پرش به محتوا

فرانسه در یک نگاه

از دانشنامه ملل
پرچم کشور فرانسه ، https://momes.parents.fr/apprendre/matieres-scolaires/histoire-geographie-emc/histoire/lhistoire-du-drapeau-francais-897691

کشور فرانسه، که در محافل رسمی با عنوان جمهوری فرانسه شناخته می شود، کشوری است که بر خلاف انتظار همگان، تنها بخشی از آن در اروپا واقع شده است. در واقع بخشی از سرزمین های آن  در خارج از خاک اصلی در آفریقا ، آسیا، آمریکاي مرکزی و اقیانوس آرام قرار دارند و یادگاری از دوران استعمار این کشور در گذشته ای نه چندان دور می باشند.

فرانسویان به کشور فرانسه L’Hexagone یا شش ضلعی می گویند چرا که اگر به نقشه این کشور توجه کنیم شکلی شش ضلعی دارد. اسم كشور فرانسه از فرنسيا به معني «سرزمين فرانك‌ها» آمده است. اين نام پيش از اين به امپراتوري فرانك‌ها كه از جنوب تا شرق آلمان ادامه داشت، اطلاق مي‌شد. فرانسه در لغت به دو مفهوم است. معناي نخست آن درمورد كل جمهوري فرانسه بانضمام مستعمرات به كار مي‌رود. مفهوم دوم آن به فرانسه موجود در اروپا اشاره دارد. 

فرانسه یک بازیگر مهم در عرصه جهانی و کشوری در قلب سیاست اروپا است. فرانسه در هر دو جنگ جهانی به لحاظ تلفات انسانی و خسارات اقتصادی بهای گزافی پرداخت کرد. به اوج رسیدن جنگ و کشمکش های متمادی دردوره استقلال الجزایر و اکثر مستعمرات فرانسه در آفریقا از پيامدهاي دوره بعد از جنگ بود. همچنین روند استعمارزدایی در آسیای جنوب شرقی، نفوذ سنتی فرانسه را کاهش داد. گذشته استعماری فرانسه باعث شد که امروزه ساکنان این کشور از تنوع نژادی و فرهنگی فراوان برخوردار باشند.

فرانسه یکی از بانیان ایده اتحاد اروپا بود و در سال های پس از جنگ دوم که اروپا در جستجوی بازسازی بود، نقش مهمی در شکل دادن به تشکیلات اتحادیه اروپا داشت. در دهه نود میلادی نيز همکاری فرانسه- آلمان در یکپارچگی اقتصادی اروپا نقش مرکزی ايفا نمود.

نفوذ سیاسی فرانسه نیز مهم است : عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد، عضو موسس اتحادیه اروپا ، عضو 8 کشور گروه صنعتی.

سیاست خارجی فرانسه در درجه اول بر اساس  حفظ استقلال ملی خود دیکته می شود. اين سیاست خارجی مبتنی بر حیات ایده های دوگل به مدت بیش از پنج دهه است. ایده دوگل بر این امر استوار بود که فرانسه به هیچ عنوان نباید برای نجات خود به یک قدرت خارجی متکی باشد. فرانسه به دلیل موقعیت ژئوپلتیک خود چهارراه اروپا به حساب می آید و به همین علت بارها مورد تهاجم همسایگان خود قرار گرفته است. این تجربه تاریخی مفهوم استقلال در فرانسه را به نماد هویت ملی بدل نموده است. از سوی دیگر این امکان را برای فرانسه فراهم کرده که در ابعاد منطقه ای و فرامنطقه ای به جبران گذشته پرداخته و در عرصه سیاست خارجی بلندپروازی کند. سایه دوگل بر سیاست خارجی فرانسه چنان سنگین بوده و هست که حتی فرانسوا میتران که سوسیالیست بود، در سیاست خارجی از دوگل متأثر بود.

