رادیو در لبنان: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
(صفحه‌ای تازه حاوی «مراكز راديويي اين كشور كه عمدتاً به احزاب و جريان‌هاي سياسي و مذهبي وابسته‌اند به دو گروه سياسي وغیرسیاسی تقسیم می شوند:گروه اول با مجوز پخش برنامه‌ها، اخبار و گزارش‌هاي سياسي و گروه غيرسياسي كه مجاز به پخش برنامه‌هاي سياسي نبوده و صرفاً ب...» ایجاد کرد)
 
 
(۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
مراكز راديويي اين كشور كه عمدتاً به احزاب و جريان‌هاي سياسي و مذهبي وابسته‌اند به دو گروه سياسي وغیرسیاسی تقسیم می شوند:گروه اول با مجوز پخش برنامه‌ها، اخبار و گزارش‌هاي سياسي و گروه غيرسياسي كه مجاز به پخش برنامه‌هاي سياسي نبوده و صرفاً به پخش برنامه‌هاي فرهنگي، هنري و اجتماعي مي‌پردازند.
[[پرونده:رادیو لبنان.jpg|بندانگشتی|رادیو لبنان - برگرفته از سایت apple - قابل بازیابی از: https://apps.apple.com/us/app/live-lebanon-radio-stations/id1318605650]]مراکز رادیویی این کشور که عمدتاً به احزاب و جریان‌های سیاسی و مذهبی وابسته‌اند به دو گروه سیاسی و غیرسیاسی تقسیم می‌شوند: گروه اول با مجوز پخش برنامه‌ها، اخبار و گزارش‌های سیاسی و گروه غیرسیاسی که مجاز به پخش برنامه‌های سیاسی نبوده و صرفاً به پخش برنامه‌های فرهنگی، هنری و اجتماعی می‌پردازند.[i]


'''راديو لبنان''' تنها راديوي دولتي و منعكس كننده مواضع دولت اين كشور است. راديو '''صوت لبنان''' توسط حزب الكتاتب و در سالهاي جنگ داخلي راه‌اندازي شده است و هم‌اكنون بر سر وابستگي و يا عدم وابستگي آن به حزب مزبور اختلاقاتي وجود دارد كه موضوع در دستگاه فضائي در حال پيگيري است. راديو '''صوت الشعب''' از مراكز راديويي باسابقه و وابسته به حزب كمونيست لبنان است. عليرغم گرايش چپ ولائيك، نسبت به جريان مقاومت و جمهوري اسلامي ايران موضع حمايت‌گرانه دارد. '''راديو الشرق''' وابسته به حرب‌المستقبل است كه در گذشته برنامه‌هاي خود را از فرانسه پخش مي‌كرد و در سال 1994 مجوز پخش برنامه از بيروت را اخذ كرده است. '''راديو بيروت''' از ديگر مراكز پخش راديويي است كه به وابسته به جريان سياسي المؤتمر الشعبي اللبناني و داراي گرايش‌هاي عربي و حامي مقاومت اسلامي است. '''صوت النور''' متعلق به حزب‌اله و سخنگوي اين حزب و مقاومت اسلامي است و در سال 1988 راه‌اندازي و سپس در سال 1999 مجوز قانوني دريافت كرده است. '''راديو الفجر''' تازه تأسيس و متعلق به جماعت اسلامي است. برنامه‌هاي اين راديو شامل مسائل ديني، فرهنگي، سياسي اجتماعي است و عليرغم حمايت كلي از مقاومت ، گاه مواضعي انتقادي را نسبت به حزب‌اله اتخاذ مي‌كند. '''راديو ''الحريۀ''''' وابسته به حزب السوري القومي الاجتماعي حامي ائتلاف 8 مارس و جريان مقاومت است. راديو '''صوت الغد''' متعلق به جريان سياسي المردة كه عمدتاً به پخش برنامه‌هاي هنري و اجتماعي مي‌پردازد. راديو '''صوت المدي''' نيز از راديوهاي تازه تأسيس و وابسته به جريان ملي آزاد است كه طي مدت نسبتاً كوتاه فعاليت خود توانسته است از تأثيرگذاري قابل توجهي در حوزه تبليغات لبنان برخوردار شود.
'''[[رادیو در لبنان|رادیو لبنان]]''' تنها رادیوی دولتی و منعکس کننده مواضع دولت این کشور است. رادیو '''[[رادیو در لبنان|صوت لبنان]]''' توسط حزب الکتائب و در سال‌های جنگ داخلی راه‌اندازی شده است و هم‌اکنون بر سر وابستگی و یا عدم وابستگی آن به حزب مزبور اختلافاتی وجود دارد که موضوع در دستگاه قضایی در حال پیگیری است. رادیو '''صوت الشعب''' از مراکز رادیویی باسابقه و وابسته به [[حزب کمونیست]] [[لبنان]] است. علی‌رغم گرایش چپ و لاییک، نسبت به جریان مقاومت و جمهوری اسلامی ایران موضع حمایت‌گرانه دارد. '''رادیو الشرق''' وابسته به حرب‌المستقبل است که در گذشته برنامه‌های خود را از [[فرانسه]] پخش می‌کرد و در سال 1994 مجوز پخش برنامه از بیروت را اخذ کرده است. '''رادیو بیروت''' از دیگر مراکز پخش رادیویی است که به وابسته به جریان سیاسی المؤتمر الشعبی اللبنانی و دارای گرایش‌های عربی و حامی مقاومت اسلامی است. '''صوت النور''' متعلق به حزب‌الله و سخنگوی این حزب و مقاومت اسلامی است و در سال 1988 راه‌اندازی و سپس در سال 1999 مجوز قانونی دریافت کرده است. '''رادیو الفجر''' تازه تأسیس و متعلق به جماعت اسلامی است. برنامه‌های این رادیو شامل مسائل دینی، فرهنگی، سیاسی اجتماعی است و علی‌رغم حمایت کلی از مقاومت ، گاه مواضعی انتقادی را نسبت به حزب‌الله اتخاذ می‌کند. '''رادیو الحریۀ''' وابسته به حزب السوری القومی الاجتماعی حامی ائتلاف 8 مارس و جریان مقاومت است. رادیو '''صوت الغد''' متعلق به جریان سیاسی المردة که عمدتاً به پخش برنامه‌های هنری و اجتماعی می‌پردازد. رادیو '''صوت المدی''' نیز از رادیوهای تازه تأسیس و وابسته به جریان ملی آزاد است که طی مدت نسبتاً کوتاه فعالیت خود توانسته است از تأثیرگذاری قابل توجهی در حوزه تبلیغات [[لبنان]] برخوردار شود.


