فرهنگ عمومی لبنان: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
==== '''آداب و رسوم''' ====
[[لبنان]] به دلیل سكونت طوائف مختلف مذهبی از آداب و سنت های متنوع و گوناگونی برخوردار است. بسیاری از رسوم و سنت‌های طوائف لبنانی با هم‌كیشان آنان در دیگر كشورها مشابه است و در طول قرون نیز برخی تفاوت‌ها پدید آمده است. در میان مسلمانان  نیز آداب و سنت های مشتركی وجود دارد و در عین حال اهل سنت و شیعیان برخی آداب و سنت های ویژه خود را دارند. درزی ها و علوی ها نیز هر چند در زمره طوائف مسلمان به شمار می‌روند برخی سنت های كاملاً متفاوت با دیگر مذاهب اسلامی دارند. این تفاوت‌ها در میان مذاهب مسیحی شرقی و غربی نیز به چشم می‌خورد.


====  '''سنتهای ماه مبارك رمضان''' ====
[[پرونده:آداب و رسوم لبنان.jpg|بندانگشتی|آداب و رسوم [[لبنان]] - برگرفته از سایت mehrnews - قابل بازیابی از: https://en.mehrnews.com/news/186023/Muslims-non-Muslims-enjoying-Ramadan-festivities-in-Lebanon]]
ماه مبارك رمضان در لبنان مناسبتی شبه ملی تلقی می‌شود و برای مسلمانان آداب و سنت های ویژه‌ای را به همراه دارد و گاه مسیحیان هم در برخی برنامه‌های سنتی این ماه با مسلمانان مشاركت می‌كنند. سنت كوبیدن بر طبل توسط مردی كه به او مسحراتی گفته می‌شود به همراه شعرخوانی و با لباس سنتی در سحرهای رمضان، هرچند نه به قوت و گستردگی گذشته، همچنان در كوچه‌ ها و خیابان های برخی مناطق مسلمان‌ نشین انجام می‌شود. برپایی خیمه‌های رمضانی در محله‌ ها است.. جمع‌ آوری كمك های مردمی برای نیازمندان نیز در این ماه انجام می‌شود.. شلیك توپ به هنگام افطار و سحر هم سنتی برای جای مانده از دوره حاكمیت عثمانی‌ هاست. افطاری دادن از جمله سنت های دیرینه مسلمانان این كشور است كه گاه پیروان دیگر ادیان نیز در این مراسم شركت می‌كنند. موسسات خیریه هم در این ماه با برپایی مراسم افطاری، به جمع آوری کمک های مالی مبادرت می ورزند.
[[لبنان]] به دلیل سکونت طوائف مختلف مذهبی از آداب و سنت‌های متنوع و گوناگونی برخوردار است. بسیاری از رسوم و سنت‌های طوائف لبنانی با هم‌کیشان آنان در دیگر کشورها مشابه است و در طول قرون نیز برخی تفاوت‌ها پدید آمده است. در میان مسلمانان نیز آداب و سنت‌های مشترکی وجود دارد و در عین حال اهل سنت و شیعیان برخی آداب و سنت‌های ویژه خود را دارند. [[مذهب درزی در لبنان|درزی‌ها]] و [[تشیع در لبنان|علوی‌ها]] نیز هر چند در زمره طوائف [[اسلام و مسلمانان لبنان|مسلمان]] به‌شمار می‌روند برخی سنت‌های کاملاً متفاوت با دیگر مذاهب اسلامی دارند. این تفاوت‌ها در میان [[طوائف مسيحی لبنان|مذاهب مسیحی]] شرقی و غربی نیز به چشم می‌خورد.  


==== '''غذاهای سنتی'''[i] ====
==== [[سنت های ماه مبارک رمضان در لبنان]] ====
لبنان به لحاظ تنوع غذایی از كشورهای مشهور خاورمیانه است. هر چند سفره لبنانی آمیزه‌ای از غذاهای غربی و شرقی است، غذاهای عربی و تركی همراه با انواع شرینی‌جات و سهم عمده‌ای در آن دارند. مواد غذایی غنی، روغن زیتون، انواع سبزیجات و آب لیمو در تركیب سفره غذای لبنانی‌ها نقش اساسی دارد.  
ماه مبارک رمضان در [[لبنان]] مناسبتی شبه ملی تلقی می‌شود و برای مسلمانان آداب و سنت‌های ویژه‌ای را به همراه دارد و گاه مسیحیان هم در برخی برنامه‌های سنتی این ماه با مسلمانان مشارکت می‌کنند. سنت کوبیدن بر طبل توسط مردی که به او مسحراتی گفته می‌شود به همراه شعرخوانی و با لباس سنتی در سحرهای رمضان، هرچند نه به قوت و گستردگی گذشته، همچنان در کوچه‌‌ها و خیابان‌های برخی مناطق [[اسلام و مسلمانان لبنان|مسلمان‌‌نشین]] انجام می‌شود. برپایی خیمه‌های رمضانی در محله‌‌ها است. جمع‌ آوری کمک‌های مردمی برای نیازمندان نیز در این ماه انجام می‌شود. شلیک توپ به هنگام افطار و سحر هم سنتی برای جای مانده از دوره حاکمیت عثمانی‌ هاست. افطاری دادن از جمله سنت‌های دیرینه [[اسلام و مسلمانان لبنان|مسلمانان]] این کشور است که گاه پیروان دیگر ادیان نیز در این مراسم شرکت می‌کنند. موسسات خیریه هم در این ماه با برپایی مراسم افطاری، به جمع آوری کمک‌های [[مالی]] مبادرت می‌ورزند.


معروف ترین پیش‌ غذاهای لبنانی عبارتند از: '''باباغنوج'''  از تركیب بادمجان كبابی، ارده، روغن زیتون و سیر تهیه می‌شود. '''حُمّص''' از تركیب نخود پخته چرخ كرده، ارده و سیر و روغن زیتون فراهم می‌آید. '''تبَّوله''' نوعی سالاد عربی است كه از بلغور پخته، گوجه‌فرنگی، نعناء و جعفری و آب لیمو ترش تركیب می‌شود. '''فَتّوش''' نیز نوعی دیگر از سالاد است كه شامل خیار، گوجه‌فرنگی ،کاهو، نعنا و تكه‌ های سرخ شده نان لبنانی و آب لیمو ترش است. '''مكدوس''' به عنوان پیش غذا و یا همراه غذا مصرف می‌شود و ماده اصلی آن بادمجان است كه در شكم آن گردو و فلفل قرار دارد و مدتی در روغن زیتون قرار داده می‌شود.  
==== [[غذای سنتی لبنان]]<ref>برگرفته از https://www.beirut.icro.ir </ref>[i] ====
[[پرونده:غذاهای سنتی لبنان.jpg|بندانگشتی|غذاهای سنتی لبنان - برگرفته از سایت arabnews - قابل بازیابی از: https://www.arabnews.com/node/1374496/food-health]]
[[لبنان]] به لحاظ تنوع غذایی از کشورهای مشهور خاورمیانه است. هر چند سفره لبنانی آمیزه‌ای از غذاهای غربی و شرقی است، غذاهای عربی و ترکی همراه با انواع شرینی‌جات و سهم عمده‌ای در آن دارند. مواد غذایی غنی، روغن زیتون، انواع سبزیجات و آب لیمو در ترکیب سفره غذای لبنانی‌ها نقش اساسی دارد.  


از جمله غذاهای لبنانی '''مجدره''' است كه نوعی غذای عدسی با مخلفات مربوطه است. '''كَبْسه''' شامل برنج و گوشت گوسفند یا مرغ است كه آن را با صنوبر و خلال بادام تزیین می‌كنند. '''فته''' نوعی آبگوشت است كه موقع مصرف گاه ماست هم به آن اضافه می‌شود. '''ورق عنب''' نیز همان دلمه است كه با برگ مو و مواد داخل آن و گاه همراه گوشت چرخ كرده تهیه می‌شود. '''كوسه محشی''' غذای لبنانی و ماده اصلی آن كدوست كه شكم آن را از گوشت و پیاز و گوجه و صنوبر پر می‌كنند. انواع كباب با گوشت گوسفند نیز معمولاً یكی از غذاهای اصلی سفره‌ها ی لبنانی است. '''شیش طاووق''' هم نوعی كباب گوشت مرغ است كه شباهتی با جوجه كباب ایرانی‌ها دارد.  
معروف ترین پیش‌ غذاهای لبنانی عبارتند از: باباغنوج از ترکیب بادمجان کبابی، ارده، روغن زیتون و سیر تهیه می‌شود. حُمّص از ترکیب نخود پخته چرخ کرده، ارده و سیر و روغن زیتون فراهم می‌آید. تبَّوله نوعی سالاد عربی است که از بلغور پخته، گوجه‌فرنگی، نعناء و جعفری و آب لیمو ترش ترکیب می‌شود. فَتّوش نیز نوعی دیگر از سالاد است که شامل خیار، گوجه‌فرنگی ،کاهو، نعنا و تکه‌ های سرخ شده نان لبنانی و آب لیمو ترش است. مکدوس به عنوان پیش غذا و یا همراه غذا مصرف می‌شود و ماده اصلی آن بادمجان است که در شکم آن گردو و فلفل قرار دارد و مدتی در روغن زیتون قرار داده می‌شود.  


از جمله غذاهای نسبتاً آماده می‌توان به '''مناقیش''' و '''لحم بعجین''' اشاره كرد. مناقیش شامل خمیر نان است كه روی آن را با پنیر مخصوص و یا زعتر كه نوعی سبزی خشك و معطر است می‌پوشانند و در فر مخصوص آن را می‌پزند. این ماده غذایی بیشتر به عنوان صبحانه مصرف می‌شود. لحم بعجین نیز شامل خمیرنان و گوشت چرخ كرده گوسفند و گوجه‌فرنگی است كه در فر پخته می‌شود و در تمام ساعات روز قابل استفاده است. ساندویچ '''فلافل''' و '''شاورما''' نیز از جمله غذاهای آماده‌است كه مشتریان بسیاری دارند.
از جمله غذاهای لبنانی مجدره است که نوعی غذای عدسی با مخلفات مربوطه است. کَبْسه شامل برنج و گوشت گوسفند یا مرغ است که آن را با صنوبر و خلال بادام تزیین می‌کنند. فته نوعی آبگوشت است که موقع مصرف گاه ماست هم به آن اضافه می‌شود. ورق عنب نیز همان دلمه است که با برگ مو و مواد داخل آن و گاه همراه گوشت چرخ کرده تهیه می‌شود. کوسه محشی غذای لبنانی و ماده اصلی آن کدوست که شکم آن را از گوشت و پیاز و گوجه و صنوبر پر می‌کنند. انواع کباب با گوشت گوسفند نیز معمولاً یکی از غذاهای اصلی سفره‌های لبنانی است. شیش طاووق هم نوعی کباب گوشت مرغ است که شباهتی با جوجه کباب ایرانی‌ها دارد.  


==== '''سنت های ازدواج''' ====
از‌ جمله غذاهای نسبتاً آماده می‌توان به مناقیش و لحم بعجین اشاره کرد. مناقیش شامل خمیر نان است که روی آن را با پنیر مخصوص و یا زعتر که نوعی سبزی خشک و معطر است می‌پوشانند و در فر مخصوص آن را می‌پزند. این ماده غذایی بیشتر به عنوان صبحانه مصرف می‌شود. لحم بعجین نیز شامل خمیر نان و گوشت چرخ کرده گوسفند و گوجه‌فرنگی است که در فر پخته می‌شود و در تمام ساعات روز قابل استفاده است. ساندویچ فلافل و شاورما نیز از جمله غذاهای آماده‌است که مشتریان بسیاری دارند[i]<ref>برگرفته از  [https://www.beirut.icro.ir/ https://www.beirut.icro.ir]</ref>.
مقوله ازدواج از مسائل معتنا به خانواده‌های لبنانی است. تا پیش از تأسیس لبنان بزرگ و تحولات فرهنگی اجتماعی ناشی از آن، از آنجا كه عزب بودن جوان عیب شمرده می‌شد، ازدواج در سنین پایین رسم بود و پسران جوان معمولاً بین 15 و 20 سالگی ازدواج می‌كردند و ماندن دختر پس از آن سن در خانه پدر پسندیده نبود. بر اساس همین سنت، در روستاها گاه پدران ناگزیر بودند كه دختران خود را در این سنین به ازدواج مردانی با سنین بالاتر و گاه تا 40 سال درآورند. این ازدواج‌ های زودهنگام به دلیل پایین بودن سطح آگاهی‌ها و كمبود امكانات بهداشتی، البته در برخی مواقع، عواقب نامطلوب از جمله فوت نوزاد اول و یا مادران، در اولین وضع حمل منجر می‌شد <ref>ضاهر (1984)،ص 226_227</ref>.این ازدواج ها، سنتی اجتماعی و عمدتاً درمیان روستا نشینان رایج بود، در پی افزایش آگاهی‌های اجتماعی و بهداشتی به ویژه در میان مسیحیان كه بیش از دیگر طوائف تحت تأثیر فرهنگ و آموزه‌های غربی بودند، به تدریج كاهش یافت. امروزه به طور خاص در شهرهای بزرگ، چنین ازدواج‌ هایی به ندرت صورت می‌گیرد؛ زیرا علاوه بر موارد پیش‌گفته، به دلیل شرایط اقتصادی و مشكلات هزینه‌ های بالا برای تأمین نیازهای اولیه تشكیل یك زندگی خانوادگی كه گاه جوان لبنانی را ناگزیر از مهاجرت به خارج از كشور می‌كند، عملاً سن ازدواج افزایش یافته است. در عین حال همچنان مواردی از ازدواج در سنین پایین در این كشور صورت می‌گیرد. طبق آمار موجود، در سال 2009، 2% از  زنان میان 15 تا 49 سال سن پیش از 15 سالگی و 13% آنان پیش از 18 سالگی ازدواج كرده‌اند <ref>ادارة الاحصاء المركزی (2012)،ج SIF.2</ref>.  


روش ازدواج در میان طوائف لبنانی، تفاوت‌ها و البته همانندی هایی دارد. در میان مسلمانان، معمولاً پرداخت مهریه در دو مرحله صورت می‌گیرد؛ بخشی از آن در ابتدای امر و بخشی دیگر كه سنگین‌ تر است، عندالمطالبه به زن پرداخت می‌شود. در میان خانواده‌ هایی كه گرایش مذهبی دارند، تعیین سفر حج به عنوان بخشی از مهریه مرسوم است. همچنین در میان مسلمانان عرف بر آن است كه جهیزیه را داماد تأمین كند و تنها در برخی مناطق، با افزایش مهریه، تأمین آن بر عهده خانواده عروس قرار می‌گیرد. ازدواج در میان مسیحیان نیز با تفاوت‌های عمده‌ای نسبت به ازدواج‌ های مرسوم در میان مسلمانان صورت می‌گیرد. معمولاً یك ماه پیش از نامزدی كشیش منطقه محل سكونت خانواده‌های دختر و پسر، موضوع ازدواج آنان را در جمع حاضران كلیسا اعلام می‌كند و چنانچه اعتراضی وجود نداشت، مراحل بعدی پی گرفته می‌شود. پس از توافق دختر و پسر برای ازدواج در آینده، مدتی را به آشنایی با یكدیگر می‌گذرانند <ref>(البستانی(1969)، ج1 ،ص 174</ref>. در مرحله بعد با ازدواج قطعی موافقت و به اجرای موارد توافق شده در مرحله اول اقدام می‌كنند.
==== [[ازدواج در لبنان]] ====
[[پرونده:ازدواج-لبنان.jpg|بندانگشتی|305x305پیکسل|ازدواج در لبنان - برگرفته از سایت arabnews - قابل بازیابی از: https://www.arabnews.com/node/2160011/amp]]
مقوله [[ازدواج در لبنان|ازدواج]] از مسائل معتنابه [[نهاد خانواده لبنان|خانواده‌های لبنانی]] است. تا پیش از تأسیس [[لبنان]] بزرگ و تحولات فرهنگی اجتماعی ناشی از آن، از آنجا‌ که عزب بودن جوان عیب شمرده می‌شد، ازدواج در سنین پایین رسم بود و پسران جوان معمولاً بین 15 و 20 سالگی [[ازدواج در لبنان|ازدواج]] می‌کردند و ماندن دختر پس از آن سن در خانه پدر پسندیده نبود. بر اساس همین سنت، در روستاها گاه پدران ناگزیر بودند که دختران خود را در این سنین به ازدواج مردانی با سنین بالاتر و گاه تا 40 سال درآورند. این ازدواج‌های زودهنگام به دلیل پایین بودن سطح آگاهی‌ها و کمبود امکانات بهداشتی، البته در برخی مواقع، عواقب نامطلوب از جمله فوت نوزاد اول و یا مادران، در اولین وضع حمل منجر می‌شد.<ref>ضاهر، مسعود. (1984). [[تاریخ لبنان]] الاجتماعي. الطبعة الثانية. بيروت: دار المطبوعات الشرقية، ص. 226_227.</ref> این [[ازدواج در لبنان|ازدواج‌ها]]، سنتی اجتماعی و عمدتاً در میان روستانشینان رایج بود، در پی افزایش آگاهی‌های اجتماعی و بهداشتی به ویژه در میان [[طوائف مسيحی لبنان|مسیحیان]] که بیش از دیگر طوائف تحت تأثیر فرهنگ و آموزه‌های غربی بودند، به تدریج کاهش یافت. امروزه به طور خاص در شهرهای بزرگ، چنین ازدواج‌هایی به ندرت صورت می‌گیرد؛ زیرا علاوه بر موارد پیش‌گفته، به دلیل شرایط اقتصادی و مشکلات هزینه‌‌های بالا برای تأمین نیازهای اولیه تشکیل یک زندگی خانوادگی که گاه جوان لبنانی را ناگزیر از [[مهاجرت و پناهندگی در لبنان|مهاجرت]] به خارج از کشور می‌کند، عملاً سن ازدواج افزایش یافته است. در عین حال همچنان مواردی از [[ازدواج در لبنان|ازدواج]] در سنین پایین در این کشور صورت می‌گیرد. طبق آمار موجود، در سال 2009، 2% از  [[زنان در لبنان|زنان]] میان 15 تا 49 سال سن پیش از 15 سالگی و 13% آنان پیش از 18 سالگی ازدواج کرده‌اند.<ref>[http://www.cas.gov.lb ادارة الاحصاء المركزي]. (2012).  SIF-2، گزارش‌های اداره مرکزی آمار لبنان.</ref>  


سنت های ازدواج در میان طوائف مختلف مسیحیان لبنان تفاوت‌هایی دارد. این تفاوت‌ها به خصوص میان مسیحیان شرقی و مسیحیان وابسته به كلیسای واتیكان مشهود است. قوانین و آیین‌ های ازدواج در میان مسیحیان از قرن نوزدهم تحت تأثیر قوانین و سنت های غربی قرار داشته است كه تا پیش از دوره قیمومیت فرانسه چندان آشكار نبود و از آن پس با تشویق فرانسویان به طور آشكار رعایت می‌شد <ref>ضاهر، ص228</ref>. مسیحیان ارتدوكس، مجلس عقد را به عنوان یك جشن دینی تلقی می‌كنند. در میان كاتولیك ها حداقل سن ازدواج، 16 سال برای پسران و 15 برای دختران است. حداقل سن ازدواج در میان ارمنی های ارتدوكس برای پسران 16 و 14 سال برای دختران و در میان پروتستان‌ها 18 سال برای پسران و 16 سال برای دختران است. درزی‌ های لبنان نیز بسیاری از سنت های قدیمی ازدواج از جمله ازدواج دختر با پسر عمو و با پسر دایی را رعایت می‌كنند. آنان به شدت نسبت به ازدواج دختر یا پسر درزی با افراد غیر درزی حساس و آن را مردود می‌دانند. <ref>زهرالدین( 1994)، ص276</ref>از دیگر سنت های مربوط به ازدواج در میان درزی ها، نامزدی دختر و پسر از دوران كودكی و گاه، هنگام تولد دختر است <ref>البستانی ،ج 1 ،ص 174</ref>.
روش [[ازدواج در لبنان|ازدواج]] در میان طوائف لبنانی، تفاوت‌ها و البته همانندی‌هایی دارد. در میان [[اسلام و مسلمانان لبنان|مسلمانان]]، معمولاً پرداخت مهریه در دو مرحله صورت می‌گیرد؛ بخشی از آن در ابتدای امر و بخشی دیگر که سنگین‌تر است، عندالمطالبه به زن پرداخت می‌شود. در میان خانواده‌‌هایی که گرایش مذهبی دارند، تعیین سفر حج به عنوان بخشی از مهریه مرسوم است. همچنین در میان مسلمانان عرف بر آن است که جهیزیه را داماد تأمین کند و تنها در برخی مناطق، با افزایش مهریه، تأمین آن بر عهده خانواده عروس قرار می‌گیرد. [[ازدواج در لبنان|ازدواج]] در میان [[طوائف مسيحی لبنان|مسیحیان]] نیز با تفاوت‌های عمده‌ای نسبت به ازدواج‌ های مرسوم در میان [[اسلام و مسلمانان لبنان|مسلمانان]] صورت می‌گیرد. معمولاً یک ماه پیش از نامزدی کشیش منطقه محل سکونت خانواده‌های دختر و پسر، موضوع ازدواج آنان را در جمع حاضران کلیسا اعلام می‌کند و چنانچه اعتراضی وجود نداشت، مراحل بعدی پی گرفته می‌شود. پس از توافق دختر و پسر برای [[ازدواج در لبنان|ازدواج]] در آینده، مدتی را به آشنایی با یکدیگر می‌گذرانند.<ref name=":0">البستاني، الدكتور فؤاد افرام. (1969). لبنان، مباحث علمية واجتماعية. (الجزء الأول). بیروت: منشورات الجامعة اللبنانية، ص. 174.</ref> در مرحله بعد با [[ازدواج در لبنان|ازدواج]] قطعی موافقت و به اجرای موارد توافق شده در مرحله اول اقدام می‌کنند.  


