روابط کوبا با جمهوری اسلامی ایران

روابط سیاسی ایران و کوبا، برگرفته از تسنیم، قابل بازیابی ازhttps://www.tasnimnews.com/en/news/2023/02/05/2848323/iran-cuba-decry-unilateral-sanctions

کوبا یکی از کشورهای منطقه آمریکای لاتین می‌باشد که روابط خود را قبل از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و از سال ۱۳۵۴ آغاز کرده است.

روابط سياسى و اقتصادى ج.ا.ايران و كوبا

کوبا عضو جنبش غیرمتعهدها بود که در سال ۱۹۶۱ و در دوران جنگ سرد راه‌اندازی شده بود، غیرمتعهدها تاکید بر حفظ صلح و امنیت جهانی داشتند و متشکل از کشورهای تازه استقلال یافته بود که از استعمار غرب خاطره خوشی نداشتند و به غرب خوش بین نبودند، از همین رو، به سوی شرق رو نهادند. در این راستا، کوبا که عضو جنبش غیرمتعهدها بود و در بلوک شرق جای داشت و ایران که تابع ایالات‌متحده بود؛ پس از گذشت مدتی، بنا به‌دلایل سیاسی و با توجه ایدئولوژی متضاد با ایران، روابط بین ایران و کوبا برای مدتی قطع شد، اما دو ماه پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، جنبش غیرمتعهدها ایران را به عضویت خود می‌پذیرد و از طرف دیگر، روابط میان کشورمان با جمهوری کوبا مجددا برقرار می‌شود و پس از پایان جنگ تحمیلی نیز گسترش بیشتری می‌یابد، به‌طوری که اکنون روابط دوجانبه در زمینه‌های مختلف در سطح قابل توجهی همچنان برقرار است.

لازم به ذکر است که با توجه به مواضع مشترک میان دو کشور در جنبش غیرمتعهدها، تبادل هیات‌های سیاسی در سطح بالایی صورت می‌گیرد. و از طرف دیگر، با توجه به سیاست‌های دولت جمهوری اسلامی ایران در سال‌های اخیر و توجه به حضور در منطقه آمریکای لاتین، این روابط رشد قابل توجهی یافت. با نگاهی بر تاریخچه روابط سیاسی ایران و کوبا، می‌توان اذعان نمود که در سال‌های اخیر شاهد روابط و مناسبات بالایی میان دو کشور می‌باشیم، به‌طوری که بین سال‌های ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۷، و با شروع به کار دولت نهم، تبادل ۱۲۰ هیات عالی‌رتبه سیاسی، اقتصادی و فرهنگی میان دو کشور صورت گرفته است.

در سال ۱۳۷۹ رئیس‌جمهور وقت ایران به هاوانا سفر می‌کند و فیدل کاسترو نیز در سال ۱۳۸۰ از تهران دیدار می‌نماید. در این سفر فیدل کاسترو، در دانشگاه تهران سخنرانی می‌نماید که با شرکت فعالانه بسیاری از دانشجویان و دانشگاهیان برگزار می‌شود و بازتابی برجسته برجای می‌گذارد. در سال ۱۳۸۵، آقای احمدی‌نژاد نیز در چهاردهمین اجلاس سران کشورهای جنبش عدم تعهد در هاوانا شرکت کرده و از این کشور دیدن می‌نماید.

در سال ۱۳۹۰ نیز، رئیس‌جمهور ایران به کوبا و همین‌طور سه کشور دیگر آمریکای لاتین از جمله ونزوئلا، نیکاراگوئه و اکوادور سفر می‌کند. آقای احمدی‌نژاد در سفر به کوبا، در دانشگاه هاوانا سخنرانی کرده و دکترای افتخاری اخذ نمود. وی همچنین با فیدل کاسترو، رهبر کوبا و رائول کاسترو رئیس‌جمهور وقت کوبا دیدار و گفت‌وگو کرد، در این سفر، هیأت عالی‌رتبه سیاسی و اقتصادی متشکل از تعدادی از وزرای اقتصادی و معاونان رئیس‌جمهور، وی را همراهی می‌کردند که از جمله آنان می‌توان به وزیر امور خارجه، معاون اجرایی رئیس‌جمهور، معاون بین‌المللی رئیس‌جمهور، وزرای اقتصاد، صنعت، معدن، تجارت و نیرو اشاره نمود.