از جمله راديوهاي گروه دوم، '''راديو البشائر''' است كه علامه فضل اله آن را راه‌اندازي كرد و به پخش برنامه‌هاي ديني فرهنگي و اجتماعي اهتمام دارد. '''راديو البصائر''' نيز از راديوهايي است  كه در اين گروه قرار دارد و وابسته به شوراي عالي شيعيان لبنان و عمدتاً به پخش برنامه‌هاي ديني و سرودهاي اسلامي و ادعيه مي‌پردازد. راديو '''نداء المعرفه''' ديگر راديوي اين گروه، متعلق به جمعيت المشاريع الخيريه الاسلاميه معروف به احباش است و برنامه‌هاي آن شامل موضوعات ديني و فرهنگي مبتني بر ديدگاه‌هاي اين جمعيت است. از ديگر راديوهاي غيرسياسي، راديو '''صوت المحبة''' است. محور عمده برنامه‌هاي  اين راديویی، وابسته به مركز رسانه‌اي كاتوليك لبنان، ديني است. راديو دلتا، راديو سكوب و راديو لايت از ديگر راديوهاي گروه دوم‌اند.
از جمله رادیوهای گروه دوم، '''رادیو البشائر''' است که علامه فضل الله آن را راه‌اندازی کرد و به پخش برنامه‌های دینی فرهنگی و اجتماعی اهتمام دارد. '''رادیو البصائر''' نیز از رادیوهایی است
 