==== '''زجل خوانی[ii]''' ====
سنت‌های ازدواج در میان طوائف مختلف [[طوائف مسيحی لبنان|مسیحیان لبنان]] تفاوت‌هایی دارد. این تفاوت‌ها به خصوص میان مسیحیان شرقی و مسیحیان وابسته به کلیسای واتیکان مشهود است. قوانین و آیین‌‌های ازدواج در میان مسیحیان از قرن نوزدهم تحت تأثیر قوانین و سنت‌های غربی قرار داشته است که تا پیش از دوره قیمومیت [[فرانسه]] چندان آشکار نبود‌ و از آن پس با تشویق فرانسویان به طور آشکار رعایت می‌شد.<ref>ضاهر، مسعود. (1984). تاریخ لبنان الاجتماعي. الطبعة الثانية. بيروت: دار المطبوعات الشرقية، ص. ۲۲۸.</ref> مسیحیان ارتدوکس، مجلس عقد را به عنوان یک جشن دینی تلقی می‌کنند. در میان کاتولیک ها حداقل سن ازدواج، 16 سال برای پسران و 15 برای دختران است. حداقل سن ازدواج در میان ارمنی های ارتدوکس برای پسران 16 و 14 سال برای دختران و در میان پروتستان‌ها 18 سال برای پسران و 16 سال برای دختران است. [[مذهب درزی در لبنان|درزی‌‌های لبنان]] نیز بسیاری از سنت‌های قدیمی [[ازدواج در لبنان|ازدواج]] از جمله ازدواج دختر با پسر عمو و با پسر دایی را رعایت می‌کنند. آنان به شدت نسبت به ازدواج دختر یا پسر درزی با افراد غیر درزی حساس و آن را مردود می‌دانند.<ref>زهر الدين، صالح. (1994). تاريخ المسلمين الموحدين الدروز. الطبعة الثانية. بیروت: [https://www.dohainstitute.org المركز العربي للابحاث والتوثيق]، ص. 276.</ref> از دیگر سنت‌های مربوط به ازدواج در میان درزی‌ها، نامزدی دختر و پسر از دوران کودکی و گاه، هنگام تولد دختر است.<ref name=":0" />
زجل، نوعی شعرخوانی با لهجه‌ عامیانه است كه معمولاً به شكل ارتجالی سروده می‌شود. هنر شعر زجلی از جمله عناصر میراث فرهنگ عمومی مردم لبنان است. در شعرخوانی زجل به زیبایی‌ های طبیعت، افتخارات ملی، زندگی روزمره، مسائل اجتماعی و انسانی پرداخته می شود. دربرخی موارد نیز به صورت مناظره میان شاعران سروده و خوانده می‌شود و گاه تا نیمه‌ های شب ادامه می‌یابد . از آنجا که شعر زجل با لهجه عامیانه خوانده می شود و به فهم عمومی نزدیک است همواره مورد استقبال قرار می گیرد و از جمله تفریحات سنتی مردم لبنان است.


==== '''مناسبت ها، تعطیلات وتفریحات [iii]''' ====
==== [[زجل خوانی در لبنان]]<ref>برگرفته از https://www.ministryinfo.gov.lb</ref> ====
تعطیلات رسمی در لبنان 13 مورد را شامل می‌شود كه برخی مربوط به مسیحیان، تعدادی دیگر مناسبت های اسلامی و تعدادی از آنها نیز ملی و یا جهانی است. مناسبت های اسلامی شامل، عید فطر (2 روز)، عید قربان (2 روز)، میلاد پیامبر اسلام(ص)، روز عاشورا و اول سال هجری است. تعطیلات مبتنی بر مناسبت های مسیحی نیز عید مارون (9 فوریه)، روز انتقال حضرت مریم (15 اوت)، میلاد حضرت مسیح (25 دسامبر)، جمعه بزرگ (كلیساهای مسیحی شرقی) و جمعه بزرگ (كلیساهای مسیحی غربی) را شامل می‌شود. آغاز سال نو میلادی و اول ماه می (روز كارگر) در لبنان تعطیل رسمی است. روز 22 نوامبر نیز، عید استقلال لبنان و تعطیل است. برخی مناسبت ها نیز به عنوان مناسبت های ملی بدون تعطیلی رسمی، گرامی داشته می‌شود؛ از جمله این مناسبت ها، روز شهدای قانا، روز مقاومت و آزادی، روز شهدای رسانه و روز ارتش است. روز یكشنبه در لبنان تعطیل رسمی است. بیشتر مردم لبنان این روز تعطیل و دیگر تعطیلات خود را به تماشای تلویزیون، دیدار دوستان و خویشان و تفریح در پارك ها و مناطق خوش آب و هوا می‌گذرانند. شب‌ نشینی یكشنبه‌ شب‌ها (سهره) از جمله تفریحات مردم لبنان است. اعضای خانواده معمولاً تا پاسی از شب را با صرف چای و قهوه و كشیدن قلیان و خوردن تنقلات در كناره هم سپری می‌كنند. تعدادی از ساكنان شهرهای ساحلی همچون بیروت، طرابلس، صور و صیدا نیز ساعاتی از ایام تعطیل را در كنار دریا به ماهیگیری تفریحی، پیاده‌روی و یا تفریح خانوادگی می‌پردازند. تعداد قابل توجهی از خانواده‌ های ساكن بیروت نیز به مناطق روستایی و زادگاه‌های خود در جنوب، بقاع و یا مناطق كوهستانی عزیمت و تعطیل خود را با خویشان و یا بزرگان خانواده می‌گذرانند.
زجل، نوعی شعرخوانی با لهجه‌ عامیانه است که معمولاً به شکل ارتجالی سروده می‌شود. هنر شعر زجلی از جمله عناصر میراث فرهنگ عمومی مردم [[لبنان]] است. در شعرخوانی زجل به زیبایی‌‌های طبیعت، افتخارات ملی، زندگی روزمره، مسائل اجتماعی و انسانی پرداخته می‌شود. دربرخی موارد نیز به صورت مناظره میان شاعران سروده و خوانده می‌شود و گاه تا نیمه‌‌های شب ادامه می‌یابد. از آنجا که شعر زجل با لهجه عامیانه خوانده می شود و به فهم عمومی نزدیک است همواره مورد استقبال قرار می گیرد و از جمله تفریحات سنتی مردم لبنان است.


====  '''موزه‌ها[iv]''' ====
=== [[مناسبت ها، تعطيلات و تفریحات در لبنان]] ===
مهم ترین موزه لبنان، '''موزه ملی''' است كه در سال 1942 در شهر بیروت تأسیس شده است و یكی از غنی‌ترین موزه‌های خاورمیانه به شمار می‌رود. [[موزه ملی لبنان]] حدود صد هزار قطعه موزه‌ ای شامل: سنگ های گور و تابوت های قدیمی، جواهر آلات، اشیاء سفالین، قطعات كاشی و موزاییك، تندیس‌ های سنگی، اشیاء شیشه‌ای و سكه را در خود جای داده است. برخی از مجسمه‌ های بزرگ این موزه مربوط به مصریان است كه در جبیل كشف شده است. برخی تندیس‌ ها نیز متعلق به دوره مملوكی و دیگر آثار موجود مربوط به دوران باستان و دوره‌ های یونانی، رومی و بیزانس است. قطعات موزاییك نیز شامل تصاویری از نحوه عبادت در دوره باستان است. از آثار دینی این موزه، تابوت متعلق به حیرام پادشاه بیبلوس (جبیل) است كه قدیمی‌ترین حروف فینیقی بر روی آن حك شده است.  
[[پرونده:تقویم لبنان.jpg|بندانگشتی|291x291پیکسل|تقویم لبنان - برگرفته از سایت vectorstock - قابل بازیابی از: https://www.vectorstock.com/royalty-free-vector/calendar-2019-lebanon-flag-background-english-vector-23070173]]


موزه ملی لبنان در طول سال های جنگ داخلی آسیب‌ های فراوان دید و پس از مرمت، در سال 1997 مجدداً راه‌ اندازی شده است.  
==== [[تقویم سالانه لبنان]] ====
تعطیلات رسمی در لبنان 13 مورد را شامل می‌شود که برخی مربوط به مسیحیان، تعدادی دیگر مناسبت‌های اسلامی و تعدادی از آن‌ها نیز ملی و یا جهانی است. مناسبت‌های اسلامی شامل، عید فطر (2 روز)، عید قربان (2روز)، میلاد پیامبر اسلام(ص)، روز عاشورا و اول سال هجری است. تعطیلات مبتنی بر مناسبت‌های مسیحی نیز عید مارون (9 فوریه)، روز انتقال حضرت مریم (15 اوت)، میلاد حضرت مسیح (25 دسامبر)، جمعه بزرگ (کلیساهای مسیحی شرقی) و جمعه بزرگ (کلیساهای مسیحی غربی) را شامل می‌شود. آغاز سال نو میلادی و اول ماه می (روز کارگر) در لبنان تعطیل رسمی است. روز 22 نوامبر نیز، عید استقلال لبنان و تعطیل است. برخی مناسبت‌ها نیز به عنوان مناسبت‌های ملی بدون تعطیلی رسمی، گرامی داشته می‌شود؛ از جمله این مناسبت‌ها، روز شهدای قانا، روز مقاومت و آزادی، روز شهدای رسانه و روز ارتش است[ii] <ref>برگرفته از https://www.beirut.icro.ir</ref>.


'''موزه دانشگاه آمریكایی بیروت''' در سال 1868 تأسیس و یكی از قدیمی‌ترین موزه‌های خاورمیانه است و مجموعه بزرگی از تندیس‌ های سنگی مربوط به دوره باستان تا دوره اسلامی را شامل می‌شود كه از مناطق مختلف لبنان و اطراف آن كشف شده است.  
==== [[تفریحات در لبنان]] ====
[[پرونده:تفریحات لبنان.jpg|بندانگشتی|تفریحات لبنان - برگرفته از سایت sandiegouniontribune - قابل بازیابی از: https://www.sandiegouniontribune.com/2022/12/22/lebanons-financial-pains-eased-by-remittances-over-holidays/|267x267پیکسل]]
روز یکشنبه در لبنان تعطیل رسمی است. بیشتر مردم لبنان این روز تعطیل و دیگر تعطیلات خود را به تماشای تلویزیون، دیدار دوستان و خویشان و تفریح در پارک‌ها و مناطق خوش آب و‌ هوا می‌گذرانند. شب‌ نشینی یکشنبه‌ شب‌ها (سهره) از جمله تفریحات مردم لبنان است. اعضای خانواده معمولاً تا پاسی از شب را با صرف چای و قهوه و کشیدن قلیان و خوردن تنقلات در کنار هم سپری می‌کنند. تعدادی از ساکنان شهرهای ساحلی همچون بیروت، طرابلس، صور و صیدا نیز ساعاتی از ایام تعطیل را در کنار دریا به ماهیگیری تفریحی، پیاده‌روی و یا تفریح خانوادگی می‌پردازند. تعداد قابل توجهی از خانواده‌های ساکن بیروت نیز به مناطق روستایی و زادگاه‌های خود در جنوب، بقاع و یا مناطق کوهستانی عزیمت و تعطیل خود را با خویشان و یا بزرگان خانواده می‌گذرانند.  


