اسلام بیش از سایر ادیان رشد کرده است.  پیش‌بینی می‌شود جمعیت 3 درصدی مسلمانان اين كشور در سال 2021م به 4/4 درصد جمعیت کل کانادا افزایش یابد. در عین حال، حركت جامعه مسلمانان به سمت يكپارچگي با جامعه ميزبان است. ناشناخته بودن، نداشتن خودباوري و نبود انطباق اجتماعي، كه در مراحل اوليه حضور در كشور جديد شايع بود، زمان زيادي است كه از بين رفته است. اين تحول از دهه 1980 شروع شده است؛ یعنی زماني كه احساس تمايل به حضور در ميان هم‌كيشان و هم‌زبانان روبه كاهش گذاشت و زبان‌ها و سنت‌هاي پيشين به تدريج جاي خود را به فرهنگ غالب ميزبان واگذار نمود. مسلمانان نسل دوم و سوم به زبان اجدادي خود تكلم نمي‌كنند. علاوه‌بر اين، اسلام ديگر دين اختصاصي آسيايي‌ها و آفريقايي‌ها نيست و بسياري از كانادايي‌ها نيز به دين مبين اسلام گرويده‌اند. از طرف ديگر، تغييرات تكنولوژيك و اجتماعي راه و روش و سنت‌هاي زندگي را به چالش كشيده است. هنگامي كه اولين مسجد ساخته شد، اميدهاي مردم و آرزوهاي‌شان بسيار ساده بود. به تدريج جامعه رو به رشد نهاد و نياز به آموزش اين معنا را تداعي كرد كه دستيابي به هويت اجتماعي نيازمند پايه محكم‌تري است. در سال‌هاي اخير، اين رهيافت باعث شده است كه كانادايي‌هاي مسلمان حضور خود را در عرصه‌هاي مختلف اقتصادي، سياسي و آموزشي به منصه ظهور برسانند.  
همچون دیگر گروه‌های مهاجر، مسلمانان هم خود را با جامعه میزبان وفق داده‌اند. به عنوان مثال، تلاش آنها برای حفظ زبان خود، در بعضی موارد، کمتر از مهاجران اروپایی‌تبار بوده است. سه‌چهارم مسلمانان در منزل به زبان انگلیسی صحبت می‌کنند و 14 درصد آنان هر دو زبان رسمی کانادا، یعنی فرانسه و انگلیسی، را تکلم می‌کنند. مسلمانان [[کانادا]] زودتر از سایر مهاجران تقاضای تابعیت می‌کنند و در حال حاضر بیش از 60 درصد مسلمانان تابعیت کانادایی دارند.<ref name=":1" />


همچون ديگر گروه‌هاي مهاجر، مسلمانان هم خود را با جامعه ميزبان وفق داده‌اند. به عنوان مثال، تلاش آنها براي حفظ زبان خود، در بعضي موارد، كمتر از مهاجران اروپايي‌تبار بوده است. سه‌چهارم مسلمانان در منزل به زبان انگليسي صحبت مي‌كنند و 14 درصد آنان هر دو زبان رسمي كانادا، يعني فرانسه و انگليسي، را تكلم مي‌كنند. مسلمانان کانادا زودتر از سایر مهاجران تقاضای تابعیت می‌کنند و در حال حاضر بيش از 60 درصد مسلمانان تابعيت كانادايي دارند]12[.
=== [[نهادها و مراکز دینی مسلمانان کانادا]] ===
 
به دلیل [[مشکلات مسلمانان در کانادا|مشکلات]] گوناگون فرهنگی ناشی از [[مهاجرت مسلمانان به کانادا|مهاجرت]]، مسلمانان در صدد برآمده‌اند تا با ایجاد مساجد، مراکز، مدارس و سازمان‌های اسلامی به حفظ دین، تقویت ایمان‌ و پرورش مذهبی کودکان خود بپردازند. مسلمانان در همان اوان ورود به این کشور تمایل زیادی به ایجاد چنین‌ مراکزی از خود نشان دادند. در سال 1921م. آنها‌ موفق شدند اولین مرکز اسلامی را در شهر نووِل اکوس(Nouvel Ecosse) تأسیس کنند. اولین مسجدی که در [[کانادا]] ساخته‌ شد در سال 1938م در شهر ادمونتون و به نام «مسجد الرشید» بود. این مسجد به همت 20 خانواده لبنانی در این شهر بنا گردید. بعد از جنگ دوم جهانی،‌ مساجد و مراکز اسلامی متعددی در نقاط مختلف تأسیس شد و رفته‌رفته تعداد آنها افزایش یافت. براساس آمارها بیش از 360 مسجد و مرکز اسلامی در این کشور وجود دارد که 80 مرکز متعلق به شیعیان مقیم این کشور است.<sup>[iii]</sup> بررسی‌ها نشان می‌دهند هر شهر در [[کانادا]] دارای حداقل یک مسجد می‌باشد. این در حالی است که در شهرهای بزرگ چند مسجد وجود دارد. همچنین، شورای جوامع مسلمان [[کانادا]](The Council of Muslim Communities In Canada) در سال 1972م تأسیس شد‌ که بر کارها و امور مذهبی، آموزشی جوانان، زنان، روابط عمومی، فعالیت‌های عمومی و دیگر امور تمام‌ مسلمانان نظارت دارد.  
'''نهادهای اسلامی'''
 
به دلیل مشکلات گوناگون فرهنگی ناشی از مهاجرت، مسلمانان در صدد برآمده‌اند تا با ایجاد مساجد، مراکز، مدارس و سازمان‌های اسلامی به حفظ دین، تقویت ایمان‌ و پرورش مذهبی کودکان خود بپردازند. مسلمانان در همان اوان ورود به این کشور تمایل زیادی به ایجاد چنین‌ مراکزی از خود نشان دادند. در سال 1921م. آنها‌ موفق شدند اولین مرکز اسلامی را در شهر نووِل اكوس<sup>[22]</sup> تأسیس کنند. اولین مسجدی که در کانادا ساخته‌ شد در سال 1938م در شهر ادمونتون و به نام «مسجد الرشید» بود. این مسجد به همت 20 خانواده لبنانی در این شهر بنا گردید. بعد از جنگ دوم جهانی،‌ مساجد و مراکز اسلامی متعددی در نقاط مختلف تأسیس شد و رفته‌رفته تعداد آنها افزایش یافت. براساس آمارها بیش از 360 مسجد و مرکز اسلامی در این کشور وجود دارد که 80 مرکز متعلق به شیعیان مقیم این کشور است.<sup>[23]</sup> بررسی‌ها نشان می‌دهند هر شهر در کانادا دارای حداقل یک مسجد می‌باشد. این در حالی است که در شهرهای بزرگ چند مسجد وجود دارد. همچنين، شورای جوامع مسلمان کانادا<sup>[24]</sup> در سال 1972م تأسیس شد‌ که بر کارها و امور مذهبی، آموزشی جوانان، زنان، روابط عمومی، فعالیت‌های عمومی و دیگر امور تمام‌ مسلمانان نظارت دارد.  


در حال حاضر، در شهرهای مختلف مساجد و مراکز اسلامی متعددی وجود دارد. البته‌ نهادهای اسلامی به مساجد محدود نمی‌شوند و شمار مراکز اسلامی بیش از مساجد است. مساجد الزاماً به سبک معماری مساجد کشورهای‌ اسلامی ساخته نشده‌اند. بیشتر این مساجد ساختمان‌های‌ مسکونی یا کلیساهایی بوده‌اند که پس از خریداری به اهتمام مسلمانان تبدیل به مسجد شده‌اند.  
در حال حاضر، در شهرهای مختلف مساجد و مراکز اسلامی متعددی وجود دارد. البته‌ نهادهای اسلامی به مساجد محدود نمی‌شوند و شمار مراکز اسلامی بیش از مساجد است. مساجد الزاماً به سبک معماری مساجد کشورهای‌ اسلامی ساخته نشده‌اند. بیشتر این مساجد ساختمان‌های‌ مسکونی یا کلیساهایی بوده‌اند که پس از خریداری به اهتمام مسلمانان تبدیل به مسجد شده‌اند.  


همچنین، مسلمانان برای آموزش فرزندان خود (آموزش‌های مذهبی و زبان مادری) کلاس‌هایی را در روزهای شنبه و یکشنبه در مساجد و مدارس برگزار می‌کنند. آنها مدارس خصوصی تمام وقت نیز به وجود آوردند که براساس‌ ضوابط غیر کانادایی اداره می‌شوند. مسلمانان همچنین با استفاده از امکاناتی که دولت‌ در اختیار آنها گذاشته، اقدام به تأسیس مدارس‌ روزهای شنبه و یکشنبه نموده‌اند که در آنها عمدتاً زبان‌ مادری به کودکان آموزش داده می‌شود. در حال‌ حاضر، تعدادی مدرسه تمام وقت خصوصی اسلامی نیز وجود دارند که برنامه‌های آنها به زبان‌های عربی، انگلیسی، فرانسه و بر اساس معیارهای اسلامی است. مدارس اسلامی تمام وقت عمدتاً در شهرهای بزرگ - چون‌ اتاوا، مونترال، ریچموند (بریتیش کلمبیا) و تورنتو - وجود دارند. چند مدرسه تمام‌وقت یا نیمه‌وقت ایرانی نیز در شهرهای اتاوا، مونترال و تورنتو دایر است.   
همچنین، مسلمانان برای آموزش فرزندان خود(آموزش‌های مذهبی و زبان مادری) کلاس‌هایی را در روزهای شنبه و یکشنبه در مساجد و مدارس برگزار می‌کنند. آنها مدارس خصوصی تمام وقت نیز به وجود آوردند که براساس‌ ضوابط غیر کانادایی اداره می‌شوند. مسلمانان همچنین با استفاده از امکاناتی که دولت‌ در اختیار آنها گذاشته، اقدام به تأسیس مدارس‌ روزهای شنبه و یکشنبه نموده‌اند که در آنها عمدتاً زبان‌ مادری به کودکان آموزش داده می‌شود. در حال‌ حاضر، تعدادی مدرسه تمام وقت خصوصی اسلامی نیز وجود دارند که برنامه‌های آنها به زبان‌های عربی، انگلیسی، فرانسه و بر اساس معیارهای اسلامی است. مدارس اسلامی تمام وقت عمدتاً در شهرهای بزرگ - چون‌ اتاوا، مونترال، ریچموند([[استان بریتیش کلمبیای کانادا|بریتیش کلمبیا]]) و تورنتو - وجود دارند. چند مدرسه تمام‌وقت یا نیمه‌وقت ایرانی نیز در شهرهای اتاوا، مونترال و تورنتو دایر است.   


علاوه بر این، مسلمان‌ها با استفاده از امکانات‌ تلویزیونی برنامه‌های متعددی را پخش می‌کنند که ملیت‌های گوناگون مسلمان در این زمینه‌ نقش عمده‌ای دارند. علاوه‌بر نهادهای آموزشی که به‌ دست مسلمانان اداره می‌شود، بعضی واحدهای درسی‌ دبیرستان‌ها به دروس مذهبی، از جمله اسلام‌، اختصاص داده شده است. همچنین، در دانشگاه‌های‌ مک گیل و تورنتو مراکز مطالعات اسلامی وجود دارد.  
علاوه بر این، مسلمان‌ها با استفاده از امکانات‌ تلویزیونی برنامه‌های متعددی را پخش می‌کنند که ملیت‌های گوناگون مسلمان در این زمینه‌ نقش عمده‌ای دارند. علاوه‌بر نهادهای آموزشی که به‌ دست مسلمانان اداره می‌شود، بعضی واحدهای درسی‌ دبیرستان‌ها به دروس مذهبی، از جمله اسلام‌، اختصاص داده شده است. همچنین، در دانشگاه‌های‌ مک گیل و تورنتو مراکز مطالعات اسلامی وجود دارد.  


