مراسم جشن قهوه در اتیوپی
مراسم موسوم به جشن قهوه، یکی ازسنتهای عمومی تمام قبایل اتیوپی است که هرچنددرهر قبیله با سبک و سیاقی خاص انجام میپذیرد ولی معمولا در اکثر قبایلاینکشوربه یک شکل صورتمیگیرد.در ابتدایجشن فرد یا افرادی که اجرا کننده مراسم محسوب میشوند،هیزم یا کندههای درخت را جمع آوری نموده و آتش کوچکی برمیافروزند و همزمان با سوزاندن کندر، دانههای سبز قهوه را برشته میکنند.
پس از برشته شدن دانههای قهوه،دانهها را درهاونیبزرگ میکوبند و به صورت پودر درمیآورند.سپس پودر قهوه را در درون ظرف سنتی و سیاه رنگی به نام جبنا (jebena) میریزند و به آن آب میافزایند. پس از دم کشیدن قهوه در زمان لازم که معمولا بیش از نیم ساعت به طول میانجامد، ظرف را از آتش دور میکنند و به میهمانان تعارف مینمایند.
در جشنقهوه اغلبمقداریجوکاملا پخته شده بهنام «کولو» (Kolo) و برخی شیرینیهای محلی نیز بین مهمانان توزیع میگردد. اتیوپیاییها معتقدند قهوهای که بدین گونه دم گردد از طعمی بینظیر برخوردار است. جشن قهوه معمولا با شوخی و خنده حضار همراه است و مهمانان در مدت زمان انتظار برای آماده شدن قهوه حکایاتی خنده آور را برای یکدیگر نقل میکنند[۱].
نیز نگاه کنید به
جامعه و نظام اجتماعی اتیوپی؛ آداب و رسوم در اتیوپیجامعه و نظام اجتماعی چین؛ جامعه و نظام اجتماعی روسیه؛ جامعه و نظام اجتماعی ژاپن؛ جامعه و نظام اجتماعی مصر؛ جامعه و نظام اجتماعی لبنان؛ جامعه و نظام اجتماعی کوبا؛ جامعه و نظام اجتماعی سنگال؛ جامعه و نظام اجتماعی کانادا؛ جامعه و نظام اجتماعی افغانستان؛ جامعه و نظام اجتماعی تونس؛ جامعه و نظام اجتماعی ساحل عاج؛ جامعه و نظام اجتماعی فرانسه؛ جامعه و نظام اجتماعی اسپانیا؛ جامعه و نظام اجتماعی تایلند؛ جامعه و نظام اجتماعی آرژانتین؛ جامعه و نظام اجتماعی مالی؛ جامعه و نظام اجتماعی زیمبابوه؛ جامعه و نظام اجتماعی اردن؛ جامعه و نظام اجتماعی سوریه؛ جامعه و نظام اجتماعی قطر؛ جامعه و نظام اجتماعی امارات متحده عربی؛ جامعه و نظام اجتماعی سیرالئون؛ جامعه و نظام اجتماعی اوکراین؛ جامعه و نظام اجتماعی گرجستان؛ جامعه و نظام اجتماعی تاجیکستان؛ جامعه و نظام اجتماعی قزاقستان؛ جامعه و نظام اجتماعی سریلانکا؛ جامعه و نظام اجتماعی بنگلادش؛ کلیات نظام و امور اجتماعی در عراق
کتابشناسی
منبع اصلی
عرب احمدی، امیر بهرام، کریمی، مهرداد (1392). جامعه و فرهنگ اتیوپی. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص 56.
نویسندگان مقاله
امیر بهرام عرب احمدی و مهرداد کریمی