تلویزیون در سریلانکا: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
(صفحه‌ای تازه حاوی «دولت دارای دو شبکه تلویزیونی بزرگ و چندین شبکه رادیویی به زبان سینهالی، تامیل و انگلیسی است که شرکت پخش سریلانکا همگی را اداره می کند[15].   {| class="wikitable" |قلمرو |نوع شبکه |مخاطب |زبان |رسانه |- |ملی ملی ملی ملی ملی ملی ملی |ITN با اولویت خبر با اولو...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
دولت دارای دو شبکه تلویزیونی  بزرگ و چندین شبکه رادیویی به زبان سینهالی، تامیل و انگلیسی است که شرکت پخش  سریلانکا همگی را اداره می کند[15].  
دولت دارای دو شبکه تلویزیونی  بزرگ و چندین شبکه رادیویی به زبان سینهالی، تامیل و انگلیسی است که شرکت پخش  سریلانکا همگی را اداره می کند(Sri Lanka Broadcasting Corporation (SLBC)).
 
جدول شماره 1. شبکه های رادیویی و تلویزیونی در [[سریلانکا]]
{| class="wikitable"
{| class="wikitable"
|قلمرو
|قلمرو
خط ۵۷: خط ۵۹:


تلویزیون
تلویزیون
|}
|}<ref name=":05">رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ [[سریلانکا]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار)</ref>
='''12-3-1.   بنگاه "روپاواهینی[16]"'''=
====بنگاه روپاواهینی====
کارهای ساختمانی، نصب ماشین آلات و دستگاه های تلویزیونی سریلانکا در سال 1981 توسط ژاپنی ها به اتمام رسید. کارکنان اداری، مهندسین و تکنسین ها زیر نظر متخصصین ژاپنی آموزشهای لازم را دیدند. کار بنگاه تلویزیونی دولتی سریلانکا در 25 ژانویه 1982 در مجلس از تصویب گذشت. از اواخر سال 1981 برنامه های آزمایشی از تلویزیون پخش میشد تا اینکه در روز 15 فوریه 1982 مراسم افتتاحیه آن با سخنان رئیس جمهور وقت آقای جایاواردانه و سفیر ژاپن در سریلانکا انجام و در شامگاه همین روز برنامه های تلویزیون با حضور موبدان بودایی، آغاز گردید.
کارهای ساختمانی، نصب ماشین آلات و دستگاه های تلویزیونی [[سریلانکا]] در سال 1981 توسط ژاپنی ها به اتمام رسید. کارکنان اداری، مهندسین و تکنسین ها زیر نظر متخصصین ژاپنی آموزش‌های لازم را دیدند. کار بنگاه تلویزیونی دولتی سریلانکا در 25 ژانویه 1982 در مجلس از تصویب گذشت. از اواخر سال 1981 برنامه های آزمایشی از تلویزیون پخش میشد تا اینکه در روز 15 فوریه 1982 مراسم افتتاحیه آن با سخنان رئیس جمهور وقت آقای جایاواردانه و سفیر [[ژاپن]] در سریلانکا انجام و در شامگاه همین روز برنامه های تلویزیون با حضور موبدان بودایی، آغاز گردید.
 
تلویزیون جزئی از وزارت کشور شده بود و بنام "روپاواهینی Rupavahini" که در زبان سینهالی به معنی " نمایشگر است"، نامگذاری شد. وقت برنامه های آن در آغاز کار از ساعت 6  بعدازظهر تا 10 شب و زبان برنامه ها سینهالی ، تامیل و انگلیسی بود .هر روز برنامه کودکان در ابتدا و به دنبال آن برنامه های جوانان و بزرگسالان پخش می شد- سپس تا ساعت 8 شب ، وقت باقیمانده با زبان تامیل  و از آن پس تا ساعت 9.5 به زبان سینهالی و بعد اخبار به زبان انگلیسی پخش میشد.
 
علیرغم مباحثات درباره زبان برنامه های تلویزیونی ، در ابتدای کار بدلیل نداشتن نیروی متخصص، کلیه برنامه ها به زبان انگلیسی و وارداتی بود تا اینکه کارکنان کم کم با کمک کارشناسان ژاپنی ، کانادایی و آلمانی با امور آشنایی بیشتر پیدا کردند – بگونه ای که تا پایان سال 1982 حدود 55.5 درصد کل برنامه های پخش شده، بوسیله کارکنان محلی تولید شده است.
 
امروز برنامه های تلویزیونی از ساعت 4.5 بعدازظهر آغاز و عموما درساعت 10.5 تا 11 شب پایان می پذیرد.
 
بر اساس جدولهای منتشره داخلی از کار تلویزیون، نمونه برنامه های ماه فوریه سال 1989 آن به شرح زیر بوده است:
 
کل برنامه های پخش شده در طول ماه:        159.6 ساعت
 
برنامه های تولید شده در داخل :                72.7 درصد
 
برنامه های وارداتی:                              26.1 درصد
 
برنامه های برگردان شده به زبان محلی:      1.1 درصد
 
برنامه های وارداتی فوق عبارت است از: سریالهای تلویزیونی 14.3 ساعت، برنامه های ورزشی 6.7 ساعت و 47.7 درصد از مجموع برنامه های کودکان و نوجوانان به مدت 22.2 ساعت نیز از خارج وارد شده است.
 