علاوه بر دیدارهای سیاسی نامبرده، می‌توان از سفر آقای حداد عادل، رئیس مجلس شورای اسلامی در بهمن ماه ۱۳۸۴ به همراه هیأتی به هاوانا و دیدار رئیس مجلس کوبا در سال ۱۳۸۵ و ۱۳۸۶ از تهران را نام برد، از طرف دیگر هیأت دوستی پارلمانی مجلس شورای اسلامی در اردیبهشت ماه ۱۳۸۶ از کوبا بازدیدی به‌عمل آورد و ارتباطات میان گروه‌های دوستی پارلمانی ایران و کوبا همچنان فعال است.

روابط اقتصادی میان جمهوری اسلامی ایران و کوبا نیز همانند روابط سیاسی و دیپلماتیک میان دو کشور از رشد فزاینده‌ای برخوردار می‌باشد. تاکنون زمینه‌های خوبی برای همکاری بین دو کشور در بخش‌های مختلف اقتصادی از جمله تبادل هیأت‌های مختلف اقتصادی به منظور همکاری در زمینه بیوتکنولوژی، تبادل تجربیات و همکاری در زمینه اصلاح نژاد، تولید و گسترش کشت نیشکر در ایران، شیلات و آبزیان، صنعت (صنایع زیربنایی مانند آب و برق، حمل و نقل، انرژی، وسایل خانگی، احداث کارخانه سیمان) و هم‌چنین برقراری همکاری‌ها و ارتباط بانکی و مشارکت در نمایشگاه‌های بازرگانی بین دو کشور به‌وجود آمده و موافقت‌نامه‌ها و تفاهم‌نامه متعددی در زمینه‌های مختلف به امضا رسیده است که بخشی از همکاری‌های فوق به اجرا درآمده و امید می‌رود با تلاش و همکاری طرفین بتوان در جهت تحقق کلیه موارد توافق شده میان دو کشور در زمینه‌های اقتصادی و تجاری گام برداشت.»^[۱] از جمله مهم‌ترین ارگان‌های اقتصادی فعال در همکاری‌های فی‌مابین در زمینه اقتصادی، کمیسیون اقتصادی می‌باشد که جلسات مشترکی میان هر دو قطب برگزار کرده است که اولین کمیسیون مشترک در سال ۱۳۶۸ برگزار شد، این اجلاس مشترک سالانه در تهران و هاوانا برگزار می‌شود که در پی آن تفاهم‌نامه‌های اقتصادی بسیاری میان هر دو کشور به امضا رسیده است.