نقش فرهنگ فرانسه در روابط بین الملل نيز قابل ملاحظه است.تمام کشورها به حضور و نفوذ فرهنگی خود در جهان علاقه دارند ، اما همه دولت ها دیپلماسی فرهنگی ندارند .رابطه قدرت و فرهنگ با تولد دولت مدرن ، صورت سازمان یافته پیدا کرد . زبان برای نظام های پادشاهی گذشته به منزله حاکمیت و مشخص کننده حدود آن بود . اما امروزه ، زبان آنچنان اهمیت یافته که هر گونه تغییری در آن در حیطه صلاحیت دولت است .فرانسواي اول پادشاه فرانسه در سال 1539 طی حکمی استفاده از زبان فرانسه را در ادارات این کشور اجباری ساخت . به تدریج دولت ها به تهیه ابزاری پرداختند که حضور زبان و فرهنگ آنان را در خارج ممکن می ساخت . قرن هیجدهم ، عصر روشنگری و قرن برتری فرانسه در اروپا بود . زبان فرانسه در تمام اروپا و حتی در پروس وجهه داشت، تا حدی که آکادمی علوم و ادبیات برلین در سال 1783 ، مسابقه ای ادبی با عنوان « جهانی بودن زبان فرانسه » برگزار نمود . پس از جنگ جهاني ، حكومت فرانسه كه در زمينه هاي سياسي و اقتصادي بسياري از قلمروهاي خود را از دست داده بود، توجه خود را به فعاليت در زمينه گسترش فرهنگي معطوف داشته است . زيرا در روزگار ما چهره ي كلي يك كشور بستگي عمده اي به ارتباطات فرهنگي آن دارد . با تشكيل نخستين وزارت فرهنگ فرانسه در سال 1959 ، سياستگذاري فرهنگي جايگاهي ويژه يافت. در اجراي اين سياست ، دولت فرانسه در وزارت خارجه خود يك " اداره كل روابط فرهنگي ، علمي و فني " ايجاد كرد كه به قول بعضي ها،بزرگترين شبكه فرهنگي چند مليتي جهان است. تعدادی نهاد تخصصی ایجاد شدند : آژانس آموزش زبان فرانسه در خارج ، رادیو بین المللی فرانسه ، بانک تصویر کانال بین المللی فرانسه ، آلیانس فرانسه ، مراکز فرهنگی ، انجمن اقدام هنری فرانسه .

نکته ای که در اینجا حائز اهمیت می باشد ، این است که تبادلات فرهنگی بین المللی از تعادل برخوردار نبوده و یک سویه هستند . فرانسه که خود از مراکز فرهنگی جهان در گذشته بود، امروزه در اين مبادلات فرهنگي تبدیل به یکی از وارد کنندگان بزرگ محصولات فرهنگی آمریکا شده است . به همين سبب استثنای فرهنگی یک بحث ریشه دار در میان فرانسوی ها است و به نوعی نماد مقاومت آن ها در برابر فرهنگ آمریکایی به شمار می آید . این مفهوم متمرکز بر این نکته است که سیاست های فرهنگی فرانسه باید به گونه ای طراحی شود که همیشه حافظ تمایزات فرهنگی فرانسوی ها با سایر نقاط جهان باشد . اما در یک نگاه کلی تر ، منظور فرانسوی ها از کاربرد عبارت استثنای فرهنگی که از اواسط دهه هشتاد در فرانسه رایج شد این است که قوانین بازار نباید بر فضای کالاهای فرهنگی نظیر نشریات ، فیلم ، کتاب و موسیقی حاکم شود .

فرهنگ فرانسه کمک زیادی به نفوذ فرانسه در جهان كرده است. بسیاری از هنرمندان، نقاشان، نویسندگان، روشنفکران فرانسه در گذشته و حال حاضر درجهان مشهور هستند. سینمای فرانسه جایگاه مهمی در صحنه ی بین الملل دارد. این سینما به خاطر صداقت، بررسی احساسات و روابط انسانی اش قدردانی می شود. فرانسه نخستین مقصد توریستی، با بیش از 60 میلیون بازدید کننده در هر سال در جهان باقی مانده است. توریست میراث فرهنگی را تحسین می نماید برای این که نشان دهنده یک گذشته پرافتخار است. آنها همچنین از هنر زندگی در فرانسه، تنوع مناطق، زیبایی منظره، خوش خوراکی تقدیرمی کنند. مقًر بخش آموزشي، علمي و فرهنگي سازمان ملل متحد ( يونسكو) در فرانسه است و اين كشور يكي از مهم ترين كشورهاي تاثير گذار در صحنه هاي گوناگون و به ويژه فكري، فرهنگي و هنري بوده است.

فرهنگ عمومی فرانسه

اهمیت ارتباط غیرکلامی در یادگیری فرهنگ فرانسه

برای یادگیری فرهنگ یک جامعه، ارتباط غیرکلامی مانند تماس چشمی، لبخند، حرکات دست و زبان بدن نقش اساسی دارد. در فرانسه، تماس چشمی نشان‌دهنده برابری و احترام است، اما در مکان‌های عمومی باید از خیره‌شدن پرهیز کرد. لبخند بدون دلیل، نشانه ریاکاری تلقی می‌شود.

