زيمبابوه
زیمبابوه، با نام استعماری رودزیا، از کشورهای مهم حوزه جنوب آفریقاست که دورههای مختلفی را در تاریخ پر فراز و نشیب خود دیده است. این کشور تنها مستعمره بریتانیاست که بر خلاف دیگر مستعمرات بریتانیا دو دوره مجزا و متفاوت از استعمار را تجربه کرده است. دوره اول مانند دیگر مستعمرات با ورود سفید پوستان اروپایی و بیشتر در قالب میسیونرهای مسیحی آغاز شد و برای سالهای طولانی ادامه یافت. دورانی که آکنده از ظلم و بیداد سفیدها علیه بومیان، بی عدالتیهای اجتماعی، رفتارهای تحقیرآمیز و بردهوارانه با سیاهان و ... همراه بود. دوره دوم استعمار در دهه شصت و با جدایی رودزیا از بریتانیا آغاز شد. از این زمان اقلیت سفیدپوست نه به عنوان کارگزاران استعماری بریتانیا که در شکل حکومت نژادپرست رودزیا بر سرنوشت کشور و ملت مظلوم زیمبابوه حاکم شدند. رنج و سختی سیاهان در دوران پانزده ساله رژیم نژاد پرست رودزیا کمتر از سالهای طولانی استعمار اول نبود. زیمبابوه تنها مستعمرهای بود که چندین سال پس از جدایی از استعمارگر اصلی و اعلام خودمختاری، توسط حکومتی از اقلیت سفیدپوست اداره شده است. مبارزات استقلالطلبانه سیاهان این کشور که از دوران اولیه استعمار آغاز شده بود همچنان در دوران حکومت سفیدپوستان نژادپرست به شدت ادامه داشت. این مبارزات در دهه 80 میلادی با رهبری مبارزان بزرگی چون رابرت موگابه به پیروزی رسید و مردم رنج دیده این کشور با ابراز مخالفتهای سیاسی و اجتماعی و مبارزات مسلحانه موفق شدند سرزمین آبا و اجدادی خود را پس از قرنها سلطهی اشغالگران، رها سازند.
پس از گذشت بیش از سه دهه از استقلال زیمبابوه، مردم این کشور هنوز از دشمنیها و سنگاندازیهای قدرتهای غربی و در رأس آنها آمریکا و انگلیس رهایی نیافته اند. به دنبال اعلام سیاست باز پسگیری اراضی کشاورزی باقی مانده در مالکیت سفیدپوستان و اعاده آنها به سیاهان از سوی موگابه، غرب به سرکردگی دو دولت فوق تحریمهای شدیدی علیه زیمبابوه وضع نمود که این امر موجب چرخش سیاسی این کشور به سمت کشورهای دیگر مانند برخی کشورهای بلوک شرق و بعضی از کشورهای آسیایی مانند چین، ج.ا.ایران و ...گردید.
هم زمانی کسب استقلال سیاسی در زیمبابوه و پیروزی انقلاب اسلامی در ایران و هم سویی دو کشور در نگرشهای ضد امپریالیستی و حمایت از جنبشهای آزادی خواهی در جهان موجب گسترش روابط همه جانبه دو کشور گردید.
زیمبابوه در طول تاریخ تحولات سیاسی و اجتماعی خودهمواره به عنوان یکی از مهمترین کشورهای قاره آفریقا و به طور خاص حوزه جنوبی این قاره قلمداد میشد. این کشور در جریان مبارزات مردمی با استعمار بریتانیا قبل و بعد از استقلال خود، دارای ویژگیهایی است که شناخت این خصوصیات در مطالعات مربوط به حرکتهای استقلال طلبی حایز اهمیت میباشد.
نوشتار حاضر در راستای اجرای طرح نوین معاونت پژوهشی و آموزشی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی در تدوین و چاپ مجموعه کتابهای فیروزهای "جامعه و فرهنگ کشورهای جهان" به منظور آشنایی با کشور زیمبابوه تهیه شده است. اثر حاضر مجموعهای از یافتههای حاصل مشاهده حضوری اینجانب در دوران اقامت در این کشور به عنوان رایزن فرهنگی در سالهای 1385 تا 1388 و نیز بررسی منابع موجود و در دسترس در خصوص زیمبابوه، کسب اطلاعات غیر مکتوب از طریق گفت و گو و مصاحبه با تنی چند از اساتید دانشگاهی و شخصیتهای فرهنگی زیمبابوه و همکاران ایرانی که سالهایی را در کسوت نمایندگان سیاسی و فرهنگی ایران در این کشور بودهاند، میباشد[۱].