مساجد در جوامع مسلمان داراي كاركردهاي متعددي هستند. از فضای مساجد برای عبادت، تحصيل، دادگاه حل و فصل دعاوي و محل تجمع اهالي استفاده می شود. اما در يك جامعه غيرمسلمان مسجد براي مسلمانان كاركردهاي ديگري نيز مي‌يابد. در حقيقت، مسجد در غياب نهادهاي حمايتي خانوادگي و اجتماعي خلاء ناشي از فقدان آنها را پر مي‌كند. از طرف ديگر، مسجد نقش محوري در انتقال ارزش‌هاي مذهبي دارد و عامل تقويت روابط اجتماعي است. از اين‌رو ساخت مسجد از جمله اولويت‌هاي جامعه مسلمانان بوده است.  
مساجد در جوامع مسلمان دارای کارکردهای متعددی هستند. از فضای مساجد برای عبادت، تحصیل، دادگاه حل و فصل دعاوی و محل تجمع اهالی استفاده می شود. اما در یک جامعه غیرمسلمان مسجد برای مسلمانان کارکردهای دیگری نیز می‌یابد. در حقیقت، مسجد در غیاب نهادهای حمایتی خانوادگی و اجتماعی خلاء ناشی از فقدان آنها را پر می‌کند. از طرف دیگر، مسجد نقش محوری در انتقال ارزش‌های مذهبی دارد و عامل تقویت روابط اجتماعی است. از این‌رو ساخت مسجد از جمله اولویت‌های جامعه مسلمانان بوده است.  


طي دو دهه پاياني قرن بيستم، با افزایش روزافزون مهاجرت، ساخت مسجد در اين كشور رشد چشمگيري داشته است. مساجد جديد بسيار بزرگ‌تر ساخته شدند، امكانات بيشتري نسبت به مساجد اوليه دارند و با نيازهاي اجتماعي و آموزشي جامعه مسلمانان منطبق هستند. امروزه تنها در ادمونتون (شهري كه اولين مسجد در آن ساخته شد)، با شش گروه نژادي مختلف از مسلمانان، شش مسجد وجود دارد. با وجود این، رشد سازمان‌هاي اسلامي در كانادا فراز و نشيب‌هايي داشته است. در ميان با سابقه‌ترين‌هاي آنها مي‌توان از فدراسيون اسلامي آمريكا<sup>[25]</sup> نام برد كه مقر اصلي آن در آمريكاست و حضور كمرنگي نيز در كانادا داشته است. شوراي جوامع مسلمان كانادا<sup>[26]</sup> نيز در سال‌هاي اوليه دهه 1970م تأسيس گرديد. اين شورا به اين دليل به وجود آمد تا همبستگي ميان گروه‌هاي مسلمان را افزايش دهد و مسايل مربوط به انجمن‌هاي اسلامي را حل و فصل نمايد. اين شورا تركيبي از چند كميته - نظیر كميته آموزش، بانوان و مناسبت‌هاي مذهبي -  بود كه فصلنامه‌اي به نام «اسلام كانادا» منتشر مي‌كرد.  مقر اصلي آن در آمريكا و دفتر نمايندگي آن در کانادا قرار دارد. همچنين سازمان مسلمانان شيعه اثني عشري آمريكاي شمالي<sup>[27]</sup> از قديمي‌ترين سازمان‌هاي ملي این کشور محسوب می‌شوند. محفل اهل البيت آمريكاي شمالي، كه در تورنتو واقع است، سازمان ملي نسبتاً جديدي است. مركز اهل بيت گتينو<sup>[28]</sup> نيز در ايالت كبك فعاليت مي‌كند. اين سازمان‌ها ساختمان و محل معين دارند وتلاش مي‌كنند زمينه‌هاي اساسي توسعه را در جامعه مسلمانان فراهم آورند. اين قبيل سازمان‌ها در طول سال‌ها كاركردهاي ديگري (نظير ارائه خدمات مالي، تأسيس شركت‌هاي تعاوني مسكن، آژانس‌هاي مسافرتي و كتاب‌فروشي) به منظور كمك به انطباق هرچه بيشتر اعضاي خود با زندگي در جامعه ميزبان داشته‌اند.  
طی دو دهه پایانی قرن بیستم، با افزایش روزافزون [[مهاجرت مسلمانان به کانادا|مهاجرت]]، ساخت مسجد در این کشور رشد چشمگیری داشته است. مساجد جدید بسیار بزرگ‌تر ساخته شدند، امکانات بیشتری نسبت به مساجد اولیه دارند و با نیازهای اجتماعی و آموزشی جامعه مسلمانان منطبق هستند. امروزه تنها در ادمونتون(شهری که اولین مسجد در آن ساخته شد)، با شش گروه نژادی مختلف از مسلمانان، شش مسجد وجود دارد. با وجود این، رشد سازمان‌های اسلامی در کانادا فراز و نشیب‌هایی داشته است. در میان با سابقه‌ترین‌های آنها می‌توان از فدراسیون اسلامی آمریکا(IFA) نام برد که مقر اصلی آن در آمریکاست و حضور کمرنگی نیز در کانادا داشته است. شورای جوامع مسلمان کانادا(CMCC) نیز در سال‌های اولیه دهه 1970م تأسیس گردید. این شورا به این دلیل به وجود آمد تا همبستگی میان گروه‌های مسلمان را افزایش دهد و مسایل مربوط به انجمن‌های اسلامی را حل و فصل نماید. این شورا ترکیبی از چند کمیته - نظیر کمیته آموزش، بانوان و مناسبت‌های مذهبی - بود که فصلنامه‌ای به نام «[[اسلام و مسلمانان کانادا|اسلام کانادا]]» منتشر می‌کرد. مقر اصلی آن در آمریکا و دفتر نمایندگی آن در [[کانادا]] قرار دارد. همچنین سازمان مسلمانان شیعه اثنی عشری آمریکای شمالی(NASIMCO) از قدیمی‌ترین سازمان‌های ملی این کشور محسوب می‌شوند. محفل اهل البیت آمریکای شمالی، که در تورنتو واقع است، سازمان ملی نسبتاً جدیدی است. مرکز اهل بیت گتینو(Gatineau) نیز در ایالت [[استان کبک کانادا|کبک]] فعالیت می‌کند. این سازمان‌ها ساختمان و محل معین دارند وتلاش می‌کنند زمینه‌های اساسی توسعه را در جامعه مسلمانان فراهم آورند. این قبیل سازمان‌ها در طول سال‌ها کارکردهای دیگری(نظیر ارائه خدمات مالی، تأسیس شرکت‌های تعاونی مسکن، آژانس‌های مسافرتی و کتاب‌فروشی) به منظور کمک به انطباق هرچه بیشتر اعضای خود با زندگی در جامعه میزبان داشته‌اند.  


علاوه‌برموارد پیش گفته سازمان‌هاي متعددي نيز در ارتباط با موضوعات خاص يا بخش‌هاي مشخصي از جامعه مسلمانان فعاليت مي‌كنند. شوراي كانادايي زنان مسلمان بر موضوعات مرتبط با زنان مسلمان متمركز است. كنگره اسلامي كانادا<sup>[29]</sup> و شوراي روابط آمريكايي- اسلامي كانادا<sup>[30]</sup>- كه هر دو نسبتاً جديد هستند – برای ارائه  تصوير واقعي از مسلمانان در رسانه‌ها فعاليت مي‌كند. آنها با موضوعات سياسي مرتبط با جامعه مسلمانان پيشرو ايالت اونتاريو<sup>[31]</sup> سروكار دارند و با سياستگذاران و تصميم‌سازان دولت در تعامل هستند. اين تعامل بيشتر از طريق برگزاري ضيافت شام در اعياد اسلامي در محل پارلمان صورت مي‌گيرد. در اين ضيافت‌ها سياستمداران از جمله اعضاي كابينه و گاهي شخص نخست‌وزير دعوت مي‌شوند.  
علاوه‌برموارد پیش گفته سازمان‌های متعددی نیز در ارتباط با موضوعات خاص یا بخش‌های مشخصی از جامعه مسلمانان فعالیت می‌کنند. شورای کانادایی زنان مسلمان بر موضوعات مرتبط با زنان مسلمان متمرکز است. کنگره اسلامی کانادا(CIC) و شورای روابط آمریکایی- اسلامی کانادا(CAIR CANADA)- که هر دو نسبتاً جدید هستند – برای ارائه تصویر واقعی از مسلمانان در رسانه‌ها فعالیت می‌کند. آنها با موضوعات سیاسی مرتبط با جامعه مسلمانان پیشرو ایالت [[استان اونتاریوی کانادا|اونتاریو]](APMO) سروکار دارند و با سیاستگذاران و تصمیم‌سازان دولت در تعامل هستند. این تعامل بیشتر از طریق برگزاری ضیافت شام در اعیاد اسلامی در محل پارلمان صورت می‌گیرد. در این ضیافت‌ها سیاستمداران از جمله اعضای کابینه و گاهی شخص نخست‌وزیر دعوت می‌شوند.  


برخی از مهم‌ترین مراکز اسلامی کانادا عبارت‌اند از:
برخی از مهم‌ترین مراکز اسلامی [[کانادا]] عبارت‌اند از:


1. انجمن اسلامی دانشگاه استنفورد<sup>[32]</sup>
1. انجمن اسلامی دانشگاه استنفورد ([https://islamicstudies.stanford.edu/ Islamic Society of Stanford University]


2. انجمن اسلامی زنان کانادا<sup>[33]</sup>
2. انجمن اسلامی [[زنان در کانادا|زنان کانادا]] ([http://iacw.ca/ Islamic Association of Canadian Woman])


3. انجمن اسلامی ساسکاچوان<sup>[34]</sup>
3. انجمن اسلامی [[استان ساسکاچوان کانادا|ساسکاچوان]] ([https://islamiccenter.sk.ca/ Islamic Association of Saskatchewan])


4. انجمن اسلامی ویندسور<sup>[35]</sup>
4. انجمن اسلامی ویندسور ([https://windsorislamicassociation.com/ Windsor Islamic Association])


5. انجمن دانشجویان مسلمان دانشگاه آلبرتا<sup>[36]</sup>
5. انجمن دانشجویان مسلمان دانشگاه [[استان آلبرتای کانادا|آلبرتا]] ([https://www.msauofa.ca/ MSA-U of A])


6. انجمن مسلمانان ثقلین (دانشگاه تورنتو)
6. انجمن مسلمانان ثقلین (دانشگاه تورنتو)


7. انجمن مسلمانان متحد تولدو<sup>[37]</sup>
7. انجمن مسلمانان متحد تولدو ([https://invonet.utoledo.edu/organization/muslim-students-association-msa The United Muslim Association of Toledo: U.M.A.T])


8. باب العلم<sup>[38]</sup>
8. باب العلم (Bab-ul-Ilm)


9. جامعه اسلامی آمریکای شمالی، کانادا<sup>[39]</sup>
9. جامعه اسلامی آمریکای شمالی، کانادا ([https://www.isnacanada.com Islamic Society of North America, Canada])


10. جامعه مسلمانان کانادا<sup>[40]</sup>
10. جامعه مسلمانان کانادا ([https://www.nccm.ca/ The Canadian Society of Muslims])


11. جامعه مسلمانان لبنانی الهدی<sup>[41]</sup>
11. جامعه مسلمانان لبنانی الهدی (Al-Huda Lebanese Muslim Society)


12. جماعت اسلامی شیعه اثنی عشری تورنتو<sup>[42]</sup>
12. جماعت اسلامی شیعه اثنی عشری تورنتو ([https://jaffari.org/ Islamic Shia Ithna – Asheri Jamaat of Toronto])


13. جمعیت اسلامی دارالمدینه<sup>[43]</sup>
13. جمعیت اسلامی دارالمدینه ([https://dar-almadinah.com/ Dar Al-Madinah Islamic Society])


14. دفتر جامعه جهانی مسلمانان در کانادا<sup>[44]</sup>
14. دفتر جامعه جهانی [[مهاجرت مسلمانان به کانادا|مسلمانان در کانادا]] ([https://www.themwl.org/en Muslim World League, Canadian Office])


15. سازمان جوانان مسلمان<sup>[45]</sup>
15. سازمان جوانان مسلمان (Young Muslims in pursuit of Allahs Pleasure)


16. شورای روابط اسلامی– آمریکایی کانادا
16. شورای روابط اسلامی– آمریکایی کانادا


17. شورای زنان مسلمان کانادا<sup>[46]</sup>
17. شورای زنان مسلمان کانادا ([https://www.ccmw.com Canadian Council of Muslim Women])
 
18. شورای مسلمانان کلگری<sup>[47]</sup>
 
19. فدراسیون زنان مسلمان<sup>[48]</sup>
 
20. مؤسسه اسلامی تورنتو<sup>[49]</sup>
 
21. مرکز اسلامی استقامه اونتاریو<sup>[50]</sup>
 
22. مرکز اسلامی طارق<sup>[51]</sup>
 
23. مرکز اسلامی کانادا (مسجد الرشید) <sup>[52]</sup>
 
24. مرکز اسلامی معصومین<sup>[53]</sup>
 
25. مرکز اهل البیت (ع) <sup>[54]</sup>
 
26. مرکز جوانان الفجر<sup>[55]</sup> ]12[.
 
