رادیو در بنگلادش: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''11. 2 . 1. رادیو''' «بنگلادش بتار»[1] (رادیو بنگلادش) دولتی است و برنامه‌های متعددی با 10 ایستگاه منطقه‌ای در سطح کشور دارد. بخش برون مرزی رادیو بنگلادش شامل اروپا، خاورمیانه، پاکستان، هند و نپال می‌باشد که به 7 زبان پخش می‌شود. مجموع پخش برنامه...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
«بنگلادش بتار»(Bagladesh Betar) (رادیو بنگلادش) دولتی است و برنامه‌های متعددی با 10 ایستگاه منطقه‌ای در سطح کشور دارد. بخش برون مرزی رادیو بنگلادش شامل اروپا، خاورمیانه، پاکستان، هند و نپال می‌باشد که به 7 زبان پخش می‌شود. مجموع پخش برنامه‌های روزانه آن 103 ساعت و در داکا 21 ساعت می‌باشد. روزانه 41 برنامه و خبر و تفسیر خبری از رادیو بنگلادش پخش می‌شود. | |||
دولت همچنین، دو ایستگاه رادیویی در مناطق «تاکراگوان» و «ران گاماتی» و ایستگاه‌هایی در «کاکس بازار» با هزینه‌ای بالغ بر 40 میلیون تاکا و ایستگاه رادیویی «باریسال» با هزینه‌ای حدود 25 میلیون تاکا را تأسیس کرده است. در حال حاضر شهرهای داکا، چیتاگنگ، کولنا، راجشاهی، رنگ پور، سیلهت، نگاماتی، کومیلا و تاگورگائون دارای ایستگاه های مرکزی رادیو هستند. | |||
=== رادیو خصوصی بنگلادش === | |||
اولین شبکۀ رادیویی بخش خصوصی، به عنوان مترو ویو (metro wave) در سالروز استقلال [[بنگلادش]]، 26 مارس 1999 آغاز به کار کرد. امواج این رادیو بر روی 41/526 متر با قدرت 1170 کیلوهرتز از ساعت 7/30 تا 11/30 و همچنین از ساعت 12 تا 15 به وقت بنگلادش پخش می‌شود (تاریخ، فرهنگ و سیستم حکومتی، وزارت امور خارجه بنگلادش، وایب سایت اینترنت، 1999م ). در حال حاضر شش شبکه رادیویی خصوصی در این کشور فعالیت می کنند<ref>توسلی، محمد مهدی، علی زاده کندی، عزیز، توسلی، سینا(1391). جامعه و فرهنگ [[بنگلادش]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار)</ref>. | |||
رادیو | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[رادیو و تلویزیون در زیمبابوه]]؛ [[رادیو و تلویزیون در کانادا]]؛ [[رادیو در روسیه]]؛ [[رادیو در افغانستان]]؛ [[رادیو در تونس]]؛ [[رادیو در ژاپن]]؛ [[رادیو در کوبا]]؛ [[رادیو در لبنان]]؛ [[رادیو در مصر]]؛ [[رادیو در چین]]؛ [[رادیو در سنگال]]؛ [[رادیو در آرژانتین]]؛ [[رادیو در فرانسه]]؛ [[رادیو در مالی]]؛ [[رادیو در سودان]]؛ [[رادیو در ساحل عاج]]؛ [[رادیو در اسپانیا]]؛ [[رادیو در اردن]]؛ [[رادیو در اتیوپی]]؛ [[رادیو در سیرالئون]]؛ [[رادیو در قطر]]؛ [[تلویزیون در روسیه]]؛ [[تلویزیون در افغانستان]]؛ [[تلویزیون در تونس]]؛ [[تلویزیون در ژاپن]]؛ [[تلویزیون در کوبا]]؛ [[تلویزیون در لبنان]]؛ [[تلویزیون در مصر]]؛ [[تلویزیون در چین]]؛ [[تلویزیون در سنگال]]؛ [[تلویزیون در آرژانتین]]؛ [[تلویزیون در فرانسه]]؛ [[تلویزیون در مالی]]؛ [[تلویزیون در سودان]]؛ [[تلویزیون در ساحل عاج]]؛ [[تلویزیون در اوکراین]]؛ [[تلویزیون در اسپانیا]]؛ [[تلویزیون در اردن]]؛ [[تلویزیون در اتیوپی]]؛ [[تلویزیون در سیرالئون]]؛ [[تلویزیون در قطر]] | |||
== کتابشناسی == | |||
<references /> | |||
[[رده:رادیو و تلویزیون]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۸ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۳۲
«بنگلادش بتار»(Bagladesh Betar) (رادیو بنگلادش) دولتی است و برنامه‌های متعددی با 10 ایستگاه منطقه‌ای در سطح کشور دارد. بخش برون مرزی رادیو بنگلادش شامل اروپا، خاورمیانه، پاکستان، هند و نپال می‌باشد که به 7 زبان پخش می‌شود. مجموع پخش برنامه‌های روزانه آن 103 ساعت و در داکا 21 ساعت می‌باشد. روزانه 41 برنامه و خبر و تفسیر خبری از رادیو بنگلادش پخش می‌شود.
دولت همچنین، دو ایستگاه رادیویی در مناطق «تاکراگوان» و «ران گاماتی» و ایستگاه‌هایی در «کاکس بازار» با هزینه‌ای بالغ بر 40 میلیون تاکا و ایستگاه رادیویی «باریسال» با هزینه‌ای حدود 25 میلیون تاکا را تأسیس کرده است. در حال حاضر شهرهای داکا، چیتاگنگ، کولنا، راجشاهی، رنگ پور، سیلهت، نگاماتی، کومیلا و تاگورگائون دارای ایستگاه های مرکزی رادیو هستند.
رادیو خصوصی بنگلادش
اولین شبکۀ رادیویی بخش خصوصی، به عنوان مترو ویو (metro wave) در سالروز استقلال بنگلادش، 26 مارس 1999 آغاز به کار کرد. امواج این رادیو بر روی 41/526 متر با قدرت 1170 کیلوهرتز از ساعت 7/30 تا 11/30 و همچنین از ساعت 12 تا 15 به وقت بنگلادش پخش می‌شود (تاریخ، فرهنگ و سیستم حکومتی، وزارت امور خارجه بنگلادش، وایب سایت اینترنت، 1999م ). در حال حاضر شش شبکه رادیویی خصوصی در این کشور فعالیت می کنند[۱].
نیز نگاه کنید به
رادیو و تلویزیون در زیمبابوه؛ رادیو و تلویزیون در کانادا؛ رادیو در روسیه؛ رادیو در افغانستان؛ رادیو در تونس؛ رادیو در ژاپن؛ رادیو در کوبا؛ رادیو در لبنان؛ رادیو در مصر؛ رادیو در چین؛ رادیو در سنگال؛ رادیو در آرژانتین؛ رادیو در فرانسه؛ رادیو در مالی؛ رادیو در سودان؛ رادیو در ساحل عاج؛ رادیو در اسپانیا؛ رادیو در اردن؛ رادیو در اتیوپی؛ رادیو در سیرالئون؛ رادیو در قطر؛ تلویزیون در روسیه؛ تلویزیون در افغانستان؛ تلویزیون در تونس؛ تلویزیون در ژاپن؛ تلویزیون در کوبا؛ تلویزیون در لبنان؛ تلویزیون در مصر؛ تلویزیون در چین؛ تلویزیون در سنگال؛ تلویزیون در آرژانتین؛ تلویزیون در فرانسه؛ تلویزیون در مالی؛ تلویزیون در سودان؛ تلویزیون در ساحل عاج؛ تلویزیون در اوکراین؛ تلویزیون در اسپانیا؛ تلویزیون در اردن؛ تلویزیون در اتیوپی؛ تلویزیون در سیرالئون؛ تلویزیون در قطر
کتابشناسی
- ↑ توسلی، محمد مهدی، علی زاده کندی، عزیز، توسلی، سینا(1391). جامعه و فرهنگ بنگلادش. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)