نظام آموزش، تحقیقات و فناوری سنگال

نظام آموزش، تحقیقات و فناوری سنگال. قابل بازیابی از https://2017-2020.usaid.gov/

یکی از شاخص های شناخت و فهم جامعه و فرهنگی یک کشور مطالعه نظام آموزشی آن با مسائل مختلف آن بوده که تلاش این قسمت بر این مهم می باشد.

پیشینه تاریخی

در میان کشور های آفریقایی سیستم آموزش و پرورش کشور سنگال برای دولت این کشور بسیار حایز اهمیت است، زیرا جمعیت آن بسیار جوان است. حکومت وقت فرانسه جهت بر طرف نمودن نیاز های خود به پرسنل محلی آموزش دیده جهت اداره‌ی مستعمرات، اقدام به تربیت و آموزش مردم این کشور زیر نظر معلمان فرانسوی نمود. آنها پس از اتمام تحصیلات به عنوان معلم، کارمند و غیره در خدمت نظام استعمار فرانسه به کار مشغول شدند. در کنار آن برخی افراد ثروتمند نیز فرزندان خود را جهت فراگیری علوم به مدارس فرانسویان اعزام می کردند و تا مدت ها نیز موسسات آموزشی در سطح متوسطه در غرب آفریقا تنها در سنگال وجود داشت. پس از استقلال سنگال در سال 1960، سیستم آموزشی این کشور رشد بسیار قابل توجهی داشته و بومی سازی شده است.

امروز به علت کمبود بودجه و امکانات، دولت سنگال نیمی از سیستم آموزش و پرورش را به بخش خصوصی داده است. در کنار مدارس و دانشگاه های دولتی تعداد زیادی مدرسه و دانشگاه خصوصی وجود دارد که پیشرفت های زیادی را طبق تقاضاهای متعدد داشته اند و دولت نیز در جایگاه حاکمیتی و بطور کلان بر این موسسات نظارت دارد. بعلاوه در سال های اخیر رشد تکنولوژی جایگاه مهمی در آموزش و پرورش پیدا کرده است.

ساختار و سیاست آموزشی کشور

سیستم آموزشی سنگال هنوز کم و بیش زخم های استعمار را بر تن دارد که به این کشور یک سازمان مدرسه‌ای به سبک فرانسوی را توصیه کرده است. بنابراین، این سیستم تحت نظارت دقیق دولت مرکزی قرار دارد. طبق قانون اساسی، دولت سنگال مسئول آموزش عمومی است. با این حال، سیستم آموزش و پرورش توسط وزیر آموزش ملی و با کمک سایر وزرا مانند: وزارت تحصیلات عالی، تحقیقات و فناوری. وزارت آموزش حرفه ای، کارآموزی و صنایع دستی. وزارت زنان، خانواده، جنسیت و حمایت از کودکان اداره می شود. سیستم آموزشی کشور در دو بخش سازمان یافته است: بخش رسمی و بخش غیر رسمی. سیاست آموزشی سنگال بازیگران را یکی از مولفه های مهم یک سیستم آموزشی می داند. اصلی ترین بازیگران آن منابع انسانی است، یعنی بازیگران سیاست آموزشی کشور را هدایت، سازماندهی و اجرا می کنند. آنها به دسته های مختلفی در زنجیره آموزشی تعلق دارند. برای این منظور، بازیگران می توانند در سیستم داخلی باشند و به طور مستقیم در طراحی و اجرای سیاست های آموزشی مشارکت داشته و شرکت کنند. همچنین به عنوان عوامل خارجی، بازیگران شریک و پشتیبان برای دستیابی به اهداف آموزشی هستند. به این ترتیب، شرکای اجتماعی، شرکای فنی و مالی، مقامات غیرمتمرکز از این نوع بازیگران غیر رسمی هستند.

مدرسه، به معنای گسترده، یک ساختار اجتماعی را تشکیل می دهد که در آن چندین بازیگر مداخله می کنند. این مدرسه به عنوان میراث متعلق به کل جامعه، نمی تواند محل تجارت معلمان باشد. با این کار، تمام نیروهای اجتماعی فعال با ایجاد احساس تعلق و هویت در توسعه آن شرکت می‌کنند که ناگزیر روابط بین مدرسه و جامعه را تقویت می کنند

عملکرد مدیریت شفاف و فراگیر مبتنی بر پاسخگویی، تعهد نهادها برای بسیج و سرمایه گذاری بهتر منابع از طرف مدرسه را پیش فرض می گیرد. به این ترتیب، تشکل ها از طریق انجمن ها و نهادهای مدیریتی در مدارس درگیر مدیریت مدرسه هستند. در میان این انجمن ها و نهادهای بنیادین مانند: انجمن اولیای و مربیان، ​​تعاونی مدارس، کمیته های مدیریت مدارس موسسات و تشکل های محلی نیز وجود دارند.

آموزش و پرورش فعلی سنگال بصورت منطقه‌ای است که طبق قانون آموزش عمومی غیر متمرکز این کشور وظایف آن به نهاد های محلی منتقل می شود. برای این منظور، نهاد های محلی مانند، شهرداری ها و شوراهای اداری - از طریق مشارکت فعال خود در ایجاد و فعالیت نهادهای آموزشی- پرورشی، در مدیریت مدارس نقش دارند.

ساختار آموزش و پرورش فعلی سنگال هم با سیستم فرانسوی و هم با سیستم کشور انگلیس تطابق داده شده است، بصورتی که می توان مدارک تحصیلی سنگال را برای ادامه تحصیل در کشور فرانسه و کشورهای انگلیسی زبان مطابقت داد. آموزش ابتدایی، آموزش متوسطه و آموزش عالی ساختار سیستم آموزشی در این کشور را تشکیل می دهد. آموزش برای کودکان 6 تا 12 سال اجباری است و به دو مرحله‌ی ابتدایی و متوسطه تقسیم شده است. ابتدایی از 6 تا 12 سال و متوسطه از 12 سال تا 19 سال ادامه دارد. سیستم آموزش و پروش در سنگال دو شکل می باشد:

• بخش دولتی؛
• بخش غیر دولتی.

آموزش و پرورشی دولتی شامل آموزش پیش دبستانی، آموزش ابتدایی، آموزش متوسطه و آموزش عالی و آموزش فنی حرفه‌ای است. در کنار بخش دولتی سال های زیادی است که بخش غیر دولتی نیز شکل گرفته است. بخش غیردولتی شامل سواد آموزی، مدارس پایه‌ای اقلیتی (منطقه ای) و مدارس دسته سوم می شود.