----[1] . آزادی مطبوعات، در رتبه اول قرار داشت.
 
[2]. Reginald Bibby
 
[3]. Lethbridge
 
[4]. Resttess churches
 
[5]. Agnes Love
 
[6].James Love
 
[7]. Alexander
 
[8]. Muhumetans
 
[9]. John & Martha Simon
 
[10]. United Church
 
[11]. Ali Abou Shady
 
[12]. Alexander Hamilton
 
[13]. Lala
 
[14]. Klondike
 
[15]. McGill University
 
[16]. University of Toronto
 
[17] . بر اساس مطالعات مجملي كه انجام شده است، بهره‌مندي از فرصت‌هاي اقتصادي و تحصيلي از عوامل اصلي مهاجرت به اين كشور بوده است. عوامل ديگر عبارت‌اند از: فشارهاي سياسي در كشور خودي، گشت و گذار و سفر، تحصيل فرزندان و دلايل خانوادگي. البته مهاجران مسلمان عرب در آلبرتا دلايل متفاوتي داشته‌اند: 57% از پرسش شوندگان گفته‌اند كه قوم و خويشي در كانادا داشته‌اند و به واسطه آنها براي مهاجرت ترغيب شده‌اند. بقيه پرسش شوندگان از وضعيت نابسامان سياسي در كشور خود گله‌مند بوده‌اند و آن را دليل مهاجرت خود دانسته‌اند. عده‌اي نيز جوياي فرصت‌هاي اقتصادي و تحصيلي بوده‌اند. در اين ميان، آنچه معنادار است اين است كه هيچ كدام از آنها انگيزه مذهبي را براي مهاجرت خود عنوان نكرده‌اند. مهاجران مسلمان مانند گروه‌هاي مهاجر ديگر به طور فردي و يا خانوادگي مهاجرت كرده‌اند و نه به صورت گروه‌هاي مذهبي كه در جستجوي مامني براي ايمان خويش باشند. آنها به دنبال آزادي و رفاه به اين سرزمين وارده شده‌اند. اين موضوع كه اين مهاجران به دلايل مذهبي مهاجرت نكرده‌اند، فرهنگ‌پذيري آنها را در محيط جديد تسهيل مي‌كند و آنان را به سوي معيارهاي فرهنگي و معنوي كشور ميزبان سوق مي‌دهد]12، 13 و 14[.
 
[18].Mcdiarmid and Perth
 
[19]. L.M. Kenny
 
[20]. Medina
 
[21]. Islamic Horizons
 
[22]. Nouvel Ecosse
 
[23]. با توجه به ضرورت انسجام مراکز و جوامع پیروان اهل بیت (ع)، مجمع اهل بیت کانادا در سال 1372 هجری خورشیدی، برابر با سال 1993 میلادی، به همت جمعی از مسئولان مراکز اسلامی شیعه تاسیس شد و به عنوان سازمانی خیریه و غیرانتفاعی در [[دولت فدرال کانادا]] به ثبت رسید. یکی از فعالیت‌های مجمع اهل بیت، انتشار مجله صراط مستقیم (the right path) است. نشریه مذکور به زبان انگلیسی و به صورت فصلنامه منتشر می‌شود. مطالب این مجله، عمدتاً در جهت تبیین عقاید شیعه و اطلاع‌رسانی برای جامعه پیروان اهل بیت (ع) در این کشور است. به دنبال گسترش و رشد جامعه ایرانی مقیم شهر تورنتو و حومه، مرکز ایرانی اسلامی امام علی (ع) در فوریه 2000 میلادی تاسیس شد. مرکز ایرانی امام علی (ع) در جهت برآوردن نیازهای دینی و فرهنگی جامعه ایرانیان می‌کوشد. یکی از فعالیت‌های این موسسه، احیای مناسبت‌های مختلف است. این مراسم به منظور بزرگداشت اعیاد و وفات بزرگان دین و آشنایی بیشتر با فرهنگ، تاریخ و ارزش‌های اسلامی، بر اساس تعلیمات قرآن و عترت در طول سال برگزار می‌شود. جامعه مسلمانان را در کانادا چند سازمان اداره می‌کنند، از جمله: کنگره اسلامی کانادا، انجمن مسلمانان کانادا، کنگره کانادایی‌های مسلمان و اتحادیه مسلمانان کانادا.
 
[24]. The Council of Muslim Communities In Canada
 
[25]. IFA
 
[26]. CMCC
 
[27]. NASIMCO
 
[28]. Gatineau
 
[29]. CIC
 
[30]. CAIR CANADA
 
[31]. APMO
 
[32]. Islamic Society of Stanford University
 
[33]. Islamic Association of Canadian Woman
 
[34]. Islamic Association of Saskatchewan
 
[35]. Windsor Islamic Association
 
[36]. MSA-U of A
 
[37]. The United Muslim Association of Toledo: U.M.A.T
 
[38]. Bab-ul-Ilm
 
[39]. Islamic Society of North America, Canada
 
[40]. The Canadian Society of Muslims
 
[41]. Al-Huda Lebanese Muslim Society


[42]. Islamic Shia Ithna – Asheri Jamaat of Toronto
18. شورای مسلمانان کلگری ([https://muslimscalgary.ca The Muslim Council of Calgary])


[43]. Dar Al-Madinah Islamic Society
19. فدراسیون زنان مسلمان ([http://www.fmw.org Federation of Muslim Woman-FMW])


[44]. Muslim World League, Canadian Office
20. مؤسسه اسلامی تورنتو ([https://islam.ca Islamic Institute of Toronto])


[45]. Young Muslims in pursuit of Allahs Pleasure
21. مرکز اسلامی استقامه [[استان اونتاریوی کانادا|اونتاریو]] (Istiqamah Islamic Centre of Ontario -IICO)


[46]. Canadian Council of Muslim Women
22. مرکز اسلامی طارق (Taric Islamic Center)


[47]. The Muslim Council of Calgary
23. مرکز اسلامی کانادا (مسجد الرشید) ([https://alrashidmosque.ca Canadian Islamic Center – Al Rashid Mosque])


[48]. Federation of Muslim Woman-FMW
24. مرکز اسلامی معصومین ([https://jaffari.org/mic Mssumeen Islamic Center])


[49]. Islamic Institute of Toronto
25. مرکز اهل البیت (ع) [http://ahlulbaytcentre.org (Ahlul Bayt Center])


[50]. Istiqamah Islamic Centre of Ontario -IICO
26. مرکز جوانان الفجر ([https://www.islamicfinder.org/world/view-place/14904 Al Fajr Youth Center]).<ref name=":1" /><ref>لاریجانی، فاضل(1395). جامعه و فرهنگ [[کانادا]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی].ص.215-237.</ref><ref>بایبی، ر. (1384). کلیسای پویا. اتاوا: رایزنی فرهنگی سفارت جمهوری اسلامی ایران.</ref>


[51]. Taric Islamic Center
== نیز نگاه کنید به ==
[[ادیان در ژاپن]]؛ [[ادیان در چین]]؛ [[ادیان در کوبا]]؛ [[ادیان در تونس]]؛ [[ادیان در مصر]]؛ [[ادیان در لبنان]]؛ [[ادیان در افغانستان]]؛ [[ادیان در روسیه]]؛ [[ادیان در سنگال]]؛ [[ادیان در فرانسه]]؛ [[ادیان در اسپانیا]]؛ [[ادیان در آرژانتین]]؛ [[ادیان در مالی]]؛ [[ادیان در ساحل عاج]]؛ [[ادیان در سیرالئون]]؛ [[ادیان در زیمبابوه]]؛ [[ادیان در اتیوپی]]؛ [[ادیان در سوریه]]؛ [[ادیان در اردن]] ؛ [[ادیان در قطر]]؛ [[ادیان در اوکراین]]؛ [[ادیان در بنگلادش]]؛ [[ادیان در گرجستان]]؛ [[ادیان در تاجیکستان]]؛ [[ادیان در سریلانکا]]؛ [[ادیان در قزاقستان]]؛  [[ادیان در تایلند]]


[52]. Canadian Islamic Center – Al Rashid Mosque
== پاورقی ==
<small>[i]. آزادی مطبوعات، در رتبه اول قرار داشت.</small>


[53]. Mssumeen Islamic Center
<small>[ii]. بر اساس مطالعات مجملی که انجام شده است، بهره‌مندی از فرصت‌های اقتصادی و تحصیلی از عوامل اصلی مهاجرت به این کشور بوده است. عوامل دیگر عبارت‌اند از: فشارهای سیاسی در کشور خودی، گشت و گذار و سفر، تحصیل فرزندان و دلایل خانوادگی. البته مهاجران مسلمان عرب در [[استان آلبرتای کانادا|آلبرتا]] دلایل متفاوتی داشته‌اند: 57% از پرسش شوندگان گفته‌اند که قوم و خویشی در کانادا داشته‌اند و به واسطه آنها برای مهاجرت ترغیب شده‌اند. بقیه پرسش شوندگان از وضعیت نابسامان سیاسی در کشور خود گله‌مند بوده‌اند و آن را دلیل مهاجرت خود دانسته‌اند. عده‌ای نیز جویای فرصت‌های اقتصادی و تحصیلی بوده‌اند. در این میان، آنچه معنادار است این است که هیچ کدام از آنها انگیزه مذهبی را برای مهاجرت خود عنوان نکرده‌اند. مهاجران مسلمان مانند گروه‌های مهاجر دیگر به طور فردی و یا خانوادگی مهاجرت کرده‌اند و نه به صورت گروه‌های مذهبی که در جستجوی مامنی برای ایمان خویش باشند. آنها به دنبال آزادی و رفاه به این سرزمین وارده شده‌اند. این موضوع که این مهاجران به دلایل مذهبی مهاجرت نکرده‌اند، فرهنگ‌پذیری آنها را در محیط جدید تسهیل می‌کند و آنان را به سوی معیارهای فرهنگی و معنوی کشور میزبان سوق می‌دهد.</small>


[54]. Ahlul Bayt Center
<small>[iii]. با توجه به ضرورت انسجام مراکز و جوامع پیروان اهل بیت (ع)، مجمع اهل بیت کانادا در سال 1372 هجری خورشیدی، برابر با سال 1993 میلادی، به همت جمعی از مسئولان مراکز اسلامی شیعه تاسیس شد و به عنوان سازمانی خیریه و غیرانتفاعی در [[دولت فدرال کانادا]] به ثبت رسید. یکی از فعالیت‌های مجمع اهل بیت، انتشار مجله صراط مستقیم (the right path) است. نشریه مذکور به زبان انگلیسی و به صورت فصلنامه منتشر می‌شود. مطالب این مجله، عمدتاً در جهت تبیین عقاید شیعه و اطلاع‌رسانی برای جامعه پیروان اهل بیت (ع) در این کشور است. به دنبال گسترش و رشد جامعه ایرانی مقیم شهر تورنتو و حومه، مرکز ایرانی اسلامی امام علی (ع) در فوریه 2000 میلادی تاسیس شد. مرکز ایرانی امام علی (ع) در جهت برآوردن نیازهای دینی و فرهنگی جامعه ایرانیان می‌کوشد. یکی از فعالیت‌های این موسسه، احیای مناسبت‌های مختلف است. این مراسم به منظور بزرگداشت اعیاد و وفات بزرگان دین و آشنایی بیشتر با فرهنگ، تاریخ و ارزش‌های اسلامی، بر اساس تعلیمات قرآن و عترت در طول سال برگزار می‌شود. جامعه مسلمانان را در کانادا چند سازمان اداره می‌کنند، از جمله: کنگره اسلامی [[کانادا]]، انجمن مسلمانان [[کانادا]]، کنگره کانادایی‌های مسلمان و اتحادیه مسلمانان کانادا.</small>


[55]. Al Fajr Youth Center
== کتابشناسی ==
<references />
[[رده:دین، ادیان و مذاهب]]

نسخهٔ ‏۹ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۰۴

ادیان در کشور کانادا شامل تاريخ اديان و مذاهب کانادا؛ دین رسمی کانادا؛ مسیحیت در کانادا؛ اسلام و مسلمانان کانادا؛ مهاجرت مسلمانان به کانادا؛ پراکندگی جمعیتی مسلمانان کانادا؛ آموزش دین اسلام در کانادا؛ نهادها و مراکز دینی مسلمانان کانادا و مشکلات مسلمانان در کانادا است که در ذیل شرح داده شده است:

جایگاه و نقش دین در جامعه و سیاست

ادیان در کانادا
ادیان در کانادا. قابل بازیابی از https://out-of-my-mind.net/2011/12/16/the-mystery-of-mexican-church-bells/

کانادا یکی از متنوع‌ترین کشورهای جهان به لحاظ دینی و مذهبی است. به دلیل حضور قومیت‌های گوناگون در آن، تنوع گوناگونی از ادیان و مذاهب نیز دیده می‌شود. با وجود این، آزادی دینی یکی از حقوق اصلی شهروندان به حساب می‌آید. به عقیده صاحب‌نظران آزادی دین در این کشور موجب شده است تا مردمان ملل مختلف در سال‌های متمادی برای فرار از ستم مذهبی، سیاسی، عقیدتی و نژادی به این سرزمین مهاجرت کنند. آزادی دینی و مذهبی در این کشور جایگاه ویژه‌ای دارد. نتایج بررسی‌های رسمی درباره ارزش‌هایی که برای اداره بهتر جامعه شهری حیاتی به نظر می‌رسیدند، نشان می‌دهد مردم اهمیت آزادی عمل به دین ومذهب را در درجه دوم قرار دادند.[i] این چنین ارزش نهادن به مذهب در یک کشور سکولار بسیار قابل توجه بوده است.