برنامه های محلی تولید شده در همین ماه مجموعا 119.1 ساعت بوده است که 62.6 درصد آن به زبان سینهالی ، 21.8 درصد تامیل و 15.6 درصد به زبان انگلیسی پخش شده است. حدود 48.8 درصد کل برنامه های تولید شده در داخل را اخبار زبانهای محلی تشکیل میدهد. به استثنای وقتهایی که صرف پخش اخبار شده، میتوان نتیجه گرفت که وقت زبان انگلیسی تقریبا برابر وقت برنامه هایی است که به زبان محلی پخش شده است.
 
از مجموع 159.6 ساعت برنامه های پخش شده در ماه فوریه 1989 خدود 10.6 ساعت آنرا طبلیغات تجاری و 27.6 ساعت آنرا بنگاه های تجاری و غیره بانی شده اند و بقیه را تلویزیون تولید یا خریداری کرده است.
 
با کنار گذاشتن طبلیغات تجاری که معمولا به صورت مکرر پخش می شود، از مجموع 149 ساعت برنامه، 16 ساعت آن تکراری بوده است.
 
غالب برنامه های خارجی در سال 1989 به ترتیب از کشورهای آمریکا، انگلیس ، آلمان غربی و ژاپن خریداری شده است. دیگر کشورهای جهان که زبانشان انگلیسی نیست و فیلمهایی که به انگلیس دوبله یا حداقل زیرنویس نشده باشند نمی توانند در این بازار رقابتی داشته باشند. کلیه برنامه های خارجی اعم از سریالها، برنامه های کودکان و غیره پس از بررسی کافی و اعلام نظر مساعد توسط کمیته خرید تلویزیون ، معامله میشوند.
 
 
'''أ‌.     بینندگان تلویزیون'''
 
تلویزیون سریلانکا بینندگان خود را بین 2.5 تا 3 میلیون نفر تخمین زده است. طبق بررسی های "مرکز ملی مطالعات" در سال 1986، میان رسانه های گروهی تلیویزیون در مقایسه با رادیو و جرائد، بیشتر در بین طبقه بالای اجتماعی اقتصادی جامعه شایع است. بررسیهای مذکور نتیجه گرفته است که فقط 27 درصد افراد نمونه کانال یک و 15 درصد کانال دو (آی . تی. ان) را هر روز تماشا می کنند. به ترتیب 48 و 74 درصد مردم به طور کلی کانال یک و دو تلویزیون را تماشا نمی کنند.
 
فقط 11 درصد نمونه های مورد مطالعه با درآمدی کمتر از 1000 روپیه در ماه، تماشاگر کانال یک تلویزیون هستند. از این طبقه اجتماعی نمونه 20 درصد را روستائیان و 7 درصد را بیسوادان تشکیل میدهند.
 
با توجه به اینکه روستاها به سرعت زیر پوشش برق قرار میگیرند، پیش بینی شده است تا پایان سال 1990، 90 درصد روستاها به شبکه سراسری برق متصل شوند، لذا استفاده از تلویزیون به سرعت افزایش خواهد یافت. (مظفری, سریلانکا, 1369)
 
'''ب‌.  آمار و ارقام'''
 
شمار دستگاه های گیرنده تلویزیونی بر طبق محاسبات تخممینی در سال 1985 حدودا 325811 دستگاه بر آورد شده است.
 
زمان پخش برنامه ها در هر دو کانال تلویزیونی سریلانکا به شرح ذیل بوده است:
 
کانال اول به سه زبان برای سراسر کشور 41 ساعت
 
کانال دوم به سه زبان برای کلمبو و حومه 40 ساعت


برنامه های فوق الذکر برنامه هایی بوده اند که ظرف یک هفته پخش شده اند
تلویزیون جزئی از وزارت کشور شده بود و بنام "روپاواهینی Rupavahini" که در زبان سینهالی به معنی " نمایشگر است"، نامگذاری شد. وقت برنامه های آن در آغاز کار از ساعت 6  بعدازظهر تا 10 شب و زبان برنامه ها سینهالی، تامیل و انگلیسی بود .هر روز برنامه کودکان در ابتدا و به دنبال آن برنامه های جوانان و بزرگسالان پخش می شد- سپس تا ساعت 8 شب، وقت باقیمانده با زبان تامیل  و از آن پس تا ساعت 9.5 به زبان سینهالی و بعد اخبار به زبان انگلیسی پخش میشد.


'''أ‌.      اقلیتها و تلویزیون'''
علیرغم مباحثات درباره زبان برنامه های تلویزیونی، در ابتدای کار بدلیل نداشتن نیروی متخصص، کلیه برنامه ها به زبان انگلیسی و وارداتی بود تا اینکه کارکنان کم کم با کمک کارشناسان ژاپنی، کانادایی و آلمانی با امور آشنایی بیشتر پیدا کردند – بگونه ای که تا پایان سال 1982 حدود 55.5 درصد کل برنامه های پخش شده، بوسیله کارکنان محلی تولید شده است.