اهداف، مبانی نظری و ویژگی نظام آموزشی کشور

قانون هدایت 22-91 در 16 فوریه سال 1991 بیان می کند که «مطابق گزینه های پانزدهمین طرحی که در نگرش ایجاد یک کادر اقتصاد بزرگ زنده گنجانده شده است و روی بهینه سازی مداوم رقابت در اقتصاد، توسعه انسانی دائم و هدایتی خوب تاکید می­کند. با توجه به اینکه آموزش و پرورش و تحصیلات، ابزار مهمی در روند رشد و توسعه هستند، دولت سنگال برای آن چنان اولویتی قرار داده که بیشتر از 30 درصد بودجه خود را به آن تخصیص داده است.

در این راستا، دولت سنگال یک برنامه ده ساله آموزشی و تعلیمی طرح ریزی کرده که مبتنی بر توسعه دسترسی به آموزش و تعلیم در حوزه مهارت‌های مفید در زندگی است. دستیابی به گنجایش‌­ها و ارائه یک سیستم پرورشی مناسب و با کیفیت در کلیه سطوح، فراهم کردن شرایط برای هماهنگ سازی موثر سیاست ها و برنامه­ های آموزشی و بهینه سازی معقول و کاربرد منابع تعقیب می شود. اهداف آموزش و پرورش عبارت است از:

• بهتر کردن مدیریت بخش تحصیلی با در نظر گرفتن روند تمرکز زدایی و پشتیبانی کردن از احتیاجات بنیادی؛
• مردم سالاری کردن آموزش مهد کودک به وسیله گسترش مهدکودک ها به نفع مردم؛
• توسعه دادن دسترسی به آموزش ابتدایی برای به دست آوردن یک سیستم آموزشی جهانی با داشتن برنامه های منسجم، ساختن مدارس و استخدام معلم (آموزش معلمان و نشر کتاب های درسی). این مورد بیشتر برای مناطق محروم است؛
• بهتر کردن کیفیت آموزش متوسطه، مخصوصاً در موارد آموزش فنی حرفه‌ای (توسعه آموزش، رشته های مرتبط، و روش های جدید تمرکز مشارکت با شرکت های خصوصی)؛
• انطباق آموزش عالی با نیازهای بازار کار به وسیله تقویت کردن تحقیقات علمی و فنی؛
• کاهش میزان بی سوادی به روشی که با بخش غیر رسمی آموزشی و زبان های ملی مطابقت داشته باشد؛
• گسترش کاربرد فنون جدید رایانه‌ای و ارتباطات برای بهینه سازی مدیریت و تقویت کیفیت آموزش در تمام سطوح.

علی‌رغم موارد فوق، کشور سنگال برای تحقق این اهداف با مشکلاتی مواجه است. یونسکو در گزارش جهانی خود تحت عنوان «آموزش برای همه» در سال 2007، یادآوری کرده است که کشور سنگال بودجه‌ی کمی برای آموزش پیش دبستانی (کمتر از 5.0%) اختصاص داده است. میزان سوادآموزی با وجود کمک های زیاد خارجی کمتر از 60% بوده است. طبق سایت وزارت آموزش و پرورش سنگال این کشور دارای 469 موسسه آموزش پیش دبستانی است که تعداد 365 عدد آن خصوصی است (32 دانش آموز در کلاس های موسسه های دولتی و 24 دانش آموز در موسسات خصوصی وجود دارد)، برای دانش آموز ابتدایی، تنها 10% موسسات خصوصی هستند (تعداد دانش آموز در کلاس ها در همه موسسات دولتی و خصوصی یکسان است).

به نظر می رسد که برای دختران، دسترسی به آموزش در مدارس دولتی سخت تر از مدارس خصوصی باشد (52% دختران در مهد کودک و 46% در ابتدایی در دو بخش خصوصی و دولتی، در برابر 46% در آموزش متوسطه خصوصی و 5.37% در بخش دولتی). از نظر یونسکو نسبت دانش آموز/ مربی به سختی کم می شود، زیرا تعداد مربیان مجرب نمی تواند به رشد جمعیتی برسد. از طرف دیگر گزارش یونسکو تحت عنوان «مربیان و کیفیت آموزش» در سال 2006 تعدادی آمار درباره شرایط تجدید مربیان، وضعیت درآمدشان و تحصیلاتشان ارائه داده است: 42% مربیان ابتدایی قراردادی هستند که درآمد ماهیانه‌ی آنها تقریباً کمتراز نصف مربیان رسمی است. این مربیان قراردادی بیشتر به علت کمبود معلم بکار گرفته می شوند. بطور مثال در مورد مربی ریاضی یا زبان های خارجی، علاوه بر مربیان رسمی و قراردادی از دولت سنگال درخواست کمک هزینه های مسکن و تحقیقات و تحصیلات نیز دارند.

آموزش پیش دبستانی، ابتدایی و راهنمایی

آموزش پیش دبستانی سنگال

سن تحصیلی رسمی برای ورود دانش آموزان سنگالی به پیش دبستانی بین 3 تا 5 سال و اجباری نیست.

در سال های 1999- 1998، 23.625 کودک در 313 موسسه ثبت نام کردند که 225 از آنها خصوصی هستند. میزان تحصیلات در این مقطع با 53.2% هنوز کم است (3.4% در مناطق شهری و 3.0% در مناطق روستایی). در سال های 2002-2001، 28.663 کودک در 377 موسسه که 281 از آنها خصوصی بوده ثبت نام کرده اند.

دوران پیش دبستانی شامل چهار بخش می شود:

• مهد کودک ها با 38%؛
• مراکز نگهداری از کودک با 33%؛
• شیرخوارگاه یا خانه‌ی کوچولوها با 19%؛
• مدارس بخشی با 9%.

در سال 2007 این مجموعه ها پذیرای 99.038 کودک (2.54% آنها دختر بوده اند) بوده است، که با 4.7% میزان خالص تحصیلات در سطح ملی تطابق دارد. بیشترین ثبت نام ها در مهدکودک ها شده است. شهر داکار دارای 57% مهدکودک های کشور و 9.36% مراکز نگهداری از کودک است. یونسکو در سال 2010 آمار زیر را در خصوص حضور کودکان در این مقطع نشان داده است:

• حضور در پیش دبستانی، میزان ناخالصی تحصیلات 2010-2007، پسران 11%؛
• حضور در پیش دبستانی، میزان ناخالصی تحصیلات 2010-2007، دختران 12%.