در این زمینه «رجینالد بایبی(Reginald Bibby)» استاد جامعه‌شناسی دانشگاه «لث بریج(Lethbridge)» در کتاب خود، با عنوان «کلیساهای پویا(Resttess churches)»، معتقد است که مذهب در حال بازگشت به کانادا است. او این ادعا را با ارائه اعداد و ارقام همراه می‌کند و اظهار می‌دارد که تعداد جوانان و بزرگسالان معتقد به خدا افزایش یافته است و به طور مشخص تمایل بیشتری برای تماس با کلیسا در آنان ایجاد شده است.[۱] با وجود این، این کشور دین رسمی ندارد، دین در شکل‌دهی جامعه هیچ‌گونه نقشی ایفا نمی‌کند و اداره جامعه به عهده حکومت‌ سکولار است. در واقع، پلورالیسم دینی بخش مهمی از سیاست دولت به شمار می‌رود. بر همین اساس، ادیان گوناگونی در این کشور یافت می‌شود که همگی خواهان عمل کردن به دستورات دینی خود می‌باشند. به دلیل افزایش ادیان مختلف طی سال‌های اخیر و نیز نقد جدی عده کثیری از دانشمندان این کشور با تأکید بر بازگشت به مذهب، نخست‌وزیر، استیفن هارپر، تشکیل دفتر آزادی مذهب در این کشور را اعلام کرد. این دفتر بر ترویج آزادی دین، مذهب و عقیده در سراسر جهان متمرکز شده است و از آزادی ادیان ومذاهب حمایت می‌کند. همچنین، با اجرای برنامه‌هایی از اقلیت‌های مذهبی حفاظت می‌کند که مورد تهدید قرار گرفته ­اند. این دفتر با عداوت دینی و مذهبی مخالفت است. طبق بیانیه دولت، این دفتر کانال اصلی حمایت از آزادی، دموکراسی، حقوق بشر و حکومت قانون خواهد بود. در کنفرانسی که به همین دلیل در سال 2013م برگزار شد، صدها نماینده از گروه‌های مختلف مذهبی شرکت داشتند. در این کنفرانس نخست‌وزیر هارپر اظهار داشت: «در سراسر جهان، نقض آزادی مذهبی بسیار شایع و در حال افزایش است.» وی تأکید کرد«ترویج آزادی مذاهب و پذیرش اندیشه دیگران توسط دولت کانادا در زمره مهم‌ترین ارزش‌های این کشور است».[۲]

حساسیت‌های ایجاد شده و نیز حمایت‌های دولتمردان موجب شد تا آزادی دینی و مذهبی در میان سایر آزادی‌ها جایگاه ویژه‌ای داشته باشد. در این محیط باز، سازگار و پذیرا دین اسلام نیز شکوفا شده است. امروزه مسلمانان تقریباً در همه جای این کشور به چشم می‌خورند. حتی در کارهای روزمره زندگی(در مدارس، فروشگاه‌ها، در محیط کار و در زمین‌های بازی) احتمال دیدن یک مسلمان بسیار بیشتر از دیدن یک عضو از اعضای کلیسای پنتکوستال است. در حال حاضر، اسلام اولین دین عمده غیرمسیحی کشور کانادا محسوب می‌شود و از بالاترین سرعت گسترش ادیان در این کشور برخوردار است.

از آنجایی که مسلمانان مهاجر عمدتاً از اروپا به این کشور آمده‌اند، جامعه مسلمانان نیز به یک نمونه فعال جامعه پلورالیست کانادایی تبدیل شده‌ است. برای کسی که در صدد دیدن جهان‌شمولی اسلام در تنوع فرهنگی، زبانی و نژادی‌اش باشد، کانادا یک ویترین حقیقی برای نمایش این واقعیت است. البته، ‌به‌‌رغم افزایش حضور مسلمانان در غرب، شکاف سوءتفاهم بین اسلام و غرب بیشتر شده است. دیدگاه‌ها نسبت به اسلام و مسلمانان به شدت وارونه و تحریف شده است و با عادی انگاشتن افراطی‌گری به عنوان هنجار و تعمیم رفتار عده‌ای انگشت‌شمار، چهره یک چهارم جمعیت دنیا به غبار زنگار خدشه‌دار شده است.

تاریخ ادیان و مذاهب کانادا

تاریخچه ادیان و مذاهب در کانادا متأثر از تاریخ و پیشینه این کشور است. طی سالیان طولانی که بومیان به این سرزمین وارد شدند و در آن زندگی کرده‌اند به طور رسمی فاقد دین ساختار یافته بوده‌اند. اعتقادات دینی و بینشی آنها به خاک و زمین اهمیت بسیار می‌داد، به گونه‌ای که برخی سرزمین‌ها دارای قداست خاصی بوداند. بومیان به رویاها معتقد بودند و برای آن ارزش خاصی قائل می‌شدند. امروزه، بیشتر بومیان این کشور خود را مسیحی می‌نامند و گروهی از آنان نیز دین خاصی ندارند. پس از ورود اروپائیان آیین مسحیت نیز رواج پیدا کرد، به طوری که این آیین به مرور به عنوان دین غالب مطرح شد. پیشینه مسیحیان این کشور به دو گروه کاتولیک‌های رم(از تبار فرانسوی) و پروتستان‌ها(از تبار انگلیسی) برمی‌گردد. در یک قرن گذشته، تقریباً تمام مردم کانادا مسیحی بودند و تعداد افراد بدون دین محسوس نبوده است. از اواخر قرن بیستم، نفوذ ادیان در اکثر جوامع غربی - از جمله کانادا - کاهش یافت. اما، کلیساها و مراکز نشست‌های مذهبی- که نماینده عقاید مختلف هستند- در سراسر کانادا یافت می‌شوند. به طور کلی، بررسی پیشینه دینی این کشور نشان می‌دهد که مردم بخش شرقی بیش از غرب آن به مذهب تمایل داشته‌ا‌ند. در نیوفاندلند، تعداد پروتستان‌ها از همه استان‌ها بیشتر و تعداد بی‌مذهب‌ها هم از استان‌های دیگر کمتر بوده است. در کبک تعداد کاتولیک‌ها از همه استان‌ها بیشتر و در بریتیش کلمبیا تعداد کاتولیک‌ها از سایر استان‌ها کمتر بوده است. همچنین تعداد افراد فاقد مذهب مشخص در اونتاریو بیشتر از سایر ایالت‌ها بوده است. نسبت این افراد در آلبرتا، بریتیش کلمبیا و یوکان بالاتر از میانگین ملی بوده است.[۳] [۴]

علاوه بر مسحیت، ادیان دیگری- نظیر یهودیت، هندوئیسم و اسلام نیز در کانادا رواج دارد. هر چند درباره تاریخ اولین حضور این ادیان در این کشور اتفاق نظر وجود ندارد. آنچه مسلم است اسلام و مسلمانان چندان در کانادا جدید نیستند. به حکایت تاریخ مستند مسلمانان، حضور آنها به اواسط قرن نوزدهم باز می‌گردد. سی سال پیش از آنکه پدران کنفدراسیون این کشور را پی نهند، یک بانوی مسلمان اسکاتلندی(به نام «اگنس لاو(Agnes Love)») اولین مسلمان را در منطقه‌ای به دنیا آورد که بعدها جزیی از این سرزمین محسوب شد. این فرزند همچون پدرش «جیمز لاو(James Love)» نامیده شد و در سال 1854م در ایالت اونتاریو به دنیا آمد. او بزرگ‌ترین فرزند و یکی از هشت فرزند جیمز و اگنس بود. آخرین فرزند خانواده به نام «الکساندر(Alexander)» در سال 1868م، یعنی یک سال پس از تشکیل کانادا به دنیا آمد.

زوج مسلمان دیگری که در اسناد دولتی با عنوان «محمد تانس(Muhumetans)» با «محمدی‌ها» توصیف شده‌اند، «جان و مارتا سیمون (John & Martha Simon)» نام داشتند و حدود سال 1871م از آمریکا به اونتاریو مهاجرت نمودند. آنها نیز همچون خانواده لاو در اصل اروپایی بودند. جان انگلیسی و مارتا فرانسوی بود. این دو خانواده در دهه 1850 میلادی تقریباً کل جامعه مسلمان کانادا را تشکیل می‌دادند.

تا سال 1901م، تعداد مسلمانان به 300 تا 400 نفر رسید. بیشتر آنان مسلمانان ترک‌ و سوری‌ بودند. براساس آمار رسمی سال 1931م جمعیت مسلمانان این کشور، که در سال 1921م تنها 487 نفر بود، به 645 نفر رسید. در طول سال‌های قبل از دهه 1950م به دلیل محدودیت‌های اعمال شده در مهاجرت آسیایی‌ها و وقوع جنگ، میزان رشد جمعیت مسلمانان بسیار پایین بود. بعد این سال‌ها جامعه مسلمانان به رشد خود ادامه داد و از سال 1970م به بعد شتاب فزاینده‌ای یافت. آمار رسمی در سال 1981م، جمعیت مسلمانان را 98/165 نفر اعلام نموده است. براساس آمار رسمی در سال 1991م، جمعیت مسلمانان به 253260 نفر ‌رسید. آنها در ده منطقه از بیست و پنج منطقه شهری این کشور(به انضمام کل استان آلبرتا) مهم‌ترین جامعه مذهبی غیرمسیحی را تشکیل دادند.

در سال 1996م، مطابق یک تحقیق مردم‌شناسی درباره مسلمانان و آمار دریافتی از کنگره یهودیان کانادا، شهروندان این کشور بیش از هر دین دیگر به اسلام گرویده‌اند. در پرتو همین اقبال عمومی به اسلام در دهه 1990، در حال حاضر مسلمانان با جمعیتی بالغ بر یک میلیون نفر بزرگ‌ترین اقلیت غیرمسیحی این کشور به شمار می‌روند. تعداد مسلمانان اکنون با تعداد پیروان پنج فرقه از بزرگ‌ترین فرق مسیحی برابری می‌کند. مسلمانان این کشور دیگر غریبه نیستند. آنها دارای همکاران، همسایگان، دوستان و همسران کانادایی‌ هستند. یک‌سوم مسلمانان این کشور در کانادا متولد شده‌اند. در خلال سال‌های دهه‌های 1970 و1980 میلادی، یعنی زمانی که بسیاری از جوانان با این احساس که اعتقاد خود را از دست داده‌اند کلیسا را رها کردند، بسیاری به اسلام گرایش پیدا کردند؛ چرا که پاسخ نیازهای روحی و توصیف حقیقی زندگی را در آن یافتند.[۵][۶]