که در این گروه قرار دارد و وابسته به شورای عالی شیعیان [[لبنان]] و عمدتاً به پخش برنامه‌های دینی و سرودهای اسلامی و ادعیه می‌پردازد. رادیو '''نداء المعرفه''' دیگر رادیوی این گروه، متعلق به جمعیت المشاریع الخیریه الاسلامیه معروف به احباش است و برنامه‌های آن شامل موضوعات دینی و فرهنگی مبتنی بر دیدگاه‌های این جمعیت است. از دیگر رادیوهای غیرسیاسی، رادیو '''صوت المحبة''' است. محور عمده برنامه‌های این رادیویی، وابسته به مرکز رسانه‌ای کاتولیک [[لبنان]]، دینی است. رادیو دلتا، رادیو سکوب و رادیو لایت از دیگر رادیوهای گروه دوم‌اند.<ref name=":02">بازیابی شده از  https://www.ministryinfo.gov.Lb.</ref><ref>صدر هاشمی، سید محمد (1392). جامعه و فرهنگ [[لبنان]]. تهران: [https://alhoda.ir موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص. 283-285.</ref>
 
== نیز نگاه کنید به ==
[[رادیو و تلویزیون در زیمبابوه]]؛ [[رادیو و تلویزیون در کانادا]]؛ [[رادیو در روسیه]]؛ [[رادیو در افغانستان]]؛ [[رادیو در تونس]]؛ [[رادیو در ژاپن]]؛ [[رادیو در کوبا]]؛ [[رادیو در مصر]]؛ [[رادیو در چین]]؛ [[رادیو در سنگال]]؛ [[رادیو در آرژانتین]]؛ [[رادیو در فرانسه]]؛ [[رادیو در مالی]]؛ [[رادیو در سودان]]؛ [[رادیو در ساحل عاج]]؛ [[رادیو در اسپانیا]]؛ [[رادیو در اردن]]؛ [[رادیو در اتیوپی]]؛ [[رادیو در سیرالئون]]؛ [[رادیو در قطر]]؛ [[تلویزیون در روسیه]]؛ [[تلویزیون در افغانستان]]؛ [[تلویزیون در تونس]]؛ [[تلویزیون در ژاپن]]؛ [[تلویزیون در کوبا]]؛ [[تلویزیون در لبنان]]؛ [[تلویزیون در مصر]]؛ [[تلویزیون در چین]]؛ [[تلویزیون در سنگال]]؛ [[تلویزیون در آرژانتین]]؛ [[تلویزیون در فرانسه]]؛ [[تلویزیون در مالی]]؛ [[تلویزیون در سودان]]؛ [[تلویزیون در ساحل عاج]]؛ [[تلویزیون در اوکراین]]؛ [[تلویزیون در اسپانیا]]؛ [[تلویزیون در اردن]]؛ [[تلویزیون در اتیوپی]]؛ [[تلویزیون در سیرالئون]]؛ [[تلویزیون در قطر]]
 
== پاورقی ==
[i]- اطلاعات این بخش با استفاده منبع زیر ارائه شده است:
 
رایزنی فرهنگی ج. ا. ایران در بیروت، 1389، رسانه‌های دیداری و شنیداری [[لبنان]]
 
== کتابشناسی ==
<references />
[[رده:رادیو و تلویزیون]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۲۲

رادیو لبنان - برگرفته از سایت apple - قابل بازیابی از: https://apps.apple.com/us/app/live-lebanon-radio-stations/id1318605650

مراکز رادیویی این کشور که عمدتاً به احزاب و جریان‌های سیاسی و مذهبی وابسته‌اند به دو گروه سیاسی و غیرسیاسی تقسیم می‌شوند: گروه اول با مجوز پخش برنامه‌ها، اخبار و گزارش‌های سیاسی و گروه غیرسیاسی که مجاز به پخش برنامه‌های سیاسی نبوده و صرفاً به پخش برنامه‌های فرهنگی، هنری و اجتماعی می‌پردازند.[i]