حضور ملیت‌های مختلف

فرانسه در طول تاریخ مهاجران زیادی از سراسر جهان پذیرفته است. با وجود تلاش‌ها برای حفظ تسلط کلیسای کاتولیک، تنوع مذهبی و فرهنگی در این کشور رشد کرده است. پس از جنگ الجزایر و از دست دادن مستعمرات، فرانسه با چالش‌های ناشی از تبعیض نژادی و بیکاری مواجه شد، اما مهاجران از آفریقا، خاورمیانه و آسیا همچنان از حقوق شهروندی برخوردارند.

هویت فرانسوی

فرانسه ترکیبی از سنت‌ها و فناوری‌های مدرن است. مردم این کشور، با وجود زندگی شهری، عشق به زمین و طبیعت را حفظ کرده‌اند. تنوع منطقه‌ای در آشپزی و فرهنگ فرانسوی مشهود است و هر منطقه ویژگی‌های منحصر به فرد خود را دارد.

زبان فرانسه

فرانسوی‌ها به زبان خود به عنوان نماد فرهنگ و فرهیختگی افتخار می‌کنند. اگرچه انگلیسی زبان بین‌المللی تجارت است، فرانسوی‌ها تلاش خارجی‌ها برای یادگیری زبانشان را تشویق می‌کنند و آن را کلید دستیابی به ذهن و فرهنگ خود می‌دانند.

زندگی خانوادگی

خانواده در فرانسه جایگاه ویژه‌ای دارد و والدین به تربیت متمدنانه فرزندان اهمیت می‌دهند. فرزندان تا سنین نوجوانی تحت نظارت والدین هستند، اما پس از آن به استقلال تشویق می‌شوند. والدین حتی پس از ازدواج فرزندان، از آنها حمایت می‌کنند و در تهیه مسکن و هزینه‌ها کمک می‌کنند.

مد و پوشش

- فرانسوی‌ها به مد و برازندگی اهمیت زیادی می‌دهند و لباس‌هایشان ساده اما شیک و اندازه است.

- مدل‌های کلاسیک مانند کت و شلوار، کت دامن و لباس‌های مشکی کوچک محبوب هستند.

- فرانسوی‌ها به برهنگی در مکان‌های عمومی مانند استخرها و کنار رودخانه‌ها عادت دارند.

فروشگاه‌ها و بازارها

- فروشگاه‌ها در فرانسه جذاب و وسوسه‌انگیز طراحی شده‌اند. حراجی‌ها دوبار در سال برگزار می‌شوند.

- بازارهای روز سنتی در محله‌ها برپا می‌شوند و خرید در آنها لذت‌بخش و سرگرم‌کننده است[۱].

قانون و بوروکراسی

- سیستم قانونی فرانسه متمرکز و پیچیده است و بوروکراسی گسترده‌ای دارد.

- فرانسوی‌ها مجبورند فرم‌های زیادی پر کنند و ساعت‌ها در صف‌ها منتظر بمانند.

حقوق زنان

- زنان در فرانسه از حقوقی مانند حق رای، تسهیلات بارداری و سقط جنین برخوردارند.

- با وجود پیشرفت‌ها، نقش زنان در محیط کار هنوز محافظه‌کارانه است، اما برابری جنسیتی در حال افزایش است.

تظاهرات و اعتصابات

- تظاهرات و اعتصابات بخشی از فرهنگ سیاسی فرانسه است. گروه‌ها و احزاب برای بیان اعتراضات خود به خیابان‌ها می‌آیند.

- اعتصابات ممکن است توسط اتحادیه‌ها، کشاورزان یا کارگران سازمان‌دهی شود.

حمل و نقل عمومی

- سیستم حمل و نقل عمومی فرانسه کارآمد و گسترده است. مترو و اتوبوس‌ها اصلی‌ترین وسایل نقلیه هستند.

- اعتصابات گاه‌به‌گاه در سیستم حمل و نقل اختلال ایجاد می‌کنند.

خدمات درمانی و اجتماعی

- خدمات درمانی در فرانسه دولتی و خصوصی است و هزینه‌ها معمولاً توسط دولت بازپرداخت می‌شود.

- بیمارستان‌ها و داروخانه‌ها خدمات باکیفیتی ارائه می‌دهند.

وقت‌شناسی

- وقت‌شناسی در فرانسه اهمیت دارد و تاخیر بیش از ۵ دقیقه بی‌ادبی محسوب می‌شود[۲].

آشپزی فرانسوی

- آشپزی در فرانسه یک هنر است و به دو نوع "آشپزی عالی" (haute cuisine) و "آشپزی محلی" تقسیم می‌شود.

- آشپزی عالی شامل مواد باکیفیت، پخت دقیق و ظرافت در سرو است، در حالی که آشپزی محلی ساده‌تر و خانگی است.

- فرانسوی‌ها به وعده‌های غذایی کامل و چند‌دوره‌ای اهمیت می‌دهند.

تنوع غذایی فرانسه

- فرانسه به دلیل وسعت و تنوع اقلیمی، غذاهای محلی متنوعی دارد که هر منطقه دارای سنت‌های غذایی خاص خود است.

- آشپزی فرانسوی ترکیبی از غذاهای محلی و عناصر آشپزی عالی (haute cuisine) است.

تأثیر انقلاب فرانسه بر پوشاک

- پس از انقلاب فرانسه، لباس‌ها ساده‌تر شدند و نشانه‌های طبقاتی از بین رفتند.

- پوشاک مردانه شامل کت، جلیقه و شلوار شد و لباس‌های زنانه نیز به سمت سادگی گرایید.

آداب و رسوم ازدواج در فرانسه

- مراسم ازدواج شامل نامزدی، دفن زندگی مجردی، مراسم مدنی و مذهبی است.

- عروس لباس سفید می‌پوشد و حلقه‌های ازدواج رد و بدل می‌شوند.

- پرتاب دسته گل توسط عروس به نشانه خوش‌بختی برای فرد بعدی که آن را بگیرد، انجام می‌شود[۳].

مراسم تدفین و سوگواری

- مراسم تدفین در فرانسه معمولاً شامل مراسم مذهبی و تشییع جنازه است.

- پوشیدن لباس سیاه و کناره‌گیری از فعالیت‌های اجتماعی از رسوم رایج است.

- امروزه برخی افراد روش‌های جدیدی مانند خاکسپاری در مکان‌های مورد علاقه متوفی را انتخاب می‌کنند.

جشن‌های ملی و مذهبی فرانسه

- سال نو (۱ ژانویه): جشن با آتش‌بازی و شامپاین.

- روز سن والنتن (۱۴ فوریه): جشن عشاق با هدیه گل.

- ماردی‌گرا (فوریه یا مارس): کارناوال‌های رنگارنگ با لباس‌های ماسک‌دار و رقص.

- عید پاک (مارس یا آوریل): جشن مذهبی با تخم‌مرغ‌های شکلاتی و خرگوش.

- روز کارگر (۱ مه): راه‌پیمایی‌های کارگری و هدیه گل موگه.

- روز پیروزی (۸ مه): گرامی‌داشت پایان جنگ جهانی دوم.

- جشن موسیقی (۲۱ ژوئن): کنسرت‌های خیابانی در سراسر فرانسه.

- روز ملی (۱۴ ژوئیه): رژه نظامی و آتش‌بازی به مناسبت فتح باستیل.

- روز همه قدیسین (۱ نوامبر): بازدید از قبرستان‌ها و گذاشتن گل بر قبور.

- کریسمس (۲۵ دسامبر): جشن خانوادگی با درخت کاج، هدیه‌ها و شام ویژه.

صنعت گردشگری فرانسه

- فرانسه با جذب بیش از ۷۴ میلیون گردشگر در سال ۲۰۰۹، مقام اول جهان را در جذب توریست دارد.

- درآمد گردشگری فرانسه در سال ۲۰۰۹ بالغ بر ۴۹٫۴ میلیارد یورو بود و این کشور پس از اسپانیا و آمریکا در رتبه سوم قرار گرفت.

- پاریس به عنوان پربازدیدترین شهر جهان، سالانه بیش از ۳۰ میلیون توریست را جذب می‌کند[۴].

جاذبه‌های گردشگری فرانسه

- پاریس : موزه لوور (۸ میلیون بازدیدکننده سالانه)، کلیسای نوتردام (۱۳ میلیون بازدیدکننده)، برج ایفل (۶٫۵ میلیون بازدیدکننده)، و دیزنی‌لند پاریس (۱۴٫۵ میلیون بازدیدکننده).