دین رسمی کانادا

چنان که ذکر شد در این کشور دین رسمی وجود ندارد و پیروان معتقد به ادیان مختلف در انجام دادن فرایض دینی خود آزادند. بررسی‌ها نشان می‌دهند که برخی افراد و گروه‌ها در این کشور تلاش کرده‌اند تا جامعه را سکولار معرفی کنند. به اعتقاد «بایبی»، برخی از روزنامه‌نگاران و رهبران مذهبی برای ترویج سکولاریسم، تلاش می‌کنند آمار نادرستی از دین‌مداری در این کشور ارائه دهند. به عقیده وی برای درک نادرست و بی‌نتیجه بودن این آمارها کافی است به اطلاعاتی توجه شود که حکومت فدرال از سال 1871م به صورت مرتب و هر ده سال یک بار درباره هویت مذهبی ارائه می‌کند. این موضوع از دیدگاه بایبی بسیار پراهمیت است، زیرا حتی امریکا از این ویژگی برخوردار نیست که در آمارهای خود جایگاهی برای ادیان و مذاهب قرار داده باشد. به‌زعم «بایبی» آمارها بیانگر آن است که در سراسر جهان، به ویژه در کانادا، تجدید حیات دینی در حال رخ دادن است و ادیان اسلام، مسیحیت، بودائیسم، هندوئیسم و بسیاری از مذاهب در حال احیا شدن هستند. او ادعا می‌کند که با داشتن اطلاعات جامع و از ادیان در این کشور می‌توان به وضوح به تبلیغات عده‌ای خط بطلان کشید که بر سکولاریسم تأکید می‌کنند. براساس تحقیقی که «بایبی» در کانادا انجام داده است، او در زمینه اعتقاد به خداوند، تجربه حضور خداوند و نیایش خداوند در میان مردم این کشور، آمارهای جالبی به شرح زیر ارائه کرده است:

اعتقاد به خداوند

آقای بایبی ادعا می‌کند که براساس تحقیق میدانی به عمل آمده تعداد زیادی از افراد که در مراسم کلیسا شرکت فعال ندارند، معتقد به خداوند هستند. براساس آمارهایی که او به آنها استناد می‌کند، بیش از 70 درصد از بزرگسالان و جوانان معتقد به خداوندی هستند که حافظ آنهاست. از هر دو نفر، یک نفر اذعان می‌دارد که در فعالیت‌های مذهبی شرکت می‌کند و دو نفر از هر سه نفر نیز ادعا کرده‌اند که دارای دین خاصی هستند. همچنین از هر دو نفر بزرگسال یک نفر اذعان می‌دارد که خودش حضور خداوند را تجربه کرده است.

تجربه حضور خداوند

درباره تجربه حضور خداوند چند مطلب قابل ذکر است:

1) به‌‌رغم آنکه درصد مشارکت افراد در گروه‌های مذهبی بین سال‌های 1975 تا 2000م از 30 درصد به 20 درصد کاهش یافته است، با وجود این، از میان هر سه نفر جوان در سنین بین 15 تا 19 یک نفر ادعا ‌کرده است که حضور خداوند را تجربه کرده است.

2) بالاترین درصد کسانی که ادعا می کند تجربه حضور خداوند را دارند پروتستان‌های محافظه‌کارند که در کلیساها نیز حضور فعال دارند. این آمار در میان کاتولیک‌های رومی در استان کبک نیز بالا می‌باشد.

3) این تجربه برای افرادی که آن را درک کرده‌اند، تجربه‌ای پایدار و دائمی است. از دیدگاه آنان تجربه دینی اغلب عمیق وهمراه با تأثیرات پایدار است.

بایبی این مطلب را نیز خاطر نشان می‌سازد که ارتباط با خداوند با داشتن آگاهی انسان‌ها نسبت به حقیقت زندگی فراتر از عالم حس و مشاهده است و نهایت آنکه ایمان به خداوند می‌تواند باعث امید در فراز و نشیب‌های زندگی باشد.

دعا و نیایش

مردم کانادا علاوه بر داشتن اعتقاد و تجربه دینی نسبت به خداوند، پایبند به سخن گفتن و یا همان نیایش با خداوند هستند. غالب افرادی که در مراسم هفتگی کلیسا شرکت می‌کنند، بیشتر به نیایش و دعا گرایش دارند. با وجود این، یک نفر از هر پنج نفر که در مراسم کلیسا حضور فعال ندارند نیز به نیایش روی می‌آورند.

بایبی بر این باور است که حدود 90 درصد کانادایی‌ها به پرسش‌هایی توجه دارند که مرتبط با سرانجام سرنوشت انسان است. این حقیقت که انسان از کجا آمده است، یا چگونه می‌توان به سعادت ابدی دست یافت، آنگاه که انسان می‌میرد چه اتفاقی برای او خواهد افتاد و یا علت وجود دردها و رنج ها در این دنیا چیست؟ از پرسش‌هایی است که آنان را به تفکر وامی‌دارد.

مسیحیت در کانادا

این نویسنده حضور مردم اعم از بزرگسالان و جوانان در گروه‌های مذهبی مسیحیت(اعم از پروتستان‌ها و کاتولیک‌های رومی) در کلیساها را پررنگ می‌داند. تحقیقات آماری نشان می‌دهند که در سال 2000م، 22 درصد از جوانان در کلیساها حضور یافته اند که این آمار در سال 1984م، 23 درصد و در سال 1992م به 18 درصد کاهش یافت. این نتیجه در سال 2000م نشان داد که آنچه سکولاریسم به دنبال آن بود، به تحقق نرسید. آمارها نشان می‌دهند که به‌‌رغم تلاش‌های صورت گرفته، گرایش مردم به دین و مذهب قابل توجه بوده است.[۶]

براساس آمارهای موجود، 77/1 درصد کانادایی‌ها مسیحی هستند که 43/6 درصد آنها کاتولیک‌ها می‌باشند. کاتولیک‌ها بزرگ‌ترین گروه مذهبی این کشور را تشکیل می‌دهند. بزرگ‌ترین کلیسای پروتستان‌ «یونایتد چرچ(United Church)» است که پروتستان‌ها در آن به عبادت می‌پردازند. همچنین، در حدود 16/5 درصد از کانادایی‌ها اظهار داشته‌اند که مذهب خاصی ندارند و 6/3 درصد مابقی به ادیانی غیر از مسیحیت اعتقاد دارند که بزرگ‌ترین آنها اسلام است.

اسلام دومین دین بزرگ کانادا است. براساس آمار سال 2013م، در این کشور بیش از یک میلیون و صد هزار مسلمان زندگی می‌کنند. اکثر مسلمانان در ایالات اونتاریو و حومه تورنتو ساکن هستند. بریتیش کلمبیا نیز جمعیت قابل توجهی مسلمان دارد. بیشتر مهاجران از خاورمیانه و ایران مسلمان هستند و دو جامعه بزرگ مسلمان ونکوور را تشکیل داده‌اند.[۷][۸]

علاوه بر ادیان مذکور، ادیان دیگری نیز در این کشور وجود دارند. جدول 6.1 که براساس آمار و اطلاعات سال 2011م تنظیم شده است، تعداد و نسبت هریک از آنها به کل جمعیت نشان می‌دهد.[۹]

جدول‌شماره 1. تعداد و نسبت مذاهب در کانادا

نام مذهب تعداد جمعیت درصد جمعیت
مسیحیت 22.102.700 67.8%
اسلام 1.000.000 3.1%
یهودیت 329.500 1
بودیسم 366.800 1.1%
هندوئیسم 498.000 1.5%
سیکیسم 455.000 1.4%
نامشخص 7.850.600 24.1%

اسلام و مسلمانان کانادا

چنان که ذکر شد، جامعه مسلمانان در جدول گروه‌های مذهبی این کشور حضوری متأخرتر دارد. اوایل قرن بیستم میلادی مهاجرت مسلمانان به کانادا آغاز شد، اما تا پایان جنگ جهانی دوم جریان آن محدود بود. از این زمان به بعد مهاجرت مسلمانان سیری روزافزون ‌یافت. در سه دهه گذشته این افزایش شدت گرفت. نوع و خاستگاه ملی مهاجران در 30 سال گذشته نیز دگرگون گشته است. در نخستین سال‌های بعد از جنگ جهانی دوم مهاجران مسلمان بیشتر عرب‌زبان بودند،‌ اما اکنون طیف زبانی وسیعی از مهاجران در کانادا درهم تنیده‌اند. مهاجران مسلمان اولیه بیشتر جوان بودند و وضع مالی خوبی نداشتند. آنها برای امرار معاش دستفروشی می‌کردند و یا اینکه به مشاغل سطح پایین تن می‌دادند. این مهاجران اغلب راهی شهرهای تورنتو و مونترال ‌شدند. از آن دو شهر بود که آنان اندک اندک به دنبال شغل و امکانات بهتر راهی مناطق دیگر شدند. آنگاه به واسطه پشتکار، سخت‌کوشی و صرفه‌جویی سامان گرفتند و به موقعیت اقتصادی بهتر دست یافتند. البته فرزندان این مهاجران کمتر با مضیقه‌های پدران و مادرانشان روبه‌رو شدند.

ویژگی بارز مهاجران مسلمان، که بعد از جنگ جهانی دوم وارد کانادا شدند، تنوع فرهنگی آنهاست. همه آنها دینی واحد دارند، اما از کشورهای اسلامی گوناگون، به ویژه لبنان، سوریه، اردن، فلسطین، مصر، پاکستان، بنگلاش، ترکیه، ایران، اروپای شرقی، شرق آفریقا و غیره، به این کشور عزیمت کرده‌اند. شیعیان مهاجر نیز از فرقه‌های گوناگون نظیر اثنی عشری، اسماعیلی و دروزی هستند. تعدد خاستگاه ملی و فرهنگی این مسلمانان خود مانعی برای ارتباط بیشتر بین آنها است. این امر به نوبه خود از همبستگی جامعه مسلمانان کانادا می‌کاهد و زمینه جذب آنان را در فرهنگ کانادایی فراهم می‌آورد. در مقایسه با مهاجران سابق، آنهایی که پس از جنگ به این کشور مهاجرت کرده‌اند، به لحاظ شغلی و سطح معلومات بسیار ناهمگون‌اند. در حال حاضر، مسلمانان در مشاغل و موقعیت‌های متنوعی مشغول به کار هستند، عده‌ای کار خصوصی دارند و عده‌ای نیز به کارهای دولتی مشغولند.

استان‌های انتاریو، کبک و آلبرتا پرجاذبه‌ترین مناطق برای مهاجران مسلمان بوده است. انتاریو به لحاظ تعداد جمعیت مسلمانان مقام اول را دارد. شهر تورنتو در این استان مسلمانان بیشتری را در خود جای داده است. در استان کبک شهر مونترال و در استان آلبرتا ‌شهرهای ادمونتون، کلگری و لاک لابیچ چنین وضعیتی دارند. ‌مسلمانان عمدتاً در شهرهای بزرگ متمرکز شده‌اند. به لحاظ جغرافیایی تمرکز مسلمانان در بخش انگلیسی زبان بیشتر از بخش فرانسه زبان است. البته مسلمانان در شهرهای بزرگ در منطقه خاصی گرد نیامده‌اند و در سراسر شهر پراکنده‌اند. همین جدایی از یکدیگر در شهرها زمینه مساعدتری را فراهم می‌آورد تا مسلمانان به سرعت جذب فرهنگ کشور میزبان شوند و خلق و خوی آنان را بگیرند.[۱۰]

مهاجرت مسلمانان به کانادا

انگیزه‌های مهاجران مسلمان

بسیاری از مسلمانان مهاجر به منظور در امان ماندن از عدم تحمل نژادی، تعقیب ایدئولوژیک یا مذهبی و سیاسی و یا به دلیل اشغال سرزمین مادری توسط بیگانگان به کانادا آمده‌اند. با وجود این، اکثریت قاطع مسلمانان به منظور برخورداری از زندگی بهتر به کشوری مهاجرت کرده‌اند که براساس اعلام سازمان ملل بهترین کشور دنیا ارزیابی شده است. این دسته از مهاجران صاحب مهارت و دارای مدارج بالای علمی در زمینه‌های مختلف هستند و کشور مبزبان نیز شدیداً نیازمند دانش و مهارت آنها است.

اولین مهاجران مسلمان - که در حقیقت ماجراجویان و مردان خط مقدم توسعه کانادا بوده‌اند - به انگیزه کشف سرزمین جدید و داشتن سهم در ثروت‌های سرزمین جدید رنج مهاجرت را به جان خریدند. داستان نوجوان مسلمان «علی ابوشادی(Ali Abou Shady)»، که بیشتر به «الکساندر همیلتون(Alexander Hamilton)» معروف است، هنوز بر سر زبان‌هاست. او پنجاه کیلومتر به همراه عموی خود از «لالا(Lala)» تا بیروت در لبنان پیاده طی کرد تا سوار کشتی مونترال شود و خود را در طلای «کلوندیک(Klondike)» سهیم گرداند. آن زمان برای موفقیت در معادن طلا بسیار دیر بود، اما اراده او برای موفقیت موجب شد که او در امور تجاری دیگر موفق شود.

