تلویزیون در افغانستان: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «تلویزیون سابقه زیادی در افغانستان ندارد. فعالیت این رسانه در سال ۱۳۵۷ / ۱۹۷۸، توسط متخصصان ژاپنی به‌طور آزمایشی در کابل شروع شد و ابتدا فقط در کابل دریافت می‌شد؛ ولی بعدها به‌تدریج در سایر شهرهای مهم نیز توسعه یافت. ساعات پخش از یک ساعت در رو...» ایجاد کرد) |
|||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
تلویزیون سابقه زیادی در [[افغانستان]] ندارد. فعالیت این رسانه در سال ۱۳۵۷ / ۱۹۷۸، توسط متخصصان ژاپنی به‌طور آزمایشی در کابل شروع شد و ابتدا فقط در کابل دریافت می‌شد؛ ولی بعدها به‌تدریج در سایر شهرهای مهم نیز توسعه یافت. ساعات پخش از یک ساعت در روز آغاز و در سال بعد به بیش از ۴ ساعت و در سال ۱۳۶۰، به ۵ ساعت و ۴۵ دقیقه رسید؛ ولی تا تابستان ۱۳۷۱ از ۵ تا ۷ ساعت در روز تجاوز نمی‌کرد. بعد از | تلویزیون سابقه زیادی در [[افغانستان]] ندارد. فعالیت این رسانه در سال ۱۳۵۷ / ۱۹۷۸، توسط متخصصان ژاپنی به‌طور آزمایشی در [[کابل]] شروع شد و ابتدا فقط در کابل دریافت می‌شد؛ ولی بعدها به‌تدریج در سایر شهرهای مهم نیز توسعه یافت. ساعات پخش از یک ساعت در روز آغاز و در سال بعد به بیش از ۴ ساعت و در سال ۱۳۶۰، به ۵ ساعت و ۴۵ دقیقه رسید؛ ولی تا تابستان ۱۳۷۱ از ۵ تا ۷ ساعت در روز تجاوز نمی‌کرد. بعد از [[کابل]]، برنامه‌های تلویزیون در شهرهای مهم نیز پخش شد و تا سال ۱۳۷۷، حداقل ده ایستگاه تلویزیونی در [[کابل]] و ۹ مرکز استان دیگر فعال بود، هرچند ابتدا برنامه‌ها را با تأخیر دریافت می‌کردند. | ||
در تابستان | در تابستان ۱۳۷۱، بر اثر حملات موشکی به [[کابل]]، ایستگاه تلویزیون موقتا از کار افتاد؛ ولی دوباره تعمیر و راه‌اندازی شد؛ ولی از میزان فعالیت و گستردگی آن کاسته شد. در زمان حضور اتحاد شوروی در [[افغانستان]]، دو شبکه تلویزیونی این کشور به‌طور مستقیم در [[کابل]] و بخش‌هایی از افغانستان پخش می‌شد؛ ولی پس از سقوط دولت نجیب قطع شدند. | ||
در زمان | در زمان [[طالبان]]، فعالیت تلویزیون به‌کلی متوقف شد؛ زیرا این‌گروه هرگونه فیلم‌برداری و تصویربرداری و پخش آن را حرام می‌دانست. پس از برکناری [[طالبان]]، فعالیت تلویزیون دوباره شروع شد و به‌سرعت توسعه یافت. تجهیزات و دستگاه‌های فرستنده رادیویی و تلویزیونی از ایران و کشورهای دیگر وارد [[افغانستان]] شد یا آنکه شبکه‌های قبلی بازسازی و راه‌اندازی شد. | ||
در | به دلیل نبودن برق در مناطق روستایی و شهرهای دورافتاده، هنوز هم فعالیت تلویزیون محدود است و منحصر به شهرهای اصلی یا مناطقی است که برق دارند. تا سال ۱۳۹۱، بیش از ۵۰ شبکه تلویزیونی برای [[افغانستان]] برنامه پخش می‌کردند. شبکه ملی [[افغانستان]] «رادیو تلویزیون ملی [[افغانستان]]» نام دارد و دارای یک شبکه تلویزیونی و یک شبکه رادیویی است و از [[شبکه های ماهواره ای در افغانستان|ماهواره]] نیز پخش می‌شود و از این طریق در سراسر [[افغانستان]] و کشورهای مختلف قابل دریافت است؛ ضمن اینکه مراکز استان برنامه‌های ملی را با تجهیزات محلی دریافت و حداقل در مراکز استان‌ها پخش می‌کنند.