- سواحل و کوهستان‌ها : سواحل مدیترانه و اقیانوس اطلس برای آفتاب‌گیری و برنزه شدن، و کوهستان‌های آلپ برای اسکی.

- گردشگری سبز : بازدید از مناطق طبیعی، روستاها، و جنگل‌ها.

- گردشگری صنعتی : بازدید از کارخانه‌های معروف مانند کارخانه پنیر رکفور و مرکز اتمی شینون.

تعطیلات و سفرهای فرانسوی‌ها

- فرانسوی‌ها به طور متوسط پنج هفته تعطیلات سالانه دارند و اغلب به سواحل، کوهستان‌ها، یا روستاها سفر می‌کنند.

- تنها ۱۵٪ از فرانسوی‌ها به خارج از کشور سفر می‌کنند، و بیشتر به کشورهای همسایه مانند اسپانیا می‌روند.

موزه‌های مشهور پاریس

پاریس با بیش از ۱۵۰ موزه، یکی از مهم‌ترین مقاصد گردشگری فرهنگی جهان است. موزه لوور، به عنوان پربازدیدترین موزه جهان، سالانه ۸ میلیون بازدیدکننده دارد و میزبان آثاری مانند مونالیزا و ونوس میلو است. موزه‌های دیگر مانند اورسی، پیکاسو، و رودین نیز آثار هنری ارزشمندی از دوره‌های مختلف تاریخ را نمایش می‌دهند. رویدادهایی مانند "شب موزه‌ها" و "بهار موزه‌ها" با هدف تشویق مردم به بازدید از موزه‌ها، به طور رایگان برگزار می‌شوند.

تاریخچه موزه‌ها در فرانسه

تاریخچه موزه‌های فرانسه به انقلاب کبیر بازمی‌گردد، زمانی که آثار هنری مصادره‌شده از کلیساها و اشراف به موزه‌ها منتقل شدند. موزه لوور در سال ۱۷۹۳ تأسیس شد و به تدریج به یکی از بزرگ‌ترین موزه‌های جهان تبدیل گردید. امروزه موزه‌های فرانسه تحت نظارت وزارت فرهنگ و با همکاری مدیریت‌های منطقه‌ای اداره می‌شوند[۵].

سیاست‌های فرهنگی فرانسه

فرانسه با سیاست‌هایی مانند خرید آثار هنری، مرمت و نمایش عمومی، به حفظ و گسترش میراث فرهنگی خود می‌پردازد. رویدادهایی مانند "شب موزه‌ها" و همکاری‌های بین‌المللی، نقش مهمی در جذب بازدیدکنندگان و ترویج فرهنگ ایفا می‌کنند.

زبان و ادبیات فرانسه

تسخیر سرزمین گُل توسط رومیان

در اواخر قرن دوم قبل از میلاد، رومیان پس از فتح اسپانیا، به جنوب سرزمین گُل (پرووانس امروزی) حمله کردند و بخش بزرگی از آن را تصرف کردند. با این حال، نتوانستند تمام این سرزمین را تحت کنترل خود درآورند. جنگ بین رومیان و اهالی گُل حدود شصت سال ادامه یافت تا اینکه ژول سزار در سال ۵۸ ق.م تصمیم به تسخیر کامل گُل گرفت و پس از پنج اردوکشی و هفت سال جنگ، مقاومت اهالی گُل را درهم شکست و این سرزمین را به امپراتوری روم ضمیمه کرد.

تأثیر فرهنگ و زبان لاتین در گُل

پس از تسلط رومیان، زبان و فرهنگ لاتینی در جنوب گُل گسترش یافت و به شهر لیون رسید. اهالی گُل به تدریج زبان و آداب رومیان را پذیرفتند و وضعیت کشور و مردم آن به کلی تغییر کرد. سازمان‌های مستحکم رومی، مدارس و امتیازات به کسانی که به زبان لاتین صحبت می‌کردند، باعث شد زبان لاتین به سرعت در گُل رواج یابد و خصایص تمدن رومی در قلب مردم گُل نفوذ کند.

تغییرات زبان لاتین و ظهور زبان رمان

زبان لاتین عامیانه به تدریج تغییر کرد و با لهجه‌های محلی و لغات یونانی، سلتی، ژرمنی و ایبری ترکیب شد. این تغییرات منجر به ظهور زبان جدیدی به نام "رمان" شد که ترکیبی از عناصر مختلف زبانی بود. این زبان به دو شاخه اصلی تقسیم شد: زبان "اٌک" در جنوب و زبان "اٌیل" در شمال گُل.