'''موزه جبران خلیل جبران''' در سال 1975 در محل دیرمارسركیس در منطقه بشری ایجاد شد كه دربرگیرنده آثاری از جبران خلیل جبران نویسنده و هنرمند نام آور لبنانی است. این آثار شامل دست نوشته‌ ها، كتابخانه شخصی و وسایل زندگی و نیز 440 تابلو نقاشی می‌شود كه از كارگاه هنری او در نیویورك به این محل انتقال یافته است.
=== [[موزه های لبنان|موزه‌ های لبنان]] ===


'''موزه نقولاسرسق''' به عنوان موزه هنرهای نوین شناخته می‌شود كه در عین حال مجموعه‌ای از آثار نقاشی، مجسمه و مجموعه‌ای از آثار معماری و هنری دوره اسلامی در آن به نمایش گزارده شده است. مهم ترین بخش این موزه، بخش مربوط به آثار هنری مدرن و نمایشگاه‌های هنری و نشست‌های تخصصی است. از سال 1961 تاكنون حدود 100 نمایشگاه هنری در این موزه برپا شده است. نمایشگاه‌های پاییزه كه دربرگیرنده آثار هنری تعداد قابل توجهی از هنرمندان از لبنان و دیگر كشورهای جهان است، همه ساله در این محل برگزار می‌شود.  
==== [[موزه ملی لبنان]] ====
مهم‌ترین موزه [[لبنان]]، '''[[موزه ملی لبنان|موزه ملی]]''' است که در سال 1942 در شهر بیروت تأسیس شده است و یکی از غنی‌ترین موزه‌های خاورمیانه به شمار می‌رود. [[موزه ملی لبنان]] حدود صد هزار قطعه موزه‌‌ای شامل: سنگ‌های گور و تابوت‌های قدیمی، جواهرآلات، اشیاء سفالین، قطعات کاشی و موزاییک، تندیس‌‌های سنگی، اشیاء شیشه‌ای و سکه را در خود جای داده است. برخی از مجسمه‌‌های بزرگ این موزه مربوط به مصریان است که در جبیل کشف شده است. برخی تندیس‌ها نیز متعلق به دوره مملوکی و دیگر آثار موجود مربوط به دوران باستان و دوره‌های یونانی، رومی و بیزانس است. قطعات موزاییک نیز شامل تصاویری از نحوه عبادت در دوره باستان است. از آثار دینی این موزه، تابوت متعلق به حیرام پادشاه بیبلوس (جبیل) است که قدیمی‌ترین حروف فینیقی بر روی آن حک شده است. [[موزه ملی لبنان]] در طول سال‌های جنگ داخلی آسیب‌‌های فراوان دید و پس از مرمت، در سال 1997 مجدداً راه‌ اندازی شده است<ref>برگرفته از https://www.lebanon-torism.gov.lb</ref><ref>برگرفته از https://www.ministryinfo.gov.lb</ref>.  


'''موزه دیرمار قزحیا:''' در منطقه وادی قادیشا كه در فهرست میراث فرهنگی جهان ثبت شده است، قرار دارد. اولین دستگاه چاپ خاورمیانه كه با حروف سریانی كار می‌كرد در سال 1585 به این دیر آورده شد. ظروف ویژه مراسم كلیسایی، لباس های ویژه روحانیون مسیحی و نیز مجموعه‌ای از ظروف سفالین و ابزار سنتی كشاورزی از دیگر دارایی‌ های این موزه است.  
==== [[موزه دانشگاه آمريكايی بيروت|موزه دانشگاه آمريکايی بيروت]] ====
[[پرونده:موزه دانشگاه آمریکایی بیروت.jpg|بندانگشتی|موزه دانشگاه آمریکایی بیروت - برگرفته از سایت wikimedia - قابل بازیابی از: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:American_University_of_beirut3.jpg]]
در سال 1868 تأسیس و یکی از قدیمی‌ترین موزه‌های خاورمیانه است و مجموعه بزرگی از تندیس‌های سنگی مربوط به دوره باستان تا دوره اسلامی را شامل می‌شود که از مناطق مختلف لبنان و اطراف آن کشف شده است.  


'''موزه تاریخی صیدا''' در محل كاخ دبانه این شهر برپا شده است كه معماری آن آمیزه‌ای از معماری عثمانی عربی در قرن هجدهم و نمایی از صیدای قدیم است. علاوه بر آن، برخی از قطعات ارزشمند، كتب و نسخ خطی در این محل نگهداری می‌شود.  
==== [[موزه جبران خليل جبران]] ====
در سال 1975 در محل دیر مارسرکیس در منطقه بشری ایجاد شد که دربرگیرنده آثاری از جبران خلیل جبران نویسنده و هنرمند نام آور لبنانی است. این آثار شامل دست نوشته‌‌ها، کتابخانه شخصی و وسایل زندگی و نیز 440 تابلو نقاشی می‌شود که از کارگاه هنری او در نیویورک به این محل انتقال یافته است.  


'''موزه صور''' بیش از دو هزار نمونه از جانوران دریایی را به نمایش گزارده است كه از جمله آن ها می‌توان به نهنگی به طول 9 متر، دلفین به طول 5/3 متر، انواع ستاره‌ های دریایی، خرچنگ و صدف اشاره كرد. علاوه بر آن، مجموعه‌ های زیبایی از پرندگان، حیوانات خزنده و جونده و حشرات درشت هیكل در این موزه قابل مشاهده است.  
==== [[موزه نقولاسرسق در لبنان]] ====
به عنوان موزه هنرهای نوین شناخته می‌شود که در عین حال مجموعه‌ای از آثار نقاشی، مجسمه و مجموعه‌ای از آثار معماری و هنری دوره اسلامی در آن به نمایش گزارده شده است. مهم‌ترین بخش این موزه، بخش مربوط به آثار هنری مدرن و نمایشگاه‌های هنری و نشست‌های تخصصی است. از سال 1961 تاکنون حدود 100 نمایشگاه هنری در این موزه برپا‌ شده است. نمایشگاه‌های پاییزه که دربرگیرنده آثار هنری تعداد قابل توجهی از هنرمندان از لبنان و دیگر کشورهای جهان است، همه ساله در این محل برگزار می‌شود.  


'''موزه صابون''' كه در شهر صیدا و در محل یكی از خانه‌ های قدیمی بر جای مانده از قرن هجدهم بر پا شده است، نمونه كامل یك كارگاه سنتی تولید صابون را نشان می‌دهد. در این موزه، تاریخ صابون‌ سازی در منطقه میان حلب در شمال سوریه و نابلس در فلسطین، ویژگی‌ها و انواع آن به نمایش گزارده شده است.  
==== [[موزه ديرمار قزحيا در لبنان]] ====
در منطقه وادی قادیشا که در فهرست میراث فرهنگی جهان ثبت شده است، قرار دارد. اولین دستگاه چاپ خاورمیانه که با حروف سریانی کار می‌کرد در سال 1585 به این دیر آورده شد. ظروف ویژه مراسم کلیسایی، لباس‌های ویژه روحانیون مسیحی و نیز مجموعه‌ای از ظروف سفالین و ابزار سنتی کشاورزی از دیگر دارایی‌‌های این موزه است.  


'''موزه كاخ بیت الدین''' شامل آثاری از عصر فنیقی تا قرن نوزدهم را دربرمی‌گیرد و شامل سفال، شیشه، تابوت، لباس، جواهرآلات و مجموعه زیبایی از موزائیك مربوط به دوره بیزانس است.  
==== [[موزه تاريخی صيدا در لبنان]] ====
در محل کاخ دبانه این شهر برپا شده‌ است که معماری آن آمیزه‌ای از معماری عثمانی عربی در قرن هجدهم و نمایی از صیدای قدیم است. علاوه بر آن، برخی از قطعات ارزشمند، کتب و نسخ خطی در این محل نگهداری می‌شود.  


'''موزه ابریشم''' در محل یكی از قدیمی‌ترین كارگاه‌های تولید ابریشم در شهر عالیه تشكیل شده است كه پس از سال ها تعطیلی، در سال 2002 دوباره آماده بازدید شده است. در این موزه تاریخ و مراحل تولید ابریشم در لبنان نشان داده می‌شود.
==== [[موزه صور در لبنان]] ====
بیش از دو هزار نمونه از جانوران دریایی را به نمایش گزارده است که از جمله آن‌ها می‌توان به نهنگی به طول 9 متر، دلفین به طول ۳/۵ متر، انواع ستاره‌‌های دریایی، خرچنگ و صدف اشاره کرد. علاوه بر آن، مجموعه‌‌های زیبایی از پرندگان، حیوانات خزنده و جونده و حشرات درشت هیکل در این موزه قابل مشاهده است.  


'''موزه قلعه بعلبك''' از موزه‌ های جدید‌التأسیس لبنان است كه در سال 1998 برپا شده است. در این موزه مجموعه بزرگی از تندیس‌ها، موزاییك، تابوت، سفال و سنگ نوشته نگهداری می‌شود كه بخشی از آن ها مربوط به دوره حاكمیت رومی ها بر این شهر و بخشی دیگر از دوره ایوبی بر جای مانده است.  
==== [[موزه صابون در لبنان]] ====
که در شهر صیدا و در محل یکی از خانه‌‌های قدیمی برجای مانده از قرن هجدهم برپا شده است، نمونه کامل یک کارگاه سنتی تولید صابون را نشان می‌دهد. در این موزه، تاریخ صابون‌ سازی در منطقه میان حلب در شمال [[سوریه]] و نابلس در فلسطین، ویژگی‌ها و انواع آن به نمایش گزارده شده است.  


بجز موارد فوق، موزه‌های دیگری در لبنان وجود دارد كه از جمله آن ها می‌توان به موزه شمع، موزه غار هنر، موزه قلعه موسی و موزه امین الریحانی اشاره كرد.  
==== [[موزه كاخ بيت الدين در لبنان|موزه کاخ بيت الدين در لبنان]] ====
شامل آثاری از عصر فنیقی تا قرن نوزدهم را دربرمی‌گیرد و شامل سفال، شیشه، تابوت، لباس، جواهرآلات و مجموعه زیبایی از موزاییک مربوط به دوره بیزانس است.  


==== '''كتابخانه‌های عمومی[v]''' ====
==== [[موزه ابریشم در لبنان]] ====
علی رغم توسعه فعالیت‌ها و تعدد مراكز فرهنگی و جایگاه معتبر این كشور در حوزه چاپ و نشر كتاب، كتابخانه‌های عمومی از تعدد چندانی برخوردار نیستند. بیشتر كتابخانه‌های عمومی كه تحت مدیریت وزارت فرهنگ و یا شهرداری‌ها قرار دارد پس از جنگ داخلی تأسیس شده‌اند.  
[[پرونده:موزه بعلبک لبنان.jpg|بندانگشتی|موزه بعلبک لبنان - برگرفته از سایت pinterest - قابل بازیابی از: https://www.pinterest.com/pin/historical-place--673851162973490888/]]
در محل یکی از قدیمی‌ترین کارگاه‌های تولید ابریشم در شهر عالیه تشکیل شده است که پس از سال‌ها تعطیلی، در سال 2002 دوباره آماده بازدید شده است. در این موزه تاریخ و مراحل تولید ابریشم در


'''مراكز مطالعه و رشد فرهنگی''' از دستاوردهای وزارت فرهنگ این كشور است كه از طریق مشاركت با آژانس كشورهای فرانكفون در مناطق مختلف این كشور به ویژه برخی روستاهای محروم ایجاد شده است. برای این مراكز كه با تجهیزات محدود اما نسبتاً مدرن فعال شده‌اند، اهدافی چون ایجاد و تقویت عادت به مطالعه، فراهم آوردن امكان پژوهش فردی، كمك به آشنایی مراجعان با میراث فرهنگی و ترویج گفتگوی فرهنگی تعریف شده است <ref>اسطفان(2003)، ص50</ref>.
نشان داده می‌شود.


