جغرافیایی انسانی سنگال
در سال 2016 جمعیت سنگال 859.799. 14 نفر است. از این میان تعداد 372.427.7 زن و 487.372.7 نفر مرد است. جمعیت کل زنان و مردان به نسبت سن طبق آمار در سال 2016. در جدول زیر نشان داده شده است:
جدول شماره 1. جمعیت کل زنان و مردان
| بین 0 تا 14 سال | 43.90% |
| بین 15 تا 64 سال | 53.21% |
| از 64 سال به بالا | 2.89% |
میزان زاد و ولد
این آمار مربوط به تولد ها در یک سال از بین 1000 نفر است. میزان زاد و ولد معمولاً عامل غالب در تعیین میزان رشد جمعیتی است و بستگی به سطح باروری و ساختار سن جمعیت دارد. در جدول زیر سیر رشد جمعیت سنگال طی سال های 2000 تا 2016 نشان داده شده است:
جدول شماره 2. میزان رشد جمعیت سنگال طی سال های 2000 تا 2016
| 2016 | 2015 | 2014 | 2013 | 2012 | 2011 | 2010 | 2009 | 2008 | 2007 | 2006 | 2005 | 2004 | 2003 | 2002 | 2001 | 2000 |
| 37.52 | 37.84 | 38.08 | 38.53 | 38.85 | 39.03 | 39.10 | 39.10 | 39.08 | 39.07 | 39.11 | 39.19 | 39.32 | 39.46 | 39.61 | 39.77 | 39.94 |
- امید به زندگی از بدو تولد 1970 41%؛
- امید به زندگی از بدو تولد 1990 53%؛
- امید به زندگی از بدو تولد 2016 61.32%.
جمعیت شهری در سال 2016 به میزان 43.98 % اعلام شده است. بر اساس آمار ارائه شده و برآورد به عمل آمده از تغییرات رشد شهر نشینی تا سال 2030 میلادی شهر نشینی در این كشور رشد محسوسی خواهد داشت.
- میانگین میزان رشد سالانه‌ی جمعیت شهری 1990-1970 1.4%؛
- میانگین میزان رشد سالانه‌ی جمعیت شهری 2010-1990 1.3%؛
- میانگین میزان رشد سالانه‌ی جمعیت شهری 2030-2010 4.3% [۲].
میزان رشد جمعیت
تغییر درصد میانگین سالانه در جمعیت، حاصل مازاد تولد ها نسبت به مرگ و میر و نرخ مهاجرانی که به یک کشور وارد و خارج می شوند، می باشد. این میزان می تواند مثبت یا منفی باشد. میزان رشد عاملی در تعیین بار سنگینی است که به یک کشور به وسیله‌ی تحول نیاز های مردمش برای زیر ساخت ها (مدارس، بیمارستان ها، مسکن، جاده ها) ، منابع (غذا، آب، برق) ، و کار، تحمیل شود. رشد جمعیت در کشور سنگال از سال 2000 تا سال 2016 به قرار زیر است:
جدول شماره 3. رشد جمعیت سنگال طی سال های 2000 تا 2016
| 679. 861. 9 | 2000 |
| 118. 119. 10 | 2001 |
| 050. 390. 10 | 2002 |
| 535. 673. 10 | 2003 |
| 568. 967. 10 | 2004 |
| 826. 270. 11 | 2005 |
| 925. 582. 11 | 2006 |
| 974. 904. 11 | 2007 |
| 791. 238. 12 | 2008 |
| 827. 586 .12 | 2009 |
| 564. 950. 12 | 2010 |
| 737. 330. 13 | 2011 |
| 021. 726. 13 | 2012 |
| 231. 111. 14 | 2013 |
| 960. 498. 14 | 2014 |
| 688. 886. 14 | 2015 |
| 859. 799. 14 | 2016 |
علاوه بر این آژانس ملی آمار و جمعیت شناسی، رشد جمعیت را در این کشور به سه دوره تقسیم و پیش بینی کرده است:
- میزان رشد جمعیتی سالانه 1990-1970 8.2%؛
- میزان رشد جمعیتی سالانه 2010-1990 7.2%؛
- میزان رشد جمعیتی سالانه2030-2010 4.2%.