زبان فرانسه و گسترش آن در جهان

زبان فرانسه به یکی از بزرگ‌ترین زبان‌های دنیا تبدیل شد و در کشورهایی مانند بلژیک، سوییس، کانادا و برخی کشورهای آفریقایی به عنوان زبان رسمی شناخته شد. امروزه حدود ۷۵ میلیون نفر به زبان فرانسه به عنوان زبان مادری صحبت می‌کنند و میلیون‌ها نفر دیگر آن را به عنوان زبان دوم می‌دانند.

ادبیات فرانسه از قرون وسطی تا رنسانس

ادبیات فرانسه از قرن دهم میلادی آغاز شد و تحت تأثیر فرهنگ رومی و مسیحیت قرار گرفت. در قرون وسطی، ادبیات فرانسه به سه دسته اصلی تقسیم می‌شد: ادبیات روحانی، ادبیات پهلوانی و ادبیات توده. در دوره رنسانس، ادبیات فرانسه تحت تأثیر اومانیسم و رفرم مذهبی قرار گرفت و نویسندگانی مانند رابله و مونتنی ظهور کردند[۶].

بحران در ادبیات فرانسه

در سال‌های اخیر، ادبیات فرانسه با کاهش کیفیت و استقبال عمومی مواجه شده است. بسیاری از آثار جدید نتوانسته‌اند توجه مخاطبان را جلب کنند و جایزه‌های ادبی نیز نتوانسته‌اند به بهبود وضعیت کمک کنند. این بحران نشان‌دهنده نیاز به تحول و نوآوری در ادبیات فرانسه است.

هنر فرانسه

موسیقی در فرانسه

- فرانسه در قرون ۱۲ تا ۱۴ مرکز اصلی هنر، به ویژه موسیقی بود.

- فیلیپ دو ویتری و گیوم دو ماشو از چهره‌های برجسته موسیقی قرون وسطی بودند.

- در قرن ۱۶، موسیقی نمازخانه‌ها و پلی‌فونی گسترش یافت.

- در قرن ۱۷، ژان-باپتیست لولی به عنوان یکی از بزرگ‌ترین آهنگسازان فرانسه شناخته شد.

- در قرن ۱۹، هکتور برلیوز و فردریک شوپن از چهره‌های شاخص موسیقی رمانتیک بودند.

- در قرن ۲۰، موسیقی جاز و موسیقی مردمی (مانند ادیت پیاف و ژرژ براسنس) محبوبیت یافت.

- امروزه موسیقی در فرانسه بسیار متنوع است و دولت از انواع سبک‌های موسیقی حمایت می‌کند.

تئاتر در فرانسه

- تئاتر فرانسه از قرن ۱۷ با نمایش‌نامه‌نویسانی مانند مولیر شکل گرفت.

- در قرن ۲۰، تمرکززدایی از پاریس و گسترش تئاتر به شهرستان‌ها اتفاق افتاد.

- جشنواره‌های تئاتر مانند جشنواره آوینیون از اهمیت بالایی برخوردارند.

- آموزش تئاتر در فرانسه بسیار ساختارمند است و مدارس معتبری مانند مدرسه ملی تئاتر وجود دارد.

سینمای فرانسه

- فرانسه به عنوان زادگاه سینما شناخته می‌شود و برادران لومیر اولین فیلم‌ها را در سال ۱۸۹۵ نمایش دادند.

- موج نوی سینمای فرانسه در دهه ۱۹۶۰ با کارگردانانی مانند فرانسوا تروفو و ژان-لوک گدار انقلابی در سینما ایجاد کرد.

- جشنواره کن یکی از معتبرترین جشنواره‌های سینمایی جهان است.

- دولت فرانسه از طریق مرکز ملی سینما و یونیفرانس از تولیدات سینمایی حمایت می‌کند.

- سینمای فرانسه به دلیل تنوع و کیفیت آثارش، جایگاه ویژه‌ای در جهان دارد.

نظام آموزش، تحقیقات و فناوری فرانسه

تاریخچه و تحولات نظام آموزشی فرانسه

نظام آموزشی فرانسه از زمان انقلاب فرانسه در سال ۱۷۸۹ تاکنون دستخوش تحولات بسیاری شده است. این نظام با تأکید بر آموزش رایگان و اجباری، علوم، زبان‌های باستانی، اخلاق و سیاست، به دنبال ایجاد جامعه‌ای آگاه و مسئول بوده است. پس از انقلاب، آموزش مذهبی در مدارس ممنوع شد و دانش‌آموزان پس از پایان دوره آموزش پایه، آزادی انتخاب مذهب داشتند.