آمار سال 2005 نسبت دبیر به شاگرد را در دوره‌ی پیش دبستانی 3 به 36 اعلام کرده است.

آموزش ابتدایی

سن ورود به مدرسه‌ی ابتدایی 7 سال است و دوره‌ی آن از شش سالگی و اجباری است. در پایان دانش آموزان یک مدرک به نام گواهینامه پایان دوره‌ی ابتدایی (CFEE: Certificat de fin d'études élémentaire ) دریافت می کنند. دروس ابتدایی شامل زبان فرانسه، تاریخ، جغرافیا، اجتماعی و اخلاق، علوم، بهداشت و سلامت، هنر، کار دستی، موسیقی، ورزش و تفریح و سرگرمی می شود.

در سال های 2007 تا2008، تعداد مدارس به طور چشمگیری افزایش پیدا کرده است، تعداد آنها از 751. 4 در سال 2000 به 487. 7 در سال 2007 رسیده است. در سال 2007، 829 مدرسه خصوصی 11.1% شبکه تحصیلی را تشکیل داده است. سهم بخش خصوصی شامل بیش از نصف شبکه تحصیلی با 56.6% است. در سال 2007، 1.572.178 دانش آموز در این دوره ثبت نام کرده اند (49.6% دختر). این رقم یک میزان خالص تحصیلات یعنی 86% است. بالاترین میزان خالص تحصیلات با 5.123% مربوط به شهر داکار است. تعداد دانش آموزان ثبت نام شده در مدارس خصوصی 4.12% کل دانش آموزان را تشکیل می دهند. یونسکو آمار دقیقی را تا سال 2010 از تعداد دانش آموزان دبستانی در سنگال ارائه داده است:

• حضور در مدرسه‌ی ابتدایی، میزان ناخالص تحصیلات 2007 تا 2010، پسران 82%؛
• حضور در مدرسه‌ی ابتدایی، میزان ناخالص تحصیلات 2007 تا 2010، دختران 85%؛
• حضور در مدرسه‌ی ابتدایی، میزان خالص تحصیلات 2007 تا 2010، پسران 74%؛
• حضور در مدرسه‌ی ابتدایی، میزان خالص تحصیلات 2007 تا 2010، دختران 76%؛
• شرکت در مدرسه‌ی ابتدایی، نسبت خالص ورود و خروج 2005 تا 2010، پسران 58%؛
• شرکت در مدرسه‌ی ابتدایی، نسبت خالص ورود و خروج 2005 تا 2010، دختران 59%؛
• شرکت در مدرسه‌ی ابتدایی، میزان ماندگاری تا سال آخر، 2005 تا 2010، 93%.

آمار در سال 2007 نسبت دبیر به دانش آموز را در دوره‌ی ابتدایی را 7 به 41 اعلام کرده است. در سال 2007، تعداد دبیران 45957 نفر بوده که 84% آنها در مدارس دولتی تدریس داشته اند. هزینه های عمومی برای یک دانش آموز در مدرسه‌ی ابتدایی 21% مجموع هزینه های عمومی 18.9% است. بودجه‌ی دولت سنگال در سال 2000 برای آموزش و پرورش حدود 100 میلیون فرانک سیفا بود. در شهر داکار 17 پیش دبستانی، 7 مدرسه‌ی ابتدایی و مهد کودک، 6 مدرسه‌ی 2 زبانه، 2 مدرسه‌ی انگلیسی زبان و 3 مدرسه‌ی کمک درسی وجود دارد.

آموزش دوران راهنمایی

پس از اتمام دوران دبستان، دانش آموزان با گذراندن یک کنکور وارد مدرسه راهنمایی می شوند و کلاس ششم را شروع می کنند. سن تحصیلی رسمی برای ورود دانش آموزان به این دوره 13 سال است. در پایان این دوره که 4 سال است دانش آموزان "مدرک فارغ التحصیلی پایان دوره راهنمایی" دریافت می کنند (BFEM: Brevet de fin d'études moyennes).

در سال 2007، تعداد مدارس راهنمایی شامل 624 مدرسه دولتی و 376 خصوصی بوده است که 4.58% آنها در مناطق شهری واقع شده اند. در همان سال، 393.476 دانش آموز (1.44% دختر) ثبت نام کرده اند، یعنی میزان خالص تحصیل 9.35% (9.32% نزد دختران) بوده است. 81% درصد دانش آموزان نیز در مدارس دولتی ثبت نام کرده اند. دروس ارائه شده شامل زبان فرانسه، ریاضی، انگلیسی، آلمانی، فیزیک، زبان کلاسیک (لاتین، عربی، یونانی)، تکنولوژی، تاریخ و جغرافیا، اجتماعی، علوم طبیعی، طراحی، کار دستی، موسیقی، تربیت بدنی و اقتصاد خانواده است.

آموزش متوسطه

دوره‌ی آموزش متوسطه 3 سال و شامل چهار بخش است:

• عمومی ؛
• تکنیک بلند مدت؛
• تکنیک کوتاه مدت ؛
• حرفه ای.

پس از 3 سال دانش آموزان مدرک دیپلم را به نام "بَکَلورِآ" (Baccalauréat) دریافت می کند که یکی از شروط ورود به دانشگاه است. دانش آموزانی که در رشته های تکنیک بلند مدت، کوتاه مدت و حرفه‌ای تحصیلات خود را به پایان رسانده اند مدرکی به نام "بی. ای.پی" یعنی گواهی نامه پایان تحصیلات حرفه‌ای و یا تکنیک دریافت می کنند.(BEP: Brevet d'études professionnelles, BT: Brevet de technicien)

دروس آنها شامل زبان فرانسه، ریاضی، زبان زنده 1 و 2، زبان کلاسیک 1 و 2، تاریخ و جغرافیا، اجتماعی، علوم طبیعی، فیزیک، ورزش و طراحی است. در سال 2007، بخش آموزش متوسطه شامل 223 موسسه آموزشی (دبیرستان) که 87 موسسه دولتی بوده است. تعداد دانش آموزان ثبت نام شده در سال 2007، 918.105 نفر (1.39% دختر) بوده که معرف میزان خالص تحصیل با 4.14% (5.11% نزد دختران) است. تعداد دانش آموزانی هم که در دوره های تکنیک بلند مدت و کوتاه مدت و حرفه‌ای ثبت نام شده اند 34.755 نفر بوده است. یونسکو آمار دقیقی را تا سال 2010 از میزان سواد آموزی جوانان را در سنگال ارائه داده است:

• میزان سواد آموزی جوانان (15 - 24سال) 2005 تا 2010، پسران 74%؛
• میزان سواد آموزی جوانان (15 - 24 سال) 2005 تا 2010، دختران 56%.

طبق آمار 2005، نسبت دبیرانی که در دبیرستان تدریس می کنند به دانش آموزان 4 به 26 است و در سال 2007 تعداد دبیرانی که در دبیرستان تدریس کرده اند 130.938 نفر بوده است.هزینه های عمومی برای یک دانش آموز دبیرستانی 40.1% از مجموع هزینه های عمومی 18.9% بوده است. تعداد ساعات آموزشی در سال 1992، 730 ساعت اعلام شد، اما در سال 2005 این مقدار به 900 ساعت رسید. با توجه به اینکه زمان تحصیلی دانش آموزان و دانشجویان 30 هفته در سال است آنها باید هر هفته 30 ساعت آموزش ببینند.

مربیان سنگالی

پرسنل آموزشی سنگال رسمی یا غیر رسمی(قراردادی، داوطلبی و یا موقتی) هستند. قانون ژوین 1961 وضعیت رسمی بودن آنها را مشخص می کند. این وضعیت از چهار وزارت نشیت می گیرد: وزارت آموزش و پرورش، وزارت فرهنگ (آموزش هنری و موسیقی)، وزارت جوانان و ورزش و وزارت دادگستری. استخدام شرایط خاص خود را دارد، برای کسانی که مدرک لیسانس دارند، کسانی که کنکور دبیری داده اند، افرادی که دارای گواهی نامه حرفه‌ای از طرف یک استاد مورد تایید هستند، استاد دوره متوسطه، بازرس آموزش ابتدایی، مشاور روانشناسی، دبیران و اساتید آموزش متوسطه عمومی، مشاوران مهد کودک، کارشناسان ارشد حرفه ای، مربی های مهدکودک شامل دسته‌ای هستند که دارای 3 سال تحصیلات دانشگاهی هستند. مربیان خاص مخصوص وزارت دادگستری، باید دارای دیپلم دولتی مدرسه ملی کارکنان اجتماعی خاص باشند. آیین نامه "راهنمای آسان" درباره وضعیت مربیان که توسط وزارت آموزش و پرورش تهیه شده، شرایط استخدام، تحصیلات، پاداش ها، تعهد در خدمت را معرفی می کند.

آموزش عالی

سنگال به لحاظ آموزش عالی در مقایسه با دیگر کشورهای منطقه‌ی شمال و غرب آفریقا از وضعیت مطلوبی برخوردار است. لذا تعداد زیادی از اتباع کشور های آفریقایی همچون مغرب و موریتانی و دیگر ملیت ها در دانشگاه های این کشور در رشته های گوناگون در حال تحصیل هستند.

دانشگاه ها

دانشگاه شیخ آنتا دیوپ که به اختصار "یوکاد" (UCAD)نامیده می شود، قدیمی ترین دانشگاه در غرب آفریقا است که در سال 1950 با نظارت "دانشگاه سوربون پاریس" تاًسیس شد. بسیاری از شخصیت های برجسته این بخش از آفریقا در این دانشگاه تحصیل کرده اند. این دانشگاه که یکی از مظاهر غنای فرهنگی سنگال به شمار می رود، در ابتدا صرفاً به منظور آموزش زبان فرانسه تاًسیس شده بود. یوکاد از خدمات آموزشی تعداد زیادی استاد برخوردار است که حداقل مدارج دانشگاهی آنها درجه دکتری می باشد.

دانشگاه شیخ آنتا دیوپ بزرگترین، قدیمی ترین و معتبرترین دانشگاه غرب آفریقا است. در این دانشگاه اساتید و دانشجویان داخلی وخارجی زیادی( حدود هفتاد هزار دانشجو) مشغول به تحصیل هستند. این دانشجویان از کشور های مختلفی از جمله: سنگال، بورکینافاسو، ساحل عاج، توگو، بِنَین، نیجریه، موریتانی، مالی، مراکش، رواندا و کامرون... از قاره‌ی آفریقا؛ فرانسه، بلژیک، انگلستان و آمریکای شمالی... و از قاره‌ی آسیا لبنان، فلسطین، سوریه و ایران... هستند.

سیستم آموزشی

طبق قانون شماره 05-2011، 30 مارس 2011 در رابطه با سازمان سیستم " ال.ام.دی" در موسسات آموزش عالی (LMD) مفاهیم زیر را در بردارد: سه حرف D.M.L شامل مدارک تحصیلی ملی هستند.(L) یعنی لیسانس(Licence)،( M) یعنی فوق لیسانس (Master) و (D) یعنی دکترا (Doctorat). دوره لیسانس سه سال، فوق لیسانس دو سال و دوره دکتری چهار است. سال آموزشی شامل دو ترم می‌شود که هر ترم سه ماه است. این سیستم آموزشی به صورت حضوری و تمام وقت، مکاتبه‌ای و مجازی در برخی رشته ها است. مقاطع تحصیلی ارائه شده (کاردانی، کارشناسی، کارشناسی ارشد، دکترا) عبارتند از:دوره کاردانی (فوق دیپلم) که شامل 4 ترم است. دوره کارشناسی (لیسانس) شامل 6 ترم است. دوره کارشناسی ارشد ( فوق لیسانس) چهار ترم است. دوره دکتری شامل 6 ترم+ یک سال دوره د.او.آ (DEA) قبل از دکتری و شامل مقاطع زیر است:

• مقطع دکتری علوم قضایی، سیاسی، اقتصادی و مدیریت (ED-JPEG) این مقطع شامل حدود ده رشته می‌شود؛
• مقطع دکتری هنرها، فرهنگ‌ها و تمدن‌ها و زبان ها(ED-ARCIV)؛
• مقطع دکتری مطالعات انسان و جامعه (ED-Ethos)؛
• مقطع دکتری آب شناسی، کیفیت و کاربرد آب (EDE QUE)؛
• مقطع دکتری فیزیک، علوم زمین، جهان و مهندسی (ED-pcsTuI)؛
• مقطع دکتری علوم زندگی، سلامت و محیط زیست که حدود 19 رشته را در بردارد.