یکی دیگر از انگیزه‌های مهاجرت مسلمانان دستیابی به امکانات تحصیلی بهتر است. از همین‌روست که با تأسیس بخش مطالعات اسلامی دانشگاه مک گیل(McGill University) در سال 1952م و در دانشگاه تورنتو(University of Toronto) در سال 1962م، دانشمندان و دانشجویان مسلمان بسیاری از سراسر دنیا برای تدریس یا تحصیل به این کشور مهاجرت کرده‌اند[ii].[۱۰]

سطح علمی مهاجران مسلمان

سیاست دولت در جذب مهاجران بر انتخاب افراد تحصیل کرده و دارای مهارت استوار بوده است. مهاجران برای حصول موفقیت در جامعه میزبان نیازمند کسب مدارج علمی بالاتر هستند. به همین دلیل مسلمانان از جمله مهاجرانی هستند که از بالاترین سطح تحصیلات عالی برخوردارند. براساس آمارها بیست و هفت درصد از مسلمانانی که در کانادا در گروه اول نیروی کار مشغول به فعالیت‌اند، دارای تحصیلات دانشگاهی هستند. این در حالی است که تنها هفده درصد از کل جمعیت این کشور دارای تحصیلات دانشگاهی می‌باشند.[۱۱] [۱۲]

پراکندگی جمعیتی مسلمانان کانادا

پراکندگی جغرافیایی مسلمانان

مسلمانان در هر نقطه از این کشور که امکان بروز خلاقیت‌های خود را یافته‌اند مستقر شده‌اند. برخلاف مسلمانان پیشگام، مهاجران مسلمان بیشتر در ایالت‌های غربی سکنی گزیدند. امروزه، مسلمانان از ساحل غربی گرفته تا ساحل شرقی و در تمام ایالت‌های دهگانه کانادا حضور دارند؛ ولی 86 درصد آنان تنها در شش نقطه پرجمعیت کانادا زندگی می‌کنند. ایالت‌های اونتاریو، کبک و آلبرتا پرجاذبه‌ترین مناطق برای مسلمانان هستند و شهر تورنتو بیش از دیگر نقاط پذیرای مسلمانان بوده است. به لحاظ جغرافیایی مسلمانان در نقاط خاصی از شهرها متمرکز نیستند و در سرتاسر این شهر پراکنده‌اند.

پراکندگی فرهنگی مسلمانان

جامعه مسلمانان می‌تواند مدلی از جامعه چند فرهنگی کانادا را ارائه کند. جامعه مسلمانان به لحاظ فرهنگی، بسیار غنی و به لحاظ زبان و نژاد بسیار متنوع است. در جامعه مسلمانان مردمی از نژادها و کشورهای مختلف دیده می‌شود(از چین تا فیلیپین، بالکان، اوکراین، آسیای مرکزی، خاورمیانه، شرق و غرب اروپا و قاره آمریکا). با وجود اینکه بسیاری از مسلمانان به زبان‌های عربی، فارسی و اردو صحبت می‌کنند، زبان‌های دیگر(لهستانی، آلمانی، ایتالیایی، چینی، ژاپنی و...) نیز در منازل مسلمانان تکلم می‌شود.

در حال حاضر، از بیش از یک میلیون مسلمان این کشور حدود 500/000 نفر لبنانی، 250/000 نفر ایرانی و بقیه از سایر کشورها می‌باشند. خاستگاهِ فرهنگیِ مسلمانان مانعی برای ارتباط تنگاتنگ بین آنها است. این امر از همبستگی آنان می‌کاهد و زمینه را برای جذب به فرهنگ سرزمین میزبان فراهم‌تر می‌سازد.[۱۱] [۱۲]

مشکلات مسلمانان در کانادا

چالش با محیط فرهنگی تازه

کانادا برای مهاجران تازه وارد چالش تازه‌ای است. این چالش نسبت به درجه تطبیق‌پذیری مهاجران شدت و ضعف دارد. البته تشابهات ظاهری، لباس، خلق و خو، زبان، ‌ذائقه غذایی و آداب و رسوم ‌از مشکلات ناشی از انطباق با محیط می‌کاهد. برای مثال، آنان که از حاشیه اروپا به این کشور آمده‌اند، راحت‌تر با محیط تازه به سازگاری می‌رسند. برای دیگران این مشکلات، به نسبت درجه تفاوت‌های فرهنگی‌شان با محیط تازه، ‌افزایش و یا کاهش می‌یابد. در هر حال، عوامل متعددی بر انطباق و سازگاری فرهنگی تأثیر می‌گذارد که از آن میان می‌توان به روحیات فرد مهاجر و ملیت او و نیز حال و هوای جایی اشاره کرد که به آن وارد می‌شود.

به طور کلی، سازگاری مهاجران مسلمان با شرایط محیطی و فرهنگی کانادا قدری دشوار و تدریجی است. چالش مسلمانان با فرهنگ کشور میزبان سه وجه دارد: ‌نخست آنکه زبان، فرهنگ و مذهب مهاجران با این مقولات در کشور میزبان کوچک‌ترین مشابهتی ندارد. آنان برای بقاء باید زبان تازه را بیاموزند، ‌تغییرات متعددی را متحمل گردند، و شیوه‌های کهنه زندگی را با شیوه‌های تازه پیوند بزنند. این امور اندکی مشکل می‌نماید. دوم آنکه سیاست‌های دولت در زمینه پذیرش مهاجران همواره فراز و نشیب داشته است. پس از جنگ جهانی دوم، ‌آنگاه که سیل مهاجران از آسیا و جنوب شرق اروپا به این کشور روان شد،‌ نگرانی در دولت این کشور به وجود آمد که ممکن است افزایش رقم مهاجران آثار سویی برای میراث انگلوساکسون این کشور به ارمغان آورد. اخیراً‌، نخست وزیر کانادا گفت که مهاجران چهره اجتماعی این کشور را دگرگون ساخته‌اند و متعاقب این گفته در قوانین مهاجرت سختگیری‌های بیشتری اعمال گردید. امروزه قوانین مهاجرت کانادا تبعیض را روا نمی‌دارد، اما در عمل برخورد با مسلمانان چندان هم خالی از تبعیض نیست. برای مثال، طبق بررسی‌های مک درمید و پرت(Mcdiarmid and Perth) در کتاب «تعصب در قلمرو تعلیم و تعلم»، که در مؤسسه مطالعات آموزش و پرورش تورنتو به چاپ رسیده است،‌ هنگامی که در کتاب‌های درسی از مسلمانان سخنی به میان می‌آید برای آنان صفاتی مانند:‌ بزرگ، وفادار، صبور، متحجر و بی‌ایمان(نسبت به مسیحیت) به کار رفته است. در عوض هنگامی که از شخصیت‌های مسیحی گفتگو می‌شود، از آنان با صفاتی مانند: وفادار، ‌شهید،‌ بزرگ،‌ مشهور و غیور یاد شده است. آیا این از آن رو نیست که آموزش و پرورش و تدوین کتب درسی در این کشور در دست مسیحیان است؛ در گفتگو از یهودیان نیز صفاتی همچون: بزرگ،‌ با‌ایمان،‌ عادل، بصیر و نابغه استفاده شده است. هنگام گفتگو از مهاجران این کلمات بسیار به گوش می‌خورد:‌ پرتلاش،‌ غنی ساختن کانادا،‌ مهارت، معضل، کمک و مساعدت. درباره سیاهان نیز از کلمات بدویت،‌ با محبت، پرحرارت و خرافاتی استفاده می‌شود.

مک درمید در نتیجه‌گیری کتاب مذکور می‌گوید:‌ «تعصب هنوز در کتاب‌های درسی کانادا خود را نشان می‌دهد. متعصب بودن به ظاهر ممدوح نیست، اما به ظرافت به کتب درسی راه یافته است. گرچه دیگر به مهاجران «بیچاره» نمی‌گویند، ‌اما به کار بردن مدام کلماتی مانند «معضل» و یا «گروه زنبوران» تأثیر تخریبی کمتری برجای نمی‌گذارد، این امر مصداق بارز تبعیض در زبان گفتگوست».

ال.م. کنی(L.M. Kenny) در کتاب «خاورمیانه در کتاب‌های درسی علوم اجتماعی»، که انتشارات دانشگاه مدینا(Medina) آن را منتشر کرده است،‌ تایید می‌کند که در متون علوم اجتماعی در مدارس انتاریو بی‌انصافی نسبت به مسلمانان یافت می‌شود. این متون هنگام مواجهه با مسلمانان و اسلام دچار خطای فاحش می‌شوند. در یکی از کتاب‌های درسی(به نقل از کنی) مؤلف می‌گوید که «اسلام در میان اعراب بدوی تولد یافت. این بدویان سواد و دانش نداشتند و بر روی شترها ایام می‌گذراندند». بعضی از معلمان مدارس انتاریو نیز این کلیشه‌ها را تکرار می‌کنند. در متونی که «کلیسای متدیست کانادا» و «کلیسای متحد کانادا» در مدارس روز یکشنبه‌ها و بعضاً‌ برای مهاجران تدریس می‌کند نیز می‌توان رد پای این نگاه جانبدارانه را پیدا کرد. این نوع نگاه بیشتر بر وجه افتراق اسلام و مسیحیت تکیه دارد تا بر جنبه‌های وفاق. تبلیغات سوء رسانه‌ها درباره انقلاب اسلامی ایران در ایجاد بدبینی نسبت به اسلام بی‌تأثیر نبوده است. این بدبینی گاهی در مطبوعات منعکس می‌گردد و روزنامه‌ها به آن دامن می‌زنند. این القای بدبینی را مسلمانان کاملاً‌ احساس می‌کنند. البته واکنش مسلمانان به این گونه القائات متفاوت است. بعضی‌ها موضوع اهانت‌آمیز را می‌بینند و آن را نادیده می‌گیرند؛‌ برخی‌ها نیز واکنش نشان می‌دهند و بر حضور فرهنگی خویش تأکید می‌نهند؛‌ برخی‌ دیگر نیز در فرهنگ کشور میزبان چنان جذب شده‌اند که نه موضوع را می‌بینند و نه واکنشی نشان می‌دهند.

سومین چالش سخت مسلمانان با فرهنگ جامعه میزبان، شکاف بین نسل مهاجر و فرزندان آنان است که در کانادا متولد شده‌اند. به تعبیری، مهاجران مسلمان صاحب فرزندان خود که در کانادا متولد شده‌اند، نیستند. این بچه‌ها در متن فرهنگ و نهادهای کانادایی متولد شده‌اند،‌ رشد کرده‌اند و آموزش دیده‌اند. شواهد نشان می‌دهد که این بچه‌ها در مقایسه با پدران و مادران خود، از قابلیت‌های فرهنگ‌پذیری بسیار بالایی برخوردار هستند و به راحتی در شیوه سلوک و زندگی این کشور جذب می‌شوند. کار فرهنگی با این بچه‌ها و یادآوری ویژگی‌های بارز فرهنگ و تمدن ملی و اسلامی خودی،‌ وظیفه‌ای سترگ و کاری بسیار مشکل – اما امکان پذیر- است. در این جا باید یادآور شویم که در جامعه ایرانیان مقیم(و در سطحی وسیع‌تر در جامعه مسلمانان کانادا)‌ به‌رغم داشتن تعداد قابل توجه(بیش از یک میلیون نفر)،‌ هنوز چهره‌ای فرهنگی و رهبری پرجاذبه، ‌آگاه، کاردان و اسلام‌شناس(حتی در حد متوسط) رشد نکرده است و پیکره این جامعه از فقدان چنین شخصیت و یا شخصیت‌هایی به شدت رنجور است. پدران و مادران احساس می‌کنند که دیگر کنترلی بر روی فرزندان خود ندارند و جریان زلال معنویت اخلاف‌شان جایی در شنزار نسیان فرهنگی فرزندان‌شان فرو خواهد نشست و ناپدید خواهد شد.[۱۰]

نهاد خانواده

خانواده مسلمان کانادایی، به‌رغم چالش‌هایی که پیش رو دارد، نقش و کارکرد صحیح خود را پی می‌گیرد. زنان جوان سعی دارند به همه ظرفیت‌های خود در داخل و خارج از منزل دست یابند. این در حالی است که با فشارهای ناشی از زندگی خانوادگی مواجه‌اند. ایفای هم زمان این وظایف و حصول چنین هدفی برای آنان بدون بازنگری در نقش سنتی زن و شوهر در خانواده خارج از حد تحمل است. با این حال بسیاری از زنان سعی دارند به دلیل ضرورت‌های اقتصادی یا علاقه‌مندی‌های شخصی مهارت‌های حرفه‌ای خود را توسعه دهند. بیش از نیمی از زنان که فرزندان خردسال در منزل دارند به کار اشتغال دارند یا فعالانه در جستجوی کار می‌باشند. تعدادی از این فرزندان به وسیله پدربرزگ‌ها و مادربزرگ‌ها نگهداری می‌شوند و تعدادی دیگر مجبورند برای بچه‌های خود پرستار استخدام کنند.