مهم‌ترین تحول در روابط اقتصادی دو کشور اعطای خط اعتباری خرید کالا از سوی جمهوری اسلامی ایران به طرف کوبایی به مبلغ ۲۰۰ میلیون یورو در سال ۲۰۰۶ می‌باشد. این اعتبار اعطایی که در سال ۸۲ در ابتدا به مبلغ ۲۰ میلیون یورو مورد موافقت قرار گرفته بود با توجه به افزایش خریدها و انجام برخی پروژه‌های صنعتی از سوی شرکت‌های ایرانی در کوبا در سال ۸۳ به ۴۰ و در سال ۸۴ به ۹۰ و در نهایت سال ۸۵ به ۲۰۰ میلیون یورو افزایش یافت. اعتبار اعطایی ۲۰ میلیون یورویی بانک توسعه صادرات جمهوری اسلامی ایران به طرف کوبایی در سال ۱۳۸۲ برای نخستین بار سبب جهش قابل توجهی در روابط بازرگانی دو کشور شد، با توجه به افزایش روابط بازرگانی میان دو کشور میزان اعتبار اعطایی به طرف کوبایی در جریان سفر وزیر دولت کوبا به تهران جهت برگزاری سیزدهمین اجلاس کمیسیون مشترک اقتصادی در قالب قرار داد اعتبار خریدار تا سقف ۵۰۰ میلیون دلار افزایش یافت که البته به دلیل وقوع توفان‌های سهمگین در سال ۲۰۰۸ و تأخیر در بازپرداخت اقساط این اعتبارات از سوی بانک‌های کوبایی فعلا به حالت تعلیق در آمده است، امروزه در نتیجه تلاش‌های به عمل آمده موازنه تجاری به نفع ایران است و از سال ۱۳۸۲ تاکنون بیش از ۲۰۰ میلیون دلار قرار صادرات خدمات فنی و مهندسی بین شرکت‌های ایرانی با طرف‌های کوبایی به امضا رسیده و حتی بیش از اعتبار اعطایی مصرف شده است، طی سال‌های اخیر علاوه بر مبادله هیأت‌های مختلف اقتصادی و تجاری میان دو کشور موافقت‌نامه‌های مختلفی در زمینه همکاری‌های اقتصادی و بازرگانی به امضا رسیده و یا در دست بررسی و امضا هستند با مبادله هیأت‌های متعدد و تأکید مسئولین دو کشور زمینه برای گسترش همکاری‌های اقتصادی، تجاری و فرهنگی و استفاده از ظرفیت بالای روابط بیش از پیش فراهم شده است و دو طرف بر آن هستند که از این بستر آماده، جهت تقویت همه جانبه روابط استفاده نمایند.»^[۲]

روابط فرهنگی ج.ا.ایران و کوبا

حضور محمود احمدی‌نژاد در دانشگاه هاوانا، قابل بازیابی ازhttps://www.radiofarda.com/a/f3_ahmadinejad_in_cuba/24449968.html

با توجه به این‌که روابط سیاسی و اقتصادی جمهوری اسلامی ایران و کشورهای آمریکای لاتین به حد اعلای خود رسیده است و افزایش روزافزون آن، جزو اولویت‌های سیاسی اقتصادی و سیاست‌گذاری‌های کلان دولت جمهوری اسلامی ایران می‌باشد، جهت تقویت روابط فرهنگی میان کشورمان و منطقه آمریکای لاتین نیز بایستی‌گام‌های موثری برداشت.

در میان کشورهای این منطقه، کوبا اگرچه کشوری کوچک می‌باشد، نقش مهمی در منطقه ایفا نموده و می‌نماید. کوبا رهبر ایدئولوژیک منطقه می‌باشد و همین امر توجیهی است برای حضور ایران در این کشور تا با ایجاد زمینه مساعدی در ارائه شناخت لازم از تاریخ، تمدن، فرهنگ و جامعه ایران بسیار مفید و موثر واقع شود. زیرا ارائه تصویری درست و صحیح از ایران در جهات گوناگون در کوبا می‌تواند در زمینه‌های فرهنگی راه‌گشای بسیاری از مسائل کشوری باشد. به عبارت دیگر، تعمیق روابط فرهنگی بین دو کشور می‌تواند در توسعه و گسترش هرچه بهتر روابط اقتصادی و سیاسی نیز کمک شایانی باشد.

یکی از اقدامات بسیار موثر در کوبا در زمینه فرهنگی، برگزاری دوره‌های آموزش زبان فارسی می‌باشد که در ارائه تصویری مثبت و مفید از ایران بسیار تحسین برانگیزبود. دوره‌های آموزش زبان فارسی از طرف سفارت جمهوری اسلامی ایران در هاوانا و ابتدا در خانه عرب‌ها برگزار می‌شد که خوشبختانه در اواخر سال ۲۰۰۲ به همت سفارت جمهوری اسلامی ایران در هاوانا به خانه آسیا منتقل شد. همین امر باعث شد تا ضمن حفظ اتحاد و برادری با کشورهای عربی، تمایز عرب‌ها و ایرانی‌ها مورد توجه اندکی از کوبایی‌ها که در این دوره‌ها شرکت می‌کردند قرار گیرد. تعداد علاقه‌مندان به یادگیری زبان فارسی در هر دوره بیشتر می‌شد، اگرچه تعدادی از ادامه راه منصرف می‌شدند، اما تعداد اندک ولی قابل قبولی به دوره‌های خود ادامه می‌دادند و همین فعالیت باعث شده بود تا با فرهنگ ایرانی آشنا شوند و به‌تدریج بر علاقه‌مندی آن‌ها نسبت به زبان فارسی و کشور ایران افزایش یابد و تبلیغات منفی غربی‌ها به طرف جمهوری اسلامی ایران درنظر تعداد هرچه اندک کوبایی‌ها خنثی شود. در این راستا یکی از اقدامات اساسی که می‌توان با همت مقامات فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و حمایت مالی دولت انجام داد راه‌اندازی کرسی زبان فارسی در دانشگاه هاوانا می‌باشد که با توجه به امضای تفاهم‌نامه همکاری میان دانشگاه هاوانا و دانشگاه تهران، این امر می‌تواند به‌سرعت میسر گردد و بی‌شک مثمر ثمر خواهدبود. ضمنا اقدام به تاسیس رشته ایران‌شناسی در دانشگاه هاوانا به‌عنوان معتبرترین دانشگاه کوبا و همین‌طور منطقه آمریکای لاتین نیز می‌تواند در ارائه شناخت لازم در زمینه‌های مختلف جمهوری اسلامی ایران از جمله سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، هنری و غیره؛ بی‌شک یکی از اقدامات موثر خواهد بود.

از دیگر فعالیت‌های انجام شده در کوبا برگزاری هفته‌های فیلم و پخش فیلم‌های سینمایی می‌باشد. متاسفانه علی‌رغم این‌که مردم کوبا شناختی از ایران ندارد، فیلم‌هایی که به این کشور می‌رسد نه تنها جنبه‌های مثبت کشور ایران را ارائه نمی‌دهد، بلکه تصویری منفی در اذهان عموم به جا می‌گذارد. به عبارت بهتر، فعالیت نکردن بهتر از فعالیت‌های نسجیده می‌باشد، زیرا عدم شناخت، بسیار بهتر از شناخت منفی است، متاسفانه فیلمی نظیر دایره در سال ۲۰۰۲ در سینماهای کوبا به نمایش گذاشته شد که تصویر ارائه شده از زن ایرانی به جامعه کوبا بسیار منفی بود و چنین ذهنیتی پیش می‌آمد که چطور زنان ایرانی می‌توانند چنین حقارت‌هایی را تحمل نمایند. لذا با برنامه‌ریزی‌های فرهنگی می‌توان به جامعه کوبا نزدیک شد و تاثیر منفی فیلم‌ها را کاهش داد.

یکی دیگر از فیلم‌هایی که در سال ۲۰۰۲ در کوبا به نمایش گذاشته شد فیلم سفر قندهار بود، با توجه به بعد مسافت و عدم آگاهی کافی نسبت به ایران، آنچه که در اذهان بجا می‌ماند بیابان‌های فیلم بود، که کل ایران را چنین تصور می‌کردند.

فیلم جدایی نادر از سیمین، قابل بازیابی ازhttps://naabmovies.ir/article/%D8%A8%D9%87%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D9%81%DB%8C%D9%84%D9%85-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C/

فیلم بچه‌های آسمان در سال ۲۰۰۳ از تلویزیون کوبا پخش شد که علیرغم معصومانه خواندن فیلم، تصویر وجود فقر در تمامی نقاط ایران به ذهن‌ها متبادر می‌شد.