در این دانشگاه اساتید و دانشجویان داخلی وخارجی زیادی( حدود هفتاد هزار دانشجو) مشغول به تحصیل هستند. این دانشگاه دارای دانشکده های زیر است:

• دانشکده‌ی علوم و تکنیک ؛
• دانشکده‌ی پزشکی، داروسازی، دندانپزشکی و پرستاری؛
• دانشکده‌ی ادبیات و علوم انسانی- دانشکده‌ی علوم اداری و مدیریت؛
• دانشکده‌ی علوم و تکنولوژی و اطلاعات؛
• دانشکده‌ی علوم قضایی و سیاسی.

دانشگاه ها در این کشور به دو دسته دانشگاه دولتی و آزاد تقسیم شده اند:

دانشگاه های دولتی

• دانشگاه "شیخ آنتادیوپ داکار" (UCAD)؛
• دانشگاه "گاستون برژر" (UGB) سنت لویی؛
• دانشگاه "زی گن شور" (UDZ) ؛
• دانشگاه "تیس" (UT)؛
• دانشگاه" بام بی" (UB-CUR).

دانشگاه های آزاد

• دانشگاه "شرکت"- از سال 1993 در منطقه B داکار (AFI)؛
• دانشگاه "داکار بورگیبا" (UDB)؛
• دانشگاه "ساحل- داکار" (UNIS)؛
• دانشگاه "سوفوکل داکار کامپوس" (SUDC)؛
• مدرسه‌ی عالی مدیریت داکار (ESG)؛
• دانشگاه" احمد هامپاته با- داکار" (UAHB)؛

• دو مرکز دانشگاهی منطقه‌ای (CUR) در سال های 2006 تا 2007 در زی گن شور و بام بی بازگشایی شده اند و تعدادی نیز در دست احداث است.

تعداد دانشجویان در دانشگاه داکار در حال حاضر در کلیه‌ی رشته ها حدود 75.000 نفر می‌باشد. تعداد اساتید دانشگاه شخ آنتادیوپ در حال حاضر به 1200 نفر می‌رسد.

نشریات دانشگاهی

تعداد و عنوان نشریات مهم علمی و لیست مجلات علمی- پژوهشی دانشگاه عبارتند از:

• Journal des sciences de l'ingénieur "مجله علوم مهندسی"؛

• "مجله دانشکده علوم و فناوری- ژورنال FST-Journal de la "FST؛

• Revue Africaine de Communication "مجله آفریقایی ارتباطات"؛

• Dakar médical "داکار مدیکال "؛

• " مجله آسیب شناسی روان آفریقایی" Psychopathologie Africaine؛

• Annales de la FLSH "سالنامه دانشکده ادبیات و علوم انسانی"؛

• Initiations et Études Africaines " مجله نهادها و مطالعات آفریقایی"؛
• Notes Africain " مجله یادداشت‌های آفریقایی "؛
• Nouvelles Annales Africaines "سالنامه‌های جدید آفریقایی"؛
• Bulletin de L'UCAD "بولتن دانشگاه شیخ آنتادیوب"؛
• Liens, Revue francophone (ENS)"ارتباطات، مجله‌ی فرانسه زبانی"؛
• Presse –Revue "مجله‌ی مطبوعات"؛
• Revue sénégalaise d’histoire "مجله‌ی سنگالی تاریخ"؛

• Les cahiers Histoire et Civilisation"مجله‌ی تاریخ و تمدن دانشکده تاریخ"؛
• La Nouvelle Revue Scientifique (géographie)"مجله جدید علمی – جغرافیا - دانشکده جغرافی"؛
• ARCIV" مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی".

مراکز پژوهشی – دانشگاهی سنگال

مراکز پژوهشی این کشور شامل موارد زیر می شود:

• انستیتو بنیادی آفریقای سیاه؛
• انستیتو تحقیقات درباره‌ی تدریس ریاضی، فیزیک و تکنولوژی؛
• انستیتو پزشکی اطفال اجتماعی؛
• انستیتو خدمات محیط زیست؛
• انستیتو اطلاعات و تحقیقات درباره‌ی آلودگی، توسعه و سلامت تولید؛

• مرکز علوم کاربردی داکار؛
• انستیتو دانشگاهی ماهیگیری و کشاورزی؛
• انستیتو سلامت و توسعه؛
• مرکز مطالعات و تحقیقات درباره‌ی انرژی های جایگزین شونده؛
• انستیتو حقوق بشر و صلح.
• انستیتوها و مراکز تحقیقی دیگر شامل موارد زیر است:
• انستیتو سنگالی تحقیقات کشاورزی؛
• انستیتو تکنولوزی علوم تغذیه؛
• انستیتو ملی خاک شناسی؛
• انستیتو پاستور
• مرکز اکولوژی؛
• مرکز تحقیقات آزمایشی و مطالعات برای تجهیزات.

کتابخانه ها و مراکز اسناد

 کتابخانه ها و مراکز اسناد در سنگال شامل موارد زیر است:

کتابخانه‌ی دانشگاه داکار

تعداد کتاب های این کتابخانه بیش از پانصد هزار جلد (500.000) در تمام رشته‌ها است و هر ساله بین 250 تا 300 جلد کتاب دیگر به کتابخانه مرکزی اضافه می‌شود. البته آماری از تعداد کتاب‌های کتابخانه‌های هر دانشکده در دسترس نیست. کتابخانه مرکزی نیز بیش از 1700 صندلی دارد (بجز صندلی‌های کتابخانه‌های دانشکده‌ها). پروژه الکترونیکی کردن کتابخانه مرکزی از سال 2003 شروع شده است. سایت اینترنتی آن هم www.bu.ucad.sn است.

انستیتو بنیادی آفریقای سیاه

انستیتو بنیادی آفریقای سیاه (IFAN: Institut Fondamental d'Afrique Noire) در پروژه‌ای تحت عنوان "دارایی های فرهنگی آفریقایی.. حفاظت و ارزش بخشیدن به میراث اسناد سمعی بصری، تصاویر، صوتی و متون( IFAN) شیخ آنتا دیوپ" به ارزش 482. 410 یورو که بودجه آن توسط وزارت فرانسوی امور خارجی و اروپایی تیمین می شود، اعلام کرده است که هدف اصلی آن حفاظت از این میراث با دیجیتالی کردن آن است. این انستیتو از سال 2007، تعداد زیادی مونوگراف، دفترچه، کارت، دست نوشته، گزارش و تکه های روزنامه ها و اسناد سمعی بصری، عکس را دیجیتالی کرده است. اسناد متونی را در قالب 1045 مدرک و سند در آورده است.