ساختار نظام آموزشی فرانسه

نظام آموزشی فرانسه شامل مقاطع پیش‌دبستانی، ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان است. آموزش پیش‌دبستانی اختیاری و رایگان است و کودکان ۲ تا ۶ سال را پوشش می‌دهد. آموزش ابتدایی اجباری و رایگان است و پنج سال به طول می‌انجامد. آموزش متوسطه به دو دوره تقسیم می‌شود: دوره اول (کولژ) و دوره دوم (لیسه). دانش‌آموزان پس از پایان دوره متوسطه می‌توانند وارد دانشگاه‌ها یا مدارس عالی شوند.

آموزش عالی و مدارس تخصصی

آموزش عالی فرانسه شامل دانشگاه‌ها، مدارس عالی مهندسی، مدارس بازرگانی و مؤسسات تخصصی است. دانشگاه‌ها دوره‌های عمومی و تخصصی را ارائه می‌دهند و مدارس عالی بر آموزش حرفه‌ای و تخصصی تمرکز دارند. فرانسه با بیش از ۲۷۸ هزار دانشجوی خارجی، یکی از مقاصد مهم تحصیلی در اروپا است.

چالش‌ها و اصلاحات در نظام آموزشی

فرانسه با چالش‌هایی مانند مهاجرت نخبگان و نیاز به اصلاحات در نظام آموزشی مواجه است. در سال‌های اخیر، تلاش‌هایی برای خودگردانی دانشگاه‌ها و افزایش رقابت در نظام آموزش عالی صورت گرفته است.

رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی فرانسه

مالکیت رادیو و تلویزیون فرانسه

مالکیت رادیو و تلویزیون فرانسه ترکیبی از بخش دولتی و خصوصی است. مردم سالانه مبلغی را به عنوان هزینه‌های دیداری و شنیداری پرداخت می‌کنند که حدود 60% بودجه رسانه‌های دولتی را تأمین می‌کند.

رادیو در فرانسه

رادیو در فرانسه از دهه 1920 آغاز به کار کرد و تا امروز محبوبیت خود را حفظ کرده است. در فرانسه حدود 55 ایستگاه رادیویی فعال هستند که مهم‌ترین آن‌ها شامل فرانس انتر، فرانس کولتور، فرانس موزیک و رادیو بین‌المللی فرانسه می‌شود. رادیوهای دولتی توسط موسسه رادیو فرانس اداره می‌شوند و بودجه آن‌ها از طریق حق اشتراک و تبلیغات تأمین می‌شود.

تلویزیون در فرانسه

تلویزیون فرانسه از سال 1925 آغاز به کار کرد و در سال 1949 به نام شبکه آر.ت.اف. فعالیت خود را آغاز کرد. در سال 1986، شبکه یک تلویزیون فرانسه به بخش خصوصی واگذار شد. امروزه فرانسه دارای شبکه‌های تلویزیونی دولتی و خصوصی متعددی است که برنامه‌های متنوعی را پخش می‌کنند.

اینترنت در فرانسه

اینترنت در فرانسه از سال 1994 به صورت عمومی عرضه شد و از سال 2000 کاربران اینترنتی به صورت جهشی افزایش یافتند. امروزه بیش از 68% جمعیت فرانسه از اینترنت استفاده می‌کنند و شرکت‌هایی مانند اورانژ، فری و اس.اف.ار خدمات اینترنتی ارائه می‌دهند[۷].

مجلات و نشریات فرانسه

فرانسه دارای مجلات و نشریات متنوعی است که به مسائل سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و ورزشی می‌پردازند. برخی از مهم‌ترین مجلات فرانسه شامل اکسپرس، نوول اوبسرواتور، لوپوئن و پاری ماچ هستند.

روزنامه‌های فرانسه

روزنامه‌های فرانسه مانند لوموند، فیگارو، لیبراسیون و اومانیته نقش مهمی در اطلاع‌رسانی و تحلیل مسائل سیاسی و اجتماعی دارند. روزنامه‌های محلی نیز در فرانسه بسیار پرطرفدار هستند و اخبار محلی را پوشش می‌دهند.