استان‌ها معمولا [[رادیو در افغانستان|رادیو]] و تلویزیون محلی نیز دارند. در حال حاضر (۱۳۹۱)، بیشتر شبکه‌های تلویزیونی [[افغانستان]] خصوصی است و دولت کنترل و نظارت کافی بر عملکرد آنها ندارد؛ ولی این شبکه‌ها معمولا به اعتقادات و [[آداب و رسوم افغانستان|آداب‌ورسوم]] عمومی احترام گذاشته و در ایامی مانند ولادت پیامبر اکرم (ص)، ایام محرم برنامه‌های خود را به این مناسبت‌ها اختصاص می‌دهند، برای مثال، در ایام تاسوعا و عاشورای حسینی از پخش [[موسیقی در افغانستان|موسیقی]] و رقص خودداری می‌ورزند و برنامه‌های عزاداری و دینی پخش می‌کنند.<ref>علی آبادی، علیرضا (1395). جامعه و فرهنگ افغانستان. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص 354-355.</ref> | ||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[رادیو و تلویزیون در زیمبابوه]]؛ [[رادیو و تلویزیون در کانادا]]؛ [[رادیو در روسیه]]؛ [[رادیو در افغانستان]]؛ [[رادیو در تونس]]؛ [[رادیو در ژاپن]]؛ [[رادیو در کوبا]]؛ [[رادیو در لبنان]]؛ [[رادیو در مصر]]؛ [[رادیو در چین]]؛ [[رادیو در سنگال]]؛ [[رادیو در آرژانتین]]؛ [[رادیو در فرانسه]]؛ [[رادیو در مالی]]؛ [[رادیو در سودان]]؛ [[رادیو در ساحل عاج]]؛ [[رادیو در اسپانیا]]؛ [[رادیو در اردن]]؛ [[رادیو در اتیوپی]]؛ [[رادیو در سیرالئون]]؛ [[رادیو در قطر]]؛ [[تلویزیون در روسیه]]؛ [[تلویزیون در تونس]]؛ [[تلویزیون در ژاپن]]؛ [[تلویزیون در کوبا]]؛ [[تلویزیون در لبنان]]؛ [[تلویزیون در مصر]]؛ [[تلویزیون در چین]]؛ [[تلویزیون در سنگال]]؛ [[تلویزیون در آرژانتین]]؛ [[تلویزیون در فرانسه]]؛ [[تلویزیون در مالی]]؛ [[تلویزیون در سودان]]؛ [[تلویزیون در ساحل عاج]]؛ [[تلویزیون در اوکراین]]؛ [[تلویزیون در اسپانیا]]؛ [[تلویزیون در اردن]]؛ [[تلویزیون در اتیوپی]]؛ [[تلویزیون در سیرالئون]]؛ [[تلویزیون در قطر]] | |||
== کتابشناسی == | |||
<references /> | |||
[[رده:رادیو و تلویزیون]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۸ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۰۰
تلویزیون سابقه زیادی در افغانستان ندارد. فعالیت این رسانه در سال ۱۳۵۷ / ۱۹۷۸، توسط متخصصان ژاپنی به‌طور آزمایشی در کابل شروع شد و ابتدا فقط در کابل دریافت می‌شد؛ ولی بعدها به‌تدریج در سایر شهرهای مهم نیز توسعه یافت. ساعات پخش از یک ساعت در روز آغاز و در سال بعد به بیش از ۴ ساعت و در سال ۱۳۶۰، به ۵ ساعت و ۴۵ دقیقه رسید؛ ولی تا تابستان ۱۳۷۱ از ۵ تا ۷ ساعت در روز تجاوز نمی‌کرد. بعد از کابل، برنامه‌های تلویزیون در شهرهای مهم نیز پخش شد و تا سال ۱۳۷۷، حداقل ده ایستگاه تلویزیونی در کابل و ۹ مرکز استان دیگر فعال بود، هرچند ابتدا برنامه‌ها را با تأخیر دریافت می‌کردند.