مرکز اسناد ملی سنگال

مرکز اسناد ملی سنگال در 21 ژوییه 1997 تاسیس شد و به دبیرخانه عمومی دولت وابسته است. اسناد این انستیتو شامل چهار بخش است:

• اسناد سنگال در زمان استعمار(1959-1895)؛
• اسناد A.O.F(1959-1895)؛
• اسناد فدراسیون کشور مالی (1960-1959)؛
• اسناد سنگال استقلال یافته (از 1958).

در کنار آن کتابخانه‌ی الکترونیکی دانشکده تاریخ دانشگاه شیخ آنتا دیوپ نیز 484 پایان نامه در خصوص بردگی به صورت دیجیتال در اختیار علاقه مندان قرار داده است.

کتابخانه انستیتو فرهنگی و زبان شناسی "ژان مرموز"(Jean Mermoz) در شهر سنت لویی.

بودجه تحقیقاتی در دانشگاه ها و مراکز تحقیقاتی کشور

دولت سنگال در حال حاضر 0.05% تولید خالص داخلی را به تحقیقات علمی اختصاص داده است. بودجه های تعلق گرفته به تحقیقات علمی در مرحله‌ی اول به پرسنل ها و آزمایشگاه های تحقیقاتی وابسته به دولت و در راستای همکاری های بین المللی تعلق می گیرد. بخش اعظم هزینه های تحقیقاتی به کمک های خارجی وابسته است. هم اکنون بودجه پیش بینی شده برای راهکارهای علوم تحقیقاتی حدود 94.5 میلیارد فرانک سیفا برای 5 سال تخمین زده شده است.

در سنگال مراکز تحقیقاتی عبارتند از:

• مرکز آفریقایی تحقیقات و کاربردها (CARA: Centre Africain de Recherche et d'Applications)؛
• پارک علمی و تکنولوژیک (PST: Parc Scientifique et Technologique)؛
• صندوق تکانش تحقیقات علمی و تکنولوژیک. این صندوق هر ساله حدود 300 میلیون فرانک سیفا به تحقیقات تخصیص می دهد.

دانشگاه های سنگال بودجه‌ی خاصی برای کمک به تحقیقات در نظر نگرفته اند، اما برای اساتید- محقق خود هر ساله 90 میلیون فرانک سیفا برای فرصت مطالعاتی اهدا می کند. هر دو سال یکبار یک استاد-محقق حق یک بلیط هواپیما و مبلغی خاص برای اقامت یک ماهه در هر کشوری که می خواهد دارد. یک مبلغ 150.000 فرانک سیفا هم هر شش ماه یک بار به اساتید محقق داده می شود. 35.000.000 فرانک نیز برای خرید کتاب در نظر گرفته شده است. برای شرکت در کنفرانس ها و چاپ کتاب نیز مبلغی به آنها اهدا می شود و اگر کنفرانس در خارج از کشور باشد پول بلیط نیز پرداخت می شود. حقوق ماهیانه‌ی آنها به نسبت ارتقای آنها افزایش می یابد.

• مرکز تحقیقاتی اف.آی.آر.اس.تی (FIRST)، هر ساله یک بودجه‌ی 300 میلیون فرانک سیفایی برای اساتید- محقق در نظر گرفته است.

بودجه هایی که صرف تحقیقات می شوند منابع خارجی نیز بودجه‌ی آنها را تامین می کنند. با توافق های همکاری بین دانشگاه های سنگال و دانشگاه های دیگر جهان در اروپا، آمریکا و آسیا و ارگان های دیگر این بودجه تامین می شوند. برخی از آزمایشگاه ها نیز در سنگال مانند آزمایشگاه ال.آی.ان.آی (LANI) با توجه به ظرفیت های ویژه‌ای که دارد با اخذ قراردادهایی با کشور های دیگر و تبادل استاد- دانشجو منابع قابل توجهی را به سمت خود می آورد.

تعداد دانشجویان خارج از کشور

از نظر "نیکلا نورماند" (Niolas Normand) سفیر فرانسه در سنگال، کشور سنگال در میان کشورهای آفریقایی بالاترین میزان دانشجو را دارد و رتبه پنجم را در دنیا دارد. تعداد دانشجویان سنگالی در کشور فرانسه در سال 2009، به 9600 نفر رسیده است، همچنین بالاترین تعداد دانشجوی آفریقایی در فرانسه را دانشجویان سنگالی تشکیل می دهند. قبل از آن چین، مراکش، الجزایر و تونس بالاترین تعداد دانشجو را در کشور فرانسه دارند. سفیر فرانسه، نیکولا نورماند می نویسد: «از میان همکاری های زیادی که بین فرانسه و سنگال وجود دارد، مهم ترین آنها پذیرش دانشجویان سنگالی در این کشور است.»

"نیکولا نورماند" تایید می کند که «از بین حدود 100.000 دانشجوی آفریقایی که در فرانسه حضور دارند، دانشجویان سنگالی جایگاه خاصی را دارند یعنی حدود 80% از دانشجویانی که میل دارند تحصیلات عالیه را در خارج از کشور خود بگذرانند فرانسه را انتخاب کرده اند، بنابراین فرانسه اولین مقصد دانشجویان سنگالی نسبت به کانادا، آمریکا، مراکش یا آلمان است».

یکی دیگر از دلایلی که باعث شده دانشجویان سنگالی، فرانسه را برای تحصیلات عالیه انتخاب کنند، مجانی بودن تحصیلات در این کشور است. ولی سفیر فرانسه در سنگال اذعان می دارد که "جابه‌جایی دانشجو بین دو کشور شرایط خاص خود را داراست: دانشجویان باید تحصیلات خود را طبق برنامه های از قبل مشخص شده به انجام برسانند، رشته های تحصیلی باید طبق نیازهای کشور سنگال و مکمل آنها باشد؛ و بالاخره اینکه دانشجویان باید پس از انجام تحصیلات خود به کشورشان بازگردند."

کشور سنگال برای دانشجویان بورسیه‌ی خود در خارج از کشور حدود 9 میلیارد و 200 میلیون فرانک سیفا (واحد پول سنگال) هر ساله برای 574،5 دانشجو هزینه می کند. با اینکه ظاهراً این رقم بسیار بالا است ولی مقدار آن برای زندگی این دانشجویان در خارج از کشور، مخصوصاً در کشورهای غربی بسیار کم است

جدول شماره 1. زیر تعداد دانشجویان سنگال را در کشور های اروپایی نشان می دهد:

کشور میزبان	1999	2000	2001	2002	2003	2004
آلمان	219	237	247	238	243	258
اتریش	4	2	1	6	10	9
بلژیک	104	127	125	141	102	103
قبرس	-	-	1	1	1	-
دانمارک	-	1	1	-	2	1
اسپانیا	12	17	8	6	14	4
فنلاند	4	3	2	1	1	1
فرانسه	3645	4079	6114	6123	7978	8329
ایرلند	-	-	1	-	-	-
ایتالیا	63	40	25	32	26	32
لیتوانی	-	-	-	-	-	1
مولداوی	-	-	6	3	1	-
نوروژ	3	2	3	4	5	3
هلند	2	1	2	4	3	4
لهستان	3	-	-	-	-	1
پرتغال	-	-	-	1	3	3
رومانی	2	-	-	1	2	2
انگلستان	25	22	26	26	30	39
سنت-سیژ	7	-	-	-	-	-
اسلوواکی	-	-	-	3	-	-
سوید	2	2	4	6	5	-
سوییس	74	20	120	160	221	224
جمهوری چک	4	6	6	3	2	2
ترکیه	5	6	7	6	6	4

جدول شماره 2. تعداد دانشجویان سنگالی در کشور های آسیایی را نشان می دهد:

کشور میزبان	1999	2000	2001	2002	2003	2004
عربستان	68	77	-	-	86	61
کره‌ی جنوبی	-	-	-	-	-	1
هند	-	3	1	-	-	-
ایران	1	-	1	-	-	-
ژاپن	16	20	24	25	24	27
ژوردانی	-	4	-	-	5	6
مالزی	6	-	-	5	5	-

جدول شماره 3. معرف تعداد دانشجویان سنگالی در چهار کشور قاره‌ی آمریکا است:

کشور میزبان	1999	2000	2001	2002	2003	2004
برزیل	-	-	-	1	4	-
کانادا	219	246	-	319	-	-
کوبا	-	-	-	12	2	6
ایالات متحده	529	-	635	809	774	805

جدول شماره 4. گویای تعداد دانشجویان سنگالی در مغرب و آفریقاست:

کشور میزبان	1999	2000	2001	2002	2003	2004
کامرون	-	-	-	-	-	1
کونگو	-	-	-	-	-	6
گابون	11	-	-	-	-	-
گامبیا	-	11	-	-	-	-
مراکش	141	172	227	-	364	435
موریتانیا	-	-	-	-	86	61
توگو	1	1	-	-	-	-

جدول شماره 5. نشان می دهد که در سال 2009 کشور فرانسه بالاترین میزان دانشجوی سنگالی را جذب کرده است:

کشور	تعداد دانشجو	سال
سنگال	4112	2009
مراکش	646	2009
مصر	335	2009
کانادا	210	2009

تعداد دانشجویان خارجی در سنگال

طبق آمار ارائه شده از طرف دانشگاه شیخ آنتا دیوپ، در سال 2009- 2008 از 56.620 دانشجوی ثبت نام شده در این دانشگاه 4.202 نفر از آنها خارجی بوده اند. آنها از 46 کشور جهان آمده اند که از بین آنها 16 کشور بیشتر از 100 دانشجو را دارند. جدول شماره 6. تعداد آنها را از 16 کشور نشان می دهد:

نام کشور	2007-2006	2009-2008
مراکش	787	848
موریتانی	614	662
کامرون	299	323
کنگو برازا ویل	192	220
گابون	186	165
کومور	137	153
چاد	173	151
گینه کوناکری	129	144
تونس	67	103
ساحل عاج	232	228
بنین	223	219
مالی	163	202
توگو	197	184
بورکی نافاسو	230	175
نیجر	132	143
گینه بیسایو	07	05

طبق آمار ارائه شده از سفارت ج.ا.ایران در داکار تاکنون 11 ایرانی در دانشگاه شیخ آنتا دیوپ ثبت نام و تحصیل کرده اند.

نرخ سواد آموزی بزرگسالان

طبق آمار سال 2012 حدود 3.39 درصد جمعیت سنگال با سواد که از این میزان 1.51 %مردان و 2.29% زنان می باشند. در شهرها میزان با سوادان 1.53% و در روستا 4.28% است. در شهر داکار 2.60% درصد با سواد هستند.

مراکز آموزش عالی

اغلب مدارس و مراکز عالی دولتی سنگال وابسته به دانشگاه شیخ آنتادیوپ داکار است (دانشگاه شیخ آنتادیوپ 41 موسسه آموزشی عالی را تحت پوشش خود دارد) برای ورود به تمام این موسسه ها و مدارس عالی دانشگاه های دولتی داوطلبان باید یک امتحان کنکور بگذرانند، به جز مرحله‌ی دکتری که داوطلبان باید تشکیل پرونده داده و تایید صلاحیت یا رد شوند. برای دانشجویان خارج از کشور کنکوری وجود ندارد ولی شرایط خاص خود را داراست. این مدارس و مراکز آموزش عالی عبارتند از:

• دانشکده علوم و فناوری(FST)؛
• دانشکده پزشکی، داروسازی و دندانپزشکی (FMPOS)؛
• دانشکده ادبیات و علوم انسانی (FLSH)؛
• دانشکده علوم اقتصادی و مدیریت (FASEG)؛
• دانشکده علوم و فنون و آموزش و پرورش (ENS)؛
• دانشکده علوم قضایی و سیاسی (FSJP).