فیلم طعم گیلاس نیز در سال ۲۰۰۴ پخش شد، عدم حضور حتی یک بازیگر زن توجه جامعه کوبا را به خود جلب کرده بود، اما خوشبختانه پیام اخلاقی فیلم بسیار مورد استقبال قرار گرفت. فیلم جدایی نادر از سیمین نیز در کوبا در راستای برگزاری دومین هفته سینمای ایران به نمایش گذاشته شد. فیلم‌های دیگری از جمله: چهارشنبه سوری، درباره الی، رنگ خدا، بادکنک سفید، طعم گیلاس، باشو، کسی از گربه‌های ایرانی خبر نداره، در هفته سینمای ایران به نمایش گذاشته شدند و به معرفی ایران پرداختند، همان‌طور که از نام فیلم‌ها مشخص می‌شود هیچ ارگان دولتی در برگزاری این هفته سینمای ایران دخالتی نداشته و میدان را خالی گذاشته‌اند تا با توجه به جوایز بین‌المللی اعطا شده به فیلم‌های ایرانی، در کوبا نیز همانند دیگر کشورها، هفته سینمای ایران بدون مشارکت جمهوری اسلامی ایران برگزار گردد، لذا برگزاری هفته‌های سینمای ایران زیرنظر مسئولان فرهنگی کشور بسیار ضروری می‌نماید تا کسب جوایز بین‌المللی به‌عنوان یک شاخصه لازم جهت انتخاب فیلم‌ها به منظور برگزاری هفته‌های فیلم مدنظر قرار نگیرد، چرا که بعضی مواقع جوایز بنا به دلایل سیاسی و برای پیشبرد اهداف سودجویانه کشورهای غربی به فیلم‌های ایرانی اعطا می‌شود.

در این راستا لازم است تا مسئولان فرهنگی کشور، نسبت به انتخاب فیلم‌های شایسته و برگزاری هفته‌های فیلم در کوبا اقدام راسخ انجام دهند و این برنامه به‌طور مستمر ادامه یابد تا تاثیرات عمیقی بر جامعه کوبا بگذارد، از طرف دیگر، هماهنگی لازم با تلویزیون کوبا جهت پخش فیلم‌های ایرانی در دوره‌های زمانی مختلف می‌تواند بسیار مثمرثمر باشد. البته یکی از مشکلاتی که در این راستا دیده می‌شد عدم وجود فیلم‌های ایرانی با دوبله اسپانیایی و یا حتی با زیرنویس اسپانیایی می‌باشد که بشدت مورد نیاز است. بسیاری از مردم کوبا چه در طبقات پایین جامعه و چه در میان طبقات مرفه و همین‌طور دانشگاهیان کوبا، علاقه‌مند به فیلم ایرانی با زیرنویس و یا دوبله اسپانیایی بودند که متاسفانه موجود نبود. این مسئله می‌تواند به‌عنوان یکی از اقدامات دولت جمهوری اسلامی ایران و مسئولان فرهنگی کشور مورد توجه قرار گیرد تا با دوبله فیلم‌های برجسته ایرانی تصویری درست از ایران ارائه شود.

از دیگر اقداماتی که در زمینه فرهنگی می‌توان با جدیت دنبال نمود ساخت برنامه‌های تلویزیونی و مستندهایی است که سعی در معرفی فرهنگ ایرانی نماید و موسیقی ایرانی، صنایع دستی، غذاها، آموزش و پرورش، حضور زنان در جامعه، سینمای ایران، ادبیات فارسی و مشاهیر و مفاخر هنری و ادبی و غیره را نه فقط به مردم کوبا بلکه به جامعه اسپانیایی زبان آمریکای لاتین معرفی نماید. ضمن این که کوبا کشوری است که از بنیه اقتصادی بالایی برخوردار نمی‌باشد و نبایست توقع داشت تا آن‌ها در این زمینه همکاری قابل‌توجهی از نظر مالی ارائه دهند، بلکه در کوبا بایستی سرمایه‌گذاری مادی کاملا از طرف ایرانی باشد و حمایت معنوی کوبا را به خدمت گرفت.