در تابستان ۱۳۷۱، بر اثر حملات موشکی به کابل، ایستگاه تلویزیون موقتا از کار افتاد؛ ولی دوباره تعمیر و راه‌اندازی شد؛ ولی از میزان فعالیت و گستردگی آن کاسته شد. در زمان حضور اتحاد شوروی در افغانستان، دو شبکه تلویزیونی این کشور به‌طور مستقیم در کابل و بخش‌هایی از افغانستان پخش می‌شد؛ ولی پس از سقوط دولت نجیب قطع شدند.
در زمان طالبان، فعالیت تلویزیون به‌کلی متوقف شد؛ زیرا این‌گروه هرگونه فیلم‌برداری و تصویربرداری و پخش آن را حرام می‌دانست. پس از برکناری طالبان، فعالیت تلویزیون دوباره شروع شد و به‌سرعت توسعه یافت. تجهیزات و دستگاه‌های فرستنده رادیویی و تلویزیونی از ایران و کشورهای دیگر وارد افغانستان شد یا آنکه شبکه‌های قبلی بازسازی و راه‌اندازی شد.
به دلیل نبودن برق در مناطق روستایی و شهرهای دورافتاده، هنوز هم فعالیت تلویزیون محدود است و منحصر به شهرهای اصلی یا مناطقی است که برق دارند. تا سال ۱۳۹۱، بیش از ۵۰ شبکه تلویزیونی برای افغانستان برنامه پخش می‌کردند. شبکه ملی افغانستان «رادیو تلویزیون ملی افغانستان» نام دارد و دارای یک شبکه تلویزیونی و یک شبکه رادیویی است و از ماهواره نیز پخش می‌شود و از این طریق در سراسر افغانستان و کشورهای مختلف قابل دریافت است؛ ضمن اینکه مراکز استان برنامه‌های ملی را با تجهیزات محلی دریافت و حداقل در مراکز استان‌ها پخش می‌کنند.استان‌ها معمولا رادیو و تلویزیون محلی نیز دارند. در حال حاضر (۱۳۹۱)، بیشتر شبکه‌های تلویزیونی افغانستان خصوصی است و دولت کنترل و نظارت کافی بر عملکرد آنها ندارد؛ ولی این شبکه‌ها معمولا به اعتقادات و آداب‌ورسوم عمومی احترام گذاشته و در ایامی مانند ولادت پیامبر اکرم (ص)، ایام محرم برنامه‌های خود را به این مناسبت‌ها اختصاص می‌دهند، برای مثال، در ایام تاسوعا و عاشورای حسینی از پخش موسیقی و رقص خودداری می‌ورزند و برنامه‌های عزاداری و دینی پخش می‌کنند.[۱]
نیز نگاه کنید به
رادیو و تلویزیون در زیمبابوه؛ رادیو و تلویزیون در کانادا؛ رادیو در روسیه؛ رادیو در افغانستان؛ رادیو در تونس؛ رادیو در ژاپن؛ رادیو در کوبا؛ رادیو در لبنان؛ رادیو در مصر؛ رادیو در چین؛ رادیو در سنگال؛ رادیو در آرژانتین؛ رادیو در فرانسه؛ رادیو در مالی؛ رادیو در سودان؛ رادیو در ساحل عاج؛ رادیو در اسپانیا؛ رادیو در اردن؛ رادیو در اتیوپی؛ رادیو در سیرالئون؛ رادیو در قطر؛ تلویزیون در روسیه؛ تلویزیون در تونس؛ تلویزیون در ژاپن؛ تلویزیون در کوبا؛ تلویزیون در لبنان؛ تلویزیون در مصر؛ تلویزیون در چین؛ تلویزیون در سنگال؛ تلویزیون در آرژانتین؛ تلویزیون در فرانسه؛ تلویزیون در مالی؛ تلویزیون در سودان؛ تلویزیون در ساحل عاج؛ تلویزیون در اوکراین؛ تلویزیون در اسپانیا؛ تلویزیون در اردن؛ تلویزیون در اتیوپی؛ تلویزیون در سیرالئون؛ تلویزیون در قطر
کتابشناسی
- ↑ علی آبادی، علیرضا (1395). جامعه و فرهنگ افغانستان. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص 354-355.