کتاب و کتابخانه‌ها در فرانسه

فرانسه دارای کتابخانه‌های عمومی، دانشگاهی و تحقیقاتی متعددی است که به ارائه خدمات به شهروندان می‌پردازند. کتابخانه ملی فرانسه یکی از بزرگ‌ترین کتابخانه‌های جهان است و مجموعه‌های ارزشمندی را در خود جای داده است[۸].

روابط فرانسه با ج.ا. ایران

نقش فرهنگ و زبان در هویت فرانسه

فرهنگ و زبان از دیرباز در هویت مردم فرانسه نقش کلیدی داشته و دولت این کشور به اهمیت آن‌ها پی برده است. کاردینال ریشلیو با تأسیس آکادمی فرانسه، سیاست فرهنگی خاصی را پایه‌گذاری کرد که دولت را موظف به حمایت از حیات فرهنگی می‌کرد.

روابط ایران و فرانسه به سال 1291 میلادی برمی‌گردد. در دوران صفویه، روابط دوستانه‌ای بین ایران و فرانسه شکل گرفت و این روابط در دوران قاجاریه و پهلوی ادامه یافت[۹].

تأسیس مؤسسات فرهنگی و آموزشی

در دوران پهلوی، ایران و فرانسه توافق‌نامه‌های فرهنگی متعددی امضا کردند و معلمان فرانسوی در مدارس ایران تدریس کردند. در این زمان، زبان فرانسه به عنوان زبان دیپلماسی و علم در ایران رواج پیدا کرد.

تأثیر انقلاب اسلامی بر روابط

پس از انقلاب اسلامی، روابط ایران و فرانسه به دلیل حمایت فرانسه از مخالفان رژیم تیره شد. با این حال، ایرانیان مقیم فرانسه تلاش کردند تا فرهنگ و زبان فارسی را حفظ کنند و انجمن‌های فرهنگی متعددی تأسیس کردند.

ایرانیان مقیم فرانسه

ایرانیان مقیم فرانسه به عنوان یک جامعه موفق شناخته می‌شوند. این جامعه به حفظ فرهنگ و زبان فارسی اهتمام ورزیده و در زمینه‌های علمی، فرهنگی و اجتماعی فعال است.

تحقیقات و مطالعات ایران‌شناسی

ایران‌شناسی در فرانسه از دیرباز مورد توجه بوده و محققان برجسته‌ای در این زمینه فعالیت کرده‌اند. با وجود مشکلات سیاسی، مطالعات ایرانی در فرانسه همچنان ادامه دارد و مؤسسات فرهنگی و علمی به گسترش این رشته کمک می‌کنند.

نیز نگاه کنید به

روسیه در یک نگاه؛ کانادا در یک نگاه؛ کوبا در یک نگاه؛ تونس در یک نگاه؛ مصر در یک نگاه؛ لبنان در یک نگاه؛ ژاپن در یک نگاه؛ سنگال در یک نگاه؛ تایلند در یک نگاه؛ آرژانتین در یک نگاه؛ اسپانیا در یک نگاه؛ مالی در یک نگاه؛ ساحل عاج در یک نگاه، سودان در یک نگاه؛ اردن در یک نگاه؛ قطر در یک نگاه؛ سیرالئون در یک نگاه؛ اتیوپی در یک نگاه؛ سوریه در یک نگاه؛ اوکراین در یک نگاه

کتابشناسی

  1. درمبخش، کیومرث(1997). راهنمای زندگی روزانه برای ایرانیان فرانسه، ص.84.
  2. تایلر، آدامسون( بی تا). آداب مردم فرانسه. ترجمه عباس حسنی. تهران: انتشارات برای فردا، ص.124.
  3. برگرفته از سایت http://www.discount-mariage.fr/coutumes-traditions-mariage.html
  4. برگرفته از سایت http://www.tourisme.gouv.fr/bilan/bilan-tourisme-2009.php
  5. موزه در فرانسه / گزارش رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در فرانسه/1384 .ص 14-9.
  6. واندری یس
  7. برگرفته از سایت http://fr.wikipedia.org/wiki/Internet_en_France
  8. برگرفته از سایت http://fr.wikipedia.org/wiki/Censure_en_France
  9. غفاری، ابوالحسن(1368). تاریخ روابط ایران و فرانسه ( از ترور ناصرالدین‌شاه تا جنگ جهانی اول )، مرکز نشر دانشگاهی ، ص.171.

منبع اصلی

نعيمی گورابی، محمد حسين(1392). جامعه و فرهنگ فرانسه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار).

نویسنده مقاله

محمدحسین نعیمی گورابی