براساس آمار رسمی در سال 1991م در مقابل هر ده زوج مسلمان یک فرد متارکه کرده وجود داشت. همچنین، اطلاعات آماری سال 1981م تعداد قابل ملاحظه‌ای از ازدواج‌های غیررسمی را نشان می‌دهد. این امر بین مسلمانانی رایج‌تر است که در کانادا به دنیا آمده‌اند یا در این کشور بزرگ شده‌اند. این دسته از زنان بیشتر تمایل دارند با غیر مسلمانان ازدواج کنند. اغلب فرزندانی که پدری غیرمسلمان دارند، به عنوان افرادی غیرمسلمان رشد می‌کنند. ازدواج‌های غیررسمی بیشتر به این دلیل صورت می‌گیرد که افراد امکان یافتن زوج مناسب خود را ندارند. آگهی‌های تکراری در ستون‌های آگهی ازدواج نشریات مسلمان گویای مشکلاتی است که بسیاری از جوانان با آن روبه‌رو هستند. در نیمه اول دهه 1990م، میانگین سنی دختران مسلمان که در ستون آگهی‌های ازدواج نشریه «افق‌های اسلامی(Islamic Horizons)» اقدام به درج آگهی کرده‌اند سی و یک سال بوده است و این رقم دو سال از میانگین سن ازدواج در کانادا بیشتر است.[۱۰][۱۳]

آموزش دین اسلام در کانادا

آموزش، که در همه جوامع یکی از عوامل مهم رشد و توسعه قلمداد می‌شود، در جامعه مسلمانان به دلیل خصوصیات مردم شناختی آنان اهمیت فوق العاده می‌یابد. بیشتر جمعیت مسلمانان را کسانی تشکیل می‌دهند که در سن کار و تحصیل قرار دارند. یک‌سوم مسلمانان کمتر از 17 سال سن دارند. این نسبت در مورد کانادایی‌ها به یک‌چهارم می‌رسد. بسیاری از این افراد در مدرسه به تحصیل اشتغال دارند و یا به زودی وارد مدرسه می‌شوند. بنابراین، مسلمانان سهم زیادی در ارتقای کیفی و تأمین مالی بخش آموزش دارند.

بعد از ساختن مساجد، اولویت بعدی مسلمانان تأمین امکانات تحصیل برای فرزندان خود می‌باشد. آنها پیشرفت قابل توجهی نیز در این زمینه داشته‌اند. در ابتدا تنها مدارس مسلمانان در مساجد و صرفاً در روزهای یکشنبه دایر بود. این تنها امکان موجود برای آنان به شمار می‌رفت. امروزه، علاوه‌بر موارد مذکور، که هنوز در شهرهای کوچکی که جمعیت مسلمانان در آنها زیاد نیستند وجود دارند، مدارس ابتدایی مسلمانان در همه شهرها دایر شده‌اند. دبیرستان تنها در شهرهای بزرگ مانند تورنتو و مونترال یافت می‌شود که جمعیت مسلمان قابل توجهی دارند. جامعه مسلمانان برای توسعه مؤسسات آموزش عالی نیز تلاش کرده‌اند. مدارس مسلمان در بدو تأسیس سه یا چهار پایه ارائه می‌کنند. با افزایش جمعیت دانش‌آموزان پایه‌های بیشتری ایجاد می‌شود. این یک رویه منطقی است؛ زیرا آنها برای تأسیس دبیرستان از منابع مالی کافی و نیروی انسانی در دسترس برخوردار نیستند.

در حال حاضر، مؤسسات آموزشی مسلمان تنها بخش کوچکی از فرزندان مسلمانان را پوشش می‌دهند و بقیه آنها در مدارس عمومی و خصوصی عادی تحصیل می‌کنند. مدارس عمومی با توجه به ترکیب مذهبی این کشور خود را با واقعیت جدید و دگرگونی‌‌هایی تطبیق داده‌اند که در ترکیب مذهبی کانادا پدید آمده است. بسیاری از آنها فعالیت‌های مذهبی مبتنی بر اعتقادات مسیحی در مدارس را با در نظر گرفتن ترکیب دانش‌آموزان تعدیل نموده و یا به کلی حذف کرده‌اند.[۱۰]

مسلمانان و انطباق با جامعه میزبان

طی پنجاه سال گذشته چشم‌انداز کانادا به طور چشم‌گیری تغییر نموده است و تغییرات بیشتری نیز پیش‌رو می‌باشد. دین اسلام بخش عمده‌ای از این فرایند روبه تغییر را تشکیل داده است. مطابق آمار سال 2003م، اسلام سریع‌ترین رشد را در کانادا داشته است. در سال‌های اخیرپیروان اسلام بیش از سایر ادیان رشد کرده است. پیش‌بینی می‌شود جمعیت 3 درصدی مسلمانان این کشور در سال 2021م به 4/4 درصد جمعیت کل کانادا افزایش یابد. در عین حال، حرکت جامعه مسلمانان به سمت یکپارچگی با جامعه میزبان است. ناشناخته بودن، نداشتن خودباوری و نبود انطباق اجتماعی، که در مراحل اولیه حضور در کشور جدید شایع بود، زمان زیادی است که از بین رفته است. این تحول از دهه 1980 شروع شده است؛ یعنی زمانی که احساس تمایل به حضور در میان هم‌کیشان و هم‌زبانان روبه کاهش گذاشت و زبان‌ها و سنت‌های پیشین به تدریج جای خود را به فرهنگ غالب میزبان واگذار نمود. مسلمانان نسل دوم و سوم به زبان اجدادی خود تکلم نمی‌کنند. علاوه‌بر این، اسلام دیگر دین اختصاصی آسیایی‌ها و آفریقایی‌ها نیست و بسیاری از کانادایی‌ها نیز به دین مبین اسلام گرویده‌اند. از طرف دیگر، تغییرات تکنولوژیک و اجتماعی راه و روش و سنت‌های زندگی را به چالش کشیده است. هنگامی که اولین مسجد ساخته شد، امیدهای مردم و آرزوهای‌شان بسیار ساده بود. به تدریج جامعه رو به رشد نهاد و نیاز به آموزش این معنا را تداعی کرد که دستیابی به هویت اجتماعی نیازمند پایه محکم‌تری است. در سال‌های اخیر، این رهیافت باعث شده است که کانادایی‌های مسلمان حضور خود را در عرصه‌های مختلف اقتصادی، سیاسی و آموزشی به منصه ظهور برسانند.

همچون دیگر گروه‌های مهاجر، مسلمانان هم خود را با جامعه میزبان وفق داده‌اند. به عنوان مثال، تلاش آنها برای حفظ زبان خود، در بعضی موارد، کمتر از مهاجران اروپایی‌تبار بوده است. سه‌چهارم مسلمانان در منزل به زبان انگلیسی صحبت می‌کنند و 14 درصد آنان هر دو زبان رسمی کانادا، یعنی فرانسه و انگلیسی، را تکلم می‌کنند. مسلمانان کانادا زودتر از سایر مهاجران تقاضای تابعیت می‌کنند و در حال حاضر بیش از 60 درصد مسلمانان تابعیت کانادایی دارند.[۱۰]

نهادها و مراکز دینی مسلمانان کانادا

به دلیل مشکلات گوناگون فرهنگی ناشی از مهاجرت، مسلمانان در صدد برآمده‌اند تا با ایجاد مساجد، مراکز، مدارس و سازمان‌های اسلامی به حفظ دین، تقویت ایمان‌ و پرورش مذهبی کودکان خود بپردازند. مسلمانان در همان اوان ورود به این کشور تمایل زیادی به ایجاد چنین‌ مراکزی از خود نشان دادند. در سال 1921م. آنها‌ موفق شدند اولین مرکز اسلامی را در شهر نووِل اکوس(Nouvel Ecosse) تأسیس کنند. اولین مسجدی که در کانادا ساخته‌ شد در سال 1938م در شهر ادمونتون و به نام «مسجد الرشید» بود. این مسجد به همت 20 خانواده لبنانی در این شهر بنا گردید. بعد از جنگ دوم جهانی،‌ مساجد و مراکز اسلامی متعددی در نقاط مختلف تأسیس شد و رفته‌رفته تعداد آنها افزایش یافت. براساس آمارها بیش از 360 مسجد و مرکز اسلامی در این کشور وجود دارد که 80 مرکز متعلق به شیعیان مقیم این کشور است.[iii] بررسی‌ها نشان می‌دهند هر شهر در کانادا دارای حداقل یک مسجد می‌باشد. این در حالی است که در شهرهای بزرگ چند مسجد وجود دارد. همچنین، شورای جوامع مسلمان کانادا(The Council of Muslim Communities In Canada) در سال 1972م تأسیس شد‌ که بر کارها و امور مذهبی، آموزشی جوانان، زنان، روابط عمومی، فعالیت‌های عمومی و دیگر امور تمام‌ مسلمانان نظارت دارد.

در حال حاضر، در شهرهای مختلف مساجد و مراکز اسلامی متعددی وجود دارد. البته‌ نهادهای اسلامی به مساجد محدود نمی‌شوند و شمار مراکز اسلامی بیش از مساجد است. مساجد الزاماً به سبک معماری مساجد کشورهای‌ اسلامی ساخته نشده‌اند. بیشتر این مساجد ساختمان‌های‌ مسکونی یا کلیساهایی بوده‌اند که پس از خریداری به اهتمام مسلمانان تبدیل به مسجد شده‌اند.

همچنین، مسلمانان برای آموزش فرزندان خود(آموزش‌های مذهبی و زبان مادری) کلاس‌هایی را در روزهای شنبه و یکشنبه در مساجد و مدارس برگزار می‌کنند. آنها مدارس خصوصی تمام وقت نیز به وجود آوردند که براساس‌ ضوابط غیر کانادایی اداره می‌شوند. مسلمانان همچنین با استفاده از امکاناتی که دولت‌ در اختیار آنها گذاشته، اقدام به تأسیس مدارس‌ روزهای شنبه و یکشنبه نموده‌اند که در آنها عمدتاً زبان‌ مادری به کودکان آموزش داده می‌شود. در حال‌ حاضر، تعدادی مدرسه تمام وقت خصوصی اسلامی نیز وجود دارند که برنامه‌های آنها به زبان‌های عربی، انگلیسی، فرانسه و بر اساس معیارهای اسلامی است. مدارس اسلامی تمام وقت عمدتاً در شهرهای بزرگ - چون‌ اتاوا، مونترال، ریچموند(بریتیش کلمبیا) و تورنتو - وجود دارند. چند مدرسه تمام‌وقت یا نیمه‌وقت ایرانی نیز در شهرهای اتاوا، مونترال و تورنتو دایر است. 

علاوه بر این، مسلمان‌ها با استفاده از امکانات‌ تلویزیونی برنامه‌های متعددی را پخش می‌کنند که ملیت‌های گوناگون مسلمان در این زمینه‌ نقش عمده‌ای دارند. علاوه‌بر نهادهای آموزشی که به‌ دست مسلمانان اداره می‌شود، بعضی واحدهای درسی‌ دبیرستان‌ها به دروس مذهبی، از جمله اسلام‌، اختصاص داده شده است. همچنین، در دانشگاه‌های‌ مک گیل و تورنتو مراکز مطالعات اسلامی وجود دارد.

مساجد در جوامع مسلمان دارای کارکردهای متعددی هستند. از فضای مساجد برای عبادت، تحصیل، دادگاه حل و فصل دعاوی و محل تجمع اهالی استفاده می شود. اما در یک جامعه غیرمسلمان مسجد برای مسلمانان کارکردهای دیگری نیز می‌یابد. در حقیقت، مسجد در غیاب نهادهای حمایتی خانوادگی و اجتماعی خلاء ناشی از فقدان آنها را پر می‌کند. از طرف دیگر، مسجد نقش محوری در انتقال ارزش‌های مذهبی دارد و عامل تقویت روابط اجتماعی است. از این‌رو ساخت مسجد از جمله اولویت‌های جامعه مسلمانان بوده است.