میزان مرگ و میر
میزان مرگ و میر تعداد سالانه‌ی میانگین فوت در طول یک سال از بین 1000 نفر را نشان داده که میزان ناخالص مرگ و میر بین سال های 2000 تا 2016 است.
جدول شماره 4. میزان مرگ و میر در کشور سنگال
| 2016 | 2015 | 2014 | 2013 | 2012 | 2011 | 2010 | 2009 | 2008 | 2007 | 2006 | 2005 | 2004 | 2003 | 2002 | 2001 | 2000 |
| 5.64 | 5.91 | 6.20 | 6.45 | 6.73 | 7.03 | 7.37 | 7.72 | 8.10 | 8.48 | 8.86 | 9.24 | 9.59 | 9.93 | 10.25 | 10.53 | 10.77 |
آژانس آمار و جمعیت شناسی، نرخ ناخالص مرگ و میر را چنین اعلام کرده است:
- میزان ناخالص مرگ و میر1970 24%؛
- میزان ناخالص مرگ و میر 1990 13%؛
- میزان ناخالص مرگ ومیر 2015 8.46%.
میزان مرگ و میر کودکان
این داده ها تعداد فوت نوزادان کمتر از یک سال در یک سال از بین 1000 تولد سالم است.
جدول شماره 5. میزان مرگ و میر کودکان در کشور سنگال
| 2016 | 2015 | 2014 | 2013 | 2012 | 2011 | 2010 | 2009 | 2008 | 2007 | 2006 | 2005 | 2004 | 2003 | 2002 | 2001 | 2000 |
| 41 | 42 | 42 | 43 | 44 | 45 | 47 | 48 | 50 | 52 | 54 | 56 | 59 | 61 | 64 | 66 | 68 |
نژاد ها
مردم سنگال طبق سنت های تاریخی، گفتاری و نوشتاری حدوداً به بیست گروه تقسیم شده اند.[۴] که مهمترین آن‌ها عبارتند از:
- "ولوف ها" (Wolofs)، بیشترین نژاد مردم سنگال را تشکیل می دهند 5.44%. بیشتر در غرب کشور، حوزه‌ی درختان بادام زمینی، مرکز غربی و به ویژه در مراکز بزرگ شهری حضور دارند. اغلب آن‌ها مسلمان و طرفداران فرقه‌ی مریدیه و تیجانی هستند. نژاد ولوف در این کشور رشد فزاینده ای دارد، به طوری که از لحاظ زبانی و سیاسی پدیده‌ی ولوفیزاسیون (ولوفی کردن) مطرح است.[۵]
- گروه دوم نژاد "پول" (Peul) است که 2.25% جمعیت را تشکیل می دهد. این رقم نژاد توکولورها (Toucouleurs) را هم تشکیل می دهد. آن‌ها در بخش اعظمی از مرزهای ملی وسیع تری نسبت به ولوف ها ساکن هستند، ولی جزء مناطقی هستند که ساکنان آن کم است. آن‌ها از لحاظ سکنی چادر نشین بوده اند، ولی امروزه ساکن هستند.
- گروه سوم "سِرِرها" (Sérères) هستندکه حدود 8.13% جمعیت را در می گیرند. آن‌ها در غرب کشور متمرکز شده اند. در این قبیله گروه های مسیحی نیز وجود دارد، اما اسلام در آن‌ها غالب بوده با توجه به اینکه هنوز به بعضی از شاخص های مذهب سنتی خود احترام می گذارند.
- گروه چهارم "جولا" (Diola) نام دارد و 5% جمعیت می شود. آن‌ها در منطقه‌ی کازامانس (Casamance) زندگی می کنند و شغل اصلی آن‌ها برنجکاری و ماهیگیری است. آن‌ها از لحاظ مذهبی در برابر اسلام و مسیحیت ایستادگی کرده و هنوز هم از هویت خود دفاع می کنند. اما تعداد مسلمانان این منطقه با تلفیق اعتقادات مذهبی شان بیشتر از مسیحیان است.[۶]
قبایل زیادی وابسته به گروه "ماندیگ ها" (Mandingues) (9.3 درصد) هستند: "مالینکه" (Malinkés) ، "سوسه" (Socés) ، "بامبارا" (Bambara) ، "دیاخانکه" (Diakhankés) و "سونینکه" (Soninkés) (6.1 درصد) بخش اعظم آن‌ها در کنار رود سنگال و منطقه‌ی "گالام" (Galam) سکونت دارند.