18مؤسسه دانشگاهی در کشور سنگال به شرح زیر است:

• مؤسسه بنیادی آفریقای سیاه (IFAN)؛
• مؤسسه فرانسوی برای دانشجویان خارجی (IFEE)؛
• مؤسسه تحقیقات آموزش ریاضی، فیزیک و تکنولوژی(I REMPT)؛
• مؤسسه پزشکی اطفال اجتماعی (IPS)؛
• مؤسسه آموزش و تحقیقات رشد جمعیت و سلامت تولید مثل (IPDSR)؛
• مرکز زبان شناسی کاربردی داکار (CLAD)؛
• مؤسسه دانشگاهی صید و شیلات (IUPA)؛
• مؤسسه سلامت و توسعه (ISED)؛

• مرکز مطالعات و تحقیقات درباره انرژی های تجدید پذیر (CERER)؛
• کتابخانه دانشگاهی (BU)؛
• مؤسسه مطالعات و تحقیقات آسیب شناسی روانی (IREP)؛
• مؤسسه حقوق بشر و صلح (IDHP)؛
• مؤسسه فن آوری هسته‌ای کاربردی (ITNA)؛
• مؤسسه پزشکی قاره‌ای کاربردی (IMTA)؛
• مؤسسه علوم دارویی (ISMED)؛
• مؤسسه سرطان شناسی (ICAN) -ISAC؛
• مؤسسه مصر شناسی.

پنج مدرسه عالی، مرکز و نهاد آموزشی دارد که عبارتند از:

• مرکز مطالعات علوم و فناوری رایانه‌ای (CESTI)؛
• مدرسه عالی کتابداری، بایگانی و مستندات (EBAD)؛
• مدرسه عالی آموزش فنون و حرفه‌ها (ENSETP)؛
• مدرسه عالی پلی تکنیک (ESP)؛
• مؤسسه ملی عالی آموزش مردمی و ورزش (INSEPS)؛
• مدرسه عالی اقتصاد کاربردی (ESEA).

و نهاد های وابسته به دانشکده‌های سنگال عبارتند از:

• مؤسسه علوم محیط زیست (ISE)؛
• مؤسسه علوم زمین شناسی (IST) -IMA -CRBL -IOS؛
• مؤسسه زبان های خارجی کاربردی (ILEA)؛
• مرکز تحقیقات، مطالعات و اسناد درباره نهادها و قانون گذاری آفریقایی (CREDILA)؛

• مرکز مطالعات اقتصادی کاربردی (CREA)؛
• مرکز تحقیقات در مدیریت شرکت‌ها (CREGE)؛
• مرکز تحقیقات و آموزش در توسعه اقتصادی و اجتماعی (CREFDES)؛
• مؤسسه آموزش اداری و تاسیس شرکت‌ها (IFACE)؛
• منصب عالی دولتی- داکار (ENAM)؛

• پزشکی (تکنیکی و حرفه ای)- داکار (ENDSS)؛
• مؤسسه آفریقایی مدیریت (IAM)؛
• مؤسسه عالی مدیریت (ISM)؛
• مدرسه عالی چند ملیتی مخابرات (ESMT)؛
• مرکز آفریقایی مطالعات عالی مدیریت- داکار (CESAG)؛
• مدرسه عالی بین المللی امور از سال 1998، مدیریت و انواع آن (EIA)؛
• مدرسه عالی ملی کادرهای روستایی- کشاورزی و دامپروری- بام بی (ENCR)؛
• رشته‌ی کشاورزی تیس (ENSA)؛

• مدرسه عالی ملی کارکنان اجتماعی خاص- داکار (ENISS)؛
• آمار/ برنامه ریزی- مدیریت شهری- داکار (ENEA)؛
• کتابداری/ آرشیو/ اسناد – داکارEBAD؛
• مدرسه عالی چند ملیتی مخابرات- داکار (ESMT)؛
• روزنامه نگاری/ ارتباطات/ داکار (CESTI)؛
• زبان های خارجی کاربردی برای امور و صنعت جهانگردی- داکار (ILEA)؛
• مدرسه عالی مدیریت- داکار تجارت و مدیریت- داکار (EC, G)؛

• مهندسی زمین شناسی- داکار (IST)؛
• محیط زیست- داکار (ISE)؛
• سلامت و توسعه- داکار (ISED)؛
• جمعیت/ توسعه/ سلامت تولید مثل- داکار (IP DSR)؛
• امور مالی/ حسابداری/ مدیریت- داکار (ISG)؛
• مدرسه عالی پلی تکنیک، مهندسی داکار – تیس (ESP)؛
• آموزش- داکار (ENS)؛
• تربیت بدنی- داکار (INSEPS)؛
• ماهیگیری و شیلات- داکار (IUPA)؛
• مدرسه ویلیام پونتی (William Ponty)؛
• مدرسه پزشکی AOF؛
• مدرسه بین ایالتی علوم و دامپزشکی داکار؛
• مدرسه ملی اداری؛
• مدرسه ملی اقتصاد کاربردی؛

• مدرسه ملی کادرهای آموزشی روستایی.

نیز نگاه کنید به

نظام آموزش، تحقیقات و فناوری آرژانتین؛ نظام آموزش، تحقیقات و فناوری اتیوپی؛ نظام آموزش، تحقیقات و فناوری اردن؛ نظام آموزش، تحقیقات و فناوری اسپانیا؛نظام آموزش، تحقیقات و فناوری افغانستان؛ نظام آموزش، تحقیقات و فناوری اوکراین؛ نظام آموزش، تحقیقات و فناوری تایلند؛ نظام آموزش، تحقیقات و فناوری تونس؛ نظام آموزش و پرورش در چین معاصر؛ نظام آموزش و پرورش در چین باستان؛ نظام آموزش، تحقیقات و فناوری ژاپن؛ نظام آموزش، تحقیقات و فناوری کوبا؛ نظام آموزش، تحقیقات و فناوری زیمبابوه؛ نظام آموزش، تحقیقات و فناوری قطر؛ نظام آموزش، تحقیقات و فناوری مصر؛ نظام آموزش، تحقیقات و فناوری لبنان؛ نظام آموزش، تحقیقات و فناوری روسیه؛ نظام آموزش، تحقیقات و فناوری مالی؛ نظام آموزش، تحقیقات و فناوری ساحل عاج؛ نظام آموزش، تحقیقات و فناوری سیرالئون؛ نظام آموزش، تحقیقات و فناوری کانادا؛ نظام آموزش، تحقیقات و فناوری سودان؛ نظام آموزش، تحقیقات و فناوری گرجستان؛ نظام آموزش، تحقیقات و فناوری تاجیکستان؛ نظام آموزش، تحقیقات و فناوری بنگلادش؛ نظام آموزش، تحقیقات و فناوری قزاقستان؛ نظام آموزش، تحقیقات و فناوری سریلانکا؛ نظام آموزش، تحقیقات و فناوری فرانسه