طی دو دهه پایانی قرن بیستم، با افزایش روزافزون مهاجرت، ساخت مسجد در این کشور رشد چشمگیری داشته است. مساجد جدید بسیار بزرگ‌تر ساخته شدند، امکانات بیشتری نسبت به مساجد اولیه دارند و با نیازهای اجتماعی و آموزشی جامعه مسلمانان منطبق هستند. امروزه تنها در ادمونتون(شهری که اولین مسجد در آن ساخته شد)، با شش گروه نژادی مختلف از مسلمانان، شش مسجد وجود دارد. با وجود این، رشد سازمان‌های اسلامی در کانادا فراز و نشیب‌هایی داشته است. در میان با سابقه‌ترین‌های آنها می‌توان از فدراسیون اسلامی آمریکا(IFA) نام برد که مقر اصلی آن در آمریکاست و حضور کمرنگی نیز در کانادا داشته است. شورای جوامع مسلمان کانادا(CMCC) نیز در سال‌های اولیه دهه 1970م تأسیس گردید. این شورا به این دلیل به وجود آمد تا همبستگی میان گروه‌های مسلمان را افزایش دهد و مسایل مربوط به انجمن‌های اسلامی را حل و فصل نماید. این شورا ترکیبی از چند کمیته - نظیر کمیته آموزش، بانوان و مناسبت‌های مذهبی - بود که فصلنامه‌ای به نام «اسلام کانادا» منتشر می‌کرد. مقر اصلی آن در آمریکا و دفتر نمایندگی آن در کانادا قرار دارد. همچنین سازمان مسلمانان شیعه اثنی عشری آمریکای شمالی(NASIMCO) از قدیمی‌ترین سازمان‌های ملی این کشور محسوب می‌شوند. محفل اهل البیت آمریکای شمالی، که در تورنتو واقع است، سازمان ملی نسبتاً جدیدی است. مرکز اهل بیت گتینو(Gatineau) نیز در ایالت کبک فعالیت می‌کند. این سازمان‌ها ساختمان و محل معین دارند وتلاش می‌کنند زمینه‌های اساسی توسعه را در جامعه مسلمانان فراهم آورند. این قبیل سازمان‌ها در طول سال‌ها کارکردهای دیگری(نظیر ارائه خدمات مالی، تأسیس شرکت‌های تعاونی مسکن، آژانس‌های مسافرتی و کتاب‌فروشی) به منظور کمک به انطباق هرچه بیشتر اعضای خود با زندگی در جامعه میزبان داشته‌اند.

علاوه‌برموارد پیش گفته سازمان‌های متعددی نیز در ارتباط با موضوعات خاص یا بخش‌های مشخصی از جامعه مسلمانان فعالیت می‌کنند. شورای کانادایی زنان مسلمان بر موضوعات مرتبط با زنان مسلمان متمرکز است. کنگره اسلامی کانادا(CIC) و شورای روابط آمریکایی- اسلامی کانادا(CAIR CANADA)- که هر دو نسبتاً جدید هستند – برای ارائه تصویر واقعی از مسلمانان در رسانه‌ها فعالیت می‌کند. آنها با موضوعات سیاسی مرتبط با جامعه مسلمانان پیشرو ایالت اونتاریو(APMO) سروکار دارند و با سیاستگذاران و تصمیم‌سازان دولت در تعامل هستند. این تعامل بیشتر از طریق برگزاری ضیافت شام در اعیاد اسلامی در محل پارلمان صورت می‌گیرد. در این ضیافت‌ها سیاستمداران از جمله اعضای کابینه و گاهی شخص نخست‌وزیر دعوت می‌شوند.

برخی از مهم‌ترین مراکز اسلامی کانادا عبارت‌اند از:

1. انجمن اسلامی دانشگاه استنفورد (Islamic Society of Stanford University)

2. انجمن اسلامی زنان کانادا (Islamic Association of Canadian Woman)

3. انجمن اسلامی ساسکاچوان (Islamic Association of Saskatchewan)

4. انجمن اسلامی ویندسور (Windsor Islamic Association)

5. انجمن دانشجویان مسلمان دانشگاه آلبرتا (MSA-U of A)

6. انجمن مسلمانان ثقلین (دانشگاه تورنتو)

7. انجمن مسلمانان متحد تولدو (The United Muslim Association of Toledo: U.M.A.T)

8. باب العلم (Bab-ul-Ilm)

9. جامعه اسلامی آمریکای شمالی، کانادا (Islamic Society of North America, Canada)

10. جامعه مسلمانان کانادا (The Canadian Society of Muslims)

11. جامعه مسلمانان لبنانی الهدی (Al-Huda Lebanese Muslim Society)

12. جماعت اسلامی شیعه اثنی عشری تورنتو (Islamic Shia Ithna – Asheri Jamaat of Toronto)

13. جمعیت اسلامی دارالمدینه (Dar Al-Madinah Islamic Society)

14. دفتر جامعه جهانی مسلمانان در کانادا (Muslim World League, Canadian Office)

15. سازمان جوانان مسلمان (Young Muslims in pursuit of Allahs Pleasure)

16. شورای روابط اسلامی– آمریکایی کانادا

17. شورای زنان مسلمان کانادا (Canadian Council of Muslim Women)

18. شورای مسلمانان کلگری (The Muslim Council of Calgary)

19. فدراسیون زنان مسلمان (Federation of Muslim Woman-FMW)

20. مؤسسه اسلامی تورنتو (Islamic Institute of Toronto)

21. مرکز اسلامی استقامه اونتاریو (Istiqamah Islamic Centre of Ontario -IICO)

22. مرکز اسلامی طارق (Taric Islamic Center)

23. مرکز اسلامی کانادا (مسجد الرشید) (Canadian Islamic Center – Al Rashid Mosque)

24. مرکز اسلامی معصومین (Mssumeen Islamic Center)

25. مرکز اهل البیت (ع) (Ahlul Bayt Center)

26. مرکز جوانان الفجر (Al Fajr Youth Center).[۱۰][۱۴][۱۵]

نیز نگاه کنید به

ادیان در ژاپن؛ ادیان در چین؛ ادیان در کوبا؛ ادیان در تونس؛ ادیان در مصر؛ ادیان در لبنان؛ ادیان در افغانستان؛ ادیان در روسیه؛ ادیان در سنگال؛ ادیان در فرانسه؛ ادیان در اسپانیا؛ ادیان در آرژانتین؛ ادیان در مالی؛ ادیان در ساحل عاج؛ ادیان در سیرالئون؛ ادیان در زیمبابوه؛ ادیان در اتیوپی؛ ادیان در سوریه؛ ادیان در اردن ؛ ادیان در قطر؛ ادیان در اوکراین؛ ادیان در بنگلادش؛ ادیان در گرجستان؛ ادیان در تاجیکستان؛ ادیان در سریلانکا؛ ادیان در قزاقستان؛  ادیان در تایلند

پاورقی

[i]. آزادی مطبوعات، در رتبه اول قرار داشت.

[ii]. بر اساس مطالعات مجملی که انجام شده است، بهره‌مندی از فرصت‌های اقتصادی و تحصیلی از عوامل اصلی مهاجرت به این کشور بوده است. عوامل دیگر عبارت‌اند از: فشارهای سیاسی در کشور خودی، گشت و گذار و سفر، تحصیل فرزندان و دلایل خانوادگی. البته مهاجران مسلمان عرب در آلبرتا دلایل متفاوتی داشته‌اند: 57% از پرسش شوندگان گفته‌اند که قوم و خویشی در کانادا داشته‌اند و به واسطه آنها برای مهاجرت ترغیب شده‌اند. بقیه پرسش شوندگان از وضعیت نابسامان سیاسی در کشور خود گله‌مند بوده‌اند و آن را دلیل مهاجرت خود دانسته‌اند. عده‌ای نیز جویای فرصت‌های اقتصادی و تحصیلی بوده‌اند. در این میان، آنچه معنادار است این است که هیچ کدام از آنها انگیزه مذهبی را برای مهاجرت خود عنوان نکرده‌اند. مهاجران مسلمان مانند گروه‌های مهاجر دیگر به طور فردی و یا خانوادگی مهاجرت کرده‌اند و نه به صورت گروه‌های مذهبی که در جستجوی مامنی برای ایمان خویش باشند. آنها به دنبال آزادی و رفاه به این سرزمین وارده شده‌اند. این موضوع که این مهاجران به دلایل مذهبی مهاجرت نکرده‌اند، فرهنگ‌پذیری آنها را در محیط جدید تسهیل می‌کند و آنان را به سوی معیارهای فرهنگی و معنوی کشور میزبان سوق می‌دهد.

[iii]. با توجه به ضرورت انسجام مراکز و جوامع پیروان اهل بیت (ع)، مجمع اهل بیت کانادا در سال 1372 هجری خورشیدی، برابر با سال 1993 میلادی، به همت جمعی از مسئولان مراکز اسلامی شیعه تاسیس شد و به عنوان سازمانی خیریه و غیرانتفاعی در دولت فدرال کانادا به ثبت رسید. یکی از فعالیت‌های مجمع اهل بیت، انتشار مجله صراط مستقیم (the right path) است. نشریه مذکور به زبان انگلیسی و به صورت فصلنامه منتشر می‌شود. مطالب این مجله، عمدتاً در جهت تبیین عقاید شیعه و اطلاع‌رسانی برای جامعه پیروان اهل بیت (ع) در این کشور است. به دنبال گسترش و رشد جامعه ایرانی مقیم شهر تورنتو و حومه، مرکز ایرانی اسلامی امام علی (ع) در فوریه 2000 میلادی تاسیس شد. مرکز ایرانی امام علی (ع) در جهت برآوردن نیازهای دینی و فرهنگی جامعه ایرانیان می‌کوشد. یکی از فعالیت‌های این موسسه، احیای مناسبت‌های مختلف است. این مراسم به منظور بزرگداشت اعیاد و وفات بزرگان دین و آشنایی بیشتر با فرهنگ، تاریخ و ارزش‌های اسلامی، بر اساس تعلیمات قرآن و عترت در طول سال برگزار می‌شود. جامعه مسلمانان را در کانادا چند سازمان اداره می‌کنند، از جمله: کنگره اسلامی کانادا، انجمن مسلمانان کانادا، کنگره کانادایی‌های مسلمان و اتحادیه مسلمانان کانادا.

کتابشناسی

  1. همدانی، د. (1383). کانادا، اسلام و پلورالیسم. در کنفرانس بین‌المللی اسلام و دگر اندیشی (ص. 1-10). تهران: رایزنی فرهنگی سفارت ایران در کانادا.
  2. Bibby, R. (2000). Restless churches: How Canada’s churches can contribute to the emerging religious renaissance. Stoddart (hardcover); Novalis (paper).
  3. Desaulniers, K. L. (2003). Canada. Chelsea House Publications.
  4. Van Die, M. (2001). Religion and public life in Canada: Historical and comparative perspectives. University of Toronto Press.
  5. .Statistics Canada. (2007). Religions in Canada. Retrieved February 5
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ Lahey, R. J. (2002). The first thousand years: A brief history of the Catholic Church in Canada. Novalis Publishing.
  7. Miedema, G. (2005). For Canada’s sake: Public religion, centennial celebrations, and the re-making of Canada in the 1960s. McGill-Queen’s Press.
  8.  Statistics Canada, (2001). Population by religion, by province and territory (2001 Census), Retrieved from 2007-02-16.
  9. Statistics Canada. (1991). Religion, age groups and sex for population of Canada. Government of Canada.
  10. ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ ۱۰٫۲ ۱۰٫۳ ۱۰٫۴ ۱۰٫۵ ۱۰٫۶ Statistics Canada, (2011), Population data 2011 Census, Retrieved from 2012-05-16.
  11. ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ برزگر، ر. ن. (1384). اسلام در کانادا، ضرورت تدوین استراتژی بقا [Islam in Canada, the need for a survival strategy]. اتاوا: رایزنی فرهنگی سفارت ج. اسلامی ایران.
  12. ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ Muslims in Canada, (2011), National Household Survey, available inhttp://en.wikipedia.org/
  13. Ogilvie, M. (2005, April 1). Canadian Muslims give mixed reviews on moratorium; Debate urged on Islamic penal code Proposal would halt death penalty Proposal would halt stoning, death penalty Debate urged on Islamic penal code. Toronto Star.
  14. لاریجانی، فاضل(1395). جامعه و فرهنگ کانادا. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی.ص.215-237.
  15. بایبی، ر. (1384). کلیسای پویا. اتاوا: رایزنی فرهنگی سفارت جمهوری اسلامی ایران.