در کشور سنگال، آفریقائی های زیادی که اصالتاً سنگالی نیستند زندگی می کنند. اقلیت هایی از ساحل عاج، نیجریه، مراکش، مالی، دماغه‌ی سبز و غیره در شهر داکار ساکن هستند. قبایل در سنگال، دارای بافت فرهنگی یکسانی هستند، به همین دلیل به جز زبان های متعدد، موانع واقعی فرهنگی بین آن‌ها وجود ندارد. این امر باعث شده است که در سنگال جنگ های قبیله ای وجود نداشته باشد، زیرا تمام این قبایل متعلق به یک فرهنگ مشترک هستند. نوع پوشش، جشن ها، موسیقی و فلسفه‌ی زندگی در نزد آن‌ها یکسان و تفاوت ها بسیار سطحی است. بر این اساس ازدواج های بین قبیله‌ی بسیار رایج و همه‌ی خانواده ها از قبایل گوناگون هستند. 96% مسلمان بوده و همین امر باعث همبستگی و اتحاد بین این قبایل شده است، زیرا آن‌ها از همان ایده آل های مذهبی پیروی می کنند. [۷][۸]
نیز نگاه کنید به
جغرافیای انسانی روسیه؛ جغرافیایی جمعیتی در چین؛ جغرافیای انسانی سودان؛ جغرافیای انسانی اردن؛ جغرافیای انسانی ژاپن؛ جغرافیای انسانی کانادا؛ جغرافیای انسانی کوبا؛ جغرافیای انسانی لبنان؛ جغرافیای انسانی تونس؛ جغرافیای انسانی مصر؛ جغرافیای انسانی ساحل عاج؛ جغرافیای انسانی مالی؛ جغرافیای انسانی افغانستان؛ جغرافیای انسانی تایلند؛ جغرافیای انسانی آرژانتین؛ جغرافیای انسانی فرانسه؛ جغرافیای انسانی اسپانیا؛ جغرافیای انسانی اوکراین؛ جغرافیای انسانی سوریه؛ جغرافیای انسانی قطر؛ جغرافیای انسانی امارات متحده عربی؛ جغرافیای انسانی اتیوپی؛ جغرافیای انسانی سیرالئون؛ جغرافیای انسانی زیمبابوه؛ جغرافیای انسانی گرجستان؛ جغرافیای انسانی تاجیکستان؛ جغرافیای انسانی قزاقستان؛ جغرافیای انسانی بنگلادش
کتابشناسی
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ Guay, J. (2016). Perspective Monde. Faculté des lettres et sciences humaines, Université de Sherbrooke. Retrieved June 20, 2016, from https://perspective.usherbrooke.ca/
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Agence Nationale de la Statistique et de la Démographie. (2016). Senegal Indicateurs. Retrieved March 15, 2016, from: www.ansd.sn/senegal_indicateurs.html
- ↑ Agence Nationale de la Statistique et de la Démographie. (2011). Senegal Indicateurs. Retrieved April 15, 2011, from: www.ansd.sn/senegal_indicateurs.html
- ↑ Atlas du Sénégal. (2007). Paris: Édition J. A.
- ↑ O’Brien, D. G. (1979). Langues et nationalité au Sénégal, L’enjeu politique de la wolofisation. Année africaine. Paris: Pédone.
- ↑ Marut, J.-C. (2002). Le problème casamançais est-il soluble dans .l’Etat-nation? In M. C. Diop (Ed.), Le Sénégal contemporain
- ↑ Peuples du Sénégal. (1996). Sept conférences pour mieux comprendre les rites, les cérémonies, et la spiritualité des peuples du Sénégal. Organisées par la Délégation de la Communauté française de Belgique, ces sept conférences ont été données au Goethe-Institut de Dakar entre octobre 1995 et juin 1996. Saint-Maur, Sépia.
- ↑ بصیری، محمدعلی، فتحی پور، ریحانه (1401 ).جامعه و فرهنگ سنگال. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(در دست انتشار)