رادیو لبنان تنها رادیوی دولتی و منعکس کننده مواضع دولت این کشور است. رادیو صوت لبنان توسط حزب الکتائب و در سال‌های جنگ داخلی راه‌اندازی شده است و هم‌اکنون بر سر وابستگی و یا عدم وابستگی آن به حزب مزبور اختلافاتی وجود دارد که موضوع در دستگاه قضایی در حال پیگیری است. رادیو صوت الشعب از مراکز رادیویی باسابقه و وابسته به حزب کمونیست لبنان است. علی‌رغم گرایش چپ و لاییک، نسبت به جریان مقاومت و جمهوری اسلامی ایران موضع حمایت‌گرانه دارد. رادیو الشرق وابسته به حرب‌المستقبل است که در گذشته برنامه‌های خود را از فرانسه پخش می‌کرد و در سال 1994 مجوز پخش برنامه از بیروت را اخذ کرده است. رادیو بیروت از دیگر مراکز پخش رادیویی است که به وابسته به جریان سیاسی المؤتمر الشعبی اللبنانی و دارای گرایش‌های عربی و حامی مقاومت اسلامی است. صوت النور متعلق به حزب‌الله و سخنگوی این حزب و مقاومت اسلامی است و در سال 1988 راه‌اندازی و سپس در سال 1999 مجوز قانونی دریافت کرده است. رادیو الفجر تازه تأسیس و متعلق به جماعت اسلامی است. برنامه‌های این رادیو شامل مسائل دینی، فرهنگی، سیاسی اجتماعی است و علی‌رغم حمایت کلی از مقاومت ، گاه مواضعی انتقادی را نسبت به حزب‌الله اتخاذ می‌کند. رادیو الحریۀ وابسته به حزب السوری القومی الاجتماعی حامی ائتلاف 8 مارس و جریان مقاومت است. رادیو صوت الغد متعلق به جریان سیاسی المردة که عمدتاً به پخش برنامه‌های هنری و اجتماعی می‌پردازد. رادیو صوت المدی نیز از رادیوهای تازه تأسیس و وابسته به جریان ملی آزاد است که طی مدت نسبتاً کوتاه فعالیت خود توانسته است از تأثیرگذاری قابل توجهی در حوزه تبلیغات لبنان برخوردار شود.

از جمله رادیوهای گروه دوم، رادیو البشائر است که علامه فضل الله آن را راه‌اندازی کرد و به پخش برنامه‌های دینی فرهنگی و اجتماعی اهتمام دارد. رادیو البصائر نیز از رادیوهایی است

که در این گروه قرار دارد و وابسته به شورای عالی شیعیان لبنان و عمدتاً به پخش برنامه‌های دینی و سرودهای اسلامی و ادعیه می‌پردازد. رادیو نداء المعرفه دیگر رادیوی این گروه، متعلق به جمعیت المشاریع الخیریه الاسلامیه معروف به احباش است و برنامه‌های آن شامل موضوعات دینی و فرهنگی مبتنی بر دیدگاه‌های این جمعیت است. از دیگر رادیوهای غیرسیاسی، رادیو صوت المحبة است. محور عمده برنامه‌های این رادیویی، وابسته به مرکز رسانه‌ای کاتولیک لبنان، دینی است. رادیو دلتا، رادیو سکوب و رادیو لایت از دیگر رادیوهای گروه دوم‌اند.[۱][۲]

نیز نگاه کنید به

رادیو و تلویزیون در زیمبابوه؛ رادیو و تلویزیون در کانادا؛ رادیو در روسیه؛ رادیو در افغانستان؛ رادیو در تونس؛ رادیو در ژاپن؛ رادیو در کوبا؛ رادیو در مصر؛ رادیو در چین؛ رادیو در سنگال؛ رادیو در آرژانتین؛ رادیو در فرانسه؛ رادیو در مالی؛ رادیو در سودان؛ رادیو در ساحل عاج؛ رادیو در اسپانیا؛ رادیو در اردن؛ رادیو در اتیوپی؛ رادیو در سیرالئون؛ رادیو در قطر؛ تلویزیون در روسیه؛ تلویزیون در افغانستان؛ تلویزیون در تونس؛ تلویزیون در ژاپن؛ تلویزیون در کوبا؛ تلویزیون در لبنان؛ تلویزیون در مصر؛ تلویزیون در چین؛ تلویزیون در سنگال؛ تلویزیون در آرژانتین؛ تلویزیون در فرانسه؛ تلویزیون در مالی؛ تلویزیون در سودان؛ تلویزیون در ساحل عاج؛ تلویزیون در اوکراین؛ تلویزیون در اسپانیا؛ تلویزیون در اردن؛ تلویزیون در اتیوپی؛ تلویزیون در سیرالئون؛ تلویزیون در قطر

پاورقی

[i]- اطلاعات این بخش با استفاده منبع زیر ارائه شده است:

رایزنی فرهنگی ج. ا. ایران در بیروت، 1389، رسانه‌های دیداری و شنیداری لبنان

کتابشناسی

  1. بازیابی شده از https://www.ministryinfo.gov.Lb.
  2. صدر هاشمی، سید محمد (1392). جامعه و فرهنگ لبنان. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص. 283-285.