'''كتابخانه عمومی بعقلین''' از معدود كتابخانه‌های عمومی دولتی این كشور است كه در سال 1987 در منطقه درزی‌نشین شوف توسط ولید جبلاط رهبر حزب درزی سوسیالیست پیشرو تأسیس و در سال 1997 وزارت فرهنگ مسئولیت اداره آن را بر عهده گرفت. تعداد كتاب های این كتابخانه در سال 2001 حدود 80000 جلد و روزانه 120 مراجعه كننده داشته است <ref>اسطفان(2003)، ص49</ref>.
==== [[موزه قلعه بعلبک در لبنان]] ====
از موزه‌های جدید‌التأسیس [[لبنان]] است که در سال 1998 برپا شده است. در این موزه مجموعه بزرگی از تندیس‌ها، موزاییک، تابوت، سفال و سنگ نوشته نگهداری می‌شود که بخشی از آن‌ها مربوط به دوره حاکمیت رومی‌ها بر این شهر و بخشی دیگر از دوره ایوبی بر‌جای مانده است.  


خلاء ناشی از كمبود كتابخانه‌های عمومی تا حدودی توسط كتابخانه‌های وابسته به احزاب و جریان های سیاسی، مراكز علمی پژوهشی و فرهنگی جبران شده است. برخی مراكز پژوهشی غیردولتی كه دارای كتابخانه‌های تخصصی هستند، خدمات محدودی به پژوهشگران ارائه می‌كنند. از جمله این مراكز، مركز '''دراسات الوحدة العربیة ، مركز الدراسات الفلسطینیة، مركزالدراسات الاستراتیجیة، المعهد الآلمانی للدراسات الشرقیة''' و '''المعهد العالی للدراسات الاسلامیۀ''' است. كتابخانه‌های مركز الامام الخمینی الثقافی وابسته به حزب‌الله و كتابخانه المركز الثقافی الاسلامی وابسته به علامه فضل الله نیز از جمله كتابخانه‌های غیردولتی هستند كه به دانشجویان و پژوهشگران خدمات ارائه می‌كنند. دیگر مراكز فرهنگی در صیدا، طرابلس، بعلبك، صور و برخی از شهرهای این كشور با دایر كردن كتابخانه، بخشی از نیازهای مطالعاتی را پاسخ می‌دهند.  
بجز موارد فوق، موزه‌های دیگری در [[لبنان]] وجود دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به موزه شمع، موزه غار هنر، موزه قلعه موسی و موزه امین الریحانی اشاره کرد.  


'''[[كتابخانه ملی لبنان]]''' در سال 1921 به اهتمام فیلیب دی طرازی از فرهیختگان و پژوهشگران حوزه تاریخ، بنیاد گرفت. وی در اولین مرحله كتابخانه شخصی خود را كه دارای حدود 20000 جلد كتاب و 3000 نسخه خطی ارزشمند بود برای این منظور اهدا كرد. این مركز به ویژه بخش اسناد آن، در سال های بعد از توسعه و غنای بیشتری برخوردار شد؛ به گونه‌ای كه تا پیش از آغاز جنگ داخلی، حدود 200000 سند چاپی و مجموعه بزرگی از اسناد اداری و تاریخی دوره عثمانی و نیز برخی اسناد و پژوهش‌هایی كه از دوره قیمومیت فرانسه بر لبنان بر جای مانده بود را نگهداری می‌كرد. از آنجا كه ساختمان كتابخانه ملی در جریان جنگ داخلی در نزدیكی خط تماس دو طرف متخاصم قرار داشت، خسارت بسیار دید و بخش قابل توجهی از كتب و اسناد آن یا از میان رفت و یا به سرقت رفت و بخشی نیز آسیب دید. این كتابخانه پس از پایان جنگ و با كمك های بین‌المللی بازسازی و از سال 2009 بازگشایی شده است. همچنین دولت لبنان با هدف تقویت جایگاه این كتابخانه، مشاركت در تعیین هویت فرهنگی لبنان و مشاركت در روند فرهنگی جهان عرب ،اقدام به تصویب وایجاد مؤسسه لبنانی كتابخانه ملی كرده است.<ref>صدر هاشمی، سید محمد (1330). جامعه و فرهنگ لبنان. تهران: موسسه فرهنگی،هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص 215_227</ref>
=== [[فرهنگ كتابت، كتابداری و كتابخانه در لبنان|فرهنگ کتابت، کتابداری و کتابخانه در لبنان]] ===


==== [[كتابخانه های عمومی در لبنان|کتابخانه های عمومی در لبنان]] ====
علی‌رغم توسعه فعالیت‌ها و تعدد مراکز فرهنگی و جایگاه معتبر این کشور در حوزه چاپ و نشر کتاب، کتابخانه‌های عمومی از تعدد چندانی برخوردار نیستند. بیشتر کتابخانه‌های عمومی که تحت مدیریت وزارت فرهنگ و یا شهرداری‌ها قرار دارد پس از جنگ داخلی تأسیس شده‌اند[iii]<ref>برگرفته از  https://www-flbn.org</ref>.


'''مراکز مطالعه و رشد فرهنگی''' از دستاوردهای وزارت فرهنگ این کشور است که از طریق مشارکت با آژانس کشورهای فرانکفون در مناطق مختلف این کشور به ویژه برخی روستاهای محروم ایجاد شده است. برای این مراکز که با تجهیزات محدود اما نسبتاً مدرن فعال شده‌اند، اهدافی چون ایجاد و تقویت عادت به مطالعه، فراهم آوردن امکان پژوهش فردی، کمک به آشنایی مراجعان با میراث فرهنگی و ترویج گفتگوی فرهنگی تعریف شده است.<ref>اسطفان، مود. (2003). واقع المكتبات العامة والتجارية في لبنان: الكتاب والنشر في لبنان، الواقع والسياسات. بیروت: [https://www.lcps-lebanon.org المركز اللبناني للدراسات]، ص. 50.</ref>


== پاورقی ==
'''کتابخانه عمومی بعقلین''' از معدود کتابخانه‌های عمومی دولتی این کشور است که در سال 1987 در منطقه درزی‌نشین شوف توسط ولید جبلاط رهبر حزب درزی سوسیالیست پیشرو تأسیس و در سال 1997 وزارت فرهنگ مسئولیت اداره آن را بر عهده گرفت. تعداد کتاب‌های این کتابخانه در سال 2001 حدود 80000 جلد و روزانه 120 مراجعه کننده داشته است.<ref>اسطفان، مود. (2003). واقع المكتبات العامة والتجارية في لبنان: الكتاب والنشر في لبنان، الواقع والسياسات. بیروت: [https://www.lcps-lebanon.org المركز اللبناني للدراسات]، ص. ۴۹.</ref>
   [i] اطلاعات این بخش با استفاده از منابع زیر ارائه شده است:


-       وب سایت رایزنی فرهنگی ج.ا.ایران در بیروت به آدرس: [https://www.beirut.icro.ir www.beirut.icro.ir]
خلاء ناشی از کمبود کتابخانه‌های عمومی تا حدودی توسط کتابخانه‌های وابسته به احزاب و جریان‌های سیاسی، مراکز علمی پژوهشی و فرهنگی جبران شده است. برخی مراکز پژوهشی غیردولتی که دارای کتابخانه‌های تخصصی هستند، خدمات محدودی به پژوهشگران ارائه می‌کنند. از جمله این مراکز، مرکز دراسات الوحدة العربیة ، مرکز الدراسات الفلسطینیة، مرکزالدراسات الاستراتیجیة، المعهد الآلمانی للدراسات الشرقیة و المعهد العالی للدراسات الاسلامیۀ است. کتابخانه‌های مرکز الامام الخمینی الثقافی وابسته به [[حزب الله لبنان|حزب‌الله]] و کتابخانه المرکز الثقافی الاسلامی وابسته به علامه فضل الله نیز از جمله کتابخانه‌های غیردولتی هستند که به دانشجویان و پژوهشگران خدمات ارائه می‌کنند. دیگر مراکز فرهنگی در صیدا، طرابلس، بعلبک، صور و برخی از شهرهای این کشور با دایر کردن کتابخانه، بخشی از نیازهای مطالعاتی را پاسخ می‌دهند.


-       اطلاعات میدانی نگارنده
==== '''[[كتابخانه ملی لبنان|کتابخانه ملی لبنان]]''' ====
[[پرونده:کتابخانه ملی لبنان.jpg|بندانگشتی|کتابخانه ملی لبنان - برگرفته از سایت erga - قابل بازیابی از: https://erga.com/beirut-national-library-renovation/]]
در سال 1921 به اهتمام فیلیب دی طرازی از فرهیختگان و پژوهشگران حوزه تاریخ، بنیاد گرفت. وی در اولین مرحله کتابخانه شخصی خود را که دارای حدود 20000 جلد کتاب و 3000 نسخه خطی ارزشمند بود برای این منظور اهدا کرد. این مرکز به ویژه بخش اسناد آن، در سال‌های بعد از توسعه و غنای بیشتری برخوردار شد؛ به گونه‌ای که تا پیش از آغاز [[لبنان معاصر|جنگ داخلی]]، حدود 200000 سند چاپی و مجموعه بزرگی از اسناد اداری و تاریخی دوره عثمانی و نیز برخی اسناد و پژوهش‌هایی که از دوره قیمومیت فرانسه بر [[لبنان]] برجای مانده بود را نگهداری می‌کرد.