برای تامیل ها واحد جداگانه ای در تلویزیون وجود دارد، آنان در مقایسه با دیگر اقلیتها از امکانات پرسنل و وقت بیشتری برخوردارند. علاوه بر وقتهایی که  ویژه برنامه های فرهنگی و مذهبی تامیل ها در نظر گرفته شده است، هر ماه چند فیلم سینمایی هندی بخصوص به زبان تامیل پخش می شود. فیلم های هندی به دلایلی چون قرابت فرهنگی هندوئیزم و بودیزم، لباس و آداب و رسوم آنان که به هم شبیه اند، بیشتر مورد توجه عموم قرار می گیرد. از قدیم الایام سینهالی ها از طریق تامیل های هموطن خویش تحت تاثیر نفوذ همه جانبه اهالی تامیل نادوی هند بوده اند. تازه باید جذابیت داستانهای هندی، تکنیک هنرپیشه ها، موسیقی، تکنیک فیلمبرداری و فیلمسازی و غیره را به موارد یاد شده افزود. (مظفری, سریلانکا, 1369)
امروز برنامه های تلویزیونی از ساعت 4.5 بعدازظهر آغاز و عموما درساعت 10.5 تا 11 شب پایان می پذیرد. بر اساس جدول‌های منتشره داخلی از کار تلویزیون، نمونه برنامه های ماه فوریه سال 1989 آن به شرح زیر بوده است:
*کل برنامه های پخش شده در طول ماه:        159.6 ساعت؛
*برنامه های تولید شده در داخل:                   72.7 درصد؛
*برنامه های وارداتی:                                     26.1 درصد؛
*برنامه های برگردان شده به زبان محلی:         1.1 درصد.
برنامه های وارداتی فوق عبارت است از: سریال‌های تلویزیونی 14.3 ساعت، برنامه های ورزشی 6.7 ساعت و 47.7 درصد از مجموع برنامه های کودکان و نوجوانان به مدت 22.2 ساعت نیز از خارج وارد شده است. برنامه های محلی تولید شده در همین ماه مجموعا 119.1 ساعت بوده است که 62.6 درصد آن به زبان سینهالی، 21.8 درصد تامیل و 15.6 درصد به زبان انگلیسی پخش شده است. حدود 48.8 درصد کل برنامه های تولید شده در داخل را اخبار زبان‌های محلی تشکیل میدهد. به استثنای وقت‌هایی که صرف پخش اخبار شده، میتوان نتیجه گرفت که وقت زبان انگلیسی تقریبا برابر وقت برنامه هایی است که به زبان محلی پخش شده است.


از مجموع 159.6 ساعت برنامه های پخش شده در ماه فوریه 1989 خدود 10.6 ساعت آنرا طبلیغات تجاری و 27.6 ساعت آنرا بنگاه های تجاری و غیره بانی شده اند و بقیه را تلویزیون تولید یا خریداری کرده است. با کنار گذاشتن طبلیغات تجاری که معمولا به صورت مکرر پخش می شود، از مجموع 149 ساعت برنامه، 16 ساعت آن تکراری بوده است.


'''12-3-2.      بنگاه تلویزیونی مستقل Independent Televidion Network'''
غالب برنامه های خارجی در سال 1989 به ترتیب از کشورهای [[آمریکا]]، انگلیس، آلمان غربی و [[ژاپن]] خریداری شده است. دیگر کشورهای جهان که زبانشان انگلیسی نیست و فیلم‌هایی که به انگلیس دوبله یا حداقل زیرنویس نشده باشند نمی توانند در این بازار رقابتی داشته باشند. کلیه برنامه های خارجی اعم از سریال‌ها، برنامه های کودکان و غیره پس از بررسی کافی و اعلام نظر مساعد توسط کمیته خرید تلویزیون ، معامله میشوند.<ref name=":05" />
=====بینندگان تلویزیون=====
تلویزیون [[سریلانکا]] بینندگان خود را بین 2.5 تا 3 میلیون نفر تخمین زده است. طبق بررسی های "مرکز ملی مطالعات" در سال 1986، میان رسانه های گروهی تلیویزیون در مقایسه با رادیو و جرائد، بیشتر در بین طبقه بالای اجتماعی اقتصادی جامعه شایع است. بررسی‌های مذکور نتیجه گرفته است که فقط 27 درصد افراد نمونه کانال یک و 15 درصد کانال دو (آی . تی. ان) را هر روز تماشا می کنند. به ترتیب 48 و 74 درصد مردم به طور کلی کانال یک و دو تلویزیون را تماشا نمی کنند.


بنگاه تلویزیونی "آی. تی.ان" در آوریل سال 1979 در دوازده مایلی شرق کلمبو افتتاح گردید و منطقه ای را به شعاع پنجاه کیلومتر تحت پوشش خود قرار داد. در ژوئیه همین سال دولت کنترل این بنگاه را به دست گرفت و از آن پس زیر نظر دولت به پخش برنامه های عمدتا وارداتی به زبان انگلیسی ادامه میدهد.
فقط 11 درصد نمونه های مورد مطالعه با درآمدی کمتر از 1000 روپیه در ماه، تماشاگر کانال یک تلویزیون هستند. از این طبقه اجتماعی نمونه 20 درصد را روستائیان و 7 درصد را بیسوادان تشکیل میدهند. با توجه به اینکه روستاها به سرعت زیر پوشش برق قرار میگیرند، پیش بینی شده است تا پایان سال 1990، 90 درصد روستاها به شبکه سراسری برق متصل شوند، لذا استفاده از تلویزیون به سرعت افزایش خواهد یافت. <ref name=":12">مظفری, م. (1369). ''سریلانکا.'' کتابخانه مرکزی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی.</ref><ref name=":05" />
=====آمار و ارقام=====
شمار دستگاه های گیرنده تلویزیونی بر طبق محاسبات تخممینی در سال 1985 حدودا 325811 دستگاه بر آورد شده است. زمان پخش برنامه ها در هر دو کانال تلویزیونی سریلانکا به شرح ذیل بوده است:
*کانال اول به سه زبان برای سراسر کشور 41 ساعت؛
*کانال دوم به سه زبان برای کلمبو و حومه 40 ساعت؛
*برنامه های فوق الذکر برنامه هایی بوده اند که ظرف یک هفته پخش شده اند<ref name=":05" />.
=====اقلیت‌ها و تلویزیون=====
برای تامیل ها واحد جداگانه ای در تلویزیون وجود دارد، آنان در مقایسه با دیگر اقلیت‌ها از امکانات پرسنل و وقت بیشتری برخوردارند. علاوه بر وقت‌هایی که  ویژه برنامه های فرهنگی و مذهبی تامیل ها در نظر گرفته شده است، هر ماه چند فیلم سینمایی هندی بخصوص به زبان تامیل پخش می شود. فیلم های هندی به دلایلی چون قرابت فرهنگی هندوئیزم و بودیزم، لباس و آداب و رسوم آنان که به هم شبیه اند، بیشتر مورد توجه عموم قرار می گیرد. از قدیم الایام سینهالی ها از طریق تامیل های هموطن خویش تحت تاثیر نفوذ همه جانبه اهالی تامیل نادوی هند بوده اند. تازه باید جذابیت داستان‌های هندی، تکنیک هنرپیشه ها، موسیقی، تکنیک فیلمبرداری و فیلمسازی و غیره را به موارد یاد شده افزود. <ref name=":12" /><ref name=":05" />
=====بنگاه تلویزیونی مستقل=====
بنگاه تلویزیونی مستقل( Independent Televidion Network)"آی. تی.ان"، در آوریل سال 1979 در دوازده مایلی شرق کلمبو افتتاح گردید و منطقه ای را به شعاع پنجاه کیلومتر تحت پوشش خود قرار داد. در ژوئیه همین سال دولت کنترل این بنگاه را به دست گرفت و از آن پس زیر نظر دولت به پخش برنامه های عمدتا وارداتی به زبان انگلیسی ادامه میدهد.


تا مدتها این تلویزیون استادیو نداشت لذا کل برنامه هایش از خارج وارد می شد، اما اکنون دارای استدیو و امکانات نسبتا خودکفایی است. برنامه های این بنگاه تنها شهر های اطراف کلمبو را تحت پوشش دارد. این بنگاه در تلاش است تا از طریق پخش طبلیغات تجاری و برنامه های اهدایی با درآمد خود اجاره میشود.
تا مدتها این تلویزیون استادیو نداشت لذا کل برنامه هایش از خارج وارد می شد، اما اکنون دارای استدیو و امکانات نسبتا خودکفایی است. برنامه های این بنگاه تنها شهر های اطراف کلمبو را تحت پوشش دارد. این بنگاه در تلاش است تا از طریق پخش طبلیغات تجاری و برنامه های اهدایی با درآمد خود اجاره میشود.<ref name=":05" />
=====شبکه های تلویزیونی آنالوگ=====
در جدول زیر شبکه های تلویزیونی آنالوگ و زبان و سال تاسیس آن در کشور سریلانکا نشان داده شده است:


'''12-3-3.      شبکه های تلوزیونی آنالوگ'''
جدول شماره 2. شبکه های تلویزیونی آنالوگ در سریلانکا
{| class="wikitable"
{| class="wikitable"
|تاسیس
|تاسیس
خط ۲۵۱: خط ۲۲۷:
|The Buddhist TV بودیست تی وی
|The Buddhist TV بودیست تی وی
|20
|20
|}''Press reference'', SRI LANKA Press, Media, TV, Radio, Newspape
|}سایر شبکه های تلویزیونی در کشور سریلانکا عبارتند از :Press reference, SRI LANKA Press, Media, TV, Radio, Newspapers.
 
<ref name=":05" />
=====شبکه تلوزیونی ماهواره ای یا شبکه های کابلی=====
بیش از 30 کانال تلویزیونی و چندین شبکه رادیویی نیز متعلق به بخش خصوصی است. بسیاری از این کانال های تلویزیونی ماهواره ای و رادیویی در پی بهبود نسبی وضع اقتصاد این کشور فعالیت شان را آغاز کردند و اغلب نیز در مشاجرات سیاسی فعالانه مشارکت دارند.
 
