بنگلادش: تفاوت میان نسخهها
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
[[رشد جمعیت بنگلادش]] | [[رشد جمعیت بنگلادش]] | ||
پراکندگی جمعیتی بنگلادش | [[پراکندگی جمعیتی بنگلادش]] | ||
[[ | [[شهرنشینی و روستانشینی بنگلادش]] | ||
=== [[اقوام و قومیت ها در بنگلادش]] === | === [[اقوام و قومیت ها در بنگلادش]] === |
نسخهٔ ۱۲ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۲۳
بنگلادش یکی از كشورهای مهم اسلامی است که جایگاه مناسبی در میان کشورهای آسیای جنوب شرقی دارد. گوشه ای از تاریخ این سرزمین بیانگر حكومت مسلمانان در بنگال از سال 1201 تا 1757 میلادی، قریب 6 قرن، می باشد كه طی دهه های متوالی ظرف مدت كوتاهی سراسر بنگال ( اعم از بنگلادش فعلی و بنگال غربی ) تحت سیطره مسلمانان درآمد و در واقع با ورود مسلمانان به بنگال، جامعه اسلامی به وجود آمد و در همین زمان فعالیت مسلمانان در بنگال آغاز شد. بدنبال آن زبان فارسی از طریق عرفا و متصوفه به این کشور راه یافت. از سوی دیگر، بازرگانان كه همواره سرزمین شبه قاره را محلی مناسب برای صادرات و واردات كالاهای خود می دانستند، مروج فرهنگ و زبان فارسی در این کشور شدند.
وابستگی نزدیك صوفیان شبه قاره به یكی از چهار سلسله مهم تصوف ( چشتیه، سهروردیه، قادریه و نقشبندیه ) و حتی سلسله معروف به همدانیه یا سادات همدانی، كه موسسان همه این سلسله ها ایرانی الاصل بوده اند، نشان دهنده تاثیر پذیری درخور توجه این منطقه از فرهنگ و تمدن ایرانی است. بیشتر تالیفات این مشایخ به زبان فارسی است كه طی صدها سال با تبلیغ اسلام و نشر فرهنگ و معارف این دین حنیف، خدمات شایانی در این منطقه انجام داده اند و آثار قلمی بسیار در زمینه های مختلف به یادگار نهاده اند. در این رابطه، نباید تاثیر عمیق فارسی در نام گذاری، نگارگری و ترسیم خطوط و نقوش بر روی كتیبه ها در فن معماری و بناهای تاریخی را نادیده گرفت.
سابقه دیرینه زبان فارسی در بنگال، به اوایل قرن هفتم هجری بر می گردد كه فرمانروایان مسلمان ایرانی تبار همراه با دین اسلام وارد این خطه شد. در طول قرون گذشته، زبان فارسی وسیله فرهنگ، علم، عرفان و تمدن اسلامی و زبان مذهبی ودینی مسلمانان در منطقه بنگال بوده است؛ وجود هزاران نسخه خطی فارسی در زمینه های یاد شده بیانگر نقش و جایگاه رفیع این زبان در بین مردم است. بر اساس تحقیقات زبان شناسانه ای كه دانشمند فقید بنگلادش دكتر مقصود هلالی در كتاب خود با عنوان "حضور واژه های فارسی در زبان بنگالی" انجام داده است، مشخص شده که بیش از 9000 واژه اصلی و تركیبی فارسی، در زبان امروز بنگالی وجود دارد كه، با اندك تغییری در تلفظ، روزانه استفاده می شود[۱].در این بخش فهرست موضوعات و مدخل های کشور بنگلادش به تعداد214 مدخل آمده است که به شرح زیر است:
جغرافیای طبیعی بنگلادش
ارتفاعات و ناهمواری های بنگلادش
جاذبه ها و دیدنی های طبیعی بنگلادش
جغرافیای انسانی بنگلادش
اقوام و قومیت ها در بنگلادش
تاریخ بنگلادش
تاریخ دوره باستان و میانی بنگلادش
تحولات مهم سیاسی، اجتماعی و فکری در تاریخ معاصر بنگلادش
شخصیت های مؤثر سیاسی، اجتماعی، علمی و فرهنگی معاصر بنگلادش
جامعه و نظام اجتماعی بنگلادش
گروهها و نهادهای اجتماعی بنگلادش
هنجارها و ارزش های اجتماعی بنگلادش
طبقات و قشرهای اجتماعی بنگلادش
حقوق زنان بنگلادش در قانون اساسی
مشارکت زنان بنگلادش در فعالیت های سیاسی
نهادها و گروه های مرجع زنان بنگلادش
وضعیت اقتصادی و معیشتی در بنگلادش
ورزش های مورد توجه عموم مردم بنگلادش
سیاست و حکومت بنگلادش
نظام و نهاد قانون گذاری بنگلادش
حزب ناسیونالیست( ملی گرای) بنگلادش
حزب جانادال( حزب مردم ) در بنگلادش
عضویت بنگلادش در سازمان های بین المللی و منطقه ای
نظام فرهنگی بنگلادش
نهادها و سازمانهای فرهنگی بنگلادش
اداره باستان شناسی و موزه ها در بنگلادش
شخصیت ها و مفاخر فرهنگی بنگلادش
آثار فرهنگی، تاريخی و طبيعی ثبت شده بنگلادش در ميراث جهانی
ادیان در بنگلادش
جایگاه دین در جامعه و سیاست بنگلادش
موقعیت دین رسمی و سایر ادیان و مذاهب در بنگلادش
مراكز تبلیغی شیعیان در بنگلادش
مراكز آموزشی و تبلیغی شیعیان در بنگلادش
ارتباط شیعیان بنگلادش با جمهوری اسلامی ایران
ترکیب جمعیتی پیروان ادیان بنگلادش
آیین ها و مکاتب غیر دینی بنگلادش
ساختار آموزش مذهبی در جامعه بنگلادش
مدارس اهل الحدیث( ظاهریه) در بنگلادش
نهادها و مراکز دینی مسلمانان بنگلادش
سازمان نهضت ملی اهل سنت بنگلادش
سازمان جوانان تحفظ ختم نبوت بنگلادش
سازمان اتحاد مسلمین برای حقوق بشر بنگلادش
سازمان رابطه العالم الاسلامی بنگلادش
سازمان بین المللی امداد اسلامی بنگلادش
نهاد ها و مراکز دینی غیر مسلمانان بنگلادش
سایر فرقه های اهل تسنن بنگلادش
فرهنگ عمومی بنگلادش
مراسم خواستگاری و ازدواج در بنگلادش
جشنواره زردچوبه زنی برای جشن ازدواج در بنگلادش
اساطیر، افسانهها و قصههای عامیانه در بنگلادش
مسابقه كشتی سنتی در چیتاگنگ در بنگلادش
جشنواره نوبانا( دروکردن) در بنگلادش
مناسبتهای ملی و مذهبی بنگلادش
جشن های ملی بودائی های عشایر بنگلادش
فرهنگ كتابت، كتابداری و كتابخانه در بنگلادش
زبان و ادبیات بنگلادش
تاریخ ادبیات و سبکهای ادبی بنگلادش
مراکز و انجمن های ادبی در بنگلادش
هنر بنگلادش
کارگردانان معروف سینمای بنگلادش
فستیوال ها و جشنواره های فیلم بنگلادش
نظام آموزش، تحقیقات و فناوری بنگلادش
ساختار و سیاست های آموزشی بنگلادش
بودجه تحقیقاتی دانشگاه های بنگلادش
چالش های سیستم آموزش عالی بنگلادش
مراکز مهم پژوهشی و مطالعاتی بنگلادش
دانشجویان بنگلادشی در خارج از کشور
رسانهها و وسایل ارتباط جمعی بنگلادش
روزنامههای مهم و پرتیراژ بنگلادش
روابط بنگلادش با ج.ا.ایران
پیشینه روابط سیاسی و فرهنگی بنگلادش و ایران
نمایندگی فرهنگی ج. ا. ایران در بنگلادش
موافقت نامههای فرهنگی و آموزشی بنگلادش و ایران
کرسی های زبان فارسی در دانشگاه های بنگلادش
زبان و ادبیات فارسی در بنگلادش
جایگاه زبان فارسی در نظام آموزشی بنگلادش
نیز نگاه کنید به
چین؛ ژاپن؛ روسیه؛ مصر؛ کوبا؛ تونس؛ کانادا؛ افغانستان؛ سنگال؛ لبنان؛ آرژانتین؛ تایلند؛ فرانسه؛ اسپانیا؛ مالی؛ ساحل عاج؛ سودان؛ اردن؛ زیمبابوه؛ قطر؛ سیرالئون؛ اتیوپی؛ سوریه؛ اوکراین؛ سریلانکا؛ امارات متحده عربی؛ قزاقستان؛ تاجیکستان؛ گرجستان
کتابشناسی
- ↑ توسلی، محمد مهدی، علی زاده کندی، عزیز، توسلی، سینا(1391). جامعه و فرهنگ بنگلادش. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)