[ii] با استفاده از وب سایت وزارت اطلاع‌رسانی لبنان به آدرس: [https://www.ministryinfo.gov.Lb www.ministryinfo.gov.Lb]
از آنجا که ساختمان کتابخانه ملی در جریان جنگ داخلی در نزدیکی خط تماس دو طرف متخاصم قرار داشت، خسارت بسیار دید و بخش قابل توجهی از کتب و اسناد آن یا از میان رفت و یا به سرقت رفت و بخشی نیز آسیب دید. این کتابخانه پس از پایان جنگ و با کمک‌های بین‌المللی بازسازی و از سال 2009 بازگشایی شده است. همچنین دولت [[لبنان]] با هدف تقویت جایگاه این کتابخانه، مشارکت در تعیین هویت فرهنگی [[لبنان]] و مشارکت در روند فرهنگی جهان عرب ،اقدام به تصویب و ایجاد مؤسسه لبنانی کتابخانه ملی کرده است.<ref>صدر هاشمی، سید محمد (1392). جامعه و فرهنگ [[لبنان]]. تهران: [https://alhoda.ir موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص. 215-227.</ref>
== نیز نگاه کنید به ==
[[فرهنگ عمومی ژاپن]]؛ [[فرهنگ عمومی سودان]]؛ [[فرهنگ عمومی زیمبابوه]]؛ [[فرهنگ عمومی سوریه]]؛ [[فرهنگ عمومی افغانستان]]؛ [[فرهنگ عمومی سنگال]]؛ [[فرهنگ عمومی کوبا]]؛ [[فرهنگ عمومی کانادا]]؛ [[فرهنگ عمومی تونس]]؛ [[فرهنگ عمومی روسیه]]؛ [[فرهنگ عمومی در چین|فرهنگ عمومی چین]]؛ [[فرهنگ عمومی ساحل عاج]]؛ [[فرهنگ عمومی در مصر|فرهنگ عمومی مصر]]؛ [[فرهنگ عمومی فرانسه]]؛ [[فرهنگ عمومی اسپانیا]]؛ [[فرهنگ عمومی اوکراین]]؛ [[فرهنگ عمومی قطر]]؛ [[فرهنگ عمومی سیرالئون]]؛ [[فرهنگ عمومی اتیوپی]]؛ [[فرهنگ عمومی مالی]]؛ [[فرهنگ عمومی تاجیکستان]]؛ [[فرهنگ عمومی گرجستان]]؛ [[فرهنگ عمومی قزاقستان]]؛ [[فرهنگ عمومی بنگلادش]]؛ [[فرهنگ عمومی سریلانکا]]؛ [[فرهنگ عمومی تایلند]]؛ [[فرهنگ عمومی آرژانتین]]؛ [[فرهنگ عمومی اردن]]


[iii] اطلاعات این بخش با استفاده از منابع زیر ارائه شده است:  
== پاورقی ==
 <small>[i] اطلاعات این بخش همچنین با استفاده از منبع زیر ارائه شده است:</small>


-       وب سایت وزارت اطلاع‌رسانی لبنان
<small>- اطلاعات میدانی نگارنده</small>


-       وب سایت رایزنی فرهنگی ج.ا.ایران در بیروت به آدرس: [https://www.beirut.icro.ir www.beirut.icro.ir]
<small>[ii] اطلاعات این بخش با استفاده از منابع زیر ارائه شده است:</small>


-       اطلاعات میدانی نگارنده
<small>-  وب سایت وزارت اطلاع‌رسانی لبنان</small>


[iv] اطلاعات مربوط به موزه‌های لبنان با استفاده از منابع زیر ارائه شده است:
<small>-  اطلاعات میدانی نگارنده</small>


1-    وب سایت وزارت اطلاع‌رسانی لبنان به آدرس: [https://www.ministryinfo.gov.lb www.ministryinfo.gov.lb]
<small>[iii] اطلاعات درباره کتابخانه‌های عمومی و کتابخانه ملی لبنان، علاوه بر موارد ارجاع داده شده درمتن، با استفاده از منبع زیر ارائه شده است:</small>
 
2-     وب سایت وزارت گردشگری لبنان به آدرس: [https://www.lebanon-torism.gov.lb www.lebanon-torism.gov.lb]
 
[v] اطلاعات درباره كتابخانه‌های عمومی و كتابخانه ملی لبنان، علاوه بر موارد ارجاع داده شده درمتن، با استفاده از منابع زیر ارائه شده است:
 
1-    وب سایت كتابخانه ملی لبنان به آدرس [https://www-flbn.org www-flbn.org]
 
2-     اطلاعات میدانی نگارنده
 
== نیز نگاه کنید به ==


* لبنان؛ [[جامعه و نظام اجتماعی لبنان]]
<small>-  اطلاعات میدانی نگارنده</small>
* فرهنگ عمومی لبنان
* فرهنگ عمومی لبنان؛ [[آداب و رسوم لبنان]]
* فرهنگ عمومی لبنان؛ [[تقویم سالانه لبنان]]
* فرهنگ عمومی لبنان؛  مناسبت ها، تعطیلات و [[تفریحات در لبنان]]
* فرهنگ عمومی لبنان ؛[[صنعت گردشگری لبنان]]
* صنعت گردشگری لبنان؛[[موزه های لبنان]]
* فرهنگ عمومی لبنان؛[[تاریخ لبنان]]
* [[نظام آموزشی لبنان]]
* سیاست و حکومت لبنان؛ [[فرهنگ كتابت، كتابداری و كتابخانه در لبنان]]
*


== کتابشناسی ==
== کتابشناسی ==
<references />
[[رده:فرهنگ عمومی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۳۲

آداب و رسوم لبنان - برگرفته از سایت mehrnews - قابل بازیابی از: https://en.mehrnews.com/news/186023/Muslims-non-Muslims-enjoying-Ramadan-festivities-in-Lebanon

لبنان به دلیل سکونت طوائف مختلف مذهبی از آداب و سنت‌های متنوع و گوناگونی برخوردار است. بسیاری از رسوم و سنت‌های طوائف لبنانی با هم‌کیشان آنان در دیگر کشورها مشابه است و در طول قرون نیز برخی تفاوت‌ها پدید آمده است. در میان مسلمانان نیز آداب و سنت‌های مشترکی وجود دارد و در عین حال اهل سنت و شیعیان برخی آداب و سنت‌های ویژه خود را دارند. درزی‌ها و علوی‌ها نیز هر چند در زمره طوائف مسلمان به‌شمار می‌روند برخی سنت‌های کاملاً متفاوت با دیگر مذاهب اسلامی دارند. این تفاوت‌ها در میان مذاهب مسیحی شرقی و غربی نیز به چشم می‌خورد.

سنت های ماه مبارک رمضان در لبنان

ماه مبارک رمضان در لبنان مناسبتی شبه ملی تلقی می‌شود و برای مسلمانان آداب و سنت‌های ویژه‌ای را به همراه دارد و گاه مسیحیان هم در برخی برنامه‌های سنتی این ماه با مسلمانان مشارکت می‌کنند. سنت کوبیدن بر طبل توسط مردی که به او مسحراتی گفته می‌شود به همراه شعرخوانی و با لباس سنتی در سحرهای رمضان، هرچند نه به قوت و گستردگی گذشته، همچنان در کوچه‌‌ها و خیابان‌های برخی مناطق مسلمان‌‌نشین انجام می‌شود. برپایی خیمه‌های رمضانی در محله‌‌ها است. جمع‌ آوری کمک‌های مردمی برای نیازمندان نیز در این ماه انجام می‌شود. شلیک توپ به هنگام افطار و سحر هم سنتی برای جای مانده از دوره حاکمیت عثمانی‌ هاست. افطاری دادن از جمله سنت‌های دیرینه مسلمانان این کشور است که گاه پیروان دیگر ادیان نیز در این مراسم شرکت می‌کنند. موسسات خیریه هم در این ماه با برپایی مراسم افطاری، به جمع آوری کمک‌های مالی مبادرت می‌ورزند.

غذای سنتی لبنان[۱][i]

غذاهای سنتی لبنان - برگرفته از سایت arabnews - قابل بازیابی از: https://www.arabnews.com/node/1374496/food-health

لبنان به لحاظ تنوع غذایی از کشورهای مشهور خاورمیانه است. هر چند سفره لبنانی آمیزه‌ای از غذاهای غربی و شرقی است، غذاهای عربی و ترکی همراه با انواع شرینی‌جات و سهم عمده‌ای در آن دارند. مواد غذایی غنی، روغن زیتون، انواع سبزیجات و آب لیمو در ترکیب سفره غذای لبنانی‌ها نقش اساسی دارد.

معروف ترین پیش‌ غذاهای لبنانی عبارتند از: باباغنوج از ترکیب بادمجان کبابی، ارده، روغن زیتون و سیر تهیه می‌شود. حُمّص از ترکیب نخود پخته چرخ کرده، ارده و سیر و روغن زیتون فراهم می‌آید. تبَّوله نوعی سالاد عربی است که از بلغور پخته، گوجه‌فرنگی، نعناء و جعفری و آب لیمو ترش ترکیب می‌شود. فَتّوش نیز نوعی دیگر از سالاد است که شامل خیار، گوجه‌فرنگی ،کاهو، نعنا و تکه‌ های سرخ شده نان لبنانی و آب لیمو ترش است. مکدوس به عنوان پیش غذا و یا همراه غذا مصرف می‌شود و ماده اصلی آن بادمجان است که در شکم آن گردو و فلفل قرار دارد و مدتی در روغن زیتون قرار داده می‌شود.

از جمله غذاهای لبنانی مجدره است که نوعی غذای عدسی با مخلفات مربوطه است. کَبْسه شامل برنج و گوشت گوسفند یا مرغ است که آن را با صنوبر و خلال بادام تزیین می‌کنند. فته نوعی آبگوشت است که موقع مصرف گاه ماست هم به آن اضافه می‌شود. ورق عنب نیز همان دلمه است که با برگ مو و مواد داخل آن و گاه همراه گوشت چرخ کرده تهیه می‌شود. کوسه محشی غذای لبنانی و ماده اصلی آن کدوست که شکم آن را از گوشت و پیاز و گوجه و صنوبر پر می‌کنند. انواع کباب با گوشت گوسفند نیز معمولاً یکی از غذاهای اصلی سفره‌های لبنانی است. شیش طاووق هم نوعی کباب گوشت مرغ است که شباهتی با جوجه کباب ایرانی‌ها دارد.

از‌ جمله غذاهای نسبتاً آماده می‌توان به مناقیش و لحم بعجین اشاره کرد. مناقیش شامل خمیر نان است که روی آن را با پنیر مخصوص و یا زعتر که نوعی سبزی خشک و معطر است می‌پوشانند و در فر مخصوص آن را می‌پزند. این ماده غذایی بیشتر به عنوان صبحانه مصرف می‌شود. لحم بعجین نیز شامل خمیر نان و گوشت چرخ کرده گوسفند و گوجه‌فرنگی است که در فر پخته می‌شود و در تمام ساعات روز قابل استفاده است. ساندویچ فلافل و شاورما نیز از جمله غذاهای آماده‌است که مشتریان بسیاری دارند[i][۲].

ازدواج در لبنان

ازدواج در لبنان - برگرفته از سایت arabnews - قابل بازیابی از: https://www.arabnews.com/node/2160011/amp

مقوله ازدواج از مسائل معتنابه خانواده‌های لبنانی است. تا پیش از تأسیس لبنان بزرگ و تحولات فرهنگی اجتماعی ناشی از آن، از آنجا‌ که عزب بودن جوان عیب شمرده می‌شد، ازدواج در سنین پایین رسم بود و پسران جوان معمولاً بین 15 و 20 سالگی ازدواج می‌کردند و ماندن دختر پس از آن سن در خانه پدر پسندیده نبود. بر اساس همین سنت، در روستاها گاه پدران ناگزیر بودند که دختران خود را در این سنین به ازدواج مردانی با سنین بالاتر و گاه تا 40 سال درآورند. این ازدواج‌های زودهنگام به دلیل پایین بودن سطح آگاهی‌ها و کمبود امکانات بهداشتی، البته در برخی مواقع، عواقب نامطلوب از جمله فوت نوزاد اول و یا مادران، در اولین وضع حمل منجر می‌شد.[۳] این ازدواج‌ها، سنتی اجتماعی و عمدتاً در میان روستانشینان رایج بود، در پی افزایش آگاهی‌های اجتماعی و بهداشتی به ویژه در میان مسیحیان که بیش از دیگر طوائف تحت تأثیر فرهنگ و آموزه‌های غربی بودند، به تدریج کاهش یافت. امروزه به طور خاص در شهرهای بزرگ، چنین ازدواج‌هایی به ندرت صورت می‌گیرد؛ زیرا علاوه بر موارد پیش‌گفته، به دلیل شرایط اقتصادی و مشکلات هزینه‌‌های بالا برای تأمین نیازهای اولیه تشکیل یک زندگی خانوادگی که گاه جوان لبنانی را ناگزیر از مهاجرت به خارج از کشور می‌کند، عملاً سن ازدواج افزایش یافته است. در عین حال همچنان مواردی از ازدواج در سنین پایین در این کشور صورت می‌گیرد. طبق آمار موجود، در سال 2009، 2% از  زنان میان 15 تا 49 سال سن پیش از 15 سالگی و 13% آنان پیش از 18 سالگی ازدواج کرده‌اند.[۴]

روش ازدواج در میان طوائف لبنانی، تفاوت‌ها و البته همانندی‌هایی دارد. در میان مسلمانان، معمولاً پرداخت مهریه در دو مرحله صورت می‌گیرد؛ بخشی از آن در ابتدای امر و بخشی دیگر که سنگین‌تر است، عندالمطالبه به زن پرداخت می‌شود. در میان خانواده‌‌هایی که گرایش مذهبی دارند، تعیین سفر حج به عنوان بخشی از مهریه مرسوم است. همچنین در میان مسلمانان عرف بر آن است که جهیزیه را داماد تأمین کند و تنها در برخی مناطق، با افزایش مهریه، تأمین آن بر عهده خانواده عروس قرار می‌گیرد. ازدواج در میان مسیحیان نیز با تفاوت‌های عمده‌ای نسبت به ازدواج‌ های مرسوم در میان مسلمانان صورت می‌گیرد. معمولاً یک ماه پیش از نامزدی کشیش منطقه محل سکونت خانواده‌های دختر و پسر، موضوع ازدواج آنان را در جمع حاضران کلیسا اعلام می‌کند و چنانچه اعتراضی وجود نداشت، مراحل بعدی پی گرفته می‌شود. پس از توافق دختر و پسر برای ازدواج در آینده، مدتی را به آشنایی با یکدیگر می‌گذرانند.[۵] در مرحله بعد با ازدواج قطعی موافقت و به اجرای موارد توافق شده در مرحله اول اقدام می‌کنند.

سنت‌های ازدواج در میان طوائف مختلف مسیحیان لبنان تفاوت‌هایی دارد. این تفاوت‌ها به خصوص میان مسیحیان شرقی و مسیحیان وابسته به کلیسای واتیکان مشهود است. قوانین و آیین‌‌های ازدواج در میان مسیحیان از قرن نوزدهم تحت تأثیر قوانین و سنت‌های غربی قرار داشته است که تا پیش از دوره قیمومیت فرانسه چندان آشکار نبود‌ و از آن پس با تشویق فرانسویان به طور آشکار رعایت می‌شد.[۶] مسیحیان ارتدوکس، مجلس عقد را به عنوان یک جشن دینی تلقی می‌کنند. در میان کاتولیک ها حداقل سن ازدواج، 16 سال برای پسران و 15 برای دختران است. حداقل سن ازدواج در میان ارمنی های ارتدوکس برای پسران 16 و 14 سال برای دختران و در میان پروتستان‌ها 18 سال برای پسران و 16 سال برای دختران است. درزی‌‌های لبنان نیز بسیاری از سنت‌های قدیمی ازدواج از جمله ازدواج دختر با پسر عمو و با پسر دایی را رعایت می‌کنند. آنان به شدت نسبت به ازدواج دختر یا پسر درزی با افراد غیر درزی حساس و آن را مردود می‌دانند.[۷] از دیگر سنت‌های مربوط به ازدواج در میان درزی‌ها، نامزدی دختر و پسر از دوران کودکی و گاه، هنگام تولد دختر است.[۵]

زجل خوانی در لبنان[۸]

زجل، نوعی شعرخوانی با لهجه‌ عامیانه است که معمولاً به شکل ارتجالی سروده می‌شود. هنر شعر زجلی از جمله عناصر میراث فرهنگ عمومی مردم لبنان است. در شعرخوانی زجل به زیبایی‌‌های طبیعت، افتخارات ملی، زندگی روزمره، مسائل اجتماعی و انسانی پرداخته می‌شود. دربرخی موارد نیز به صورت مناظره میان شاعران سروده و خوانده می‌شود و گاه تا نیمه‌‌های شب ادامه می‌یابد. از آنجا که شعر زجل با لهجه عامیانه خوانده می شود و به فهم عمومی نزدیک است همواره مورد استقبال قرار می گیرد و از جمله تفریحات سنتی مردم لبنان است.

مناسبت ها، تعطيلات و تفریحات در لبنان

تقویم لبنان - برگرفته از سایت vectorstock - قابل بازیابی از: https://www.vectorstock.com/royalty-free-vector/calendar-2019-lebanon-flag-background-english-vector-23070173

تقویم سالانه لبنان

تعطیلات رسمی در لبنان 13 مورد را شامل می‌شود که برخی مربوط به مسیحیان، تعدادی دیگر مناسبت‌های اسلامی و تعدادی از آن‌ها نیز ملی و یا جهانی است. مناسبت‌های اسلامی شامل، عید فطر (2 روز)، عید قربان (2روز)، میلاد پیامبر اسلام(ص)، روز عاشورا و اول سال هجری است. تعطیلات مبتنی بر مناسبت‌های مسیحی نیز عید مارون (9 فوریه)، روز انتقال حضرت مریم (15 اوت)، میلاد حضرت مسیح (25 دسامبر)، جمعه بزرگ (کلیساهای مسیحی شرقی) و جمعه بزرگ (کلیساهای مسیحی غربی) را شامل می‌شود. آغاز سال نو میلادی و اول ماه می (روز کارگر) در لبنان تعطیل رسمی است. روز 22 نوامبر نیز، عید استقلال لبنان و تعطیل است. برخی مناسبت‌ها نیز به عنوان مناسبت‌های ملی بدون تعطیلی رسمی، گرامی داشته می‌شود؛ از جمله این مناسبت‌ها، روز شهدای قانا، روز مقاومت و آزادی، روز شهدای رسانه و روز ارتش است[ii] [۹].

تفریحات در لبنان

تفریحات لبنان - برگرفته از سایت sandiegouniontribune - قابل بازیابی از: https://www.sandiegouniontribune.com/2022/12/22/lebanons-financial-pains-eased-by-remittances-over-holidays/

روز یکشنبه در لبنان تعطیل رسمی است. بیشتر مردم لبنان این روز تعطیل و دیگر تعطیلات خود را به تماشای تلویزیون، دیدار دوستان و خویشان و تفریح در پارک‌ها و مناطق خوش آب و‌ هوا می‌گذرانند. شب‌ نشینی یکشنبه‌ شب‌ها (سهره) از جمله تفریحات مردم لبنان است. اعضای خانواده معمولاً تا پاسی از شب را با صرف چای و قهوه و کشیدن قلیان و خوردن تنقلات در کنار هم سپری می‌کنند. تعدادی از ساکنان شهرهای ساحلی همچون بیروت، طرابلس، صور و صیدا نیز ساعاتی از ایام تعطیل را در کنار دریا به ماهیگیری تفریحی، پیاده‌روی و یا تفریح خانوادگی می‌پردازند. تعداد قابل توجهی از خانواده‌های ساکن بیروت نیز به مناطق روستایی و زادگاه‌های خود در جنوب، بقاع و یا مناطق کوهستانی عزیمت و تعطیل خود را با خویشان و یا بزرگان خانواده می‌گذرانند.

موزه‌ های لبنان

موزه ملی لبنان

مهم‌ترین موزه لبنان، موزه ملی است که در سال 1942 در شهر بیروت تأسیس شده است و یکی از غنی‌ترین موزه‌های خاورمیانه به شمار می‌رود. موزه ملی لبنان حدود صد هزار قطعه موزه‌‌ای شامل: سنگ‌های گور و تابوت‌های قدیمی، جواهرآلات، اشیاء سفالین، قطعات کاشی و موزاییک، تندیس‌‌های سنگی، اشیاء شیشه‌ای و سکه را در خود جای داده است. برخی از مجسمه‌‌های بزرگ این موزه مربوط به مصریان است که در جبیل کشف شده است. برخی تندیس‌ها نیز متعلق به دوره مملوکی و دیگر آثار موجود مربوط به دوران باستان و دوره‌های یونانی، رومی و بیزانس است. قطعات موزاییک نیز شامل تصاویری از نحوه عبادت در دوره باستان است. از آثار دینی این موزه، تابوت متعلق به حیرام پادشاه بیبلوس (جبیل) است که قدیمی‌ترین حروف فینیقی بر روی آن حک شده است. موزه ملی لبنان در طول سال‌های جنگ داخلی آسیب‌‌های فراوان دید و پس از مرمت، در سال 1997 مجدداً راه‌ اندازی شده است[۱۰][۱۱].

موزه دانشگاه آمريکايی بيروت

موزه دانشگاه آمریکایی بیروت - برگرفته از سایت wikimedia - قابل بازیابی از: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:American_University_of_beirut3.jpg

در سال 1868 تأسیس و یکی از قدیمی‌ترین موزه‌های خاورمیانه است و مجموعه بزرگی از تندیس‌های سنگی مربوط به دوره باستان تا دوره اسلامی را شامل می‌شود که از مناطق مختلف لبنان و اطراف آن کشف شده است.

موزه جبران خليل جبران

در سال 1975 در محل دیر مارسرکیس در منطقه بشری ایجاد شد که دربرگیرنده آثاری از جبران خلیل جبران نویسنده و هنرمند نام آور لبنانی است. این آثار شامل دست نوشته‌‌ها، کتابخانه شخصی و وسایل زندگی و نیز 440 تابلو نقاشی می‌شود که از کارگاه هنری او در نیویورک به این محل انتقال یافته است.

موزه نقولاسرسق در لبنان

به عنوان موزه هنرهای نوین شناخته می‌شود که در عین حال مجموعه‌ای از آثار نقاشی، مجسمه و مجموعه‌ای از آثار معماری و هنری دوره اسلامی در آن به نمایش گزارده شده است. مهم‌ترین بخش این موزه، بخش مربوط به آثار هنری مدرن و نمایشگاه‌های هنری و نشست‌های تخصصی است. از سال 1961 تاکنون حدود 100 نمایشگاه هنری در این موزه برپا‌ شده است. نمایشگاه‌های پاییزه که دربرگیرنده آثار هنری تعداد قابل توجهی از هنرمندان از لبنان و دیگر کشورهای جهان است، همه ساله در این محل برگزار می‌شود.

موزه ديرمار قزحيا در لبنان

در منطقه وادی قادیشا که در فهرست میراث فرهنگی جهان ثبت شده است، قرار دارد. اولین دستگاه چاپ خاورمیانه که با حروف سریانی کار می‌کرد در سال 1585 به این دیر آورده شد. ظروف ویژه مراسم کلیسایی، لباس‌های ویژه روحانیون مسیحی و نیز مجموعه‌ای از ظروف سفالین و ابزار سنتی کشاورزی از دیگر دارایی‌‌های این موزه است.

موزه تاريخی صيدا در لبنان

در محل کاخ دبانه این شهر برپا شده‌ است که معماری آن آمیزه‌ای از معماری عثمانی عربی در قرن هجدهم و نمایی از صیدای قدیم است. علاوه بر آن، برخی از قطعات ارزشمند، کتب و نسخ خطی در این محل نگهداری می‌شود.

موزه صور در لبنان

بیش از دو هزار نمونه از جانوران دریایی را به نمایش گزارده است که از جمله آن‌ها می‌توان به نهنگی به طول 9 متر، دلفین به طول ۳/۵ متر، انواع ستاره‌‌های دریایی، خرچنگ و صدف اشاره کرد. علاوه بر آن، مجموعه‌‌های زیبایی از پرندگان، حیوانات خزنده و جونده و حشرات درشت هیکل در این موزه قابل مشاهده است.

موزه صابون در لبنان

که در شهر صیدا و در محل یکی از خانه‌‌های قدیمی برجای مانده از قرن هجدهم برپا شده است، نمونه کامل یک کارگاه سنتی تولید صابون را نشان می‌دهد. در این موزه، تاریخ صابون‌ سازی در منطقه میان حلب در شمال سوریه و نابلس در فلسطین، ویژگی‌ها و انواع آن به نمایش گزارده شده است.

موزه کاخ بيت الدين در لبنان

شامل آثاری از عصر فنیقی تا قرن نوزدهم را دربرمی‌گیرد و شامل سفال، شیشه، تابوت، لباس، جواهرآلات و مجموعه زیبایی از موزاییک مربوط به دوره بیزانس است.

موزه ابریشم در لبنان

موزه بعلبک لبنان - برگرفته از سایت pinterest - قابل بازیابی از: https://www.pinterest.com/pin/historical-place--673851162973490888/

در محل یکی از قدیمی‌ترین کارگاه‌های تولید ابریشم در شهر عالیه تشکیل شده است که پس از سال‌ها تعطیلی، در سال 2002 دوباره آماده بازدید شده است. در این موزه تاریخ و مراحل تولید ابریشم در

نشان داده می‌شود.

موزه قلعه بعلبک در لبنان

از موزه‌های جدید‌التأسیس لبنان است که در سال 1998 برپا شده است. در این موزه مجموعه بزرگی از تندیس‌ها، موزاییک، تابوت، سفال و سنگ نوشته نگهداری می‌شود که بخشی از آن‌ها مربوط به دوره حاکمیت رومی‌ها بر این شهر و بخشی دیگر از دوره ایوبی بر‌جای مانده است.

بجز موارد فوق، موزه‌های دیگری در لبنان وجود دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به موزه شمع، موزه غار هنر، موزه قلعه موسی و موزه امین الریحانی اشاره کرد.

فرهنگ کتابت، کتابداری و کتابخانه در لبنان

کتابخانه های عمومی در لبنان

علی‌رغم توسعه فعالیت‌ها و تعدد مراکز فرهنگی و جایگاه معتبر این کشور در حوزه چاپ و نشر کتاب، کتابخانه‌های عمومی از تعدد چندانی برخوردار نیستند. بیشتر کتابخانه‌های عمومی که تحت مدیریت وزارت فرهنگ و یا شهرداری‌ها قرار دارد پس از جنگ داخلی تأسیس شده‌اند[iii][۱۲].

مراکز مطالعه و رشد فرهنگی از دستاوردهای وزارت فرهنگ این کشور است که از طریق مشارکت با آژانس کشورهای فرانکفون در مناطق مختلف این کشور به ویژه برخی روستاهای محروم ایجاد شده است. برای این مراکز که با تجهیزات محدود اما نسبتاً مدرن فعال شده‌اند، اهدافی چون ایجاد و تقویت عادت به مطالعه، فراهم آوردن امکان پژوهش فردی، کمک به آشنایی مراجعان با میراث فرهنگی و ترویج گفتگوی فرهنگی تعریف شده است.[۱۳]

کتابخانه عمومی بعقلین از معدود کتابخانه‌های عمومی دولتی این کشور است که در سال 1987 در منطقه درزی‌نشین شوف توسط ولید جبلاط رهبر حزب درزی سوسیالیست پیشرو تأسیس و در سال 1997 وزارت فرهنگ مسئولیت اداره آن را بر عهده گرفت. تعداد کتاب‌های این کتابخانه در سال 2001 حدود 80000 جلد و روزانه 120 مراجعه کننده داشته است.[۱۴]

خلاء ناشی از کمبود کتابخانه‌های عمومی تا حدودی توسط کتابخانه‌های وابسته به احزاب و جریان‌های سیاسی، مراکز علمی پژوهشی و فرهنگی جبران شده است. برخی مراکز پژوهشی غیردولتی که دارای کتابخانه‌های تخصصی هستند، خدمات محدودی به پژوهشگران ارائه می‌کنند. از جمله این مراکز، مرکز دراسات الوحدة العربیة ، مرکز الدراسات الفلسطینیة، مرکزالدراسات الاستراتیجیة، المعهد الآلمانی للدراسات الشرقیة و المعهد العالی للدراسات الاسلامیۀ است. کتابخانه‌های مرکز الامام الخمینی الثقافی وابسته به حزب‌الله و کتابخانه المرکز الثقافی الاسلامی وابسته به علامه فضل الله نیز از جمله کتابخانه‌های غیردولتی هستند که به دانشجویان و پژوهشگران خدمات ارائه می‌کنند. دیگر مراکز فرهنگی در صیدا، طرابلس، بعلبک، صور و برخی از شهرهای این کشور با دایر کردن کتابخانه، بخشی از نیازهای مطالعاتی را پاسخ می‌دهند.

کتابخانه ملی لبنان

کتابخانه ملی لبنان - برگرفته از سایت erga - قابل بازیابی از: https://erga.com/beirut-national-library-renovation/

در سال 1921 به اهتمام فیلیب دی طرازی از فرهیختگان و پژوهشگران حوزه تاریخ، بنیاد گرفت. وی در اولین مرحله کتابخانه شخصی خود را که دارای حدود 20000 جلد کتاب و 3000 نسخه خطی ارزشمند بود برای این منظور اهدا کرد. این مرکز به ویژه بخش اسناد آن، در سال‌های بعد از توسعه و غنای بیشتری برخوردار شد؛ به گونه‌ای که تا پیش از آغاز جنگ داخلی، حدود 200000 سند چاپی و مجموعه بزرگی از اسناد اداری و تاریخی دوره عثمانی و نیز برخی اسناد و پژوهش‌هایی که از دوره قیمومیت فرانسه بر لبنان برجای مانده بود را نگهداری می‌کرد.

از آنجا که ساختمان کتابخانه ملی در جریان جنگ داخلی در نزدیکی خط تماس دو طرف متخاصم قرار داشت، خسارت بسیار دید و بخش قابل توجهی از کتب و اسناد آن یا از میان رفت و یا به سرقت رفت و بخشی نیز آسیب دید. این کتابخانه پس از پایان جنگ و با کمک‌های بین‌المللی بازسازی و از سال 2009 بازگشایی شده است. همچنین دولت لبنان با هدف تقویت جایگاه این کتابخانه، مشارکت در تعیین هویت فرهنگی لبنان و مشارکت در روند فرهنگی جهان عرب ،اقدام به تصویب و ایجاد مؤسسه لبنانی کتابخانه ملی کرده است.[۱۵]

نیز نگاه کنید به

فرهنگ عمومی ژاپن؛ فرهنگ عمومی سودان؛ فرهنگ عمومی زیمبابوه؛ فرهنگ عمومی سوریه؛ فرهنگ عمومی افغانستان؛ فرهنگ عمومی سنگال؛ فرهنگ عمومی کوبا؛ فرهنگ عمومی کانادا؛ فرهنگ عمومی تونس؛ فرهنگ عمومی روسیه؛ فرهنگ عمومی چین؛ فرهنگ عمومی ساحل عاج؛ فرهنگ عمومی مصر؛ فرهنگ عمومی فرانسه؛ فرهنگ عمومی اسپانیا؛ فرهنگ عمومی اوکراین؛ فرهنگ عمومی قطر؛ فرهنگ عمومی سیرالئون؛ فرهنگ عمومی اتیوپی؛ فرهنگ عمومی مالی؛ فرهنگ عمومی تاجیکستان؛ فرهنگ عمومی گرجستان؛ فرهنگ عمومی قزاقستان؛ فرهنگ عمومی بنگلادش؛ فرهنگ عمومی سریلانکا؛ فرهنگ عمومی تایلند؛ فرهنگ عمومی آرژانتین؛ فرهنگ عمومی اردن

پاورقی

 [i] اطلاعات این بخش همچنین با استفاده از منبع زیر ارائه شده است:

- اطلاعات میدانی نگارنده

[ii] اطلاعات این بخش با استفاده از منابع زیر ارائه شده است:

-  وب سایت وزارت اطلاع‌رسانی لبنان

-  اطلاعات میدانی نگارنده

[iii] اطلاعات درباره کتابخانه‌های عمومی و کتابخانه ملی لبنان، علاوه بر موارد ارجاع داده شده درمتن، با استفاده از منبع زیر ارائه شده است:

- اطلاعات میدانی نگارنده

کتابشناسی

  1. ↑ برگرفته از https://www.beirut.icro.ir
  2. ↑ برگرفته از https://www.beirut.icro.ir
  3. ↑ ضاهر، مسعود. (1984). تاریخ لبنان الاجتماعي. الطبعة الثانية. بيروت: دار المطبوعات الشرقية، ص. 226_227.
  4. ↑ ادارة الاحصاء المركزي. (2012). SIF-2، گزارش‌های اداره مرکزی آمار لبنان.
  5. ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ البستاني، الدكتور فؤاد افرام. (1969). لبنان، مباحث علمية واجتماعية. (الجزء الأول). بیروت: منشورات الجامعة اللبنانية، ص. 174.
  6. ↑ ضاهر، مسعود. (1984). تاریخ لبنان الاجتماعي. الطبعة الثانية. بيروت: دار المطبوعات الشرقية، ص. ۲۲۸.
  7. ↑ زهر الدين، صالح. (1994). تاريخ المسلمين الموحدين الدروز. الطبعة الثانية. بیروت: المركز العربي للابحاث والتوثيق، ص. 276.
  8. ↑ برگرفته از https://www.ministryinfo.gov.lb
  9. ↑ برگرفته از https://www.beirut.icro.ir
  10. ↑ برگرفته از https://www.lebanon-torism.gov.lb
  11. ↑ برگرفته از https://www.ministryinfo.gov.lb
  12. ↑ برگرفته از https://www-flbn.org
  13. ↑ اسطفان، مود. (2003). واقع المكتبات العامة والتجارية في لبنان: الكتاب والنشر في لبنان، الواقع والسياسات. بیروت: المركز اللبناني للدراسات، ص. 50.
  14. ↑ اسطفان، مود. (2003). واقع المكتبات العامة والتجارية في لبنان: الكتاب والنشر في لبنان، الواقع والسياسات. بیروت: المركز اللبناني للدراسات، ص. ۴۹.
  15. ↑ صدر هاشمی، سید محمد (1392). جامعه و فرهنگ لبنان. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص. 215-227.
برگرفته از «https://dmelal.ir/index.php?title=فرهنگ_عمومی_لبنان&oldid=55282»