جدول شماره 3. شبکه های تلویزیونی ماهواره ای یا شبکه های کابلی در سریلانکا
{| class="wikitable"
|اسم
|مالکیت
|زبان
|تاسیس
|ردیف
|-
|Young Asia Television
|خصوصی
|سینهالی/تامیل/انگلیسی
|1995
|1
|-
|Srilakvahini
|خصوصی
|سینهالی
|2006
|2
|-
|Sri TV
|خصوصی
|سینهالی
|2006
|3
|-
|Dhammavahini
|خصوصی
|سینهالی
|2007
|4
|-
|The Buddhist
|خصوصی
|سینهالی
|2007
|5
|-
|CiTi HiTz
|خصوصی
|سینهالی
|2007
|6
|-
|Gospel Vision
|خصوصی
|سینهالی/  انگلیسی
|2007
|7
|-
|Channel C
|خصوصی
|سینهالی
|2008
|8
|-
|Lakroo/Info TV
|دولتی
|سینهالی
|2009
|9
|-
|Heritage TV
|خصوصی
|سینهالی
|2009
|10
|-
|DAN Tamiloli
|خصوصی
|تامیل
|2009
|11
|-
|TV Neth
|خصوصی
|سینهالی
|2009
|12
|-
|One SriLanka
|خصوصی
|سینهالی
|2009
|13
|-
|Knowledge TV
|خصوصی
|سینهالی
|2010
|14
|-
|TV Dream Music
|خصوصی
|سینهالی
|2010
|15
|-
|Nenasa TV
|خصوصی
|سینهالی
|2010
|16
|-
|One Six Channel
|خصوصی
|سینهالی
|2011
|17
|-
|Swarga TV
|خصوصی
|سینهالی/تامیل/انگلیسی
|2011
|18
|}<ref>رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ [[سریلانکا]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار)</ref>
=====شبکه های تلویزیونی پرداختی=====
شبکه های تلویزیونی که در سریلانکا موجود است و مردم در قبال استفاده آن باید هزینه پرداخت کنند عبارتند از:
 
جدول شماره 4. شبکه های تلویزیونی پرداختی
{| class="wikitable"
|'''نام'''
|'''تکنولوژی'''
|'''تاسیس'''
|'''ردیف'''
|-
|PEO TV پی  او تی وی
|IPTV
|2008
|1
|-
|LBN ال بی  ان
|Cable Television
|2000
|2
|-
|Dialog TVدایالوک تی وی
|Direct Broadcast Satellite
|2005
|3
|-
|Comet Cable  کامت کی بل
|MMDS
|1999
|3
|}<ref>رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ [[سریلانکا]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار)</ref>
 
'''( درحال به روز رسانی و ویرایش)'''
== نیز نگاه کنید به ==
[[رادیو و تلویزیون در زیمبابوه]]؛ [[رادیو و تلویزیون در کانادا]]؛ [[رادیو در روسیه]]؛ [[رادیو در افغانستان]]؛ [[رادیو در تونس]]؛ [[رادیو در ژاپن]]؛ [[رادیو در کوبا]]؛ [[رادیو در لبنان]]؛ [[رادیو در مصر]]؛ [[رادیو در چین]]؛ [[رادیو در سنگال]]؛ [[رادیو در آرژانتین]]؛ [[رادیو در فرانسه]]؛ [[رادیو در مالی]]؛ [[رادیو در سودان]]؛ [[رادیو در ساحل عاج]]؛ [[رادیو در اسپانیا]]؛ [[رادیو در اردن]]؛ [[رادیو در اتیوپی]]؛ [[رادیو در سیرالئون]]؛ [[رادیو در قطر]]؛ [[تلویزیون در روسیه]]؛ [[تلویزیون در افغانستان]]؛ [[تلویزیون در تونس]]؛ [[تلویزیون در ژاپن]]؛ [[تلویزیون در کوبا]]؛ [[تلویزیون در لبنان]]؛ [[تلویزیون در مصر]]؛ [[تلویزیون در چین]]؛ [[تلویزیون در سنگال]]؛ [[تلویزیون در آرژانتین]]؛ [[تلویزیون در فرانسه]]؛ [[تلویزیون در مالی]]؛ [[تلویزیون در سودان]]؛ [[تلویزیون در ساحل عاج]]؛ [[تلویزیون در اوکراین]]؛ [[تلویزیون در اسپانیا]]؛ [[تلویزیون در اردن]]؛ [[تلویزیون در اتیوپی]]؛ [[تلویزیون در سیرالئون]]؛ [[تلویزیون در قطر]]؛ [[تلویزیون در تاجیکستان]]؛ [[رادیو و تلویزیون در گرجستان]]؛ [[رادیو در بنگلادش]]؛ [[تلویزیون در بنگلادش]]؛ [[رادیو در تاجیکستان]]
 
== کتابشناسی ==
<references />
[[رده:رادیو و تلویزیون]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۸ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۱۷

دولت دارای دو شبکه تلویزیونی بزرگ و چندین شبکه رادیویی به زبان سینهالی، تامیل و انگلیسی است که شرکت پخش سریلانکا همگی را اداره می کند(Sri Lanka Broadcasting Corporation (SLBC)).

جدول شماره 1. شبکه های رادیویی و تلویزیونی در سریلانکا

قلمرو نوع شبکه مخاطب زبان رسانه
ملی

ملی

ملی

ملی

ملی

ملی

ملی

ITN

با اولویت خبر

با اولویت خبر

Sirasa

SLBC

Sri Lanka Rupavahini

عمومی

عمومی

عمومی

انگلیسی

انگلیسی

سینهالی

تامیل

انگلیسی

انگلیسی

انگلیسی

تلویزیون

تلویزیون

تلویزیون

تلویزیون

رادیو و تلویزیون

رادیو

تلویزیون

[۱]

بنگاه روپاواهینی

کارهای ساختمانی، نصب ماشین آلات و دستگاه های تلویزیونی سریلانکا در سال 1981 توسط ژاپنی ها به اتمام رسید. کارکنان اداری، مهندسین و تکنسین ها زیر نظر متخصصین ژاپنی آموزش‌های لازم را دیدند. کار بنگاه تلویزیونی دولتی سریلانکا در 25 ژانویه 1982 در مجلس از تصویب گذشت. از اواخر سال 1981 برنامه های آزمایشی از تلویزیون پخش میشد تا اینکه در روز 15 فوریه 1982 مراسم افتتاحیه آن با سخنان رئیس جمهور وقت آقای جایاواردانه و سفیر ژاپن در سریلانکا انجام و در شامگاه همین روز برنامه های تلویزیون با حضور موبدان بودایی، آغاز گردید.

تلویزیون جزئی از وزارت کشور شده بود و بنام "روپاواهینی Rupavahini" که در زبان سینهالی به معنی " نمایشگر است"، نامگذاری شد. وقت برنامه های آن در آغاز کار از ساعت 6  بعدازظهر تا 10 شب و زبان برنامه ها سینهالی، تامیل و انگلیسی بود .هر روز برنامه کودکان در ابتدا و به دنبال آن برنامه های جوانان و بزرگسالان پخش می شد- سپس تا ساعت 8 شب، وقت باقیمانده با زبان تامیل  و از آن پس تا ساعت 9.5 به زبان سینهالی و بعد اخبار به زبان انگلیسی پخش میشد.

علیرغم مباحثات درباره زبان برنامه های تلویزیونی، در ابتدای کار بدلیل نداشتن نیروی متخصص، کلیه برنامه ها به زبان انگلیسی و وارداتی بود تا اینکه کارکنان کم کم با کمک کارشناسان ژاپنی، کانادایی و آلمانی با امور آشنایی بیشتر پیدا کردند – بگونه ای که تا پایان سال 1982 حدود 55.5 درصد کل برنامه های پخش شده، بوسیله کارکنان محلی تولید شده است.

امروز برنامه های تلویزیونی از ساعت 4.5 بعدازظهر آغاز و عموما درساعت 10.5 تا 11 شب پایان می پذیرد. بر اساس جدول‌های منتشره داخلی از کار تلویزیون، نمونه برنامه های ماه فوریه سال 1989 آن به شرح زیر بوده است:

  • کل برنامه های پخش شده در طول ماه:        159.6 ساعت؛
  • برنامه های تولید شده در داخل:                72.7 درصد؛
  • برنامه های وارداتی:                              26.1 درصد؛
  • برنامه های برگردان شده به زبان محلی:      1.1 درصد.

برنامه های وارداتی فوق عبارت است از: سریال‌های تلویزیونی 14.3 ساعت، برنامه های ورزشی 6.7 ساعت و 47.7 درصد از مجموع برنامه های کودکان و نوجوانان به مدت 22.2 ساعت نیز از خارج وارد شده است. برنامه های محلی تولید شده در همین ماه مجموعا 119.1 ساعت بوده است که 62.6 درصد آن به زبان سینهالی، 21.8 درصد تامیل و 15.6 درصد به زبان انگلیسی پخش شده است. حدود 48.8 درصد کل برنامه های تولید شده در داخل را اخبار زبان‌های محلی تشکیل میدهد. به استثنای وقت‌هایی که صرف پخش اخبار شده، میتوان نتیجه گرفت که وقت زبان انگلیسی تقریبا برابر وقت برنامه هایی است که به زبان محلی پخش شده است.

از مجموع 159.6 ساعت برنامه های پخش شده در ماه فوریه 1989 خدود 10.6 ساعت آنرا طبلیغات تجاری و 27.6 ساعت آنرا بنگاه های تجاری و غیره بانی شده اند و بقیه را تلویزیون تولید یا خریداری کرده است. با کنار گذاشتن طبلیغات تجاری که معمولا به صورت مکرر پخش می شود، از مجموع 149 ساعت برنامه، 16 ساعت آن تکراری بوده است.

غالب برنامه های خارجی در سال 1989 به ترتیب از کشورهای آمریکا، انگلیس، آلمان غربی و ژاپن خریداری شده است. دیگر کشورهای جهان که زبانشان انگلیسی نیست و فیلم‌هایی که به انگلیس دوبله یا حداقل زیرنویس نشده باشند نمی توانند در این بازار رقابتی داشته باشند. کلیه برنامه های خارجی اعم از سریال‌ها، برنامه های کودکان و غیره پس از بررسی کافی و اعلام نظر مساعد توسط کمیته خرید تلویزیون ، معامله میشوند.[۱]

بینندگان تلویزیون

تلویزیون سریلانکا بینندگان خود را بین 2.5 تا 3 میلیون نفر تخمین زده است. طبق بررسی های "مرکز ملی مطالعات" در سال 1986، میان رسانه های گروهی تلیویزیون در مقایسه با رادیو و جرائد، بیشتر در بین طبقه بالای اجتماعی اقتصادی جامعه شایع است. بررسی‌های مذکور نتیجه گرفته است که فقط 27 درصد افراد نمونه کانال یک و 15 درصد کانال دو (آی . تی. ان) را هر روز تماشا می کنند. به ترتیب 48 و 74 درصد مردم به طور کلی کانال یک و دو تلویزیون را تماشا نمی کنند.

فقط 11 درصد نمونه های مورد مطالعه با درآمدی کمتر از 1000 روپیه در ماه، تماشاگر کانال یک تلویزیون هستند. از این طبقه اجتماعی نمونه 20 درصد را روستائیان و 7 درصد را بیسوادان تشکیل میدهند. با توجه به اینکه روستاها به سرعت زیر پوشش برق قرار میگیرند، پیش بینی شده است تا پایان سال 1990، 90 درصد روستاها به شبکه سراسری برق متصل شوند، لذا استفاده از تلویزیون به سرعت افزایش خواهد یافت. [۲][۱]

آمار و ارقام

شمار دستگاه های گیرنده تلویزیونی بر طبق محاسبات تخممینی در سال 1985 حدودا 325811 دستگاه بر آورد شده است. زمان پخش برنامه ها در هر دو کانال تلویزیونی سریلانکا به شرح ذیل بوده است:

  • کانال اول به سه زبان برای سراسر کشور 41 ساعت؛
  • کانال دوم به سه زبان برای کلمبو و حومه 40 ساعت؛
  • برنامه های فوق الذکر برنامه هایی بوده اند که ظرف یک هفته پخش شده اند[۱].
اقلیت‌ها و تلویزیون

برای تامیل ها واحد جداگانه ای در تلویزیون وجود دارد، آنان در مقایسه با دیگر اقلیت‌ها از امکانات پرسنل و وقت بیشتری برخوردارند. علاوه بر وقت‌هایی که  ویژه برنامه های فرهنگی و مذهبی تامیل ها در نظر گرفته شده است، هر ماه چند فیلم سینمایی هندی بخصوص به زبان تامیل پخش می شود. فیلم های هندی به دلایلی چون قرابت فرهنگی هندوئیزم و بودیزم، لباس و آداب و رسوم آنان که به هم شبیه اند، بیشتر مورد توجه عموم قرار می گیرد. از قدیم الایام سینهالی ها از طریق تامیل های هموطن خویش تحت تاثیر نفوذ همه جانبه اهالی تامیل نادوی هند بوده اند. تازه باید جذابیت داستان‌های هندی، تکنیک هنرپیشه ها، موسیقی، تکنیک فیلمبرداری و فیلمسازی و غیره را به موارد یاد شده افزود. [۲][۱]

بنگاه تلویزیونی مستقل

بنگاه تلویزیونی مستقل( Independent Televidion Network)"آی. تی.ان"، در آوریل سال 1979 در دوازده مایلی شرق کلمبو افتتاح گردید و منطقه ای را به شعاع پنجاه کیلومتر تحت پوشش خود قرار داد. در ژوئیه همین سال دولت کنترل این بنگاه را به دست گرفت و از آن پس زیر نظر دولت به پخش برنامه های عمدتا وارداتی به زبان انگلیسی ادامه میدهد.

تا مدتها این تلویزیون استادیو نداشت لذا کل برنامه هایش از خارج وارد می شد، اما اکنون دارای استدیو و امکانات نسبتا خودکفایی است. برنامه های این بنگاه تنها شهر های اطراف کلمبو را تحت پوشش دارد. این بنگاه در تلاش است تا از طریق پخش طبلیغات تجاری و برنامه های اهدایی با درآمد خود اجاره میشود.[۱]

شبکه های تلویزیونی آنالوگ

در جدول زیر شبکه های تلویزیونی آنالوگ و زبان و سال تاسیس آن در کشور سریلانکا نشان داده شده است:

جدول شماره 2. شبکه های تلویزیونی آنالوگ در سریلانکا

تاسیس زبان مالکیت اسم
1979 سینهالی دولتی آی.تی.ان (شبکه تلوزیونی مستقل)

Independent Television Network (ITN)

1
1982 سینهالی دولتی Sri Lanka Rupavahini Corporation 2
1992 انگلیسی خصوصی شبکه ورزشی ام.تی.وی 3
1993 سینهالی/ انگلیسی خصوصی تی.ان.ال TNL 4
1995 انگلیسی خصوصی ای.تی.وی  ITV 5
1998 سینهالی خصوصی Swarnavahini سوارناواهینی 6
1998 تامیل خصوصی Shakthi TV شاکتی تی وی 7
2000 انگلیسی دولتی Channel Eyeچنا آی 8
2001 سینهالی خصوصی TV Lanka لانکا تی وی 9
2003 انگلیسی خصوصی ART Televisionای.آر.تی 10
2005 سینهالی خصوصی Deranaدرانا 11
2008 تامیل دولتی Max TVمکس تی وی 12
2009 تامیل دولتی Nethra TVنترا تی وی 13
2009 سینهالی خصوصی Siyatha TVسیاتا تی وی 14
2009 تامیل خصوصی Vettri TVوتری تی وی 15
2009 انگلیسی دولتی Prime TVپرایم تی وی 16
2009 تامیل خصوصی
NTVان تی وی
17
2011 انگلیسی خصوصی CCTV News سی سی تی وی  نیوز 18
2011 سینهالی/ انگلیسی خصوصی Carlton Sports Network - CSN 19
2011 سینهالی خصوصی The Buddhist TV بودیست تی وی 20

سایر شبکه های تلویزیونی در کشور سریلانکا عبارتند از :Press reference, SRI LANKA Press, Media, TV, Radio, Newspapers.

[۱]

شبکه تلوزیونی ماهواره ای یا شبکه های کابلی

بیش از 30 کانال تلویزیونی و چندین شبکه رادیویی نیز متعلق به بخش خصوصی است. بسیاری از این کانال های تلویزیونی ماهواره ای و رادیویی در پی بهبود نسبی وضع اقتصاد این کشور فعالیت شان را آغاز کردند و اغلب نیز در مشاجرات سیاسی فعالانه مشارکت دارند.

جدول شماره 3. شبکه های تلویزیونی ماهواره ای یا شبکه های کابلی در سریلانکا

اسم مالکیت زبان تاسیس ردیف
Young Asia Television خصوصی سینهالی/تامیل/انگلیسی 1995 1
Srilakvahini خصوصی سینهالی 2006 2
Sri TV خصوصی سینهالی 2006 3
Dhammavahini خصوصی سینهالی 2007 4
The Buddhist خصوصی سینهالی 2007 5
CiTi HiTz خصوصی سینهالی 2007 6
Gospel Vision خصوصی سینهالی/ انگلیسی 2007 7
Channel C خصوصی سینهالی 2008 8
Lakroo/Info TV دولتی سینهالی 2009 9
Heritage TV خصوصی سینهالی 2009 10
DAN Tamiloli خصوصی تامیل 2009 11
TV Neth خصوصی سینهالی 2009 12
One SriLanka خصوصی سینهالی 2009 13
Knowledge TV خصوصی سینهالی 2010 14
TV Dream Music خصوصی سینهالی 2010 15
Nenasa TV خصوصی سینهالی 2010 16
One Six Channel خصوصی سینهالی 2011 17
Swarga TV خصوصی سینهالی/تامیل/انگلیسی 2011 18

[۳]

شبکه های تلویزیونی پرداختی

شبکه های تلویزیونی که در سریلانکا موجود است و مردم در قبال استفاده آن باید هزینه پرداخت کنند عبارتند از:

جدول شماره 4. شبکه های تلویزیونی پرداختی

نام تکنولوژی تاسیس ردیف
PEO TV پی او تی وی IPTV 2008 1
LBN ال بی ان Cable Television 2000 2
Dialog TVدایالوک تی وی Direct Broadcast Satellite 2005 3
Comet Cable کامت کی بل MMDS 1999 3

[۴]

( درحال به روز رسانی و ویرایش)

نیز نگاه کنید به

رادیو و تلویزیون در زیمبابوه؛ رادیو و تلویزیون در کانادا؛ رادیو در روسیه؛ رادیو در افغانستان؛ رادیو در تونس؛ رادیو در ژاپن؛ رادیو در کوبا؛ رادیو در لبنان؛ رادیو در مصر؛ رادیو در چین؛ رادیو در سنگال؛ رادیو در آرژانتین؛ رادیو در فرانسه؛ رادیو در مالی؛ رادیو در سودان؛ رادیو در ساحل عاج؛ رادیو در اسپانیا؛ رادیو در اردن؛ رادیو در اتیوپی؛ رادیو در سیرالئون؛ رادیو در قطر؛ تلویزیون در روسیه؛ تلویزیون در افغانستان؛ تلویزیون در تونس؛ تلویزیون در ژاپن؛ تلویزیون در کوبا؛ تلویزیون در لبنان؛ تلویزیون در مصر؛ تلویزیون در چین؛ تلویزیون در سنگال؛ تلویزیون در آرژانتین؛ تلویزیون در فرانسه؛ تلویزیون در مالی؛ تلویزیون در سودان؛ تلویزیون در ساحل عاج؛ تلویزیون در اوکراین؛ تلویزیون در اسپانیا؛ تلویزیون در اردن؛ تلویزیون در اتیوپی؛ تلویزیون در سیرالئون؛ تلویزیون در قطر؛ تلویزیون در تاجیکستان؛ رادیو و تلویزیون در گرجستان؛ رادیو در بنگلادش؛ تلویزیون در بنگلادش؛ رادیو در تاجیکستان

کتابشناسی

  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ ۱٫۵ ۱٫۶ رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ سریلانکا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ مظفری, م. (1369). سریلانکا. کتابخانه مرکزی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی.
  3. ↑ رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ سریلانکا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)
  4. ↑ رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ سریلانکا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)
برگرفته از «https://dmelal.ir/index.php?title=تلویزیون_در_سریلانکا&oldid=58764»