متاسفانه حضور هیأت‌ها و دیپلمات‌های ایرانی در کوبا فقط در زمینه‌های سیاسی و اقتصادی می‌باشد که با اقشار جامعه چندان در ارتباط نمی‌باشند. در راستای نیل به هدف معرفی فرهنگ ایرانی لازم است تا برنامه‌هایی در مراکز عمومی کشور کوبا برگزار شود و تمامی اقشار جامعه بتوانند در این فعالیت‌ها شرکت نمایند. آن‌چه که تاکنون در کوبا انجام شده محدود به قشر خاصی بوده و افراد معمولی امکان حضور نداشتند، در مراسم مذهبی چون عاشورا، تاسوعا و عید فطر که توسط سفارت جمهوری اسلامی ایران برگزار می‌شد فقط کوبایی‌های مسلمان حضور پیدا می‌کردند، بنابراین در این راستا و برای بهبود وضعیت موجود لازم است تا هفته‌های فرهنگی در مراکزی در میان مردم برگزار شود تا بتوان تصویری در خور شایسته ایران ارائه داد. برگزاری هفته‌های فرهنگی در دانشگاه هاوانا نیز می‌تواند در میان قشر دانشجو بسیار مورد توجه قرار گیرد و از آنجایی‌که دانشجویان، مستعد یادگیری هستند بسیار سریع‌تر با فرهنگ ایرانی آشنا شده و استقبال خواهند کرد.

لازم به ذکر است که یکی از برنامه‌های تلویزیون کوبا معرفی کشورها بود که متاسفانه برنامه‌ای که درباره ایران ارائه شد بسیار ضعیف بود؛ زیرا در این برنامه مستند، تصاویری از مناطق بسیار محروم کشور را نشان می‌دادند و از ایران صحبت می‌کردند و بازتاب منفی بسیاری بر جای گذاشت. خوشبختانه سفیر محترم جمهوری اسلامی ایران در سال ۲۰۰۳ برنامه‌ای ترتیب دادند تا فیلمی مستند از ایران در روز ۲۲ بهمن، مصادف با پیروزی انقلاب اسلامی ایران؛ از تلویزیون کوبا پخش شود که در آن تصاویری از تهران کنونی با بزرگراه‌ها، پل‌های هوایی، وغیره را به نمایش گذاشت و مورد استقبال بسیاری قرار گرفت، بسیاری از مردم کوبا اذعان داشتند که تصور دیدن چنین مناظری از ایران را نداشتند. بنابراین ساخت چنین برنامه‌هایی می‌تواند تبلیغات منفی غربی‌ها را به راحتی خنثی نماید که البته این امر پشتوانه مالی بسیاری را می‌طلبد.

یکی از معضلات جامعه ما، توجه به اسطوره‌های غربی بیشتر از اسطوره‌ها و قهرمانان ایران است، ارنستو چه‌گوارا چهره‌ای محبوب در ایران می‌باشد و حتی نوجوانان ۱۴-۱۳ ساله او را به خوبی می‌شناسند، اما از دلاور مردان و شیرزنان کشورمان ایران که در طی جنگ تحمیلی رشادت‌های بسیاری کردند، اطلاعی ندارند. این امر به تبلیغات گسترده کشور کوبا برای معرفی قهرمانان خود از جمله چه‌گوارا و فیدل کاسترو برمی‌گردد که در حال حاضر در سراسر جهان به اسطوره‌هایی قهرمان تبدیل شده‌اند، لذا انجام تبلیغات گسترده در دیگر کشورها جهت آشنایی با قهرمانان ملی ایران و رشادت‌هایشان بسیار ضروری می‌نماید، متاسفانه بسیاری از سازمان‌ها و ارگان‌های ایرانی، و حتی سازمان‌های دولتی سعی در معرفی فرهنگ کوبا و شناسایی مشاهیر کوبا در ایران دارند و وظیفه خطیر خود به‌عنوان یک ایرانی برای ارائه تصویر واقعی ایران در کوبا و همین‌طور دیگر کشورها به بوته فراموشی سپرده شده است، لذا همکاری ارگان‌ها و سازمان‌ها و با انجمن‌های دوستی جهت معرفی فرهنگ و هنر ایرانی از ضروریات می‌باشد. از دیگر اقدامات مهم ساخت برنامه‌هایی جهت به تصویر کشیدن نقش زن ایرانی در خانواده و جامعه می‌باشد که باعث می‌شود تا نگاه درستی از زن ایرانی به جامعه بین‌الملل ارائه شود. این مسئله نیز از اهمیت بالایی برخوردار است، تا مشخص شود زن ایرانی امکان حضور در عرصه‌های مختلف را دارد، همچنین تصور می‌شود که دین اسلام حقی برای زن در نظر نگرفته و مرد مسلمان مالک وی است و زن تنها وظیفه‌اش فرمانبری از مرد است، به عبارت دیگر در کوبا، تصور حضور زن در جامعه و در عرصه‌های مختلف شغلی بسیار بعید می‌نماید. بنابراین تدوین برنامه‌های مناسبی در این مقوله نیز بسیار حائز اهمیت است و ضروری است تا اقدامات لازم صورت گیرد، این امر می‌تواند در دو زمینه بسیار مفید باشد این که یک زن ایرانی به‌عنوان یک زن حق حضور در جامعه را دارد و یک زن مسلمان و محجبه محدودیتی نسبت به حضور در عرصه‌های مختلف اجتماعی ندارد.

از دیگر مواردی که فقدان آن بسیار احساس می‌شود عدم وجود آثار ایرانی به زبان اسپانیایی می‌باشد. آثار اندکی از ادبیات کلاسیک ایران از جمله بخش‌هایی از اشعار حافظ، فردوسی، سعدی و خیام به زبان اسپانیایی ترجمه شده‌اند. بعضی آثار دیگر که در کشور اسپانیا توسط مهاجرین ایرانی ترجمه و انتشار می‌یابد و در مواردی در راستای سیاست‌های دولت جمهوری اسلامی ایران نمی‌باشد و حتی ممکن است که تبلیغات سوء نیز به جای گذارد، بنابراین اقدام به ترجمه آثار ادبیات کلاسیک ایران، ادبیات انقلاب و جنگ، ادبیات زنان و غیره می‌تواند در معرفی فرهنگ غنی ایرانی و ریشه‌های اصیل اسلامی ایران و از طرفی ارائه تصویری درست از رشادت قهرمانان ملی ایران بسیار موثر باشد.

یکی از دلایلی که باعث بروز چنین سوتفاهمات و عدم شناخت شده است به عدم حضور رایزنی فرهنگی ایران در کوبا برمی‌گردد تا با فعالیت مستمر و مداوم، اجازه تبلیغات منفی به دشمنان ایران اسلامی در کوبا داده نشود، بنابراین ایجاد رایزنی فرهنگی در کوبا و در ادامه آن برگزاری برنامه‌های متنوع فرهنگی، ترجمه آثار فاخر ایرانی به زبان اسپانیایی، برگزاری نمایشگاه‌های صنایع دستی و بسیاری موارد دیگر از اهمیت بسیاری برخوردار می‌باشد.^[۳]

نیز نگاه کنید ب

کتابشناسی

↑ دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی کوبا، پاییز 1388 ، تهران، ص 131.
↑ دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی کوبا، پاییز 1388 ، تهران، ص 132.
↑ حق‌روستا، مریم. (1397). جامعه و فرهنگ کوبا. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص389-401.