فصل اول - جغرافیای طبیعی زیمبابوه
ارتفاعات و ناهمواری های زیمبابوه
جاذبه ها و دیدنی های طبیعی زیمبابوه
ساختار و پراکندگی جمعیتی زیمبابوه
فصل دوم - تاریخ زیمبابوه
فصل سوم - جامعه و نظام اجتماعی زیمبابوه
هنجارها و ارزش های اجتماعی زیمبابوه
طبقات و قشرهای اجتماعی زیمبابوه
آسیب شناسی اجتماعی در زیمبابوه
وضعیت اقتصادی و معیشتی در زیمبابوه
فصل چهارم - سیاست و حکومت زیمبابوه
حزب جنبش تغییرات دموکراتیک زیمبابوه
تقسیمات اداری و سیاسی زیمبابوه
روابط زیمبابوه با کشورهای همسایه
روابط زیمبابوه با کشورهای جهان
عضویت زیمبابوه در سازمان های بین المللی و منطقه ای
فصل پنجم - نظام فرهنگی زیمبابوه
نهادها و سازمانهای فرهنگی زیمبابوه
تاثيرپذیری کشور زیمبابوه از فرهنگ خارجی
فعاليت های فرهنگی خارجيان در زیمبابوه
جاذبه ها و مراكز مهم گردشگری زیمبابوه
فصل ششم - ادیان در زیمبابوه
جایگاه دین در جامعه و سیاست زیمبابوه
روش های تبلیغی مسیحیت در زیمبابوه
كليساهای پنتاكستال در زيمبابوه
شیعیان مهاجر هندی(خوجه) زیمبابوه
نهادها و مراکز دینی مسلمانان زیمبابوه
شورای عالی امور اسلامی در زیمبابوه
آژانس مسلمانان آفریقا در زیمبابوه
سازمان زنان حضرت فاطمه زهرا(س) در زیمبابوه
مجتمع اسلامی امام خمینی(ره) کادوما
سازمان جوانان مسلمان(زيميو) در زیمبابوه
جماعت مسلمانان سنی در زیمبابوه
سازمان اسلامی كوئه كوئه در زیمبابوه
مرکز آموزش اسلامی چينييكا در زیمبابوه
فصل هشتم - فرهنگ عمومی زیمبابوه
خانواده و سنت های قبیلگی زیمبابوه
اساطیر و افسانهها و قصههای عامیانه در زیمبابوه
كتابخانه های عمومی در زیمبابوه
نمایشگاه بین المللی کتاب زیمبابوه
فصل هفتم - زبان و ادبیات زیمبابوه
ادبیات بومی زیمبابوه در دوران استقلال
فصل نهم - هنر زیمبابوه
تئاتر و هنرهای نمایشی زیمبابوه
فستیوال ها و جشنواره های فیلم
فصل دهم - نظام آموزش، تحقیقات و فناوری زیمبابوه
ساختار و سیاست های آموزشی زیمبابوه
دانشجویان زیمباوه در خارج از کشور
مراکز پژوهشی دانشگاهی زیمبابوه
رتبه دانشگاه ها و مراکز تحقیقاتی زیمبابوه در رتبه بندی جهانی
دانشگاه وابسته به کلیسای متدیست زیمبابوه
فصل یازدهم - رسانهها و وسائل ارتباط جمعی زیمبابوه
مهم ترین نشریات ادواری زیمبابوه
وضعيت استفاده از مطبوعات در زیمبابوه
خبرگزاری ها و سازمانهای رسانه ای در زیمبابوه
صنعت چاپ و نشر کتاب در زیمبابوه
فصل دوازدهم - روابط زیمبابوه با ج. ا. ایران
پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی زیمبابوه و ایران
روابط سیاسی و اقتصادی زیمبابوه و ایران
موافقت نامههای فرهنگی زیمبابوه و ایران
انتخابات ریاست جمهوری در زیمبابوه
نیز نگاه کنید به
چین؛ روسیه؛ کانادا؛ کوبا؛ تونس؛ افغانستان؛ مصر؛ لبنان؛ ژاپن؛ سنگال؛ آرژانتین؛ تایلند؛ فرانسه؛ اسپانیا؛ مالی؛ ساحل عاج؛ سودان؛ اردن؛ قطر؛ سیرالئون؛ اتیوپی؛ سوریه؛ اوکراین
کتابشناسی
- ↑ ایپکچی، محمدحسن (1339). جامعه و فرهنگ زیمبابوه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی.