بنگلادش

نقشه بنگلادش، برگرفته از سایت تور آنکارا، قابل بازیابی از https://www.parstravelco.com/cities/

بنگلادش یکی از كشورهای مهم اسلامی است که جایگاه مناسبی در میان کشورهای آسیای جنوب شرقی دارد. گوشه ای از تاریخ این سرزمین بیانگر حكومت مسلمانان در بنگال از سال 1201 تا 1757 میلادی، قریب 6 قرن، می باشد كه طی دهه های متوالی ظرف مدت كوتاهی سراسر بنگال ( اعم از بنگلادش فعلی و بنگال غربی ) تحت سیطره مسلمانان درآمد و در واقع با ورود مسلمانان به بنگال، جامعه اسلامی به وجود آمد و در همین زمان فعالیت مسلمانان در بنگال آغاز شد. بدنبال آن زبان فارسی از طریق عرفا و متصوفه به این کشور راه یافت. از سوی دیگر، بازرگانان كه همواره سرزمین شبه قاره را محلی مناسب برای صادرات و واردات كالاهای خود می دانستند، مروج فرهنگ و زبان فارسی در این کشور شدند.

وابستگی نزدیك صوفیان شبه قاره به یكی از چهار سلسله مهم تصوف ( چشتیه، سهروردیه، قادریه و نقشبندیه ) و حتی سلسله معروف به همدانیه یا سادات همدانی، كه موسسان همه این سلسله ها ایرانی الاصل بوده اند، نشان دهنده تاثیر پذیری درخور توجه این منطقه از فرهنگ و تمدن ایرانی است. بیشتر تالیفات این مشایخ به زبان فارسی است كه طی صدها سال با تبلیغ اسلام و نشر فرهنگ و معارف این دین حنیف، خدمات شایانی در این منطقه انجام داده اند و آثار قلمی بسیار در زمینه های مختلف به یادگار نهاده اند. در این رابطه، نباید تاثیر عمیق فارسی در نام گذاری، نگارگری و ترسیم خطوط و نقوش بر روی كتیبه ها در فن معماری و بناهای تاریخی را نادیده گرفت.

سابقه دیرینه زبان فارسی در بنگال، به اوایل قرن هفتم هجری بر می گردد كه فرمانروایان مسلمان ایرانی تبار همراه با دین اسلام وارد این خطه شد. در طول قرون گذشته، زبان فارسی وسیله فرهنگ، علم، عرفان و تمدن اسلامی و زبان مذهبی ودینی مسلمانان در منطقه بنگال بوده است؛ وجود هزاران نسخه خطی فارسی در زمینه های یاد شده بیانگر نقش و جایگاه رفیع این زبان در بین مردم است. بر اساس تحقیقات زبان شناسانه ای كه دانشمند فقید بنگلادش دكتر مقصود هلالی در كتاب خود با عنوان "حضور واژه های فارسی در زبان بنگالی" انجام داده است، مشخص شده که بیش از 9000 واژه اصلی و تركیبی فارسی، در زبان امروز بنگالی وجود دارد كه، با اندك تغییری در تلفظ، روزانه استفاده می شود^[۱].در این بخش فهرست موضوعات و مدخل های کشور بنگلادش به تعداد214 مدخل آمده است که به شرح زیر است:

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی